ใช่ค่ะ พี่ปลา
แล้วทำไงดีค่ะ
อยากรู้เหมือนกันค่ะ
....
แต่ถ้าการที่เรารักใคร
แล้วไม่ทำให้ใครเดือดร้อน นี่
ผิดหรือเปล่าค่ะ ?

ทำไงเหรอออออ
อืมม์ นั่นสิ
นิดแหละเอาไปคิด
ได้คำตอบละเอามาบอกพี่ด้วยละกัน
เพราะพี่ก็ยัง มึนตึ๊บอยู่อ่ะ เอิ๊กๆ
.....
ไม่มีใครเดือดร้อน
ก็ไม่น่าจะเป็นอะไร
รึเปล่า ???

แวะมาทักทายค่ะ

when you are alone
sometime, when your heart break
who is the curer for you...
you always, in some moment of your
life.. stay alone and feeling lonely even
peoples are around you; friend, family even lover
but deep in your heart you still felt like something in your life
is gone, you scream for help, for love and for many thing that you want
but...saden that their is no one there for you, why don't you go to "GOD"
ask he for help believe me you will find the ways out and be ready for miracal
to happen into your life as it does happen to me

สวัสดีจ้ะ
โยเกิตมะนาว

สำหรับเม้นต์ คุณda
เผอิญว่าภาษาปะกิตไม่ค่อยแข็งแรงค่ะ
ถ้าจะกลับมาอีกซ๊ากรอบและเป็นเวอร์ชั่นไทยก็จะขอบคุณมั่กๆนะคะ
แต่ถึงยังไงก็ต้องขอบคุณมากๆอยู่ดี ที่แวะเข้ามาอ่านและเม้นต์ไว้ให้นะคะ
และครั้งนี้ก็เป็นครั้งที่สองละนะคะ
ที่่คุณแวะมาเม้นต์แบบเดิม
และก็คงจะต้องเม้นต์แบบนี้ไปอีกนานเชียวล่ะค่ะ
เพราะว่าปลาเป็นคนแบบนี้ล่ะค่ะ..ขอบคุณ :)

อิอิ..พี่ปลาจ๋า ข้าวเหนียวม่ายอยู่ 2 วันน่ะค่ะ กลับมาอีกทีวันศุกร์ ยังไงเดี๋ยววันศุกร์จะมารายงานตัวน่ะค่ะ

วันหยุดวันแม่พักผ่อนเยอะ ๆๆ น่ะค่ะ ข้าวเหนียวเป็นห่วง

ดีจ้าข้าวเหนียว
เช่นกันนะจ๊ะ ว่าแต่ที่หายไปนี่
ไปพาคุณแม่เที่ยวใช่มะจ๊ะ
ก้ขอให้คุณแม่มีสุขภาพแข็งแรงนะจ๊ะ
แล้วเจอกันวันศุกร์ ตามนัดจ้ะ

เมื่อเช้ามาทีนึงแล้ว
แต่สงสัยเจ้าของบ้าน ครอกฟี้
เม้นท์ไม่ติด

..

พรุ่งนี้ พาหม่อมแม่ไปเที่ยวอะดิคะ

ว่ากันว่า

แม่จะมีความสุข เมื่อลูกสุขเสมอ

มาแล้ว น้องแอนโคนน่าล๊ากของพี่ปลามาแย้ววววค๊า

มาช้า เลยไ่ม่รู้ว่า ....


รับรู้ได้แล้ว


ว่ามันเป็นความจริง


อย่างที่เค้ากล่าวไว้


คืออ่ารายงะคะ

คิดถึงคุงพี่มากมายค่ะ

แต่ว่า เวลามะมีเลย

แต่งแวปก้อยางมะได้ไปถึงไหน

เพราะว่าลูกค้าเยอะคะ วานนี้มีเวลาว่าง สอง ช ม

ตั้งแต่ สิบเอ็ดโมงเช้า ถึงทุ่มเลยค่ะ

ลูกค้าห้าคน แอนเก็บเรียบ อีกตามเคย

ยางไงคิดถึงคุณพี่นะคะ พรุ้งนี้ิ ก้อท่าทางจะยุ้งเหมือนเดิมค่ะ

ต้างแต่สิบเอ็ดโมงเช้า จะไปว่างเอาตอน บ่ายๆ โมงกะบ่ายสอง

หลังจากนั้นก้อยาวค่ะคุงพี่ เง้อ เอาโน๊ะ เอาเงินก่อง

คุงพี่ก้อ ดูแลสุขภาพด้วยน๊าสค๊า

จุฟๆๆ

สวัสดีจ้ะแม่หญิง
..
.....
เมื่อวานเข้าไปหาหม่อมแม่มาแล้ว
ก๊ะซื้อหาอะไรไปหม่ำๆกัน แล้วก้อดอกมะลิ
ไปไหว้ขออโหสิจากหม่อมแม่อ่ะจ้ะ
ไปอยู่สองชั่วดมงได้ เพราะหม่อมแม่มีขาไพ่รัมมี่รออ่ะ เหอๆ
ออกจากบ้านหม่อมแม่ก็ไปหาน้องที่สนิทกัน พากันไปเดินห้างฯ
แล้วก็ทำหน้า ก็เอาสิวเสี้ยนออก ไม่ได้ทำไรมาก
น้องนะไม่ใฃ่พี่ทีี่ทำอ่ะ พี่แค่ไปนั่งรอกะซื้อยามาใช้แค่นั้นล่ะจ้ะ
.......
แล้ววันนี้แม่หญิงอยู่บ้าน หรือไปไหนจ๊ะ

ต๊ะเอ๋ จ้ะแอนนน
........
พี่ปลาไม่อยู่บ้านหรอกเมื่อวานอ่ะ
ก้อเข้าไปหาหม่อมแม่มาน่ะจ้ะ
เพราะวันนี้พี่คนดีเค้าไม่อยู่ไปทำงานละ
........
ส่วนเนื้อเรื่องที่อัพอ่ะ แอนไม่ต้องไปเข้าใจร๊อก
มันไร้สาระอ่ะ อิอิ
.........
ลูกค้ามากี่คนกี่คน
แอนเก็บเรียบใช่มะจ๊ะ
เก่งจริ๊งงงงงงง อิอิ
ใช่ๆๆๆ ต้องเอาเงินไว้ก่องถูกต้องละจ้ะ
..........
แต่ไงก็ต้องดูแลสุขภาพด้วยนะจ๊ะ
คิดถึงนะ

โดย: Arriya_Ann วันที่: 12 สิงหาคม 2552 เวลา:14:52:33 น.

ตะเอ่ค๊าคุงพี่
เป็นงายมะคืนฝานเห็นแอนมะค๊า อิอิอิ

นี้แอนมะวานเพลียมาก นอนเพิ่งจะตื่นตอนเก้าโมง
ตื่นนมาก้อรีบๆๆๆ ต้มกาแฟ จะทำดีท๊อก

นี้ ก้อกำลังทำอยู่เลยเปิดคอม เพื่อหัยมันหายลืมปวด

วิ่งสุดแรงมาบ้านคุงพี่เลย แบบว่ารีบๆๆทำเวลาอิอิิ

เอาเพลงมาฝากถ้ารบกวนคุงพี่ก้อ กดลบทิ้งเลยน๊าส

พอดีเห็นว่ามันเข้าเนื้อเรื่องของคุงพี่ดี

สวัสดีค่ะ แวะมาเยี่ยม ด้วยความระลึกถึงนะคะ


-=-=-=-=-=-=-
ฉันเดินหลงทางนี่เอง
ฉันใส่รองเท้าผิดคู่ ในวิถีทางที่ผิดเส้น
ระหว่างการเดินทางที่ฉันพยายามไปให้ไกลที่สุด
ฉันพบว่า ความทุกข์ มันเกาะขามากขึ้นทุกลมหายใจ
สองเท้าหนักขึ้น ใจก็เหี่ยวแห้งลง ตัวรู้ทำหน้าที่ของมันหนักหน่วง
ฉันมั่นใจแล้วว่า "หลงทาง"
เป็นการหลงทางที่สลด และ หม่นมืด

เพลงน้องแอนอ่ะ
คุงเพ่อดฟังจ้ะ
มันไม่เล่นน่ะ
บอกมาสิว่าเพลงอะไรจะไป search มาฟังจ้ะ
ไงก็ขอบใจน๊าาาา
........
เมื่อคืนเหรอ
ไม่ฝันถึงใครรเลยจ้ะ
หลับหนิทๆ เอิ๊กๆ

..เดินเข้ามาสมทบความคิดคะ ..
..
อืม ..เป็นจริงดั่งเช่นว่าไว้ ..
รักในเวลาที่เหมาะสม ..กับแบบผิดที่ผิดทาง ..
..
..

แต่ถ้ารัก ..แล้วไม่ทำให้ใครเดือดร้อน ..
แบบที่พี่นิดบอก ..
ลึก ๆ ..แล้ว ..ไม่รู้ดิ
มันจะจริงหรือเปล่า ..ว่าไม่มีได้ทำให้ใครเดือดร้อน
เฮ้อ ..นะ ...
..
..
ลึก ๆ อย่างน้อยก้อใจเราเองแหละ ..
..

การออกความคิดเห็นอะไร
มันทำไม่ได้เต็มที่หรอกหวาน
เพราะชีวิตรักของแต่ละคน แต่ละครอบครัวอ่ะนะ
มันมีตัวแปรของปัญหาไม่เหมือนกัน
..........
สิ่งที่่เล่ามันก้อคือเรื่องราวของพี่

..........
เส้นแบ่งความเหมาะสมมันมีอยู่
รักน่ะรักได้ ทำไมจะไม่ได้
การแต่งงานสำหรับพี่มันก้อคือร่างกายที่ไม่มีอิสระ
แต่หัวใจพี่ไม่ได้ถูกกำหนดหรือกักขังว่าจะต้องรักใครไม่ได้อีก
...........
ใช่ละล่ะ
ไงก็ใจเราเอง

ความรัก... หากรักอย่างเข้าใจ ก็ไร้กาลเวลานะคับ
ไม่ว่าเมื่อไหร่ หากเราไม่เคยรอ ว่าจะมีอะไรตอบกลับมา
เราก็ไม่ทุกข์

หลายคนสงสัย ว่ารักแบบนั้น มันมีในโลกด้วยหรือ
รักอย่างเข้าใจ

ที่เข้าใจน่ะ เข้าใจธรรมชาติของสิ่งที่เรารัก
เข้าใจว่า ใดใดในโลก ล้วนอนิจจัง ไม่มีอะไรไม่เปลี่ยนแปลง ไม่มีใครควบคุมอะไรได้จริง
เข้าใจว่า ทุกเรื่องราวย่อมมีเหตุมีผลของมัน สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม

ลองนึกถึงรัก ที่พ่อแม่ซึ่งเป็นคนดี รักลูกสิคับ

หากความรักมีมากพอ บริสุทธิ์พอ ตัวตนก็จะหายไป
หัวใจเราจะไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย
เพราะมันไม่เคยรอคอย
กาลเวลา มักทำร้าย ผู้รอคอยเสมอ

ละลายผลประโยชน์เราทิ้งไป ย่อมไร้ทุกข์ ... ^ ^