Group Blog
 
All blogs
 

คิดถึงเธอนะ




...

ฮ๊า !!!

คือคำอุทาน ที่ออกจากปากฉัน

กับสองเรื่องราวที่ต้องรับรู้



ฮ๊า แรกจากฉัน เมื่อได้รับข่าวจากน้องสนิทกันบอกว่า

น้อง..... ซึ่งเป็นภรรยาของญาติผู้น้องเสียชีวิต

ที่ต้องฮ๊า เพราะไม่อยากจะเชื่อ แล้วก็ถามกลับไปว่าจริงเหรอ

เป็นอะไรถึงได้จากไปก่อนวัยอันควรแบบนี้ เธอบอกว่า ก็น้อง....เค้าสุขภาพไม่

ค่อยดีอยู่แล้ว ตามที่เรารู้ น้อง....เค้าแท้งตั้งสองครั้ง

เห็นญาติผู้น้องบอกว่าเป็น ภูมิคุ้มกันบกพร่อง และวันนี้ฉันโทรฯไปแสดงความ

เสียใจกับญาติๆ ก็ได้รับข้อมูลมาว่า น้อง.... เลือดไม่ดี คุณหมอบอกว่าเลือด

เป็นพิษ อาการทีี่ไปร.พ.ครั้งสุดท้าย คือ เธอบอกว่า เธอไม่มีแรงแม้แต่จะเดิน

และก่อนจะเสียชีวิตเห็นว่า ร่างกายมีอาการชักกระตุก และการเต้นของหัวใจก็

ค่อยแผ่ว และหยุดเต้น


เออนะ ชีวิตคนเรา ก็ได้แต่ขอให้น้อง....ไปดี ไปเกิดใหม่ในชาติภพที่ดี มีสุขภาพ

ที่แข็งแรง

เธอเพิ่งอายุ 33 เองนะ แต่งงานมาเข้าปีทีี่6 เอง คนที่จากไปแล้ว เราก็คิดเพียง

เค้าก็หมดเวรหมดกรรมไป ฉันนึกเป็นห่วงสภาพจิตใจ ของน้องชายมากกว่า ว่า

จะเป็นเช่นไรบ้าง แม่เค้าก็บอกว่า ซึมๆไป ให้กลับมาอยู่บ้าน ก็บอกว่ายังไม่

อยากกลับ ขอเวลาอีกสักพัก

น้องชายคงอยู่ในช่วงทำใจอย่างมากทีเดียว

น่าเห็นใจ ชีวิตทีี่พบแต่ความสูญเสีย อยากมีลูก ก็ไม่ได้มี มีคนรัก ก้อยู่ด้วยกัน

ไม่นาน ไม่มีอะไรแน่นอนเลยจริงๆ ชีวิตคนเรา



ส่วน ฮ๊า ครั้งที่สอง ก็เพราะ

ฉันโทรฯไปหาน้องที่สนิทกันรู้จักกันจากการเล่นบล็อกสนุก

ปลายสายที่รับ คือคุณแม่ คุณแม่บอกว่า

ปลาเหรอออออ เจ้า...เค้าบินไปแล้วล่ะ ไปเมื่อสองวันนะ

โทรฯมาว่าถึงเรียบร้อยแล้ว นี่แม่นึกว่าหนูบินไปด้วยนะ จะได้ไม่เป็นห่วงมาก

ดูสิบินไปคนเดียว ห้ามก็ไม่ได้


อืมม์ นะ ฉัน ก็คุยอะไรกับคุณแม่ของน้อง.....ไปอีกไม่กี่ประโยคแล้วก็วางสาย

แล้วมานั่งนึกว่า ทำไมล่ะ จะไปทำไมไม่บอกกันเลย

ไหนว่าจะไปวันที่ 10 ไง นี่ฉันทำอะไรผิดไปล่ะเนี่ย เค้าถึงไม่ส่งข่าว ไม่บอก

กล่าวอะไรกันเลย


นึกย้อนไป เมื่อปลายเดือนก่อน เธอโทรฯหาฉัน สอง สามครั้ง

ไม่ได้คุยกันเลย เพราะเป็นจังหวะที่เธอโทรฯมาตอนฉันไม่สะดวกที่จะคุย

และในหลายๆครั้งที่ฉันรู้สึกรำคาญใจ ที่จะรับฟัง เรื่องราวของเธอ ก็มีเหมือนกัน

พอดีว่าช่วงทีี่ผ่านมาฉันก็มีเพื่อนใหม่ และเพื่อนเก่า ซึ่งมีเรื่องให้ต้องพูดคุย

มากมาย จนทำให้ฉันคิดแต่ว่า เดี๋ยวค่อยโทรฯหาน้อง....ก็ได้ เอาไว้ใกล้ๆวันเธอ

เดินทางค่อยโทรฯละกัน



ฉันละทิ้งความสัมพันธ์ตรงนั้นไป มานึกย้อน ถ้าเป็นฉัน ก็คงจะน้อยใจ ที่โทรฯ

หาแล้วไม่ได้รับความใส่่ใจ ฉันรู้สึกผิดและรู้สึกใจหาย ได้แต่ส่งเมลล์ไปและ

หวังว่าเธอจะเข้ามาเช็คเมลล์ เพื่อที่จะได้รับรู้ว่า ฉันเสียใจ และ ขอโทษ

และขอให้ช่วงเวลาสามเดือนจากนี้ ให้เธอได้ใช้ชีวิตอยู่ที่นั่นอย่างปลอดภัยและ

มีีความสุข เธอได้ทำตามความต้องการของหัวใจเธอแล้ว


สำหรับฉัน คนที่กว่าจะรู้ว่า(อาจ)ต้องสูญเสีย ก็(อาจ)สายเกินไปแล้ว.....

คิดถึงเธอนะ




 

Create Date : 06 กันยายน 2552    
Last Update : 7 กันยายน 2552 0:01:01 น.
Counter : 314 Pageviews.  

เสียดายแต่ก็ต้องตัด







กำลังโบ๊ะหน้าทาครีม
จื๊ดดดดดด เอ๋งงงง เอ๊ย โอ๊ยยยย!!!

ก็เล็บอ่ะดิ๊ขูดแก้มอ่ะ โหๆๆเป็นรอยแดงๆเลยอ่ะ
จะโทษเล็บก้อดูจะเป็นการโยนกลองไปโน๊ะ

เพราะจริงๆต้องโทษสมองที่สั่งการไม่ดี
ไม่มีสมาธิ ไม่มีความระวัง

ถ้ามีสมาธิจดจ่ออยู่ว่ากำลังทาครีมและไม่ล่กๆจะรีบมาเล่นเนท
ก็คงนะไม่เจ็บตัว นิ


แล้วก็ชอบไว้เล็บยาวๆซะด้วยสิ
เจ็บตัวบ่อยนี่ไม่ใช่ครั้งแรก
แต่ด้วยความเสียดายกว่าจะยาวนะก็เลยหยวนๆมาเรื่อย

แต่วันนี้ถึงจะรัก ถึงจะเสียดาย
แต่ถ้าเล่นซะแก้มเจ็บจื๊ดดดดๆแบบนี้
ไงก็ต้องยอมตัดล่ะ!!


แล้วปลอบใจตัวเองว่า
นะ สั้นได้ ก็ยาวได้ ถึงแม้จะต้องใช้เวลาอักสักระยะ



Photobucket




 

Create Date : 02 กันยายน 2552    
Last Update : 2 กันยายน 2552 17:10:13 น.
Counter : 385 Pageviews.  

ห่างกันสักพักดีไหม ?



...กับ --ความรัก--
ไม่ว่าจะอย่างไร
คนสองคนควรเคียงข้างและเดินไปด้วยกัน
อาจต้องเดินช้าลงบ้าง
ถ้าระหว่างทางมีใครคนหนึ่ง
หรือทั้งสองคนรู้สึกเหนื่อยล้า อ่อนแรง

เพียงจับมือกันไว้

แล้วจูงมือกันไป

แม้จุดหมายยังอีกไกล
แต่เมื่อเราเลือกที่จะไม่ปล่อยมือกันและกัน
--ความรัก--มักพาเราเดินทาง
ไปถึงในที่ที่เรา ไม่คิดว่าจะไปได้ถึงเสมอ

ในทางตรงกันข้าม

เมื่อรักจนรู้สึกเหนื่อยหัวใจ

การเลือกห่างกันไปสักพัก

อาจทำให้ความเหนื่อยหาย

แต่ถ้า.....

หนึ่ง ห่างกัน
สอง นานเกินไป

ต่อให้ยังรักกันมากเพียงใด
ก็อาจกลับไปเริ่มต้นใหม่ได้ยาก

เพราะ......
......................
.............................
กลับไป
ก็ไม่รักเธอเหมือนเดิม



จาก --รักแท้ไม่เท่าเข้าใจ--



ข้อความเหล่านี้
น่าที่จะนำไปใช้ได้ทั้งความรักแบบคู่รัก
และแบบเพื่อน
จริงด้วยสินะ เพราะการที่ฉันได้เลือกเดินจากมา
มันทำให้ฉันเสียใจ แต่ไม่เสียดาย
เพราะ..
เหตุการณ์ครั้งนี้สอนให้ฉันรู้ว่า
คนเราเรียนรู้กันไม่มีวันหมด
ความรัก ความจริงใจ เราอาจมีให้ใครต่อใครได้
แต่ต้องให้แบบไม่คาดหวังว่าจะได้กลับคืนนะ
อย่าคิดว่า ใครเค้าจะรักและจริงใจกับเราเหมือนอย่างที่เรารู้สึก
ที่เสียใจ ก็เพราะให้ใจ
แต่ที่ไม่เสียดาย เพราะทุกอย่างคือประสบการณ์






 

Create Date : 28 สิงหาคม 2552    
Last Update : 28 สิงหาคม 2552 23:04:02 น.
Counter : 327 Pageviews.  

แอบหวาน

ขณะนั่งดูทีวี
ใจก็แว๊บไปคิดถึงคุณ
อืมม์ ส่งข้อความดีกว่า
ตอนนี้คุณอาจกำลังเดินทางไปทำงาน
หรืออาจจะถึงที่ทำงานแล้ว
ก็ไม่ได้คาดหวังอะไร อยากทำอะไรก้อทำดีกว่า
คิดได้เช่นนั้น ข้อความทีี่ส่งถึงคุณคือ


--enjoy your work :) สู้ๆๆๆๆๆ ทาเคชิ จ๊วบๆๆๆๆๆ :)


หลังจากนั้นสักพัก
ก็มีข้อความตอบกลับมาว่า

-- รักคุณจัง--


หูยยยยยยยยยย คุณคงไม่รู้ว่า
ฉันน่ะยิ้มแก้มแทบแตกอ่ะ

แค่นี้คุณก็เติมพลังให้กับวันนี้ของฉันได้แล้วล่ะ

และฉันก็หวังว่า คุณจะรู้สึกเช่นเดียวกัน
ในวันที่หัวใจของเรายังต้องการกำลังใจนะคะที่รัก




ฝากไว้ให้ตัวเอง

--การตกหลุมรัก
มักทำให้เราเผลอทำในทางตรงกันข้าม
คือ เลือกที่จะหลับตา
หรือแม้กระทั่งยอมให้ดวงตาตัวเองมืดบอดในตอนแรก
แต่กลับลืมตากว้างจนเกินไปในตอนหลัง

มีความรัก
แต่หลับตา และ ลืมตาไม่เป็นแบบนี้
อาจสวยงามเหมือนแก้วเจียระไนแต่ที่กว่าเราจะรู้
ว่ามันเปราะบางเหลือเกิน ก็ต่อเมื่อมันได้ตกและแตกสลายลงไปแล้ว

แน่นอนว่าคนเราย่อมมีทั้งส่วนที่ดีและไม่ดี
แต่บ่อยครั้งความรักมักบดบังดวงตาจนทำให้เรามองข้ามบางส่วนไป
ดังนั้น ก่อนที่จะรักใครสักคน
ต้องลืมตาให้กว้างเพื่อมองเห็นเขาอย่างที่เขาเป็นใ้ห้แจ่มชัด
เมื่อเราตกลงใจรักใครคนนั้นไปแล้ว
ทีนี้ต้องหัดหลับตาลงบ้าง

รู้จักเลือกที่จะดูแลความรัก
ด้วยการมองส่วนที่ดีของกันและกัน
แทนทีี่จะคอยทะเลาะกันด้วยเรื่องเล็ก เรื่องน้อย
หรือมุ่งจะให้คนรักเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อเราตลอดเวลา


ข้อความดีดี จาก คุณหมอพรทิพย์ โรจนสุนันท์















 

Create Date : 21 สิงหาคม 2552    
Last Update : 3 กันยายน 2552 1:14:37 น.
Counter : 280 Pageviews.  

ยึดติด

เรื่องที่ทำให้เสียน้ำตา
อาจจะเป็นเรื่องราวจากการทีี่ผิดหวังจากคนที่เรารัก

อาจจะเป็นเรื่องการจากพรากจากสิ่งอันเป็นที่รัก

น้ำตา อาจมาจากความรู้สึกเสียใจ
อาจมาจากความรู้สึกซาบซึ้ง โดนใจ

สำหรับฉัน ตั้งแต่อายุมากขึ้น ฉันกลับไม่ค่อยเสียน้ำตา เหมือนเมื่อครั้งยังวัยรุ่น
ฉันไม่ฟูมฟาย ไม่คร่ำครวญ ให้กับอะไร มานานแล้ว คงเพราะวัย หรือไม่ก้อคงเพราะประสบการณ์
ไม่ก็คงทั้งสองอย่างรวมกัน

น้ำตา ในวันนี้ ส่วนมากมาจากความรู้สึกซาบซึ้ง โดนใจ
ไม่ก็การจากพรากจากสิ่งอันเป็นที่รัก ไม่ได้จากเป็น แต่เป็นการจากตาย
โดยเฉพาะกับสัตว์เลี้ยง แต่ก็ทำใจยอมรับได้บ้าง กับกฏธรรมชาติเหล่านั้น
.....
...........

การดำเนินชีวิตในทุกวันนี้ พยายาม ที่จะไม่ให้ใคร หรืออะไร มากระทบ(ถึง)ใจ
พยายามหลีกและเลี่ยง เหตุการณ์ หรือคนที่จะทำให้ อารมณ์ต้องหมอง
ต้องใช้คำว่า พยายามนะ เพราะเป็นอย่างนั้นจริงๆ

อาจเพราะ ฉัน เป็นฉัน คนที่ ไม่ต้องถึงกับต้องโดนทำร้ายร่างกาย หรอกนะถึงจะเจ็บ
เพราะเพียงแค่ คนที่ฉันรัก และฉัน ให้ใจ มองข้าม หรือแปลเจตนาดีของฉันไปในทางตรงข้าม
แค่คำพูด ไม่กี่คำ การกระทำที่เฉยชา ความเจ็บก็วิ่งตรงถึงหัวใจของฉันได้อย่างง่ายดาย
......

ความรักในวันนี้ ไม่ใช่ความรัก แบบในตอนวัยรุ่น
ด้วยวัย วัน และประสบการณ์ ที่ผ่านเข้ามา ที่เคยพบเจอ
ได้แต่หวังว่า ประสบการณ์เหล่านั้น จะช่วยย้ำเตือน
ให้ฉันอยู่ในโลกของความเป็นจริงให้มากที่สุด
ไม่ใช่ติดอยู่กับความเพ้อฝัน เช่นวันวาร
...............

มีเรื่องราวที่ซาบซึ้ง แต่ก็อธิบายไม่ถูก อยากเก็บไว้ทีี่นี่ด้วย
เป็นเรื่องราวจากหนังสือที่ฉันนำกลับมาบ้านเมื่อวันก่อน
มีเรื่องราวดีดีหลายเรื่อง
ประทับใจมากมายที่ผู้เขียน เป็นผู้ชาย
ไม่น่าเชื่อนะ ผู้ชายนี่เวลาเค้าจะละเอียด ลึกซึ้ง ก็ไม่แพ้ผู้หญิงอย่างเราๆ
ดีไม่ดีอาจจะละเอียดกว่าผู้หญิงบางคนซะด้วยซ้ำไป
.....
..............

เข้าเรื่องนะ

พระอาจารย์เซนท่านนึงชอบเลี้ยงกล้วยไม้เป็นอันมาก
บริเวณรอบๆวัดของท่านมีกล้วยไม้นานาพันธุ์ ที่แข่งกันออกดอกแข่งความงดงามของตน
ให้ผู้เยี่ยมชมได้หลงใหล

หลังพระอาทิตย์ขึ้นและก่อนพระอาทิตย์ตกดินทุกวัน ท่านจะลงมือรดน้ำกล้วยไม้ด้วยตัวเอง
ในขณะรดน้ำ ท่านจะบรรจงรินละอองน้ำออกจากฝักบัวอย่างเบามือ
ราวกับจิตรกรตวัดปลายพู่กันสร้างงานศิลปะชิ้นเอก

วันนึงท่านมีธุระจะต้องเดินทางลงเขา ท่านจึงกำชับกำชาลูกศิษย์ให้ดูแลรดน้ำกล้วยไม้ให้ดี
แต่ในขณะที่ลูกศิษย์กำลังรดน้ำอยู่นั้น
บังเอิญหกล้มไปโดนเสาเรือนกล้วยไม้หักลง

กระถางต้นไม้ตกลงมาแตก
กล้วยไม้ล้มระเนระนาด

หัวใจลูกศิษย์คนนั้นหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่ม เขาคิดในใจว่า
เมื่ออาจารย์กลับมาเห็นคงโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ
และเขาจะต้องถูกลงโทษเป็นแน่

แต่เมื่อพระอาจารย์กลับมาเห็น หลังจากสืบสวนทวนความ
จนรู้ความจริงหมดแล้ว ท่านกลับไม่ได้รู้สึกโกรธแต่ประการใด
ท่านว่า........


--ตั้งแต่แรกเริ่มที่เลี้ยงกล้วยไม้ไว้นั้น
ก็เพื่อสร้างทัศนียภาพบริเวณวัดให้สวยงาม
เพื่อที่จะบ่มเพาะจิตใจให้เจริญงอกงาม
ไม่ได้เลี้ยงไว้เพื่อโกรธ ไม่มีอะไรต้องเสียใจ
ก็แค่กระถางมันตกลงมาแตก--


(ฉันอ่านถึงตอนนี้ น้ำตาฉันก็ไหล ไม่ได้น้ำตาซึมนะ แต่ขอย้ำว่าไหล
ไม่รู้เหมือนกัน ว่าเพราะอะไร แต่รู้สึกว่าโดนใจมาก และเหมือนทำให้คิดอะไรได้)

เหมือนกับพระอาจารย์ท่านนี้กำลังบอกอะไรเราเช่นเดียวกัน


--รักแท้ กับการยึดติด
ในความรักนั้นต่างกันมาก
รักแท้คือ..ความสุขแท้จริง
หากแต่ยึดติดคือ..ทุกข์
จงรัก แต่อย่ายึดติดกับคนที่เรารัก
จนไม่อาจแยกจากเขาได้
ความจริงแท้ของโลก
คือ ความเปลี่ยนแปลงทุกขณะ--

รักแท้นั้นงดงาม
แต่ความงามนั้นบอบบาง
เมื่อตกลงแล้วมันย่อมแตกสลายเป็นธรรมดา
และถึงแม้มันจะตกและแตกแล้ว
แต่ครั้งหนึ่ง ทีี่ความรักเคยงดงามนั้น
มันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป..
โดยมิอาจมีสิ่งใดทำลายลงได้

-โดย นายแทน-









 

Create Date : 20 สิงหาคม 2552    
Last Update : 20 สิงหาคม 2552 19:18:18 น.
Counter : 341 Pageviews.  

1  2  3  4  5  6  7  8  

illusionary
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]






Friends' blogs
[Add illusionary's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.