BlogGang.com : : Hot blood chic - โอ้...เบบี๋.. เบบี๋...

Group Blog

ต้นกำเนิดหมาบ้าพลัง

All Blogs

โอ้...เบบี๋.. เบบี๋...

"เจ๊...ไอ้ตินมันอ้วกอีกแล้ว ทำไงดีอ่ะ" เสียงน้องสาวตะโกนโวยวายมาตามสายโทรศัพท์หลังจากเจ้าออสตินย้ายเข้ามาเป็นสมาชิกใหม่ในบ้านเราได้ไม่กี่วัน "สงสัยจะไม่สบายล่ะมั้ง น่ากลัวจะเป็นลำไส้อักเสบ รีบพาไปหมอเหอะ" เราได้แต่บอกน้องไปอย่างงั้นเพราะตัวเราอยู่กรุงเทพฯส่วนเจ้าตินอยู่บ้านที่ลำปาง เย็นวันนั้นน้องสาวเราตะบึงรถขับพาเจ้าออสตินไปหาหมอแล้วผลก็เป็นไปตามคาด ออสตินเป็นลำไส้อักเสบจริงๆ

หาหมอคราวนี้ออสตินโดนฉีดยาแถมได้ยามาเพียบ วันรุ่งขึ้นเรารีบกดโทรศัพท์ไปหาเพื่อนที่รับน้องสาวของออสตินไปเลี้ยง ว่ามีอาการแบบเดียวกันรึเปล่า แต่ปรากฎว่า... "เอมี่มันตายแล้วแก หมอบอกว่ามันติดหัดมาจากคอกเก่า" เสียงเพื่อนเราร้องไห้สะอึกสะอื้น เรารีบโทรไปบอกข่าวกับน้องสาว และแล้วเย็นนั้นออสตินก็ถูกพาใส่กรงแล้วขับรถตะบึงไปหาสัตวแพทย์คนเดิม

น้องสาว : "คุณหมอคะ หมาดิฉันเป็นโรคหัดรึเปล่าคะ" น้องสาวเรากระหืดกระหอบถามหมอ
คุณหมอ : "ไม่นะครับ เป็นลำไส้อักเสบเฉยๆ"
น้องสาว : "คุณหมอแน่ใจเหรอคะ พอดีตัวที่เป็นน้องสาวของมันเพิ่งตายน่ะค่ะ หมออีกคนบอกว่าเป็นโรคหัด เห็นว่าติดมาจากคอกเก่าน่ะค่ะ" น้องสาวเราจิกถามทันที
คุณหมอ : "แน่ใจครับ หมอตรวจอาการแล้วไม่ใช่โรคหัดแน่ๆ"
น้องสาว : "แล้วไอ้ตุ่มๆเหมือนผื่นบนหน้าผากหมานี่มันอะไรคะหมอ" ชีเริ่มถามเสียงสูงแล้วจิกสายตากดดัน ประมาณว่าอย่านะๆ หมออย่ามามั่ว อาการแบบนี้มันต้องเป็นโรคหัดแน่ๆ
คุณหมอ : "อ๋อ...มันเป็นรอยยุงกัดน่ะครับ ไม่ใช่โรคหัด"
น้องสาว : ".................."

"ไม่ได้เป็นโรคหัดจริงๆครับ สบายใจได้" เป็นคำพูดที่ออกมาจากปากคุณหมอทันทีที่เห็นน้องสาวเราก้าวเท้าเข้าไปในคลินิคทั้งๆที่ยังไม่ได้รับบัตรคิว หลังจากที่น้องสาวผู้แสนวิตกจริตว่าหมาจะเป็นโรคหัด วิ่งรอกพาเจ้าหมาน้อยไปหาคุณหมอไม่ต่ำกว่าสามสี่ครั้งติดๆกันทุกวันเพื่อฟังคำยืนยันจากหมอ (คุณหมอต้องอยากจัดยาให้น้องสาวเราแทนหมาแน่ๆ) หลายอาทิตย์ต่อมาออสตินก็หายดี และเริ่มมีแรงเดินสำรวจนู่นนี่ตามประสาหมาเด็กที่อยากรู้อยากเห็น ไม่ว่ามันจะมุดโน่นเหยียบนี่, กัดแทะ, ฉี่ไม่เป็นที่ทาง หรือทำอะไรที่สร้างความเสียหายมากขนาดไหน น้องสาวเราเป็นต้องออกมากางปีกปกป้องตามประสาแม่ที่สปอยล์ลูกทันที "ก็มันยังเป็นเบบี๋อยู่นี่นา อย่าไปว่ามันเลย"

ตอนแรกเรากับแม่ก็คิดว่าอย่างงั้นเหมือนกัน เพราะหมาเด็กก็เหมือนเด็กที่ก็ต้องอยากรู้อยากเห็นและซุกซนเป็นธรรมดา และอย่างน้อยการที่เจ้าออสตินมันร่าเริงและซุกซนตามประสาหมาเด็กอยู่ไม่สุก วิ่งไปทางนู้นทีทางนี้ที ก็ยังดีกว่าการที่มันซึมกระทือนอนป่วยเป็นหมาขี้โรคเป็นไหนๆ

แต่นั่น...มันเป็นแค่จุดเริ่มต้นของหายนะ จากฝีมือของเจ้าวายร้ายหน้าซื่อที่ชื่อเจ้าออสตินตัวนี้เท่านั้นเอง...เหอๆๆๆ

Create Date : 05 สิงหาคม 2553

Last Update : 5 สิงหาคม 2553 15:36:50 น.

5 comments

Counter : 693 Pageviews.

ก็น้องยังเป็นเด็ก น่ารักเสียด้วย แต่หน้าดำไปหน่อยต้องทาไวท์เทนนิ่งก่อนนอนทุกคืนนะ

โดย: kim_tiger

วันที่: 5 สิงหาคม 2553 เวลา:19:27:37 น.

ตาโตแก้มป่อง น่ารักจังค่ะ ออสติน

โดย: ปีหน้าฟ้าใหม่ IP: 222.123.63.87 วันที่: 5 สิงหาคม 2553 เวลา:19:45:28 น.

น่ารักมากๆ พี่พุแวะมาหาหลังบ้านฮะ..

>

โดย: น้ำหวานกับน้ำพุ

วันที่: 6 สิงหาคม 2553 เวลา:22:03:18 น.

คุณ kim_tiger @ ตอนนี้ไม่เด็กแล้วล่ะค่ะ เกือบๆสองขวบแล้ว แถมวีรกรรมวีรเวรพ่อเจ้าประคุณก็แสบแซ๊บไม่เว้นแต่ละวันเลยทีเดียว

คุณ ปีหน้าฟ้าใหม่ @ ขอบคุณค่ะ ไม่ได้แค่แก้มป่องนะคะ พุงก็ป่องด้วย

พี่พุสุดหล่อ @ โตขึ้นออสตินอยากหล่อเหมือนพี่พุมั่งจังเลยฮับ

ขอบคุณทุกคนที่แวะมาเยี่ยมค่ะ