• หน้าแรกทักทาย
• สาระแม่ๆลูกๆมาแบ่งปัน
• เล่าเรื่องบันและแบม
• เรื่องดีๆเอามาแบ่งกัน
• ห้องสมุด
• ส่งข่าว คลิก คลิก

17-10-09* เตรียมเพลงให้บันร้อง พักนี้เหนื่อยๆ เลยเอาเพลงที่มีความหมายดีๆมาแบ่งแม่ๆคนอื่นเผื่อเป็นกำลัง ใจให้กันและกันนะคะ กำลังคิดอยากให้บันหัดร้องเพลงที่มีความยาวขึ้น เนื้อหาดีๆ เลยนึกถึงเพลง (Somewhere) Over the Rainbow ที่ร้องโดย Connie Talbot เก่งเคยเอา คลิบของ Connie มาโพสแล้วแต่เผื่อใครยังไม่เคยเห็นเก่งเลยโพสเอาไว้เป็น คลิบท้ายสุด แต่วันนี้ที่อยากมาแชร์เป็นเพลงเดียวกันแต่คนละเวอร์ชั่น ไม่ได้ฟังมานานพอ มาได้ยินอีกท...เพราะเหลือเกิน หลายคนอาจจะเคยได้ยินแล้ว เอาเป็นว่ามา ฟังเพลงเพราะๆกันนะคะ เป็นเสียงผู้หญิงร้องในเวอร์ชั่น Isael ใครฟังแล้วชอบ คลิกลิ้งค์ต่อไปเป็น original เวอร์ชั่น Israel Version (Cover) Original Israel Version Connie's Version   Create Date : 17 ตุลาคม 2552     Last Update : 17 ตุลาคม 2552 19:13:44 น. Counter : 1773 Pageviews.   3 comment Share Tweet

07-09-09 * คลอดธรรมชาติ # 2 ว้าว! ขอบคุณพี่ๆน้องๆสำหรับทุกคำอวยพรสำหรับแบมแบมนะคะ ให้นมแบมเสร็จเลยมาเขียนเล่าเรื่องคลอดธรรมชาติให้ฟัง ใครที่อ่านตอนแรกไปแล้วมาอ่านเรื่องนี้ก็ไม่ซ้ำรสเดิมค่ะ แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง นึกว่าผ่านครั้งที่ 1 กับบันบันมาแล้วครั้งที่สองจะราบรื่นที่ไหนได้แต่ละครั้งก็ต่างกันไป ประสบการณ์คลอดครั้งที่แรกกับบันบันใครยังไม่ได้อ่านคลิกที่ลิ้งค์บล็อกข้างล่างนะคะ //www.bloggang.com/viewblog.php?id ... =5&gblog=2 ตั้งท้องแบมแบมน้องสาวของบันบันอาการเป็นปรกติมาทุกอย่างทั้งน้ำหนัก ความดัน ระดับน้ำตาล โดยคุณหมอบุญชัยบอกเอาไว้ว่ากำหนดคลอดของแบมแบมประมาณวันที่ 20 ต.ค. 2552 จนกระทั่งเข้าสัปดาห์ที่ 34 ถึงวันนัดตรวจปรกติเป็นวันพฤหัสที่ 3 กันยายน 2552 แจ้งกับคุณหมอไปว่าเริ่มมีอาการท้องแข็งถี่ คุณหมอบุญชัยเลยส่งไปนอนวัดด้วยเครื่องจับการบีบตัวของมดลูก (จำชื่อเครื่องไม่ได้ค่ะ) กราฟออกมาว่ายังไม่มีการบีบตัวของมดลูก คุณหมอเลยให้ยาฮอร์โมนมาเพื่อกันการบีบตัวแล้วบอกว่าถ้ายาไม่ได้ผลให้แจ้งจะได้เปลี่ยนยาใหม่ คืนนั้นเก่งก็เริ่มมีอาการมดลูกบีบตัวคือยากินก็เอาไม่อยู่ สัญชาตญาณบอกเลยว่าอาการไม่ดี นอนก็นอนไม่หลับเลยลุกขึ้นมาจัดกระเป๋าเตรียมตัวไปโรงพยาบาล คาดเดาเอาเองแล้วหละว่ายังไงแบมอยู่ในท้องไม่ถึงตุลาคมแน่ๆ เช้าวันรุ่งขึ้นเป็นวันศุกร์เก่งไปนวบุตรอีกทีเพื่อแจ้งว่ายาที่ให้มาไม่ได้ผล วันนี้มดลูกเริ่มบีบตัว มีอาการปวดเหมือนปวดเตือนเลย คุณหมอบุญชัยไม่อยู่แต่โทรคุยกับทางพยาบาลว่าให้พาเก่งไปวัดเครื่องจับการบีบตัวของมดลูกอีกที ผลออกมาว่ากราฟไม่ขึ้นพยาบาลบอกคุณหมอว่าผลไม่แจ้งว่ามีการบีบตัว เก่งคุยกับคุณหมอว่ามันเป็นการบีบตัวของมดลูกจริงๆ มีเลือดออกเยอะขึ้นกว่าเมื่อวานด้วย หมอฟังแล้วก็ตกใจว่ามีเลือดด้วย เลยให้ยากันการบีบตัวของมดลูกมากินดูว่าจะได้ผลดีขึ้นมั๊ย เข้าวันเสาร์เก่งมีอาการมดลูกบีบตัวเป็นระยะๆทั้งวัน จนกระทั่งกลางคืน 4 ทุ่มหันไปบอกพี่เล็กคุณสามีว่า"อาการไม่ดีแน่ป๊า อยู่บ้านก็นอนไม่หลับ ไปโรงพยาบาลดีกว่า" เลยโทรไปห้องคลอดที่ BNH พอไปถึงโรงพยาบาลก็ต้องไปห้องคลอดเลย เข้าเครื่องจับดูการบีบตัวของมดลูก พอพยาบาลได้ผลก็โทรแจ้งคุณหมอบุญชัยว่ามีการบีบตัวของมดลูกประมาณทุก 15 นาที คุณหมอสั่งให้ยาทางน้ำเกลือเพื่อให้มดลูกชะลอการบีบตัวของมดลูก แล้วคุยโทรศัพท์กับเก่งว่า "ยาที่ให้ตัวยาเดียวกับเมื่อวาน แต่ถ้าเป็นทางน้ำเกลือจะให้ผลดีและเร็วกว่า ลองดูว่าได้ผลอย่างไร จุดประสงค์ตอนนี้คือให้ยาแล้วถ้าเราสำเร็จก็กลับไปพักที่บ้านได้ กินยาตัวเดิมต่อ แต่ถ้าไม่ได้ผลก็ต้องนอนให้ยานี้ไปก่อน" คุณหมอบอกเพิ่มเติมว่า "ตอนนี้ลูกครบ 34 สัปดาห์แล้ว น้ำหนักล่าสุดที่เราอัลตร้าซาวด์ก็ได้ 2 กิโล ฉะนั้นไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงถ้าเค้าจะอยากออกมา หมอเด็กจะวางใจแล้ว เพราะฉะนั้นอย่าเครียด ถ้าชะลอได้ก็ทำ ถ้าเค้าอยากออกก็ให้เค้าออกมา" คุณหมอเริ่มให้ยาที่ 40 หยดต่อนาที โอ้โห พระเจ้าจอร์ช มันยอดมาก ได้ยาแล้วทีท่าดีขึ้นมากโข ทั้งเก่งทั้งพยาบาลใจชื้น เก่งสบายตัวขึ้นอย่างเห็นได้ชัด แต่...แต่...แค่พักเดียวค่ะ พอถึงประมาณตี 2 ตี 3มดลูกเริ่มบีบตัวขึ้นหนักๆอีกแฮะ แจ้งพยาบาลไปก็มาปรับเริ่มปริมาณยา ทั้งนี้ทั้งนั้นต้องคอยดูหัวใจแม่และลูกเพราะยาส่งผลให้หัวใจเต้นเร็วขึ้น อาการเหมือนกินกาแฟเยอะน่ะค่ะ ใจจะเต้น แต่ด้วยความที่เก่งก็อึดเพราะเราเล่นกีฬามาเยอะมั๊งคะเราก็สู้ยาได้เยอะ แบมก็สู้จนพยาบาลงงว่าน้องไม่ได้รับผลจากยาเลย เพราะหัวใจเต้นปรกติมาก นี่คือวันเสาร์นะคะ พอเข้าวันอาทิตย์เก่งต้องเริ่มปรับยาขึ้นอีกลดไม่ได้เลยเพราะถ้าลดปั๊บเก่งปวดท้องทันที จากยา 40 หยดเก่งต้องเพิ่มเป็น 65 หยดต่อนาที! ที่ทรมานมากคือพยาบาลจะไม่ให้ลงจากเตียงเลย จะปัสสาวะก็ให้ใช้ถาด(หม้อ)ปัสสาวะบนเตียง แต่เราไม่ถนัดก็ปัสสาวะไม่ค่อยจะออก มดลูกก็บีบตัว ปวดปัสสาวะก็สุดๆแต่ไม่ออก เก่งอยู่ในสภาพนี้เข้าวันที่ 3 คือตั้งแต่ เสาร์ อาทิตย์ มาจนถึงวันจันทร์ นอนค้างอยู่ในห้องคลอด 2 คืนเต็มๆ พอวันจันทร์ก็ชักจะไม่ไหว ท้องก็ปวดมาก พยาบาลถามว่า พยาบาล: ถ้าวัดความปวดถึง 10 ตอนนี้ปวดแค่ไหน โธ่ จะตอบยังไงล่ะคะ แต่ละคนก็ปวดไม่เท่ากัน แต่อิชั้นน่ะผ่านคลอดธรรมชาติมาท้องแรกแบบไม่ใช้ ยามาแล้ว มาถึงตอนนี้ยังแทบไม่ไหวมันก็ปวดเยอะอ่ะนะ กลัวพยาบาลหาว่าเว่อร์ถ้าจะบอกว่าปวด จนขนาดรู้สึกตอนจะคลอดบันบันแล้วปวดตอนปากมดลูกเปิด 8 เซน เลยบอกไปว่า เก่ง: ก็ปวดเยอะค่ะ เหมือนตอนจะคลอดคนก่อนตอนปาดมดลูกเปิด 3-4 เซนเลย พยาลาลขา ปวด ปัสสาวะมากแต่นอนก็ไม่ออก ขอเอาถาดปัสสาวะมานั่งคร่อมบนเตียงได้มั๊ยคะ" พยาบาล: งั้นขอพยาบาลตรวจภายในทีนึงก่อนนะคะเพื่อความปลอดภัย ว่าแล้วคุณพยาบาลก็ใส่ถุงมือ จัดแจงตรวจภายในอิชั้น...... เงียบ หน้าครุ่นคิด พยาบาล: คุณแม่ขา เปิดหมดแล้วอ่ะค่ะ เก่ง: หา! หมายความว่าไงคะ ปากมดลูกเปิด 10 เซนฯน่ะเหรอคะ เลิ่กลั่กกันทั้งคู่ เอาไงดี แล้วคุณพยาบาลก็หน้าตั้งวิ่งออกนอกห้อง บอกเก่งว่า พยาบาล: ไปโทรแจ้งคุณหมอก่อนหละนะคะ เก่งก็คว้าโทรศัพท์เหมือนกัน แจ้งพ่อบันบันว่าจะคลอดแล้วอ่ะ พ่อบันบันก็สติดีมากบอกเก่งว่า "โทรแจ้ง Stell Cell ด้วย" เออนะ ลืมไปเลย แล้วเก่งก็โทรแจ้งบริษัท Stem Cell กับพี่เก๋(พี่สาว)เพื่อส่งข่าว พยาบาลเข้ามาแจ้งว่า "คุณหมอบุญชัยจะมาถึงใน 10 นาทีนะคะ" ระหว่างนั้นห้องคลอดที่โล่งๆก็เริ่มเพียบไปด้วยอุปกรณ์ ตู้รับเด็กก็ถูกเข็นเข้ามารอ เก่งได้แต่นั่งมองพยาบาลคนโน้นคนนี้วิ่งไปวิ่งมาเพื่อจัดของให้เข้าที่ ทุกคนที่เข้ามาก็บอกว่าได้คลอดแล้วนะคะวันนี้ คือเก่งนอนอยู่ 3 วันรู้จักทุกคนแล้วไงคะ ฮ่า ฮ่า ตอนนั้นเป็นเวลาประมาณ 5 โมงเย็นของวันจันทร์ที่ 7 กันยายน คุณหมอบุญชัยและพี่เล็กสามีมาถึงไล่ๆกัน ทักทายกัน คุณหมอบุญชัยเดินมาบอกเก่งว่า "หมอสุธีราเค้าพูดถึงเว็บ MamyCenter ให้หมอฟัง เค้าเข้าไปดูนะ" โห! ปลื้มค่ะ พูดให้เรามีกำลังใจหัวใจพองโตเสร็จหมอก็ขอตรวจภายในเลย แล้วบอกว่า "โอเค เปิดหมดแล้วนะ รอซักหน่อยให้ถุงน้ำคร่ำแตก เค้ายังเล็กหมอไม่อยากเจาะให้เค้าทำเอง ซักครึ่งชั่วโมงน่าจะโอเค" ว่าแล้วเราก็รอระหว่างที่เก่งปวดเป็นระยะไปเรื่อยๆ คุณหมอสุธีรามาถึงก็เดินมาทักทาย "คุณหมอเข้าไปเว็บ MamyCenter นะ คุณแม่เลี้ยงลูกเก่งมากเลย" โอ้! หัวใจพองโตเป็นครั้งที่ 2 พยาบาลก็เดินเข้ามาคุยกับเราสองคนเป็นระยะ พยาบาลที่มีลูกเริ่มถามข้อมูลการเลี้ยงลูก เวลาผ่านไปเรื่อยๆเก่งเริ่มกังวลว่าถุงน้ำคร่ำไม่แตกจะทำอีท่าไหนต่อ อยากให้เป็นไปตามเสต็บมากที่สุด เก่งยังเล่าว่าตอนบันบันเก่งมา admit ตอน 8 โมงเช้า พอ 9 โมงบันก็ดิ้นรู้สึกดุกดิ๊กๆแล้วถุงน้ำคร่ำก็แตก"โพล๊ะ"เลย พูดยังไม่ทันขาดคำแบมแบมในท้องก็ดิ้นทีเดียวถุงน้ำคร่ำแตก"โพล๊ะ" เก่งงี้ดีใจสุดๆ พี่เล็กได้ยินเสียงบอกเลย "ถุงน้ำคร่ำแตกแล้ว" พยาบาลบอกว่า "โอ้โห! คุณแม่ ลูกคุยกันรู้เรื่องมากเลย ยังกับสั่งได้" พูดจบคำคุณหมอเดินเข้ามาพอดีเพราะได้เวลาครึ่งชั่วโมง เก่งบอกหมอว่า "ถุงน้ำคร่ำแตกแล้วเพิ่งเตกเนี่ยค่ะ" หมอยิ้มๆแล้วบอกว่า "เค้ารู้เวลา" แล้วหมอก็บอกพยาบาลว่าซ้อมเบ่งไปอีกแป๊บ แล้วหมอก็หันหลังเดินเหมือนจะไปไหนแถวๆนี้แหละ พยาบาลบอกให้ลองเบ่ง เราก็ด้วยความเคยเบ่งมาแล้วก็พอรู้งาน เบ่งทีเดียวพยาบาลบอก "หยุดค่ะคุณแม่ หัวจะโผล่แล้ว" พยาบาลวิ่งออกไปตามหมอบุญชัยที่เพิ่งหันหลังออกไปหยกๆ ตะโกนบอกหมอว่า "หัวโผล่แล้วค่ะหมอ" หมอบุญชัยรีบเดินกลับมา ปากบอกว่า "อย่าเพิ่งเบ่งต่อนะ รอก่อน รอก่อน" โอ้โห ท่านผู้อ่านเจ้าขา ตอนนั้นหัวแบมแบมคาอยู่ เก่งรู้เลยเพราะว่าอึดอัดสุดๆ เบ่งก็ไม่ได้เบ่งแต่ลูกดันจะออกมาจ๊ะเอ๋หมออยู่แล้ว หมอรีบฉีดยาชาแล้วกรีดฝีเย็บอย่างรวดเร็ว เก่งรู้สึกเลยว่าแบมไหลออกมาเอง กลัวหมอจะบอกว่าเราเบ่งไง ปากเก่งก็บอกว่า "เก่งไม่ได้เบ่ง" หมอบอกว่า "ไม่เป็นไร ปล่อยตามธรรมชาติเลย" แล้วแบมก็ออกมาทั้งตัว เสียงร้องดังได้ใจเลย คุณหมอดูดน้ำออกจากปาก แล้วเตรียมจะวางบนพุงเก่ง แต่...แต่ ยังไม่มีผ้าฆ่าเชื้อเลย เพราะทุกคนยังไม่ทันตั้งตัวไม่คิดว่าจะเร็วขนาดนี้ ผ้ายังไม่ทันปู ฮ่า ฮ่า หมอเลยบอกให้ปูผ้า แล้ววางแบมให้เก่งและพี่เล็กได้ชื่นชมแป๊บนึง ก่อนหมอสุธีรามารับแบมไปดูแลต่อ ก็ถึงเวลากังวลว่าแบมจะโอเคมั๊ยเพราะคลอดก่อนกำหนด หมอสุธีรายิ้มแจ้งเบื้องต้นว่า "สมบูรณ์ดีนะคะ เดี๋ยวขอไปดูต่อว่าจะเก่งจริงมั๊ย" อีก 4 ชั่วโมงถ้าสมบูรณ์ดีจะไปดูดนมที่ห้องนะคะ ระหว่างนั้นหมอบุญชัยก็จัดการกับเรื่อง stem cell เรียบร้อย แล้วมาเย็บแผลฝีเย็บให้เก่ง ทำการคลอดรกให้พี่เล็กตามแบมแบมไปที่ nursary เก่งพักตัวอยู่ในห้อง 2 ชั่วโมง ผ่านการคลอดไปแบบทุกคนงงๆ เก่งก็งงว่าเร็วมาก ไม่ทันตั้งตัวขนาดกล้องวีดีโอไม่ต้องพูดถึง ไม่มีแม้กระทั่งกล้องถ่ายรูป! โทรบอกใครก็งงๆกันทุกคนว่า "หา! คลอดแล้วเหรอ" เลยอยากจะบอกว่าคลอดแต่ละท้องก็ไม่เหมือนกัน คุณแม่โปรดเชื่อสัญชาตญาณของความเป็นแม่! อยากเขียนอะไรเยอะจัง แต่เขียนมายาวมากแล้ว ประกอบกับดึกแล้วขอไปปั๊มนมเก็บให้แบมก่อนหละนะคะ ไว้จะมาเล่าเพิ่มเติมต่อค่ะ   Create Date : 30 กันยายน 2552     Last Update : 30 กันยายน 2552 20:46:26 น. Counter : 9058 Pageviews.   10 comment Share Tweet

18-7-09 * 2 ขวบ 2 เดือน วางตัวเลข 30 ตัว พัฒนาการช่วงนี้ของบันไวมาก เรียนรู้อะไรเร็วจนแม่ไม่รู้จะสอนอะไร กิจกรรมคณิตศาสตร์ยังทำอยู่สม่ำเสมอ วางตัวเลข: วางได้ 30 ตัว แม่ไม่ได้จับเวลา เห็นว่าสมาธิยังอยู่ยังหลอกล่อให้วางได้ก็วางกันไปเรื่อย โดยใช้กระดาน 50 ช่องตัวเลขครบ กำลังคิดจะเริ่มถอดตัวเลข นับเลขปากเปล่า: 1-50 บางทีจะมีผิดที่ 50 บ้างต้องบอกใบ้ด้วยการชูนิ้ว 5 บันก็จะยิ้มๆแล้วบอกว่า "ห้าสิบ" ส่วนแม่ก็นับ 1-100 ให้บันฟังก่อนนอนเป็นไทย อังกฤษ จีน แล้วแต่สลับกันไป นับลูกปัด: จำนวน 1-3 บันบันแม่นแล้ว ถ้า 4 กับ 5 ยังตอบมั่วบ้าง เวลาเดินเจออะไรก็จะถามกันตลอดว่า "จิ้งจกกี่ตัว" "ดอกไม้กี่ดอก" "วงกลมกี่วง" บันจะตอบได้ถ้าเป็น 1 2 3 ลากนิ้วตามเลข: ทำบ้างไม่ทำบ้าง อาศัยวาดรูปช่วยเลยข้ามกิจกรรมนี้ไปบ้างครั้งคราว กิจกรรมมอนเตส: ยังไม่ได้ทำอุปกรณ์ใหม่ ยังวนเวียนหยิบตัวอักษรไทย ก จ ด ให้บันช่วยทำ โดยบันช่วยปูผ้า แม่วางอักษร ถามศัพท์เป็นคำๆแล้วให้บันเอาหุ่นจำลองวางให้ตรงบัตรคำที่แม่เขียน ก (กบ กระเป๋า กิ๊บ กระดิ่ง) จ (จาน จิ้งจก จระเข้ ใจ) ด (เด็ก ดินสอ ดอกไม้) ตัวเลขมอนเตส: ใช้ผ้าที่เย็บเองเป็นช่อง วางตัวเลข 0 1 2 3 4 5 ข้างบนให้ตรงแถว เตรียมสัตว์จำลองตามจำนวน เช่น ช้าง 1 ตัว, ยีราฟ 2 ตัว, ฮิปโป 3 ตัว จนครบจำนวน 5 จับแยกเป็นกลุ่มเพื่อให้ลูกง่ายกับการดูจำนวน แล้วค่อยให้เอามาวางเข้าแถวบนผ้าให้ตรงช่องจำนวน พอทำอันนี้คล่องก็จะเปลี่ยนสัตว์เป็นกระดุม(เม็ดโต) โดยต้องให้ลูกหยิบตามจำนวนที่บอกแล้วส่งให้แม่ทีเดียว ไม่ให้หยิบส่งทีละเม็ดเพราะลูกจะไม่ได้เห็นจำนวนจริง คือถ้าจำนวน 3 ก็คือให้บันบันหยิบกระดุม 3 เม็ดมาส่งให้แม่ทีเดียว 3 เม็ด หลังๆมาบันชอบวางกระดุมมากกว่าไม่รู้ทำไมเหมือนกัน ทั้งๆที่เด็กๆน่าจะชอบสัตว์เป็นไม้ๆตัวๆมายืนเรียงกัน ถามทีไหรก็บอกเล่นกระดุม เลยจะเอาสัตว์ออกจากเซ็ทแล้ว ดีเหมือนกันเพราะไวดีถ้าเล่นกระดุม เวลาเล่นสัตว์ยืนเข้าแถวแล้วต้องชวนร้องเพลงชาติ 1 รอบถึงจะเก็บสัตว์เข้าถุงได้ ฮ่า ฮ่า สวดมนต์: บันบันสวดมนต์ตามได้มากขึ้น นะโมตัสสะฯ บันสวดได้นานแล้ว แม่เพิ่ม อรหังสัมมาฯ ก็สวดตามได้ แม่มาเพิ่มบทยาวมากบันก็จะเริ่มเลื้อยนอนแต่แม่ก็นั่งสวดให้ฟังต่อ บางวันก็ต้องนอนสวดเพราะบันชวนนอนหัวถึงหมอน ท่าไหนก็ได้ขอให้ได้คุ้นๆเข้าหูเป็นโอเค ภาษา: บันฟังภาษาอังกฤษได้เข้าใจมากขึ้นแต่ยังตอบเป็นภาษาไทย นอกจากบางประโยคบังคับที่แม่บังคับต้องพูดอังกฤษแม่ถึงจะเข้าใจเช่น "Hold me, please", "Where is .....?", "What's that noise?" กับ Baby sign ไม่ได้เพิ่มคำใหม่เท่าไหร่ ทวนแต่ของเดิมเพื่อจะลิ้งค์กับภาษาจีน ช่วงนี้แม่เก่งไปเรียนภาษาจีนเพื่ออย่างน้อยมาสอนศัพท์คำๆให้ลูกได้ ตอนนี้แม่เก่งให้พี่เลี้ยงบันสอนภาษาพม่าให้บันด้วย บันเรียนรู้ภาษาไวมาก ได้ศัพท์เกี่ยวกับ สัตว์ อวัยวะ สี เป็นภาษาพม่าแล้ว แม่ก็นั่งอยู่ตอนพี่เลี้ยงสอนบันแต่จำไม่ได้ซักที รู้เลยว่าเด็กๆเรียนรู้ได้เร็วมากจริงๆ ทักษะอื่น: เรื่องสีบันบันแม่นแล้วทั้งไทย อังกฤษ ตอนนี้เรื่องรูปทรงพื้นฐานก็บอกได้ Circle, Oval, Square, Triangle แต่ยังงงกับ Regtangle ก็ไม่เป็นไร ค่อยเป็นค่อยไป เรื่องใหญ่-เล็กแยกได้แล้ว เพิ่งเริ่มสอน medium เข้าไปก็โอเคเข้าใจ อาศัยวาดรูปช่วย โดยวาดวงกลมใหญ่ วงกลมเล็ก แล้ววาดไซส์กลางทีหลังสุด บันก็จะบอกว่าขอเป็น Oval บ้าง Square บ้าง บางทีก็วาดปลาตัวใหญ่ตัวเล็ก ประยุกต์ไปทุกวัน กระดานแม่เหล็กแบบลบๆได้เป็นอุปกรณ์ที่เวิร์คมาก ไม่เปลืองกระดาษด้วยค่ะ อื่นๆ: พาบันปลูกถั่วงอก ดูรังนก ก็เป็นกิจกรรมที่เสริมหาอะไรทำกันตลอด วี่แววเด็กชอบอ่านหนังสือมาแล้วเป็นอะไรที่แม่ดีใจมาก เวลาบอก"I have a new book for you today" บันจะตาโตวิ่งมาหาแม่อย่างรวดเร็ว อ่านเรื่องบันบันอย่างละเอียดได้ที่ //www.MamyCenter.com ในเว็บบอร์ด ห้องส่งการบ้านเด็กวัยก่อนอนุบาลนะคะ   Create Date : 18 กรกฎาคม 2552     Last Update : 18 กรกฎาคม 2552 7:28:56 น. Counter : 1369 Pageviews.   2 comment Share Tweet

28-06-09: บันบัน 2 ขวบ 1 เดือน บันบัน ณ 2 ขวบ 1 เดือน ยังคงกิจกรรมคณิตศาสตร์ของบันตามแนวพ่อธีร์ยังปฎิบัติอยู่สม่ำเสมอ แม้จะมีเว้นไปบ้างแต่แม่เก่งจะไม่ให้เกิน 2 วัน บันบันเรียนรู้เรื่องตัวเลขทุกวันในชีวิตประจำวันและเห็นเป็นเรื่องธรรมดา ซึ่งบรรลุเป้าหมายที่เก่งอยากให้บันชินกับเรื่องวิชาการ ตอนนี้บันบันรู้จักจำนวน1-3 ถ้าเห็นดอกไม้ 2 ดอกก็จะบอกได้ว่า 2 ส่วนเลข 4 กับ 5 ยังมั่วๆไปเรื่อยๆ เก่งหันมาสอนเรื่องเชาวน์เพิ่มเติม เริ่มด้วยเรื่องการฝึกสังเกตด้วยเกมส์จ๊ะเอ๋ เอาผ้าปิดของ 4-5 อย่าง พอเปิดผ้าก็ถามว่าอะไรหายไป บันเริ่มทำได้กับสิ่งของที่เค้าสนใจ แต่ถ้าใช้สิ่งของที่ไม่สนใจก็ไม่อยากเล่น ภาพกระจกบันก็ทำได้แล้ว ส่วนเรื่องอนุกรมกำลังพยายามเริ่ม อนุกรม 1:1 บันทำได้แล้ว แต่ถ้าแบบซับซ้อนรุ้สึกว่าจะยากกว่าเรื่องภาพกระจกพอสมควร โรงเรียน: บันบันทำได้ดี เก่งให้พี่เลี้ยงเริ่มห่างโดยออกจากห้องเรียนปล่อยให้บันอยู่กับครูและเพื่อน ไปรับตอนเย็นครูบอกวันนี้ดีขึ้นอีกเสต็ปเรื่อง away from nanny เก่งสังเกตว่าบันฟังภาษาอังกฤษได้เข้าใจมากขึ้น เรียนรุ้ว่าครูไม่ฟังภาษาไทยเค้าต้องสื่อสารอังกฤษ อะไรที่ตอบไม่ได้บันก็ทำท่าใบ้ เช่น ครูถามบันว่า Where is your mom? บันก็ชี้ไปที่ห้องครูใหญ่ ครูเลยถามต่อว่า Where is your dad? บันบอก "ป่าป๊า (แล้วทำท่าขัับรถ)" คือเค้าเข้าใจคำถามทุกอย่าง  อื่นๆ: บันบันเริ่มจำรูปทรง ตอบได้ผสมไทยกับอังกฤษ circle สี๊เหลี๊ยมมม ส๊ามเหลี๊ยม (แอคเซ่นแบบนี้เลยค่ะ) oval เอ้า! ก็ยังดีจำได้อย่างละครึ่งอังกฤษครึ่งไทย ฮ่า ฮ่า แม่ก็สอนอังกฤษเติมไปว่า square, triangle,  rectangle  เก่งยังคงพยายามบังคับให้บันสื่อสารกับเก่งเป็นภาษาอังกฤษ ตอนนี้เวลากอดกันเก่งจะบอกเค้าตลอดว่า  "I love you" แล้วสอนให้บันตอบว่า "I love you, too" บันยังไม่เข้าใจความหมายคำว่า too หรอก รู้แต่ว่า เวลาพูดอย่างนี้แล้วแม่ชอบ แม่กอด แม่หอมแก้ม บางทีมีแกล้งพูดผิด "I love you, three" เค้าเข้าใจว่า  too กับ two คือคำเดียวกัน เค้าเลยลองเปลี่ยนว่า three แล้วแม่เข้าใจรึเปล่า เก่งจะแกล้งไม่เข้าใจ สุดท้าย เค้าก็จะแก้ให้ถูกเพราะเก่งจะได้ชมและหอมเค้า เครื่อง Phonics Fridge Phonics ของ Leap Frog ที่ไปบิดของมือสองมาได้จากอีเบย์ก็ได้ฤกษ์แกะมาลองเล่น หลังจากเอามาลองให้เล่น รู้สึกลูกยังไม่พร้อมกับพวกเครื่องกดๆมีเสียง เอาแต่ตื่นเต้นกับของเล่นกดๆมีเสียง กดเอามันส์อย่างเดียว ไม่ได้ฝึกเลย เพราะแม่ไม่ค่อยได้ให้เล่นของเล่นพวกมีเสียง นานๆได้เล่นทีตื่นตาตื่นใจเกินเหตุ สงสัยต้องกลับสู่วิธีเก่าแม่สอนเองต่อไปก่อนช่วงนี้ เฮ่อออ   Create Date : 28 มิถุนายน 2552     Last Update : 28 มิถุนายน 2552 21:56:07 น. Counter : 846 Pageviews.   5 comment Share Tweet

19-05-09: 2 ขวบแล้วครับ บันบันครบ 2 ขวบ แต่ปีนี้ไม่ได้พาบันไปตักบาตรเพราะบันต้องไปโรงเรียน ไม่เป็นไรเราไปวัดกันเรื่อยๆอยู่แล้ว บันบัน ณ ตอน 2 ขวบ เริ่มไปโรงเรียนได้อาทิตย์นึง แฮปปี้กับโรงเรียนเอามากๆ อะไรที่แม่บอกบันจะทำหมดถ้าแม่บอกว่าไม่ทำก็ไปโรงเรียนไม่ได้ เช่นไม่กินข้าวก็ไม่มีแรงไปโรงเรียน ไม่นอนก็ตื่นไปโรงเรียนไม่ไหว กินอาหารได้มากประเภทขึ้น อาการแพ้แป้งสาลีและถั่วเหลืองดีขึ้น แต่ยังแพ้ไข่ขาวอยู่ ดังนั้นวันเกิดบันบันปีนี้เราจึงเป่าเทียนวันเกิดโดยปักไว้กับวุ้นกะทิแทนเค้กค่ะ บันบันพูดเก่งมาก ร้องรำทำเพลงเป็นงานหลัก ร้องเพลงวันเกิดได้ทั้งอังกฤษและจีน จ้ำจี้ผลไม้ได้จบ รู้จักดัดแปลงเนื้อเพลงเอง นับเลข 1-50 ได้ แต่บางทีมีหลง 40 กับ 50 บ้าง หลังจากห่างทบทวน จากแต่ก่อนคล่องเลยไม่มีติดขัด ไม่เป็นไรลืมได้ก็ฟื้นได้ หันมาชอบแฟลชการ์ด แม่เก่งได้อุปการะมาจากแม่จอยแม่ปลาวาฬ เลยเป็นโชคดีของบันได้มาเริ่มแฟลชการ์ดกันอีกที สำหรับ Baby sign ไม่ค่อยได้สอนคำเพิ่มนอกจากเจอคำไหนที่บันสนใจ เช่นบันมาชอบเพลง I Love You ก็จะมีคำว่า family เก่งก็เลยหาสอนคำเพิ่ม แต่โดยรวมจะพยายามทวน sign เก่าๆไม่ให้ลืม รู้จักสีหลักๆตอบได้หมด แดง น้ำเงิน เหลือง เขียว ชมพูด น้ำตาล ดำ ม่วง รุ้จักทั้งไทย อังกฤษและ sign เก่งมาเริ่มอุปกรณ์มอนเตสเซอรี่เกี่ยวกับการสอนตัวอักษรไทยด้วย เช่น เสียง กอ กอ-ไก่, กอ-กบ, กอ-กระ-เป๋า, กอ-กิ๊บ ได้อุปการะอุปกรณ์จากแม่จอยเช่นเดิม กำลังเริ่มทำลูกปัดมอนเตสฯซึ่งเป็นอุปกรณ์สอนเลขที่ดีมากๆอีกชิ้น แม่เก่งพยายามปรับพูดภาษาอังกฤษกับบัน ตอนนี้บันเข้าใจประโยคพื้นฐานภาษาอังกฤษ แต่ยังตอบเป็นไทย จะมีบางประโยคที่เก่งเริ่มบังคับให้บันพูดเป็นอังกฤษเก่งถึงจะเข้าใจเช่น "Hold me, please", "Where is .........?", "What is this?", "What's that noise?" บันบันเริ่มชอบนิทานเป็นเรื่องราวมากขึ้น เปลี่ยนสเต็ปจากอ่านหนังสือเพื่อสะสมคำศัพท์เป็นอ่านหนังสือเพื่อติดตามเรื่องราว เก่งจะเน้นอ่านแต่นิทานภาษาอังกฤษ ให้พ่อบันอ่านนิทานภาษาไทย อื่นๆปลีกย่อยที่บันทำได้ตอน 2 ขวบ ก็คือ ใส่ถุงเท้า รองเท้าเองได้ แต่ถุงเท้ายังต้องช่วยจับให้ตรง ใส่กางเกงยางยืดเองได้ ไม่ชอบให้ใครช่วย จะบอกตลอดว่า "บันทำเอง" ขึ้นลงบันได้เองโดยให้จับราวบันได บันบันบอกฉี่ๆอึอึ๊ได้ ตอนนี้บันใช้โปโกะวันละแผ่นเฉพาะตอนนอนกลางคืน สำหรับนอนกลางวันบันจะตื่นมาบอกเองว่าจะฉี่ฉี่ บันบันสวดมนต์เพิ่มบทอะระหังสัมมาฯได้ แต่ไม่ค่อยยอมคุกเข่าสวด คุกเข่านั่งท่าเทพบุตรสวดมนต์ได้แป๊บเดียวก็กลิ้งลงนอนแต่ปากสวดมนต์ตามแม่ได้ รักน้องสาวในพุงบันจะเรียก "แบม แบม จุ๊บ จุ๊บ" "ทาครีมให้น้อง" ที่เจ๋งสุดบันไม่ค่อยมีปัญหาเรื่อง Terrible2 มีงอแงนิดๆหน่อยๆแต่ไม่หนักหนาอะไร เก่งเริ่มเพิ่มคำศัพท์ยากๆให้บันเช่น บอกบันว่า "บันบันแข็งแกร่งแต่ไม่แข็งกร้าว" "บันบันอ่อนโยนแต่ไม่อ่อนแอ" บันก็พูดตาม ซักวันบันคงรุ้ความหมาย โดยรวมพัฒนาการของบันบันเป็นไปตามเกณฑ์ เรื่องเดียวที่ยังคงต้องกังวลคือเรื่องแพ้อาหารที่ยังต้องระวังกันต่อไป ขอให้อำนาจสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในสากลโลกคุ้มครองป้องกันให้บันบันลูกแม่แข็งแรง เป็นเด็กดี คิดดีทำดี คิดสิ่งใดในทางที่ชอบขอให้สมปรารถนา" สุขสันต์วันเกิดครับลูกแม่   Create Date : 04 มิถุนายน 2552     Last Update : 4 มิถุนายน 2552 0:21:56 น. Counter : 942 Pageviews.   9 comment Share Tweet

• หมาร่าหมาหรอด
• rd_lam
• แพรวขวัญ
• รำเพย
• กบูร
• อันปังแนน
• Mr.DogGie
• กำปงพิราเทวี
• kanu_memphis
• Khun_Pitta
• รินตินติน
• Paradijs
• หมูเหมียว
• Bigmommy
• Nong Fern Daddy
• JJH
• แม่น้องเอเอ
• aston27
• กุมภีน
• ระแนงไม้
• ป้ามด
• nukoyky
• ฉิกซิงแซ
• chinging
• แม่ก้อย
• พลังชีวิต
• Webmaster - BlogGang

• My Family Photo Album @ Multiply
• มนแชง
• Dictionary ภาษามือ ASL
• Dictionary พร้อมออกเสียงอ่าน
• MadMath แม่ภุชงค์
• BlogGang.com