• Fuji
• รวมภาพหนูฟูจิ

ซามูไรแม่ลูกอ่อน เช้าวันที่ 2 ของฉันที่ได้ชื่อว่า “แม่” เต็มตัวแล้ว พยาบาลมาตามไปให้นม เจอหน้าหนูครั้งแรก มันบอกไม่ถูก นี่ “ลูกของฉัน” อุ้มท้องเขามาตั้ง 38 สัปดาห์ ออกมาหน้าตาเป็นอย่างนี้นี่เอง พยาบาลเริ่มอธิบายวิธีการให้นม ในห้องนั้นมีคุณแม่อยู่ประมาณเกือบ 10 คน บางคนเป็นคุณแม่มาก่อนแล้ว บางคนก็มือใหม่แบบฉัน เก้ๆ กังๆ เหมือนกัน พยาบาลส่งหนูมาให้แม่อุ้ม ตัวเล็กมาก 2 โล 8 ขีด แม่ให้หนูดูดนม ความรู้สึกบอกไม่ถูกอีกแล้ว จะบอกถูกได้ไง ก็ไม่มีน้ำนมให้ลูกสักกะหยด พยาบาลบอกว่าอีก 2 -3 วันน้ำนมก็มา แต่ต้องให้เขาดูดกระตุ้นเรื่อยๆ เย็นวันนี้พยาบาลจะสอนเรื่องการอาบน้ำ พอเราลงมาที่ห้องเด็ก เอ๊ะลูกเราหายไปไหน พอถามว่าเขาบอกว่าวันนี้ลูกเราเป็น แบบเรื่องการสอนอาบน้ำ (โห ลูกเราเป็นนายแบบตั้งแต่อายุได้ 2 วันเลยแหะ) ดูการสอนไม่ค่อยรู้เรื่องเลย ใจก็อยากจะถ่ายรูปเก็บไว้ ก็แหมเป็นแบบหน้าชั้นเรียนสอนอาบน้ำนี่นา ดูสิ ทำเป็นฟอร์มดี นิ่งเชียวไม่ร้องสักแอ๊ะ   Create Date : 08 กุมภาพันธ์ 2549     Last Update : 8 กุมภาพันธ์ 2549 0:09:18 น. Counter : 411 Pageviews.   2 comment Share Tweet

1กาย แต่ 2หัวใจ 4 เดือนผ่านมาแล้วที่มีหนูอยู่ในท้อง ความกังวลใจมีมากขึ้นเรื่อย ๆ หนูจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย หนูจะสมบูรณ์ไหม จะแข็งแรงไหม ฉันจะเลี้ยงหนูได้ไหม ฯลฯ พอเข้าเดือนที่ 5 ฉันจำได้ดี ฉันรู้สึกได้ถึงการเคลื่อนไหวเล็กน้อยที่เกิดขึ้นกับฉัน ฉันตื่นเต้นมาก หนูขยับตัวแล้ว นานวันเข้าหนูเริ่มดิ้นแรงขึ้น ๆ ฉันอุ่นใจทุกครั้งที่หนูดิ้น ฉันชอบมองเวลาหนูดิ้น ฉันจะค่อยจินตนาการว่า นี้คือมือของหนู ด้านนู้นเป็นขา วันนี้นี้พลิกตัวไปด้านไหน บางครั้งหนูคึกมาก หนูก็จะสวิงไปทั่วท้องฉัน หนูเป็นคนชอบฟังเพลง พ่อของหนูเปิดเพลงให้หนูฟังทุกคืน เปิดปุ๊บหนูก็จะตอบรับปั๊บ โดยการเหยียดแข้งเหยียดขาไปมา ให้เรา 2 คนได้สุขใจกัน เวลาผ่านไปเรื่อยๆ ฉันก็ยังทำงานของฉันไปเรื่อย ๆ เข้าเดือนที่ 9 ฉันหยุดงานของฉันแล้ว แต่ก็ยังช่วยพ่อของหนูทำงานอยู่ ฉันไปช่วยพ่อของหนูขายของตามตลาดนัด บอกตรงๆ ว่าเหนื่อยมาก ท้องก็ใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ ยิ่งช่วงนั้นมีงานใหญ่ ขายทั้งคืนถึง เที่ยงคืนตีหนึ่งเหนื่อยมาก แต่ทุกอย่างที่แม่ทำก็เพื่อหนูน่ะ   Create Date : 07 กุมภาพันธ์ 2549     Last Update : 8 กุมภาพันธ์ 2549 0:08:24 น. Counter : 175 Pageviews.   0 comment Share Tweet

ชีวิตต้องเปลี่ยนไป เมษายน 2548 ฉันรู้สึกถึงความผิดปกติของร่างกาย และฉันก็ได้รับรู้ว่าร่างกายของฉันกำลังมีสิ่งมีชีวิตเล็ก ๆ อีกชีวิต มาขออาศัยพักพิง เพื่อรอคอยเวลาที่จะออกมาดูโลกภายนอก ฉันยังจำใบหน้าของแม่และอี้ได้ดี สีหน้าของท่านผุดขึ้นมาทุกครั้งเมื่อฉันนึกถึงเหตุการณ์ในคืนวันนั้น วันที่ฉันตัดสินใจบอกท่านว่า ฉันตั้งครรภ์ได้ 2 เดือนแล้ว ท่านเสียใจมาก แต่นั้นแหละฉันรู้อยู่แล้วว่าท่านจะทำยังไง จากสีหน้าผิดหวังในสิ่งที่ฉันได้ทำลงไป กลับกลายเป็นให้กำลังใจในทันที กำลังใจที่ฉันได้รับจากแม่ของฉันทั้ง 2 ทำให้ฉันคิดว่าฉันจะผ่านเหตุการณ์นี้ไปได้ด้วยดี ฉันไม่รู้ว่าฉันคิดถูกหรือเปล่าที่ไม่บอกเรื่องของฉันให้เพื่อน ๆ ได้รู้ ฉันคิดว่าฉันจะแต่งงานและปล่อยให้คนอื่น ๆ รับรู้กันเองว่าฉันท้อง แต่เรื่องไม่ได้ง่ายอย่างที่ฉันคิด ฤกษ์การแต่งงานของฉันในปีนี้ไม่มีเลย หลายคนบอกว่าฉันแต่งงานปีนี้ไม่ได้ แต่งไม่ได้เด็ดขาด จะไม่ให้แต่งได้ไง ท้องก็โตขึ้นเรื่อย ๆ ฉันคิด ฉันจะทำยังไงดี ฉันต้องร้องไห้ทุกวัน ๆ กับปัญญาหาที่รุมเข้ามาในตอนนั้น หลาย ๆ คนไม่เข้าใจฉัน หลาย ๆ คนคิดแทนฉัน ใจก็นึกว่าห้ามคิดมากนะ เพราะความเครียดมันจะส่งไปถึงลูกน้อยในท้อง ในที่สุดเราก็ได้ฤกษ์ งานหมั้น มา ซินแซบอกว่าจะแต่งค่อยแต่งปีหน้า 13 พฤษภาคม 2548 งานหมั้นของเราจัดขึ้นอย่างเล็กๆ ที่บ้านของเขา ฉันเรียกเพื่อนแค่ 4-5 คน หลายๆ คนสงสัยว่าทำไมอยู่ดีๆ จัดงาน บางคนถามฉันตรงๆ ฉันยอมรับว่าฉันไม่กล้าบอกความจริงได้แต่บ่ายเบี่ยง มีเพื่อนเพียงแค่ 2 คนที่ฉันเล่าให้ฟัง เพราะบางครั้งก็อยากมีใครสักคนคอยรับฟัง   Create Date : 07 กุมภาพันธ์ 2549     Last Update : 7 กุมภาพันธ์ 2549 0:27:07 น. Counter : 193 Pageviews.   2 comment Share Tweet

• tiara
• แม่ยูริค่ะ
• แม่สลิ่ม
• noo-uan
• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com