คืนเฝ้าไข้
คืน เฝ้าไข้

ขนหัวลุก

ใบหนาด



"จิรา" เล่าประสบการณ์ขนหัวลุกเมื่อไปเฝ้าไข้เพื่อนที่โรงพยาบาล

เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นตอนดิฉันเข้าเรียนวิทยาลัยที่เชียงใหม่ อยู่หอกับเพื่อนรวม 3 คน วันหนึ่งเพื่อนชื่อนุ้ยที่อยู่ด้วยกันปัสสาวะออกมาเป็นเลือด ก็พามาให้หมอตรวจ หมอบอกกระเพาะปัสสาวะอักเสบ ให้นอนโรงพยาบาลเพื่อดูอาการ

นุ้ยก็ขอให้ฉันมานอนเป็นเพื่อน ฉันก็ตกลงเพราะสงสารเพื่อนค่ะ

นุ้ยนอนห้องรวมซึ่งมี 4 เตียงด้วยกัน พวกเรารูดม่านไม่อยากเห็นสภาพน่าหดหู่ของคนไข้เตียงอื่น แต่ก็พอทราบว่าคนไข้ที่เพิ่งผ่าตัดมาและนอนริมประตูนั้นอาการไม่ค่อยดีนัก เพราะพยาบาลเดินเข้าออกบ่อยมากจนน่ารำคาญ

ตกดึกฉันผล็อยหลับไป แล้ว แต่มาตื่นเมื่อได้ยินเสียงสวบสาบเหมือนใครมารูดม่านกั้นเตียง...รูดไปรูดมา แบบรูดเล่น! ตอนนั้นใจไม่ได้คิดอะไร นึกว่าเป็นญาติคนไข้เตียงอื่นลุกเข้าลุกออก

บังเอิญฉันปวดปัสสาวะจึงลุกออกมาเข้าห้องน้ำด้านนอกห้อง พอทำธุระเสร็จกลับเข้ามาก็มองไปรอบห้อง เพราะรู้สึกบรรยากาศเงียบเชียบ เยือกเย็นน่าวังเวงใจ...ทุกเตียงต่างก็รูดม่านนอนตามปกติ มีบางเตียงเปิดไฟดวงเล็กๆ พอสว่างไว้ รวมทั้งเตียงแรกริมประตูนั้นด้วย...

อะไรบางอย่างสะดุดใจฉันให้มองไปที่เตียงนั้น!

ภาพที่เห็นคือขาคนค่ะ เพราะม่านรูดเตียงไม่ได้ยาวระพื้น ใครยืนก็มองเห็นขาโผล่มาได้แล้ว...เห็นชัดว่าไม่ได้ใส่รองเท้า ขานั้นเดินไปมารอบเตียงคนไข้เลยค่ะ เดี๋ยววนทางซ้าย เดี๋ยววนทางขวา ฉันรู้สึกอากาศเย็นยะเยือกลงยิ่งกว่าเดิมจนเกิดอาการหนาวสะท้านยังไงชอบ กล...

ความเงียบในห้องทำให้ฉันได้ยินเสียงใครงึมงำเบาๆ เหมือนพูดอะไรบางอย่าง...ฉันมองอยู่ครู่หนึ่งก็รู้สึกขนลุกซู่ กลัวขึ้นมาเฉยๆ เลยรีบเปิดม่านเข้ามาที่เตียงเพื่อนผู้นอนหลับสนิท

ฉันข่มตาให้หลับก็หลับไม่ลง นอนสักพักก็เกิดปวดท้องอยากเข้าห้องน้ำอีกแล้ว ทั้งๆ ที่ไม่อยากลุกไปเข้าเลยเพราะ รู้สึกกลัวๆ ชอบกล แต่ก็ปวดจนทนไม่ไหว เลยหลับหูหลับ ตาลุกไปเข้าห้องน้ำโดยไม่ยอมมองไปที่เตียงแรกนั้นเลย... ตอนกลับมาก็ไม่อยากจะมองหรอก แต่เหมือนมีอะไรบางอย่างดลใจให้มอง...

ฉันเห็นเป็นเงาคนค่ะ...เห็นเป็นแค่เงาจริงๆ ซึ่งน่าแปลกมากเพราะห้องไม่ได้มืดอะไรมากมาย...เป็นเงาคนตัวใหญ่หายแวบเข้า ไปที่เตียงคนไข้เตียงแรกค่ะ! หายไปแบบไม่ได้เปิดม่านออกเลยด้วยซ้ำ!

คุณพระช่วย! ทันใดนั้นฉันก็ได้ยินเสียงคนร้องอึกอักเหมือนหายใจไม่ออก...ฉันกลัวสุดขีด รีบผวากลับเตียงเพื่อนไปนั่งใจหายใจคว่ำอยู่ในนั้น กลัวจนต้องนั่งสวดมนต์ผิดๆ ถูกๆ อยู่หลายจบ

อึดใจเดียวเท่านั้น พวกพยาบาลก็เข้ามาเปิดไฟ บอกขอโทษคนไข้เตียงอื่นแล้วก็ลากคนไข้เตียงแรกออกไป...ฉันมองเวลาตอนนั้น ประมาณตีสี่กว่าๆ แล้ว

ฉันไม่หลับเลยค่ะ และคนไข้เตียงแรกก็ไม่ได้ถูกเข็นกลับเข้ามาอีกเลยเพราะเขาเสียชีวิตไปแล้ว ตอนพยาบาลเข็นออกไปนั่นเอง!

อาการนอนไม่หลับไม่ได้เกิดขึ้นกับฉันเท่านั้น คนไข้และญาติเตียงอื่นก็เป็นเหมือนกัน มีคนนอนเตียงข้างๆ บอกเธอขนลุกซู่ ได้ยินเสียงคนเดินไปเดินมา พึมพำว่าตาย...ตาย...เป็นเสียงแหบพร่าจนแยกไม่ได้ว่าเสียงผู้หญิงหรือผู้ชาย เธอนอนฟังอยู่นานจนได้ยินเสียงคนไข้ครางอึกๆ อักๆ คล้ายหายใจไม่ออก...แล้วพยาบาลก็เข้ามา

ญาติคนไข้ที่เป็นป้าแก่ๆ แกสันนิษฐานให้ชวนขนหัวลุกว่า อาจจะเป็นเจ้ากรรมนายเวรของเขามารออยู่ก็เป็นได้!

นอกจากนี้ยังมีญาติคนไข้ที่เห็นและได้ยินเหมือนกันอีกค่ะ คือแกเห็นเป็นเงาคนผลุบเข้าไปเต็มตา...แสดงว่าฉันไม่ได้ตาฝาดหรือประสาทหลอน ไปเองใช่ไหมคะ?

เหตุการณ์น่าสยองนี้ทำเอาฉันผวา ไม่อยากไปนอนเฝ้าไข้ใครอีกเลยค่ะ กลัวว่าจะเจอยมทูตเข้ามาล่าวิญญาณเหมือนอย่างที่เคยประสบมาในคืนนั้น...ทุก วันนี้นึกถึงแล้วยังขนหัวลุกอยู่เลยค่ะ...บรื๋ออออ

//www.khaosod.co.th/view_news.php?newsid=TUROamIyd3hPREU0TURNMU13PT0=§ionid=TURNd013PT0=&day=TWpBeE1DMHdNeTB4T0E9PQ==



Create Date : 25 เมษายน 2553
Last Update : 25 เมษายน 2553 12:44:51 น.
Counter : 607 Pageviews.

0 comments
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

iamZEON
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 111 คน [?]



ยินดีต้อนรับทุกท่านนะครับ ^^/

ข่าวสารการ์ตูนญี่ปุ่น
กับเกี่ยวข้องอย่างภาพยนตร์-เพลง
รายชื่อการ์ตูนออกใหม่-งานหนังสือ
เรื่องทั่วๆไปทั้งในและนอกประเทศก็มีบ้าง
New Comments
Group Blog
All Blog
MY VIP Friend