| All Blog
|
รายได้ที่ไม่ใช่เงินเดือนประจำ
 ขอบคุณสำหรับคอมเม้นต์ค่า วันนี้จะมาเปิดเผยเรื่องเงินๆทองๆในมุมมองของเรา สำหรับคนที่สนใจชีวิตการทำงาน การอยู่กินบนเรือสำราญ หรือแม้กระทั้งคนที่สนใจคิดจะมาทำงานเรือ สิ่งที่เราจะบอกเล่าต่อไปเป็นแค่ความคิดเห็นและประสบการณ์ส่วนตัว และก็เฉพาะแค่กับบริษัทเรือที่เราทำงานอยู่ ณ ปัจจุบัน เนื่องจากว่ามีบริษัทเรืออยู่หลายแห่งที่มีคนไทยไปทำงานด้วยเช่นกัน เพราะว่าสิ่งที่ไม่ดีบ้างอย่างอาจจะเกิดกับเฉพาะเรือของบริษัทเราก็ได้ สิ่งแรกที่อยากจะเปิดเผยก่อนก็คือ การจ่ายเงินค่าจ้าง บริษัทไม่ได้เป็นคนรับผิดชอบเรื่องนี้แต่เป็นแขกที่ขึ้นมาพักบนเรือ ทำงานแถบตายเหนื่อยมาทั้งอาทิตย์ และสุดท้ายก็ได้รับข่าวร้ายว่า แขกที่อยู่กับเรา ใช้งานเราสารพัด ไม่จ่ายเงินซักบาท ก็คือ บริษัทอนุญาตให้แขกถอนเงินออกจากระบบได้ ถ้าไม่พอใจบริการ แต่เหตุผลส่วนใหญ่คือจงใจ และส่อเจตนาจะไม่จ่ายมาตั้งแต่แรกแล้ว หรือไม่ก็คิดว่าพวกเราได้เงินเดือนจากบริษัท ซึ่งอันนี้คงไม่มีใครไปอธิบายให้เขาฟัง บริษัทต้องการให้คนมาขึ้นเรือมากๆ ก็มีโปรโมชั่นมากมาย ทั้งลด ทั้งแถม ในว่าธุรกิจนี้มีคู่แขกเยอะ นอกจากนั้นยังมีระบบสมัครสมาชิกสะสมแต้ม ให้แขกขึ้นมาพักฟรี กินฟรี อันนี้ใครๆก็ชอบไม่ว่าชาติไหนๆ ไอ้ที่คิดว่าจะได้เงินเยอะๆคุ้มค่าเหนื่อย มันไม่ใช่เลย มันเป็นสิ่งที่ทำให้เสียความรู้สึกเอามากๆ เพราะทำงานเรือ ทำทุกวันไม่มีวันหยุด และบริษัทยังไงก็เอาแขกมากกว่าเอาพนักงาน ถ้าแขกขี้วีนมากๆก็อาจมีปัญหา นอกจากทำงานฟรีแล้ว ยังจะโดนออกจากงานเอาง่ายๆ ดังนั้นก็ต้องเซอร์วิสกันสุดๆ แม้จะรู้ว่าในที่สุด แขกคนนี้มันไม่จ่ายแน่ๆ อย่าเข้าใจว่าแค่คนสองคนที่ไม่จ่ายนะจ๊ะ ทำกันยกครอบครัว ยกแก๊งกันเลย เฮ้อ…เหนื่อยกายยังไม่เท่าเหนื่อยใจเลยคุณๆ แล้วเป็นอย่างนี้ 6 เดือน ดังนั้นทำงานเรือต้องใจกว้างอย่าไปคิดเล็ก คิดน้อย จะดีมากๆ ค่าเดินทางมาทำงานบริษัทก็ไม่ได้ออกซักบาท ค่าตั๋วเครื่องบินเราก็ต้องออกเอง รายได้ก็ต้องหักไปอีก นี่ยังไม่รวมค่าโทรศัพท์ ค่าอินเตอร์เนตอีก แล้วที่คิดเสียสวยหรูว่าจะเหลือเงินมากๆ บวกลบคูณหารแล้ว มันยิ่งทำให้เหนื่อยมากขึ้นอีกหลายเท่า เพราะอาจจะไม่พอใช้หนี้ ไม่พอค่าใช้จ่ายตอนกลับมาพักร้อนที่เมืองไทย เพราะตอนพักร้อนไม่มีรายได้ ประกันก็ไม่มีให้ หากเจ็บป่วยเป็นอะไรก็ตัวใครตัวมัน ดูแลกันเอาเอง ก็อีกนั้นแหละ คนทำงานเรือต้องเปิดใจให้กว้างอย่าคิดเล็ก คิดน้อย ส่วนคนที่คิดว่าไม่อยากจะกลับมาอีก หรืออยากจะหาเงินได้เป็นกอบเป็นกำ ไหนๆก็มาแล้ว งานหลักอย่างเดียวคงไม่พอ เผื่อจะหยุดทำงานนอนตีพุ่ง อยู่ที่บ้านแบบสบายๆซักระยะจนกว่าจะหางานใหม่ได้ ก็สามารถหารายได้พิเศษระหว่างอยู่บนเรือ เช่น รับตัดผม รับซักผ้า รีดผ้า หรือเป็นหมอนวดอันนี้ก็ทำกันเยอะ เอาหล่ะ เล่าแค่เรื่องนี้ก่อน คิดเรื่องนี้แล้วมันไม่ค่อยมีความสุขนะ เรื่องเงินๆทองๆ สิ่งที่สำคัญคือ เราได้ทำในสิ่งที่เราใฝ่ฝันและที่เราชอบดีที่สุด ความสุขที่ต้องหาเงินมาซื้อมันแพงเกินไป ว่าไหม คนที่มีความสุขที่ไม่ต้องจ่าย ไม่ต้องซื้อมาอันนี้เลิศมากๆรักษาเอาไว้จ้า Glacier คืออะไร
แล้วสะสมกันจนหนา เกิดการเคลื่อนตัวลงมาอย่างช้า ๆ ซึ่งมักจะเกิดบริเวณที่ลาดชันหรือตามไหล่เขา ธารน้ำแข็งจะค่อย ๆ ครูดบริเวณที่รองรับจนเกิดหุบเขาตัดขวางรูปตัวยู เมื่อธารน้ำแข็งไหลไปถึงตอนล่างก็จะค่อย ๆ แตกออกไหลลงทะเล เป็นภูเขาน้ำแข็ง สีของธารน้ำแข็งมักจะมีสีเขียวแกมม่วงหรือน้ำเงิน คำว่าธารน้ำแข็งเป็นคำที่มาจากภาษาฝรั่งเศส มาจากคำสามัญ ภาษาละติน glacia และ glacies ที่หมายถึงน้ำแข็ง ดัดแปลงข้อมูลมาจาก วิกิพีเดีย ............................................ ยังติดลมอลาสก้า ต้องบันทึกเรื่องนี้เอาไว้ เพราะนี่คือสิ่งที่อยู่คู่กับอลาสก้ามาหลายชั่วอายุ เป็นพันๆปีก็ว่าได้ เพราะธารน้ำแข็ง มันไม่เคยละลายหมด อาจจะละลายเร็วขึ้น เนื่องจากภาวะโลกร้อน ธารน้ำแข็งที่นี่มันใหญ่โตอลังการที่สุด เราหมายถึงที่เรือพานักท่องเที่ยวมาชม อย่างเช่น Glacier Bay ซึ่งได้รับการรับรองและคุ้มครองจาก UNESCO Tracy arm ธารน้ำแข็งอยู่ตรงกลางระหว่างภูเขาสองลูก เหมือนแขน บอกตรงๆว่ามันสวยงามจริงๆ และดูยิ่งใหญ่ ภูเขาน้ำแข็งที่ลอยอยู่ในทะเล ที่ส่วนล่างจะใหญ่กว่าส่วนบนสิบเท่า ก็เกิดมาจากธารน้ำแข็ง มันจะแตกตลอดเวลา ก้อนเล็กบ้าง ใหญ่บ้าง ดูแล้วมันทึ่งอึ้ง ยิ่งได้มาเห็นกับตาตัวเอง        อลาสก้า ในมุมมองของฉัน
มีเส้นทางไป Alaska โดยจะไปอยู่ 3 เมืองหลักๆ คือ Juneau ซึ่งเป็นเมืองหลวง เมือง Skagway และ เมือง Ketchikan จากที่เคยคิดและรู้เกี่ยวกับอลาสก้า มันค่อนข้างสวนทาง อลาสก้าเป็นอะไรที่ออกแนวเมืองบ้านนอก อันนี้ไม่ใช่การดูถูก แต่เป็นสิ่งที่เราคิดเอง เมื่อเปรียบเทียบกับเมืองอื่นๆ ที่เราเคยผ่านมาบ้างจากการได้มาทำงานบนเรือ ตัวเมืองของอลาสก้าไม่มีอะไรน่าตื่นตา ตื่นใจ บ้านเมืองเล็กๆออกแนวน่ารัก เน้นความเป็นธรรมชาติ งานศิลปะ งานฝีมือมีให้เห็นทั่วไปหมด ร้านขายของที่ระลึกเพียบ ผู้คนก็น้อยและเงียบเหงามากๆ นี่ถ้าไม่มีเรือมาลง ไม่มีนักท่องเที่ยวมาก็คงออกแนวๆเมืองร้างได้ ถ้าจะเที่ยวอลาสก้า ิ ก็ต้องออกไปกับทัวร์ ไปดูธรรมชาติ มีทั้งทัวร์เฮลิคอปเตอรพา์ไปดูภูเขาน้ำแข็ง ที่จับตัวกันเป็นก้อน มีสีสัน และความอัศจรรย์แบบที่ไม่เคยเกิดขึ้นทั่วไป ทัวร์เรือดูปลาวาฬอันนี้ก็ฮอตฮิตกันมาก บ้างก็ไปทัวร์นั่งรถลากกับหมา มีทั้งลากบนน้ำแข็ง และลากบนพื้นดินธรรมดา การไปเที่ยวอลาสก้าไปได้เฉพาะหน้าร้อน ช่วงเดือนพ.ค ถึงเดือนก.ย หน้าหนาวเรือคงไปลำบาก และผู้คนส่วนใหญ่ที่ทำงานในอลาสก้า ก็จะพากันหนีหนาวไปอยู่ที่อื่น รำ่ลือกันว่า หน้าหนาวหนาวจับใจ ตัวเราเองไม่เคยได้มีโอกาสออกไปไหนไกลๆ แค่เดินออกไปในเมืองได้ก็ถือว่าหรูแล้ว เพราะตารางงานมันไม่เอื้ออำนวยแม่บ้านอย่างเราเอาเสียเลย ได้นั่งกระเช้าขึ้นไปสัมผัสหิมะของอลาสก้าก็ถือว่าได้มาถึงแล้ว ได้มาเหยียบอลาสก้าแล้ว หายสงสัยแล้ว สำหรับแขกที่มาเที่ยวอลาสก้าต้องเสียค่าใช้จ่ายสูง เพราะการเดินทางที่ใช้เวลานาน และต้องเสียเงินค่าทัวร์อีก ถ้าเที่ยวแต่ในเมืองมันไม่มีอะไรจริงๆนอกจากซื้อของที่ระลึก จะเที่ยวอลาสก้าต้องมาดูธรรมชาติ ภูเขาน้ำแข็ง สัตว์ป่า ปลาต่างๆ และต้องมาลองกินอาหารขึ้นชื่อ คือ ปูอลาสก้าด้วย สำหรับคนทำงานแบบเราเขาให้ทำงานไม่ให้เที่ยว มองดูธรรมชาติอยู่ไกลๆแต่ก็ถือว่าคุ้มแล้วในเมื่อเดินทางฟรี ชีวิตการมาทำงานบนเรือลำนี้จึงเป็นประสบการณ์หนึ่งที่น่าบันทึกเอาไว้ เพราะคงไม่มีโอกาสกลับมาที่นี่อีก หรือคงอีกนาน                 6 เดือน ผ่านไปไวมากๆ (ตอนทำงานไม่รู้สึกว่าไวเลย)
เหมือนฝันนั้นกลายมาเป็นความจริง ที่ได้กลับมาพักผ่อนที่บ้าน ชีวิตและการทำงานบนเรือมันโหดร้ายมัก มาก แผนกอื่นคงไม่เท่าเหล่าแม่บ้านอย่างเรา และเพื่อนๆอีกหลายชีวิต จากคนน่ารักๆนิสัยดีๆ สามารถกลายมาเป็นนางร้ายได้ เพราะเมื่อมันเหนื่อยจัดๆ มันก็ลมไม่จอย ใครพูดไม่ดี สวนกลับ มันโหดกับฉันก่อน จะให้ฉันเก็บกดทำไม่ได้ ไม่ตั้งใจนะ มันออกมาเองตามธรรมชาติ อย่ากดดันกันซิ ฮิ ฮิ อย่างน้อยก็จะได้รู้กันบ้างว่า ฉันนั้นมันคน มีหัวใจ มีความรู้สึก เหนื่อยเป็น และเหนื่อยตลอดตอนทำงาน ไม่มีวันไหนเลยที่จะรู้สึกว่าเบาสบาย มันเป็นอย่างนี้จริงๆนะคุณๆ ใครไม่ประสบด้วยตัวเอง ไม่มีวันเข้าใจหรอก ทำงานแล้ว และเที่ยวไม่คุ้มนี่ ยิ่งเจ็บใจใหญ่ มันเหมือนถูกขังอยู่ในโรงแรมนรกกลางมหาสมุทร สุดหลอน นี่แหละเขาว่า เจอทุกข์หนัก ก็ทำให้ซาบซึ้งกับความสุขที่มาถึง สุดๆจริงๆกับการทำงานครั้งนี้ มันไม่ประทับใจเอาเสียเลย ถึงบ่นได้มากมายขนาดนี้ มันเป็นเรื่องและความรู้สึกส่วนตัวที่อยากแฉ ก็มันสบายใจที่มีคนรับรู้รับฟัง อะไรก็คงไม่หนักเกินทน เมื่อมันสิ้นสุดลงได้ ก็ถือว่าสอบผ่านอีกขั้น แล้วต่อไปครั้งหน้า เราจะเจอโหดกว่านี้อีกไหมเนี้ย... ยังไม่อยากคิดต่อ ขอสนุกกับช่วงหยุดพักให้เต็มร้อย ดี จ้า เราก็ยังเป็นคนร่าเริงและนิสัยดีเหมือนเดิม ถึงจะเจออะไรโหดร้าย งานหนัก เหน็ดเหนื่อยปางตาย แต่งานก็คืองาน จบแล้วก็จบกัน อยู่บนเรือก็ต้องเอาตัวรอด มีเขี้ยวเล็บเท่าไหร่จัดเต็ม แต่เวลาพักผ่อน ก็คือตัวเราเอง ง่ายๆสบายๆ อยากจะมา update blog แต่เวลาทำงาน อยู่บนเรือหมดสิทธิ์ ไม่มีกะจิตกะใจจะขีดเขียนอะไรทั้งนั้น ว่างเปล่าจริงๆ Spirit 28 ม.ค
เนื่องจากบริษัทให้พนักงานบางส่วนกลับก่อนกำหนดเดิม ได้ทำงานกับคนไทยด้วยกัน เรียกว่าป๋า เพราะรุ่นใหญ่ ด้วยประสบการณ์ทำงานมา 25 ปี เก๋ามากๆ เราทำงาน group B เช้าเข้างาน 7.30 ถึง 13.00 เย็นเริ่ม 18.30 ถึง 23.00 ฮาวายนี้ตกลงอดออกไปเที่ยว เพราะขอ I-95 ไม่ได้ บริษัทก็แจ้งมา ว่าพยายามแล้ว แต่ช่วยไม่ได้จริงๆ ซึ่งก็มีลูกเรืออีกเกือบร้อย ที่เป็นเหมือนเรา ก็เลยได้แค่ชมวิวจากบนเรือ ก็ถือว่าเมืองเขาสวยนะ ติดทะเล ติดภูเขา ความเจริญอยู่คู่กับธรรมชาติจริงๆ ดูแล้วสดชื่นดี อยากจะลงรูปนะ แต่ก็รำคาญอินเตอร์เนตบนเรือ โหลดรูปช้า และทำให้เสียเวลา ราคาชั่วโมงอินเตอร์เนต 200 นาที 20 เหรียญ เพราะเขาใช้ระบบดาวเทียม ถ้าจะใช้ก็ต้องจ่าย มีโอกาสขึ้นบกเมื่อไหร่ เจอเนตแรงๆจะลงรูปให้ดูจ้า |
ใสที่สุด
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?] แต่ตัดสินใจเชื่อพระเจ้า ตอนอายุ 17 ปี ผ่านมาหลายฤดูกาล หลายปี อยากขอบพระคุณพระเจ้าสำหรับ ทุกเหตุการณ์ในชีวิต ทั้งสุข ทุกข์ บนเส้นทางสายนี้ที่ตัดสินใจเลือกแล้ว Thailand, Bangkok Sweden, Stockholm 
 |
