วิญญาณห่วง

วิญญาณห่วง

ขนหัวลุก

ใบหนาด



"อาร์ต" เล่าประสบการณ์ขนหัวลุกเมื่อวิญญาณมาเยือน

ลุงแอ๊ดของผมอายุ 61 ปี กำลังใช้ชีวิตวัยเกษียณอย่างแสนสุข เหตุหนึ่งที่รู้สึกสบายกายสบายใจได้เช่นนี้ ก็เพราะลุงเตรียมตัวไว้ดี จึงมีทั้งเงินและเวลาอย่างเต็มที่ ไม่ต้องมาลำบากตอนแก่

ลุงมีความสุขที่จะอยู่บ้าน ปลูกต้นไม้และพาป้ากล้วย-ป้าแท้ๆ ของผมไปเที่ยว...ไปทะเลบ้าง ไปทัวร์บ้าง

ช่างน่าเศร้าเหลือเกินที่ความสุขของลุงมันสั้นเกินไป!

สาเหตุมาจากเมื่อ 2 เดือนที่แล้วนี่เอง ลุงแอ๊ดเริ่มมีอาการเหนื่อยง่าย อ่อนเพลีย ท้องอืด อาหารไม่ย่อย พอไปหาหมอปรากฏว่าเป็นมะเร็งตับระยะสุดท้าย ไม่น่าเชื่อเลยครับ ก่อนหน้านี้ก็ไม่เคยเป็นอะไรมาก ปกติลุงเป็นคนแข็งแรงตลอดมา ไม่ใช่คนผอมแห้งแรงน้อยซักหน่อย พอตรวจปุ๊บก็เจอปั๊บ และมันก็สายเกินไปแล้วด้วยซีครับ

หลังจากเจอมะเร็งเพียงแค่ 3 เดือน ลุงแอ๊ดก็จากเราไปอย่างสงบ...สำหรับพวกเราแล้ว ความตายของลุงแอ๊ดนับว่ากะทันหันเชียวละ คนที่เศร้าโศกเสียใจสุดๆ ก็คือป้ากล้วยนั่นเอง!

ป้าผมทำใจไม่ได้เลย ร้องไห้ตลอดเวลา แล้วก็หงอยเหงาเศร้าซึมเหมือนอยากตายตาม อาการน่าเป็นห่วงจริงๆ พวกเราไม่ยอมให้ป้าคลาดสายตาเลย กลัวจะคิดสั้นหรือเป็นอะไรไป เพราะป้ากล้วยทั้งความดันสูงกับเป็นโรคลิ้นหัวใจรั่วด้วยซี

บ้านเราอยู่กันเป็นครอบครัวใหญ่ ผมเองมีห้องนอนอยู่ที่ชั้น 2 ตรงข้ามกับห้องของลุงแอ๊ดและป้ากล้วย ส่วนพ่อแม่ผมอยู่ชั้นล่าง ห้องติดกับห้องของคุณตาคุณยาย

ลุงกับป้ามีลูกชายคนเดียวคือพี่โอ๊ต ซึ่งแต่งงานแล้วและแยกไปอยู่กับครอบครัวที่หมู่บ้านแถวเมืองนนท์ เมียพี่โอ๊ตสวยมาก แต่ขี้งกที่สุด วันๆ คิดแต่จะเอาสมบัติของสามี คงเห็นว่าลุงแอ๊ดรวย และมีลูกชายคนเดียว พอตายลงก็คงยกสมบัติให้พี่โอ๊ตหมด

แหม! คุณเธอเทียวไปเทียวมา ทำเป็นถามถึงเงินทองและพระเครื่องล้ำค่าของลุงแอ๊ด โดยถามเอากับป้ากล้วย เธอพูดเป็นทำนองว่า ป้ากล้วยไม่ยอมให้มรดกพี่โอ๊ต! ที่จริงลุงแอ๊ดซื้อที่ดินแถวรามอินทรากับแถวพุทธมณฑลไว้ และโอนให้พี่โอ๊ตทั้งสองแปลงแล้ว มันก็น่าจะพอใจแค่นั้น...นี่อะไร ยังมาระรานป้ากล้วยอีกแน่ะ!

ศพลุงแอ๊ดก็เพิ่งเผา ป้ากล้วยเลยคิดมากไปใหญ่...

ตั้งแต่ลุงแอ๊ดตาย ผมคนหนึ่งละที่สังหรณ์ใจว่าลุงยังไม่ไปไหน...ยังวนเวียนห่วงป้ากล้วยอยู่ในบ้านนี้แหละ ถึงแม้จะเสียวสยอง แต่ผมก็ไม่ถึงกับกลัวมากมายอะไรหรอกครับ

พวกเรามักได้ยินเสียงคล้ายกับยามที่ลุงแกยังมีชีวิตอยู่ อย่างเสียงกรรไกรตัดกิ่งไม้มันดังฉับๆๆ แว่วมา เหมือนที่ลุงเคยทำ...เสียงฝีเท้าเดินขึ้นบันได เสียงไอและจาม เสียงเข้าห้องน้ำ...

ป้ากล้วยเองก็บอกว่ารู้สึกเหมือนลุงแอ๊ดยังอยู่ข้างๆ บางทีก็คล้ายกับมาหายใจอยู่ใกล้ๆ หู!

เย็นวันอาทิตย์ที่แล้วนี่เอง พี่โอ๊ตพาลูกๆ กับพี่แหม่ม-เมียของเขามาเยี่ยมป้ากล้วย และก็เช่นเคย หลังมื้อค่ำราว 2 ทุ่ม พี่แหม่มนัวเนียอยู่กับป้ากล้วย ถามหาพระสมเด็จวัดระฆังที่ลุงแอ๊ดสวมใส่ติดคอเสมอเมื่อยังมีชีวิตอยู่

จริงๆ แล้วพระองค์นี้ ลุงแอ๊ดบอกไว้ตอนที่เจ็บหนักว่าให้ผม เพราะลุงรักผมเหมือนลูกคนหนึ่งทีเดียว เมื่อพี่แหม่มรุกเร้าหนักๆ เข้า ป้ากล้วยก็ไม่ค่อยสบายใจ

ป้าเล่าให้ผมฟังภายหลังว่า พี่แหม่มตามป้าเข้าไปถึงในห้องนอน

ห้องนอนของลุงกับป้า นอกจากจะมีเตียงนอนและตู้เสื้อผ้าแล้ว ยังมีโต๊ะเขียนหนังสือของลุงแอ๊ด หนังสือ พิมพ์ดีด กล่องใส่ดินสอ...ทุกอย่างยังจัดวางไว้ที่เดิมเหมือนรอให้ลุงกลับมา...รวมทั้งโป๊ะไฟสำหรับส่องเขียนหนังสือด้วย มันเป็นหลอดไฟแบบประหยัด สว่าง 7 วัตต์ ลุงมักเปิดเสมอเวลาเขียนหนังสือตอนดึกๆ และปิดไฟกลางห้องให้ป้ากล้วยหลับสบายๆ แสงไฟไม่แยงตา

ห้องนอนยังอยู่ในสภาพเดิม เว้นแต่ฝั่งตรงข้ามกับโต๊ะเขียนหนังสือนี้มีรูปหนึ่งแขวนไว้...เป็นรูปหน้าศพของลุงแอ๊ดเองครับ ป้ากล้วยเอามาแขวนไว้ในห้องนี้

ขณะที่พี่แหม่มนั่งพับเพียบ พูดจาออดอ้อนระคนต่อว่าต่อขานจนป้ากล้วยอึดอัด ก็ปรากฏว่าแสงไฟดับพรึ่บลงทั้งบ้าน!

เสียงพี่แหม่มร้องวี้ด และวิ่งถลาออกจากห้อง

ทำไมเธอตกใจขนาดนั้น?!

คำตอบคือ...ลำพังไฟดับมันไม่เท่าไหร่หรอกครับ นี่ไฟดับหมดบ้านยกเว้นดวงเดียว คือไฟโป๊ะเขียนหนังสือ มันดันเปิดเองสว่างโร่ได้ยังไงไม่รู้ และแสงไฟก็ส่องไปจับเหมาะเอาที่รูปลุงแอ๊ดพอดิบพอดี

ดูเหมือนไฟที่ส่องตัวละครบนเวทียังไงยังงั้น...คิดดูเถอะครับ มันจะน่าสยองขนาดไหน?

พักใหญ่ๆ ไฟทั้งบ้านก็ติดขึ้นมาเองซะงั้น และเมื่อไปดูโคมไฟเจ้ากรรมตามคำโวยวายของพี่แหม่มก็ปรากฏว่ามันปิดตัวเองลงเรียบร้อย ไม่มีใครไปแตะต้อง

มันคืออะไรล่ะครับ ถ้าไม่ใช่อภินิหาริย์วิญญาณลุงแอ๊ด?!

ตั้งแต่นั้นมา ป้ากล้วยอาการดีขึ้นเป็นลำดับเพราะอุ่นใจว่าลุงแอ๊ดยังอยู่จริงๆ ส่วนพี่แหม่มขี้งกจ๋อยสนิท ตั้งแต่วันนั้นก็ไม่กล้ามารบกวนป้ากล้วยของผมอีกเลยครับ

//www.matichon.co.th/khaosod/view_news.php?newsid=TUROamIyd3hPVEE0TURRMU1RPT0=§ionid=TURNd013PT0=&day=TWpBd09DMHdOQzB3T0E9PQ==

Create Date : 08 เมษายน 2551 Last Update : 8 เมษายน 2551 21:36:18 น. Counter : 866 Pageviews.		0 comments
Share Tweet