Group Blog
 
All blogs
 

... ก็ฉันไม่ใช่แอเรีบลนิ ...

แอเรียล เงือกน้อยแสนสวยจากเรื่อง "เงือกน้อยผจญภัย" ที่ดิสนีย์ดัดแปลงมาจากเทพนิยายของ ฮาน คริสเตียน แอนเดอร์สัน เพื่อให้เนื้อเรื่องเป็นไปในสไตล์ของดิสนี่ย์นั่นเอง

อ้าว... แล้วเรื่องนี้มันเกี่ยวอะไรกับชีวิตฉันน่ะเหรอ

เพราะว่าฉันรู้สึกประทับใจกับพล็อตของเรื่องนี้มาตั้งแต่เด็กๆ แล้ว โดยส่วนใหญ่ นิทานจะเป้นประมาณว่า เจ้าชายโฉมงามออกตามหารักแท้ แล้วก็ได้พบกับเจ้าหญิงแสนสวย แล้วทั้งคู่ก็ได้แต่งงานและครองรักกันอย่างมีความสุขตลอดไป ไม่แนวอ่ะแบบนี้

แต่ในเงือกน้อยเนี่ย ตัวเอกกล้าที่จะเปลี่ยนตัวเองเพื่อให้ได้ในสิ่งที่ตนรัก ยอมแลกเสียงของตัวเอง เพื่อจะได้เป็นคน แม้เพียงชั่วข้ามวันก็ตาม (ในเวอร์ชั่นต้นฉบับเศร้าอ่ะ ใครไม่เคยอ่านก็ไปหามาอ่านซะนะ)

ฉันเองก็อยากเป้นอย่างแอเรียลที่กล้าตามหัวใจของตัวเอง แต่ว่า....

มันติดอยู่ที่ว่า ฉันคงสับสนเล็กน้อย ทำให้คว้าเจ้าชายอีริคผิดตัวก็เป็นได้ หรือว่า เจ้าชายอีริคของฉันยังไม่เกิดเลยก็ได้มั้ง...

หรือว่า....

v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
ฉันเลือกมากเกินไป เหอๆๆๆๆ ม่ายจริงน๊า




 

Create Date : 16 กันยายน 2552    
Last Update : 16 กันยายน 2552 1:11:46 น.
Counter : 357 Pageviews.  
Share

... ปฐมบท ...

เฮ้อ..... อยากถอนใจให้ไกลไปถึงขั้วโลกเลย

นี่ฉันก็เลยหลักสามมาจะ 2 กระจึ๊กแล้วนะเนี่ย เวลาที่มีเวลาว่างมากๆ เรื่องแบบนี้ก็มักจะเข้ามาหลอนฉันทู๊กที

จะทำไงได้ล่ะ มองไปทางไหนๆ ก็มีคนเค้าเดินกันเป็นคู่ๆ ส่วนฉัน ถ้าไม่ไปคนเดียวก็ไปกับแม่ ไปโน่นไปนี่เป็นเพื่อนแม่ ช่วงว่างงานจะดูเหมือนติดแม่แจ

เพื่อนรุ่นน้องที่เคยเที่ยวด้วยกันนี่ชิงมีครอบครัวไปหมดแล้วนะเนี่ย วัยดึกเซ็งเลย

ท้าวความไปซักนิดนึง เหตุที่ทำให้ว่างงานเพราะ ฉันลาออกมาเอง ฉันไม่อยากทนเจ้านายฝรั่งซังกะบ๊วยคนนั้นอีกต่อไป กอรปกับหน้าที่การงานทำให้ฉันต้องใกล้ชิดพี่คนหนึ่งในบริษัท พี่คนนี้ที่ฉันตกหลุมรักอย่างโงหัวไม่ขึ้นและก็ทรมานนานมากกว่าจะทำใจได้และยอมรับว่าพี่เค้ามีครอบครัวแล้ว

ตลอดเวลาที่รู้จักกับพี่เค้า ฉันไม่เคยไต่ถามถึงเรื่องส่วนตัวเลย ทำให้ไม่รู้ว่าเค้ามีครอบครัวแล้ว (จำไว้ ถามๆ ไปเหอะ จะได้ไม่เจ็บอีก) ส่วนตัวฉันเองก็ไม่รู้ตัวเองเหมือนกันว่ารักพี่เขาไปตั้งแต่เมื่อไร พอรู้สึกตัวก็กลับต้องมารู้ความจริงว่ารักไม่ได้ซะแล้ว เศร้า...

ฉันทำใจได้แล้วนะพักนึง แต่โรคมันดันกำเริบตอนที่ได้ร่วมงานกับพี่เค้าอย่างใกล้ชิดอีกทีอ่ะดิ

ด้วยเหตุผลทั้ง 2 อย่างทำให้ฉันตัดสินใจลาออก แล้วก็มานั่งหง่าวๆ อยู่อย่างนี้นี่แหละ ฉันจะไม่พูดเรื่องงานในนี้แล้วกัน ไว้จะเอาไปใส่ในเรื่องเพ้อเจ้อนะ

ตามหัวบล็อค ฉันที่อีกไม่กี่วันอายุก็จะเต็ม 32 แล้ว โสดสนิท ไม่เคยได้คบใครจริงๆ จังๆ ซักที ที่ได้เฉี่ยวไป เฉี่ยวมาก็เป็นพวกฝรั่งที่เจอประเดี๋ยวประด๋าวแล้วเราสองคนทึกทักเอาเองว่านั่นเป็นความรัก

หรือจะพูดให้เต็มๆ ชัดๆ ไปเลยว่า ฉันยังไม่เคยมีใครรักหรือสนใจฉันจริงๆ เลยซักคน

ได้แต่ปลอบใจตัวเองว่า อย่างนี้น่ะ สบายดี อย่างนี้น่ะดีแล้ว บางทีก็เอาธรรมะเข้าข่มเลยว่า เราคงไม่มีเวรมีกรรมกับใคร แล้วใครๆ ก็ไม่มีเวรมีกรรมกับเรา...

มันเหงานะ เวลาได้ยินเพลง “โปรดส่งใครมารักฉันที” ทีไร ก็มีร้องไห้เหมือนกันเวลาที่อยู่ในโลกของตัวเอง

นี่แหละ ปฐมบทของบล็อคนี้ ได้เศร้าอีกแล้วตรู

......................




 

Create Date : 02 กันยายน 2552    
Last Update : 2 กันยายน 2552 2:51:54 น.
Counter : 194 Pageviews.  
Share


ยู่ อยากลี้
Location :
สมุทรปราการ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

ปฐมบท...

ก่อนอื่นเลย ยู่ขอขอบคุณทุกท่านที่แวะเข้ามาเมียงมองในบล็อคอันแสนเวิ้งว้างของยู่ค่ะ

ก่อนหน้าที่ยู่จะมีบล็อคของพันทิพย์ ยู่ใช้บริการ Webblog ของฝาหรั่งอ่ะ ก็ดีนะ แต่ต้องพิมพ์เป็นภาษาปะกิด ภาษาไทยก็ได้ แต่ส่วนมากฝรั่งมันอ่านกัน ที่ได้ใช้เว็ปนั้นก็เพราะเจ้าเพื่อนตัวดีแนะนำมา

ทีนี้ก็อยากใช้ภาษาพ่อแม่ตัวเองบ้างจิ ยู่เสาะแสวงหาไปหลายสำนักเหมือนกัน จริงๆ ไดของสนุกก็น่ารักดี แต่ดั๊นจำล็อคอินตัวเองไม่ได้แล้ว กอรปกับช่วงนั้นพันทิพย์กะลังโปรโมทเลย ก็เลยสมัครซะ แบบว่า เอาก็ได้ อะไรประมาณเนี๊ยะ

แรกๆ ก็วางแผนซะดิบดีว่าจะเอานิยงนิยายที่คิดไว้ในหัวขะหมองกระจิ๋วหลิวนี้มาลง แต่ก็อ่ะนะ แป๊ก...!

เพราะความขี้เกียจของตัวเองนี่แหละ น้องๆ หนูๆ ที่แวะเข้ามาอ่านจำไว้นะคะ “ความขี้เกียจเป็นภัยต่อตัวเอง”

แล้วไอ้เรื่องบ๊องๆ ที่เอามาใส่ไว้อ่ะ เป็นเรื่องที่เขียนไว้เป็นเวอร์ชั่นภาษาอังกฤษ อ่านๆ ดูแล้วก็หดหู่ดี เพราะตอนนั้นมันหดหู่จริงๆ แล้วเวลายู่หดหู่ ยู่ก็ชอบเขียน แต่โชคดีที่หดหู่ไม่มาก เรื่องก็เลยมีน้อย ทีนี้ไม่เอาแล้ว ไม่เอาเรื่องหดหู่แล้ว แต่จะเป็นเรื่องประจำวันบ้างดีกว่า เผื่อต่อมติสที่มีอยู่จะผลิดอก ออกผลเป็นนินายอย่างที่ได้ตั้งใจไว้

ทั้งนี้และทั้งนั้น ยู่ก็ขอฝากบล็อคติ๊งต๊องของยู่ไว้ในอ้อมใจของมิตรรักนักอ่านที่หลงเข้ามาด้วยนะคะ

ขอบคุณมากค่ะ

ยู่ อยากลี้

ป.ล. ตอนนี้ยังแต่งไม่ค่อยเป็นอ่ะ ไว้แต่งเป็นเมื่อไร บล็อคยู่คงมีอะไรฟู่ฟ่าบ้างนา

(เหอะๆๆ ชาตินี้จะมีวันนั้นที่บล็อคยู่จะฟู่ฟ่ามั้ยอ่า สงสัยจริงๆ)

คำเตือน:~ ข้อความและภาพที่อยู่ในบล็อคนี้ถือเป็นลิขสิทธิ์ของข้าน้อย (ในอนาคตมันจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ) หากผู้ใดนำไปใช้โดยไม่ขออนุญาติหรือแจ้งให้ทราบก่อน ขอให้ชาตินี้ไร้คู่ แฟนทิ้ง สามี/ภรรยาไปมีชู้ (แช่งไว้ซะเลย) ...เพี้ยง...
Friends' blogs
[Add ยู่ อยากลี้'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.