ปริศนาของยอดเขา
ปริศนาของยอดเขา
เคยมีมีคนบอกไว้ ว่ายิ่งสูง ก้อยิ่งหนาว...
หลายคนอยากสัมผัส น้อยคนที่รู้จัก
แต่มีเรื่องเล่า..กล่าวขาน
ครั้งหนึ่งเคยมีชาย ท่าทางอิดโรย เสื้อผ้าขาดหวิ่น เดินลงมาจากภูเขา
หนังไหม้เกรียม ผิวดำกร้าน...มองเห็นบาดแผลจากการต่อสู้
นัยต์เหม่อลอย เวิ้งว้าง ...เหมือนหัวใจแหลกสลาย
ถึงตอนนี้ ชายคนนั้นอยู่ที่ไหน
บ้างก้อว่า...เค้าไปใช้ชีวิตง่ายๆกับครอบครัวเล็กๆ
บ้างก้อว่า...เค้าเดินทางขึ้นเขาอีกลูก
บ้างก้อว่า...เค้าตายไปแล้ว
.........
....
ปริศนา ก้อยังคงเป็นปริศนา ชายผู้นั้นอยู่ไหน
"บนยอดเขาหนาวมากมั๊ย "
.....
....
ผิดมั๊ย ที่ชั้นพอใจแค่หมู่บ้านเล็กๆที่ตีนเขา
แล้งบ้าง หนาวบ้าง แต่ก้ออบอุ่นดี
พอใจกับการยืนร่วมผืนดิน ทุ่งหญ้ากับคนดีๆในชีวิต มากกว่ายืนสูงกว่าพวกเค้า
พอใจ กับการชื่มชมดอกไม้บาน ร่วมกัน
พอใจ กับเสียงสายน้ำ เย็นช่ำ..
พอใจที่จะช่ำชื่นกับน้ำใจเล็กๆที่เอื้ออาทรกัน
พอใจที่เห็นแสงอาทิตย์ขึ้นทุกๆเช้า กับคำทักทายสั้นๆ
เพราะอย่างน้อย..ทำให้ชั้นรู้ว่า วันนี้ชั้นไม่อยู่คนเดียวนะ
วันนี้ ยังพอใจที่ให้ปริศนายังคงเป็นปริศนาอยู่
ในวันข้างหน้า...ชั้นอาจเป็นหนึ่ง ที่จะค้นหา ''ความจริง''
ที่ว่า ยอดเขามีอะไร หนาวมั๊ย เมื่อถึงวันนั้น ชั้นยังเป็นชั้น(คนเดิม)อีกรึป่าวนะ
ผู้ติดตามบล็อก : 111 คน [
