ดวงผีหลอก
ดวงผีหลอก
ขนหัวลุก
ใบหนาด
"แก้ม" เล่าประสบการณ์ขนหัวลุกที่หนีไม่พ้น
เขาว่าคนกลัวผีมักจะถูกผีหลอกมากกว่าคนไม่กลัวผี ทำไมพวกผีถึงไม่ชอบไปหลอกคนที่เขาไม่กลัวก็ไม่ทราบนะคะ ดิฉันเป็นคนกลัวผีค่ะ ยอมรับว่ากลัวมากๆ ด้วย ไม่ยอมเสี่ยงไปไหนมาไหนที่อาจจะโดนผีหลอกได้อย่างเด็ดขาด
ไม่ไปงานศพ ไม่ไปโรงพยาบาล ตัวเองไม่เคยเจ็บไข้ได้ป่วยอาการหนัก พ่อแม่ก็ยังแข็งแรงดี ถ้ามีญาติสนิทมิตรสหายต้องไปนอนโรงพยาบาล ถึงรู้ข่าวก็ไม่ไปเยี่ยมหรอก แต่จะรอจนเขาหายดีแล้ว หรือไม่ก็กลับมาพักฟื้นที่บ้าน ดิฉันจะรีบไปเยี่ยมพร้อมกับตะกร้าผลไม้หรือดอกไม้ช่อโตๆ เลยค่ะ
คนที่สนิทๆ กันไม่มีใครว่าอะไร บางคนยังพูดจาให้โล่างใจเสียอีก
บอกว่าเจ็บไข้จนต้องนอนแซ่วน่ะไม่อยากให้ใครๆ มาเยี่ยมหรอก รู้ทั้งรู้ว่าเขาหวังดี แต่ไม่ต้องการให้ใครมาเห็นสภาพคนเจ็บผมกระเซิง หน้าตาซูบซีดอิดโรยเพราะไม่ได้เมกอัพเอาไว้...บางคนโผล่เข้ามาเห็นหน้านึกว่าเข้าห้องผิดก็มี!
ที่ทรมานสุดๆ คือต้องเล่าอาการเจ็บไข้ซ้ำๆ ซากๆ คนมาเยี่ยมสิบรายก็ต้องเล่าสิบหน คิดดูเถอะว่าแสนจะเหน็ดเหนื่อยอ่อนล้าแค่ไหน? แทนที่จะได้หลับนอนพักผ่อนก็จำเป็นต้องตื่นมารับแขก! เฮ้อ...
นอกจากนี้ ดิฉันยังไม่ยอมไปวัดด้วยค่ะ ยกเว้นงานบุญสำคัญๆ เช่น บวชนาค เป็นต้น ถ้าเป็นสวดศพ เผาศพ...รับรองว่าไม่ยอมเฉียดกรายไปร่วมงานเด็ดขาด ช่วยทำบุญวันหลังเอา
แค่นี้ยังไม่พอสำหรับการป้องกันถูกผีหลอกนะคะ!
แล้วผีตามถนนหนทางล่ะ จะหลบหลีกหรือป้องกันยังไงดี?
ดิฉันขับรถเองก็จริง แต่ไม่ยอมเที่ยวเตร่ตอนกลางคืน เช้าไปทำงานแถวสุขุมวิท เย็นกลับบ้านที่เพชรบุรีตัดใหม่ห่างกันแค่คืบ กลางวันแสกๆ นะคะ อย่างช้าก็เพิ่งจะพลบค่ำ แสงไฟสว่างไสว รถราคึกคักผู้คนพลุกพล่านจอแจ ไม่ต้องกลัวว่าจะเจอเรื่องขนหัวลุกหรอกค่ะ
เรื่องถนนผีดุ โค้งผีสิง สี่แยกร้อยศพ ฯลฯ อะไรพวกนี้อย่าหวังเลยว่าจะมีโอกาสมาหลอกหลอนกันง่ายๆ เมินซะ!
ผีตามโรงแรมดุนักหรือ? อ๋อ...ดิฉันไม่ยอมไปเที่ยวเตร่ต่างจังหวัดเพียงลำพังเด็ดขาด ถ้าไปก็ต้องมีเพื่อนเป็นโขยง ไปกับพ่อแม่และพี่น้อง จะนอนก็เปิดไฟไว้ทั้งคืน จะเข้าห้องน้ำก็ต้องมีคนเฝ้า...ไม่มีปัญหาหรอกค่ะ เพราะใครๆ ก็รู้จักกิตติศัพท์เรื่องกลัวผีที่สุดของดิฉันดีอยู่แล้ว
ซอยนี้ผีดุนักหนา ใครๆ ก็โดนหลอกกันมาทั้งนั้น เพราะเป็นซอยเปลี่ยว มีคนฆ่ากันตาย ถูกรถชนตาย ผูกคอตาย แถมคนแก่เดินมาดีๆ ก็เป็นลมตายกลางซอยดื้อๆ ยังงั้นเอง!
ขอโทษ...ดิฉันไม่ไปเดินตามถนนหรือในซอยเปลี่ยวๆ หรอกค่ะ ไม่ว่ากลางวันหรือกลางคืน แหม! ไม่รู้จะหาเรื่องใส่ตัวไปทำไม...โง่เหรอ?
ขนาดหาทางป้องกัน ระวังอันตราย ไม่เปิดโอกาสให้ภูตผีปีศาจมาข้องแวะกับดิฉัน ถึงขนาดนี้ โอย...ยังไม่วายโดนผีหลอกเข้าจนได้เลยค่ะ
วันนั้นฤกษ์ไม่ดีมาตั้งแต่ค่อนคืนแล้ว ดิฉันฝันร้ายที่สุดในชีวิต!
ในฝันนั้น ดิฉันไปนั่งพนมมือฟังสวดศพในวัดแห่งหนึ่ง บรรยากาศแสนจะน่าวังเวงสิ้นดี...เสียงสวดเยือกเย็น โลงศพสีทองโดดเด่นอยู่ในช่อดอกไม้ กลิ่นธูปควันเทียนอวลกรุ่นมากระทบจมูก...เจ้าประคุณเอ๋ย! กลัวแสนจะกลัว ทำไมเราต้องมานั่งเหงื่อหยดเผาะๆ ด้วยความอกสั่นขวัญแขวนอยู่ที่นี่ก็ไม่รู้?
ค่อยๆ เหลือบตามองซ้ายขวา หวังจะหาเพื่อนพอประโลมใจได้บ้าง แต่แลหาก็ได้แต่แลหา...ไม่มีใครเลย! ไม่มีใครแม้แต่คนเดียว! แล้วเรามานั่งฟังสวดอยู่ได้ยังไงคนเดียว?
ถ้าเผื่อศพในโลงเป็นห่วงว่าเราจะเหงา แล้วลุกขึ้นมาเป็นเพื่อนล่ะ?!
คุณพระคุณเจ้าช่วยด้วย! เสียงฝาโลงเลื่อนครืดดด...แล้วศพในโลงก็โผล่พรวดขึ้นมา หันขวับมาหา...แต่ดิฉันสติแตกไปแล้ว หลับหูหลับตาแผดร้องจนสะดุ้งตื่น เหงื่อแตกพลั่กท่วมตัว ยกมือกุมอกที่หัวใจเต้นโครมๆเหมือนจะพังทลายออกมา
เช้านั้น ขับรถไปทำงานอย่างสุดเซ็ง อดนึกไม่ได้ว่า...ผีหาทางหลอกเราไม่ได้ก็เลยมาหลอกในฝัน...เสียง "โครม!" สนั่นอยู่ข้างหน้าในบัดดล!
รถเก๋งสีแดงพุ่งเข้าชนเสาไฟฟ้าเหมือนเสียงฟ้าผ่า รถราจอดกันเป็นตับใกล้ๆ บริษัท...ได้ยินว่าหักหลบมอเตอร์ไซค์! โชคดีที่ดิฉันออกมาเช้าหน่อย ไม่งั้นมีหวังเจอรถติดจนไปทำงานสายแน่ๆ
ลางไม่ดีจริงๆ โผล่เข้าไปที่ทำงานเห็นเพื่อนโผล่มาแค่คนเดียว แถมถามว่าวันนี้จะไปฟังสวดอ๋อยมั้ย? ไม่อยากตอบได้แต่ค้อนให้...นั่งแผละแล้วเพิ่งนึกขึ้นได้ หันไปหาคนถามแต่ไม่เห็นแม้เงา...ทำไมไม่ช็อกตายก็ไม่รู้ซี เพราะคนที่ถูกก็คืออ๋อยที่ฝันเห็นเมื่อคืนนี้ไงคะ!
//www.matichon.co.th/khaosod/view_news.php?newsid=TUROamIyd3hPVEl3TURVMU1RPT0=§ionid=TURNd013PT0=&day=TWpBd09DMHdOUzB5TUE9PQ==
ผู้ติดตามบล็อก : 111 คน [
