1 ปีผ่านไปไวมาก เตรียมตัวไม่ทัน มึนๆ งงๆ วิ้งๆ ที่สำคัญ ไม่มีเพื่อนชวนเที่ยวไหนเลย 

@30 ธ.ค.

แอบวางแผนว่าจะไปทุ่งทานตะวัน ชวนแม่ไปด้วย แต่แม่ไม่อยากไปซะงั้น เราเลยชวนแม่ไปบางปูซะเลย ไม่ได้ไปนานละ พอไปถึงนะ อู้หู!!!! คนเยอะมาก ร้านอาหารก็คนตรึมเลย แถมมาวันนี้ไม่ได้เจอทั้งปูเปรี้ยว และ ปลาตีน เจอแต่...... เดี๋ยวค่อยดูนะ 

ไปกะแม่ ก็ต้องถ่ายรูปชีมา เพราะชีชอบเข้ากล้อง จริงๆยู่ไม่ชอบถ่ายคนหรอก ชอบถ่ายบรรยากาศมากกว่า >_< อ่ะนะ

ต่อๆ เจ้านกยักษ์ รูปปั้นนกนางนวล นกนางนวลกลายเป็นจุดขายของที่นี่ไปซะแล้ว น่ารักดี


เจ้านกนางนวลพวกนี้จะมาแวะที่นี่ทุกปี กิจการหนึ่งที่ยังอยู่ยงคงกระพันคือ การจำหน่ายอาหารนก เมื่อก่อนเป็นแคบหมูนะ เดี๋ยวนี้เป็นไรไม่รู้ ไม่ได้เข้าไปดู 

นกบินกันว่อน (ว่อนจริงๆ นะ แต่กล้องจับภาพไม่ทัน) คนก็เดิน ยืน แน่นไปหมดเลย >_< ไม่หนุกเลย อยู่แป๊บนึงก็กลับ

จากนั้นเราก็ชวนแม่นั่งรถไปศาลากลาง ดูเรือ ชิวๆ คนโล่งๆ ละ ได้ถ่ายรูปพระอาทิตย์กำลังคล้อยต่ำลงด้วยนะ สวยดี แต่ไม่ได้เอาลง ช่างเต๊อะ

แล้วจากนั้นก็ไปหาอะไรกินที่สำโรง ไปเข้า #ร้านตำแหล อาหารร้านนี้รสถูกปากเรากะแม่ดีนะ เล่นเอาแม่ซัดข้าวเหนียวเกือบ 2 กระติ๊บแหนะ (ผลจากการกินเยอะ คือแน่นนะ ไม่ดีเลย ต่อไปไม่ตามใจละนะ)

วันนั้นจบลงที่ตำแหล ก็ดีนะได้กินข้าวกะแม่ ใช้เวลาด้วยกัน ชีวิตฉันเหมือนภาพสะท้อนของแม่เลย แม่ไม่มีกลุ่มเพื่อนวัยเดียวกันเลย มีแต่เพื่อนที่อยู่ห่างๆ ไม่สามารถจะไปไหนมาไหนด้วยกันได้ แต่แม่ยังมีพ่อแล้วก็ฉันเนี่ยแหละ แต่ฉันนี่สิ ไม่มีใครเลย ไม่ดีเลย เศร้าตั้งแต่ต้นปีเลยตรู เฮ้อ