ทริปนี้ ได้รับเชิญจากโรงแรมเวียงตากริเวอร์ไซด์ ร่วมกับสถาบันพัฒนาฝีมือแรงงานจังหวัดตาก ให้เป็นวิทยากรอบรมการอบรมหลักสูตรเทคนิคการทำความสะอาดและการบำรุงรักษาอุปกรณ์เครื่องใช้ ภายในโรงแรม 

     เอาเป็นว่า เดินทางจากกรุงเทพ ขึ้นเหนือ เลย ประกอบกับ ช่วงนี้ช่างภาพและคนขับรถว่างพอดี เลยขอติดตาม ขับรถให้ การเดินทางทริปนี้ มีเรื่องตื่นเต้น ให้หอมปากหอมคอ 

    ด้วยเหตุที่ว่า เราเล็งเห็นว่า จ.ตากเป็นแหล่งไม้สัก ที่ วังเจ้า กะจะขนเฟอร์นิเจอร์กัน ติดไม้ติดมือ กลับบ้าน จึงควบกระบะคู่ใจ ไป ปรากฎว่าพี่แก ลืมเช็ครถ แถมยังมั่นอกมั่นใจอย่างแรง ว่าพี่เขียวใบยอ (รถกระบะ) ของเราไปรอด แน่ๆ 

      ออกจากกรุงเทพ ไม่ทันไร ประกอบกับอากาศที่ร้อนจัดทำ ให้รถเกิดยางแตก กลางทาง และเป็นช่วงที่เราโชคดีหลายๆอย่าง ตอนที่รถยางแตก ยังได้รับความช่วยเหลือจากพี่สิบล้อ ช่วยบัง รถคันอื่นไม่ให้แฉลบเข้าใกล้ เรา จากนั้น ก็ค่อยๆ บดรถเข้าข้าง ทาง แต่ช่างเป็นบุญเสียนี่ กระไร รถยางแตกห่างจากป้ำ บางจาก และ ป้ำ เอสโซ่ แค่ 100 เมตร สงกะสัย จะทำบุญมาเยอะจริงๆ จากนั้นก็คว้าผ้าพันคอ กะหมวก เดินไปที่ป้ำ ปล่อยให้คนขับรถ แก เดินหาช่างมาเปลี่ยนยางรถให้ กลางแดดเปรี้ยงๆ ก็ปล่อยให้แกตัวดำไปหาร้านเปลี่ยนยาง   แถมยังใจดี หันหน้ามาบอกบอกให้ ไปนวดเท้ารอ เผอิญในป้ำน้ำมัน มีร้านนวดอยู่ ก็เลยได้นั่งนวดเท้ารอ ขณะที่รอช่างเปลี่ยนยางรถ  ช่างเป็นอุบัติเหตุที่ สบายเสียนี่กระไร รถยางแตกกลางแดดเปรี้ยง ไม่ได้เดือดร้อนมากมาย

      พอเปลี่ยนยางรถเสร็จ ก็นวดเท้าเสร็จพอดี แหม้ ช่างมีบุญจัง ...คนขับรถถามว่าตอนรถยางแตก ตกใจใหม และหงุดหงิดใหม ที่จะต้องเสียเวลา จากความไม่รอบคอบของเขา  ตอบได้เลยว่าไม่ ไม่ตกใจ หรือเสียใจ เสียอารมณ์อะไรเลย แต่ดีใจด้วยซ้ำที่ ไม่มีใครเป็นอะไร 

       แกชมเปาะ ว่าอาจารย์ฝึกสมาธิบ่อย ก็เป็นอย่างนี้ นี่แหละ คนที่ฝึกวิปัสนามามาก อารมณ์จะไม่เปลี่ยนตามสภาพแวดล้อม (ตกลงพี่แกชม กลบเกลื่อนความผิดตัวเองแน่ๆ เลย)

      จากนั้นก็ตั้งใจกันว่าจะไปเปลี่ยนยางใหม่ที่ นครสวรรค์ทั้ง สี่เส้น ก็เป็นโชคดีอีกที่มีร้านเปลี่ยนยางขนาดใหญ่อยู่นครสวรรค์ จึงได้ยางในราคาที่ไม่แพงเวอร์ ส่วนทางโรงแรมก็ใจดี โทรมาเช็คตลอดว่าอาจารย์ เดินทางปลอดภัยใหม ขอบคุณมากค๊า...

        ระหว่างทางยังไม่สิ้นแสง เลยได้นั่งชมวิวเมืองตากตอนเย็น ไปด้วย  กว่าจะมาถึงโรงแรม ก็เกือบทุ่ม พอดี ได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่น ที่เวียงตาก หายเหนื่อยเลย

                   ห้องพักน่านอนเชียว วิวริมน้ำปิงสวยมาก

วิวจากห้องพัก ตอนเช้า มาถึงเมืองตากปุ๊บ ฝนที่ไม่เคยตกมานาน ก็ตกซะงั้น ตกอยู่ได้ทู๊กวัน ไปเที่ยว ก็ต้องคอยหลบฝน เป็นใจกันจัง เลยน๊า

               ลงมาทานข้าว ระเบียงโรงแรม ริมน้ำปิง ลมเย็นตลอด ไม่เหนียวตัว เลย ไม่อบอ้าวเหมือนอยู่กรุงเทพ 

        คุณป้าเตือน คนเก่าแก่ที่อยู่คู่กับเวียงตากมานาน

           เมนูนี้ เด็ดสุด ปลาช่อนสมุนไพร

กับอาหารเย็นที่อร่อย ถ้าหากได้ไปที่นี่ แนะนำ เมนูเด็ด ผัดผักกูด ยอดอ้วนๆ และส้มตำไทย บอกได้เลย สูตรนี้ ส้มตำแบบเหนือๆ หวานมัน เปรี้ยว อร่อยมากๆ

 เดินย่อยอาหาร ที่สะพานแขวนข้ามน้ำปิง ถ้าหากเดินกลางคืน จะมีไฟเป็นแสงสีสวยงามมาก

ตอนเย็นหลังอบรมแม่บ้านเสร็จเพื่อไม่ให้เสียโอกาส เลยหนีเที่ยว มาที่ ตรอกบ้านจีน ซึ่งก็ไม่ห่างจากโรงแรมเวียงตากมากนัก เดินมาพอเหนื่อย ก็ถึง

และแล้วที่นี่ ก็ไม่ได้ทำให้ผิดหวัง หายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง เจอบ้านเก่าแต่ละหลัง แทบอยากจะปีนกำแพง เข้าไปดูข้างใน

   ได้มาเจอตรอกบ้านเก่า ที่น้อยมากจะได้เห็นทั้งตรอก แบบนี้ มีอยู่หลายหลัง ติดกัน ยังอยู่ในสภาพที่ ไม่ได้แปรเปลี่ยนจนผิดรูป หรือผิดธรรมชาติของท้องถิ่น

    ที่นี่ยังมีชีวิตอยู่ บ้านบางหลังยังมีคนอาศัยอยู่เพียงแต่ไม่ได้เปิดเป็นธุรกิจ ให้เยี่ยมชม เหมือนตรอกสามชุก

ชุมชนบ้านจีน  สมัยหลังสงครามมหาเอเซียบูรพา บริเวณตรอกระแหง จะมีชาวจีนมาตั้งรกรากอยู่ มีอาชีพค้าขาย การติดต่อกับต่างจังหวัดสมัยนั้นใช้ทางเรือ มีเรือถ่อ เรือยนต์ มีท่าจอดเรืออยู่สองแห่งคือ ท่าปากคลองน้อย และท่าหลวง ซึ่งอยู่เหนือขึ้นไป

                ต่อมาบ้านเมืองเจริญขึ้น มีการคมนาคมทางบกมากขึ้น ทางน้ำใช้น้อยลง การค้าขายก็ขยายขึ้นไปทางเหนือ ซึ่งเป็นย่านค้าในปัจจุบัน ทำให้การค้าทางบ้านจีนซบเซาลง จนกลายเป็นบ้านอยู่อาศัยในปัจจุบัน

 ตอนนี้ ตรอกบ้านจีนปิดเงียบ สงบ ซึ่งต่างจากเมื่อก่อนตอนเปิด ใหม่ๆ จะคึกคักเต็มไปด้วยแสงไฟ และร้านกาแฟสมัยใหม่

     แต่คิดว่าที่นี่เป็นอย่างนี้ ก็ดีแล้ว ไม่ต้องเอาสิ่งแปลกปลอม สมัยใหม่ วัฒนธรรมใหม่ๆ การค้าขายใหม่ๆ เข้าไป เขาเงียบ สงบ และเป็นสง่า และก็มีมนขลัง ก็เป็นสเหน่ อย่างหนึ่ง เรากลับชอบแบบนี้มากกว่า  

                                                      ช่างเขียวละออ ตา จริงๆ

                                   เก็บภาพระหว่างทาง ไปไหว้พระธาตุประจำปีมะเมีย

                  พระธาตุประจำปีมะเมีย

พระบรมธาตุเจดีย์ชเวดากอง เมืองย่างกุ้ง ประเทศเมียรม่า

หรือพระบรมธาตุบ้านตาก อำเภอบ้านตาก จังหวัดตาก

เจดีย์ยุทธหัตถี  อยู่ในตำบลตะเภา อำเภอบ้านตาก องค์เจดีย์มีรูปลักษณะทรงดอกบัวตูม ซึ่งพบมากในสมัยสุโขทัย และมีลักษณะเหมือนพระเจดีย์องค์กลางของวัดเจ็ดแถว เมืองศรีสัชนาลัย ซึ่งเป็นเมืองลูกหลวงของกรุงสุโขทัย ที่พ่อขุนรามคำแหงมหาราช เคยปกครองมาก่อนขึ้นครองราชย์ที่กรุงสุโขทัยทุกประการ จึงสันนิษฐานว่า พระเจดีย์ยุทธหัตถีที่เมืองตากนี้เป็นพระเจดีย์ที่พ่อขุนรามคำแหงมหาราช  ทรงสร้างขึ้นเพื่อเป็นที่ระลึกถึง ชัยชนะที่พระองค์ทรงกระทำยุทธหัตถีกับขุนสามชน เจ้าเมืองฉอด

                พระเจดีย์ยุทธหัตถี ตั้งอยู่บนเนินเขา ใกล้จุดเริ่มต้นของทางหลวงหมายเลข ๑๑๗๕ สายเจดีย์ยุทธหัตถีกับแม่ระมาด มีฐานกว้าง ๑๒ เมตร สูง ๑๖.๗๐ เมตร กรมศิลปากรได้บูรณขุดแต่งใหม่แล้วเสร็จ เมื่อปี พ.ศ.๒๕๑๔

เจดีย์ ค่อนข้างจะสมบูรณ์ เลยทีเดียว 

          กราบหลวงพ่อทันใจ

          ขากลับเก็บภาพตลาดสี่แยก

              บ้านเก่า และก็วัด จำชื่อไม่ได้ แล้ว

ติดต่อ ขอรายละเอียดกำหนดการ อบรมพนักงานทำความสะอาดโรงแรมได้ที่

jchantaluck@hotmail.com

Mobil: 6685-368-3384

Facebook : Housekeeping Trainer Chantaluck

//www.bloggang.com/viewblog.php?id=housekeepingtraining&group=12

//housekeeping-trainer.blogspot.com/2013_07_01_archive.html

Create Date : 26 พฤษภาคม 2556
Last Update : 23 กรกฎาคม 2556 10:42:46 น.		2 comments
Counter : 4178 Pageviews.
Share Tweet