...ในที่สุด ฟ้าก็ส่งของขวัญแสนวิเศษมาให้ครอบครัวของเรา...อีกครั้ง

วันที่แม่รู้ว่ามีหนู ตื่นเต้นมากมาย...และไม่คิดว่าจะเร็วขนาดนี้

ช่วงปลายเดือน มิ.ย. 52 แม่ไปอยู่กับพ่อหนูที่เลย พ่อพาแม่ไปเที่ยวหลายๆที่ ทั้งภูเรือ เชียงคาน แบบว่าสมบุกสมบันตามประสาเราสองคน

แถมต้นเดือน ก.ค.(4 ก.ค. 52) เรายังไปเดินขึ้นดอยสุเทพกันอีก...ตั้งกะหน้ามอจนถึงพระธาตุ ตั้ง 14 กิโลแหนะ

ครบเดือนแล้ว แต่ ปจด.ก็ไม่ยักกะมาซักที แม่น่ะแอบหวังลึกๆแหละ แต่ก็คิดว่ารอไปอีกหน่อยละกัน

6 ก.ค. 52 เลยกำหนด ปจด. มา 6 วัน แม่รบเร้าพ่อซื้อชุดเทสมาสองชุด  ถึงบ้านปุ๊บตรวจปั๊บ...ว่างเปล่า!!!

แต่ก็นะในความรู้สึกของคนอยากจะเป็นแม่ ทิ้งไว้นานก็ยังกลับมาดู...

แอบดีใจ เอ๊ะ ขีดไรจางๆ มันจางมากๆ จนแทบจะไม่เห็น (แอบดีใจ) ตอนเช้าตรวจอีกที ก็ยังเหมือนเดิม...

8 ก.ค. 52 เราก็เลยตัดสินใจไปตรวจที่ รพ. แต่ผลออกมาก็ยังเป็นลบ...แป่ว

คุณลุงหมอบอกว่า ฮอร์โมนอาจยังไม่ขึ้น ให้รอไปอีกซักอาทิตย์นึง...

แต่ยังไม่ถึงอาทิตย์...แม่ก็ตรวจอีกครั้ง 5555 ก็คนมันตื่นเต้นนี่เนอะ แล้วไอ้ขีดสีแดงๆมันก็ขึ้นมาให้แม่ดีใจ จำได้ว่าตรวจไปตั้งสองสามอันแนะ

20 ก.ค. 52 แน่ใจว่ามีตัวเล็กชัวร์ แม่ไป รพ. หมอให้ตรวจฉี่ ผลออกมาแน่นอนแล้ว หมอก็นัดซาวน์มู๋เล็กของแม่ ตอนสองเดือน (8W) นับอายุจาก ปจด. อีก 1 อาทิตย์

27 ก.ค. 52 แม่ไปตรวจครรภ์ตามที่ป้าหมอนัด  แต่ซาวน์ทางหน้าท้องแล้วไม่เห็นหนู ป้าหมอก็เลยจับซาวน์ทางช่องคลอด

แม่ถึงรู้ว่ามู๋เล็กพึ่งจะ 5W กว่าๆเอง..แม่ดีใจที่หนูแข็งแรง ทั้งกังวลใจกลัวจะเสียหนูไปอีก แต่ป้าหมอบอกว่าไม่ต้องห่วง เพราะมีถุงตั้งครรภ์แล้ว...

แม่ตัดสินใจฝากครรภ์กับป้าหมอ รวมทั้งตรวจเลือดหาภาวะเลือดจาง เบาหวาน  ฯลฯ รอฟังผลหนึ่งอาทิตย์

3 ส.ค. 52 ฟังผลตรวจเลือด ผลออกมาปกติ แม่ล่ะโล่งใจ กลัวไปต่างๆนานา จำได้ว่าช่วงนี้แม่กินอะไรก็อ๊วก กินอะไรไม่อร่อยเลย

17 ส.ค. 52 มู๋เล็ก 8W ป้าหมอนัดตรวจครรภ์ หนูปกติดี ครั้งหน้าป้าหมอให้พ่อมาด้วย เราจะได้ฟังเสียงหัวใจหนูเต้นกัน

14 ก.ย. 52 มู๋เล็ก 12W ครั้งนี้ พ่อไป รพ.กะแม่ด้วย เพราะป้าหมอให้เราฟังเสียงหัวใจหนูครั้งแรก แม่ตื่นเต้นนะที่จะได้ยินเสียงหัวใจของหนู

หนูคงดิ้นไปมา ป้าหมอจิ้มเครื่องฟังตรงหน้าท้อง พอได้ยินเสียงตุ๊บๆ แล้วก็หาย...ต้องเลื่อนไปมาอยู่พัก แม่แอบขำป้าหมอ ที่ป้าหมอพูดว่า "อ้าว...หนีไปแล้ว"

ป้าหมอให้ฟังเสียงหัวใจแม่เต้นเปรียบเทียบกับเสียงหัวใจของมู๋เล็ก หัวใจหนูเต้นเร็วเป็นจังหวะ ป้าหมอบอกว่าเต้นสม่ำเสมอ หายห่วง

ช่วงสามเดือนแรกป้าหมอสั่งวิตามินแก้แพ้ท้อง กะโฟเลตมาให้กิน โดยรวมแล้วแม่ไม่ค่อยแพ้เท่าไหร่ จำได้ว่ามีวันที่เวียนหัวลุกไม่ขึ้นแค่สองวันเอง 

ถึงอย่างนั้นน้ำหนักแม่ก็ลด เพราะกินไม่อร่อย...อยู่ที่ 47 กก. ตลอดสามเดือน

ยังไง แม่ก็เชื่อว่าหนูแข็งแรง ไม่งั้นเราสามคนไม่เดินขึ้นดอยสุเทพได้ตั้ง 14 กิโลไหวยังไงเนอะลูก...

Create Date : 27 ตุลาคม 2552
Last Update : 12 พฤศจิกายน 2552 23:05:17 น.		9 comments
Counter : 1479 Pageviews.
Share Tweet