การเมืองในปลายรัชกาลพระนารายณ์

การเมืองสมัยพระนารายณ์นั้น
เป็นสมัยที่ขุนนางฝ่ายปกครองถูกริดรอนอำนาจเป็นอย่างมาก
โดยสืบเนื่องมาจากสมัยพระเจ้าปราสาททอง ต้นราชวงค์ปราสาททอง
พระราชบิดาของพระนารายณ์ ที่ขึ้นครองราชย์จากการสะสมอำนาจในตำแหน่งออกญากลาโหม
ในรัชสมัยของสมเด็จพระเจ้าทรงธรรม และทำการสะสมไพร่พละกำลัง
และอำนาจไต่เต้าจนสามารถ ขึ้นมาเป็นปฐมกษัตริย์แห่งราชวงค์ปราสาททองได้
โดยหลังจากที่ครองราชย์สมบัติอยู่นั้น พระองค์ได้ปรับเปลี่ยนบทบาทของขุนนาง
ทำให้บทบาทของขุนนางเปลี่ยนไปอย่างมากที่สุดตั้งแต่สมัยสมเด็จพระนเรศวร
โดยพระองค์ทรงลดบทบาทของขุนนางลง โดยการริบทรัพย์
และแทรกแซงการแบ่งมรดกอันจะสามารถเป็นการสะสมอำนาจของขุนนางได้
นอกจากนี้ยังทรงกำจัดขุนนางในตำแหน่งสูงๆมากมายหลายคน ไม่เว้นแม้กระทั่งขุนนางที่ประจำอยู่หัวเมืองต่างๆ
ทรงลดบทบาทของเจ้าเมืองลงให้เป็นแต่เพียงราชทินนาม โดยมีชื่อเป็นเจ้าเมืองแต่เพียงในนามเท่านั้น
บทบาทจริงๆคือรับใช้พระองค์อยู่ในราชอาณาจักรทั้งนี้เพื่อป้องกันการสะสมกำลังพลจากหัวเมือง
จากนโยบายทางการเมืองของพระเจ้าปราสาทนี้เองที่มีผลต่อการเมืองในสมัยพระนารายณ์อย่างมาก

หลังจากพระนารายณ์ขึ้นครองราชย์โดยการทำรัฐประหารกับพระศรีสุธรรมราชาผู้เป็นเสด็จอา
แล้วก็ดำเนินนโยบายแบบเดียวกับพระราชบิดา คือลดทอนอำนาจของบิดาให้น้อยลง
เพื่อป้องกันการก่อการกบฏ
แต่พระองค์ก็ต้องเผชิญกับการก่อกบฏโดยขุนนางฝ่ายปกครองอยู่หลายครั้ง
ครั้งที่สำคัญคือ กบฏไตรภูวนาทและพระองค์ทอง ซึ่งส่วนมากได้รับการสนับสนุนจากขุนนางฝ่ายปกครองที่ต้องการจะให้อนุชาต่างมารดากับพระนารายณ์ขึ้นครองราชย์
แต่ก็ถูกปราบปรามอย่างราบคาบและถูกจำจัดลงได้
นั่นก็เพราะพระองค์ได้รับความช่วยเหลือจากประชาคมชาวต่างชาติ พระองค์จึงเริ่มสนับสนุนให้ชาวต่างชาติมารับตำแหน่งในตำแหน่งขุนนางผู้ชำนาญการมากขึ้น
(ที่จริงการเข้ามารับราชการของขุนนางของชาวต่างชาตินี้มีมานานแล้ว ที่โดดเด่นคือ
ออกญาเสนาภิมุขหรือยามาดะ นางามาซะที่รับราชการในสมัยสมเด็จพระเจ้าทรงธรรม)
นอกจากนี้พระนารายณ์ยังให้ขุนนางเหล่านี้ มารับตำแหน่งในขุนนางฝ่ายปกครอง
เพื่อคานอำนาจกับขุนนางฝ่ายปกครองที่คิดจะวางแผนล้มพระองค์อยู่ตลอดเวลา
โดยขุนนางต่างชาติส่วนมากที่พระองค์ทรงไว้ใจและทรงให้มารับราชการได้แก่ โปรตุเกส
ฮอลันดา ฝรั่งเศส จีน และ แขกมัวร์
โดยเฉพาะแขกมัวร์ที่มีบทบาทอย่างมากในช่วงสมัยกลางรัชกาล ขุนนางชาวมัวร์ที่โดดเด่นได้แก่
อากอมูฮัมหมัด ที่เคยได้ รับตำแหน่งเป็นถึงเสนาบดีคลัง
ที่ดูแลประชาคมชาวต่างชาติและการค้าในมหาสมุทรอินเดีย
การผูกสัมพันธ์กับชาวต่างชาตินี้นอกจากพระองค์จะใช้ประโยชน์จากขุนนางเหล่านี้ในการคานอำนาจของขุนนางฝ่ายปกครองแล้ว
พระองค์ยังได้รับประโยชน์จากจากการค้าด้วยโดยเฉพาะการค้ากับพวกมัวร์
แต่พอหลังจากการเสียชีวิตของอากอมูฮัมหมัดแล้ว
ประชาคมชาวมัวร์ก็ไม่ได้มีบทบาทมากนัก ผู้ที่มีบทบาทขึ้นมาแทนก็คือ
คอนสแตนตินฟอลคอน ฟอลคอนไต้เต้าขึ้นมาจากการที่เป็นกะลาสีเรือของเรืออังกฤษ
บทบาททางการเมืองของฟอลคอน มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อสาเหตุของการแย่งชิงพระราชบัลลังก์ในปลายรัชกาล
ฟอลคอนเป็นขุนนางที่ได้รับความไว้ใจจากพระนารายณ์
จากการที่
ได้รับความดีความชอบในการจับผิดพ่อค้าชาวอินเดียที่กล่าวหาว่าท้องพระคลังเป็นหนี้เขาอยู่
เมื่อลองตรวจสอบจริงๆพบว่าไม่ได้เป็นหนี้และพ่อค้ายังเป็นหนี้ท้องพระคลังอีกด้วย จากการที่ได้รับการไว้วางใจนี้ทำให้ฟอลคอนมีบทบาททางการเมืองหลายๆด้าน
ไม่ว่าจะเป็น
การแนะนำให้พระนารายณ์ผูกขาดการค้ากับชาวต่างชาติจนเป็นต้นเหตุที่ทำให้
การค้าของอยุธยาเสื่อมลงอย่างมากจนประชาชนทั่วไปได้รับผลกระทบ
ฟอลคอนได้สร้างความเกลียดชังให้กับประชาชนชาวสยามอย่างมาก
นอกจากนี้ยังส่งเสริมให้พระนารายณ์ผูกสัมพันธ์กับฝรั่งเศส
เพื่อคานอำนาจขุนนางและชาวต่างชาติอื่นๆ

หลังจากประชาคมมัวร์ได้แตกร้าวขึ้น
ได้สร้างความปั่นป่วนให้พระองค์อย่างมาก ช่วง ๑๖๘๐
สถานะทางการเมืองของพระองค์จึงออกจะมีอันตรายอยู่มาก พระองค์จึงต้องหาสมาคมชาวต่างชาติใหม่เพื่อมาแทนอิหร่าน
ซึ่งก็คือ ฝรั่งเศส ทรงให้การสนับสนุนและต้อนรับฝรั่งเศสอย่างเปิดเผย
มีการส่งทูตไปยังปารีสเพื่อเจริญสัมพันธไมตรี
และรับชาวฝรั่งเศสมารับราชการมากมายทั้งแพทย์ วิศวกร
รวมถึงเปิดรับบาทหลวงจากฝรั่งเศสให้มาเผยแพร่ศาสนาอย่างเสรี
(ซึ่งก็เป็นสิ่งที่กระทำกับบาทหลวงต่างชาติอื่นๆด้วย)
แต่ที่แตกต่างกันคือพระปฏิสันถารและสิ่งที่พระองค์ได้พระราชทานให้แก่ฝรั่งเศสนั้นก็ดูแตกต่างจากประชาคมต่างชาติอื่นๆทั่วๆไป
นอกจากนี้พระองค์ยังเปิดรับให้ทหารฝรั่งเศสมาตั้งสร้างป้อมปราการที่บางกอก
ซึ่งเป็นฐานที่มั่นสำคัญ
การเข้ามาของพวกฝรั่งเศสนี้หาได้สร้างความพอใจให้แก่ขุนนาง รวมถึงประชาชนต่างๆไม่
โดยเฉพาะพระสงฆ์ที่เคยมีเรื่องบาดหมางกับพระองค์มาก่อนแล้ว
การมีสัมพันธไมตรีกับบาทหลวงจากฝรั่งเศสอาจจะเป็นการท้าทายและดูหมื่นพระสงฆ์
นอกจากนี้ ประชาชนยังได้รับความเดือดร้อนจากการเข้ามาของทหารฝรั่งเศสในบางกอก ส่วนขุนนางนั้น
การถูกลิดรอนอำนาจมาเป็นเวลานานทำให้ขุนนางคอยจ้องที่จะแย่งชิงราชบัลลังก์อยู่ตลอดเวลา
แต่การจะทำรัฐประหารและหาบุคคลผู้เหมาะสมมารับตำแหน่งกษัตริย์หาได้ทำได้ง่ายไม่
แต่มีขุนนางผู้ใหญ่คนหนึ่งที่สามารถเตรียมการและวางแผนอย่างดีจนในที่สุดก็สามารถ
ชิงราชบัลลังก์ได้สำเร็จ ขุนนางผู้นั้นก็คือ สมเด็จพระเพทราชา นั่นเอง

บทบาทของขุนนางในสมัยพระนารายณ์

อย่างที่ทราบกันดีว่าขุนนางในสมัยพระนารายณ์นั้นถูกลิดรอนอำนาจเป็นอย่างมาก
สืบเนื่องตั้งแต่สมัยพระเจ้าปราสาททอง โดยระบบขุนนางนั้นได้แบ่งออกเป็นสองอย่างคือ
ขุนนางฝ่ายปกครอง และขุนนางฝ่ายชำนาญการ
ซึ่งขุนนางที่กุมอำนาจมากและส่วนมากเป็นคนสยามหรือคนพื้นเมืองที่มีรากฐานอำนาจในราชอาณาจักร
ก็คือขุนนางฝ่ายปกครอง ฉะนั้นขุนนางฝ่ายปกครองจึงถูกจับตามองด้วยความไม่ไว้ วางพระทัยและถูกลดอำนาจลง
ส่วนขุนนางฝ่ายชำนาญการนั้นส่วนมากจะเป็นชาวต่างชาติที่มีความเชี่ยวชาญพิเศษเฉพาะด้าน
เช่นการรบ วิศวกร หรือแพทย์
ซึ่งการที่ขุนนางชาวต่างชาติจะสร้างฐานอำนาจในอาณาจักรนี้เป็นเรื่องยากและต้องใช้เวลา
ทำให้พระองค์ไว้วางใจขุนนางต่างชาติมากกว่าประชาชนของพระองค์เอง

ขุนนางฝ่ายปกครองนั้น
ถูกลดอำนาจโดย ยึดทรัพย์
และการเข้าไปมีบทบาททางการค้ามากขึ้นของกษัตริย์ซึ่งเดิมเป็นแหล่งหาประโยชน์ของขุนนาง
ทำให้ขุนนางเสียผลประโยชน์ลงและไม่มีอำนาจพอที่จะสามารถสะสมกำลังต่อต้านพระองค์ได้
นอกจากนี้ตำแหน่งสำคัญๆ
ก็ทรงให้มีการปรับเปลี่ยนโยกย้ายตลอดทำให้ไม่มีขุนนางคนไหนที่จะสามารถมั่นใจในสถานะของตนได้
นอกจากนี้ตำแหน่งใหญ่ๆเช่นตำแหน่งจักรี ก็ทรงปล่อยให้ว่างเป็นเวลานาน ดังนั้นตำแหน่งของขุนนางฝ่ายปกครอง
จึงไม่สามารถมีอำนาจมากพอที่จะทำการกบฏกับพระองค์ได้ แม้กระนั้นขุนนางฝ่ายปกครองก็ทำการสนับสนุนการกบฏอยู่เรื่อยมาเช่นกบฏไตรภูวนาท
ในรัชสมัยของพระนารายณ์พระองค์จึงต้องเผชิญกับกบฏอยู่เรื่อยมา

ส่วนขุนนางฝ่ายชำนาญการ
ที่เป็นชาวต่างชาตินั้น ได้รับการสนับสนุนอย่างยิ่งจากพระนารายณ์ ซึ่งพระองค์ให้ความไว้วางพระทัยมากกว่าขุนนางไทยอย่างมาก
เพราะนอกจากความชำนาญการพิเศษแล้ว
พวกประชาคมชาวต่างชาติยังเป็นกำลังสำคัญในการช่วยเหลือพระองค์ในการปราบกบฏต่างๆด้วย
ทรงให้ตำแหน่งสำคัญๆให้กับขุนนางเหล่านี้ได้แก่
ตำแหน่งเสนาบดีคลังซึ่งเป็นตำแหน่งที่ไว้ดูแลประชาคมต่างชาติทั้งหมด
ซึ่งพระองค์ทรงพิถีพิถันในการเลือกเป็นอย่างมาก
โดยบุคคลชาวต่างชาติที่เคยรับตำแหน่งนี้ได้แก่ อากอมูฮัมหมัดขุนนางชาวเปอร์เซีย
ซึ่งในขณะนั้นพระองค์ทรงทำการค้ากับพวกแขกมัวร์
และทรงได้รับประโยชน์มากมายจากการค้า แต่พอหลังจากประชาคมแขกมัวร์ได้แตกร้าวขึ้น
ก็สร้างความปั่นป่วนให้กับพระองค์มาก
จึงต้องหาประชาคมต่างชาติที่ไว้ใจได้ขึ้นมาแทนก็คือ ฝรั่งเศส
โดยได้รับการสนับสนุนจากขุนนางกรีก อดีตกะลาสีเรือ คอนสแตนตินฟอลคอน
การเข้ามามีบทบาทของฝรั่งเศสก็ไม่ได้สร้างความปิติให้กับขุนนางผู้ใหญ่โดยเฉพาะออกพระเพทราชานัก
พระเพทราชาเป็นขุนนางที่ไม่ค่อยวางใจพวกยุโรปเท่าใดนักโดยเฉพาะคอนสแตนติน
ฟอลคอนที่ได้รับความไว้วางใจจากพระนารายณ์อยู่มากมาย
ออกพระเพทราชาเป็นขุนนางที่นับถือพุทธอย่างเคร่งครัดจึงไม่ค่อยพอใจกับนโยบายของพระนารายณ์ที่เปิดรับให้บาทหลวงเข้ามาเผยแพร่ศาสนาได้อย่างเสรี
เท่าใดนัก
จึงเริ่มแผนการณ์เพื่อช่วงชิงอำนาจราชบัลลังก์เพื่อที่หวังไม่ให้สยามตกอยู่ในเงื้อมมือชาวต่างชาติ

ความสัมพันธ์ของพระนารายณ์กับพระสงฆ์และประชาชน

พระสงฆ์เป็นประชาคมที่มีบทบาททางการเมืองอย่างยิ่ง
โดยเฉพาะการเข้าไปมีบทบาทในการก่อกบฏต่างๆ
รวมทั้งมีส่วนร่วมในการช่วยพระนารายณ์ทำรัฐประหารแย่งชิงราชบัลลังก์จากพระศรีสุธรรม
ด้วย
แต่หลังจากที่พระนารายณ์ได้ขึ้นครองราชย์ความสัมพันธ์ของพระนารายณ์และพระสงฆ์ต่างเป็นไปในแง่ลบ
กล่าวคือพระสงฆ์มีบทบาทในการสนับสนุนขุนนางในการแย่งชิงอำนาจกับพระนารายณ์และถูกปราบปรามอย่างรุนแรง
ทำให้พระสงฆ์เกิดความไม่พอใจและประณามพระนารายณ์
ความสัมพันธ์เริ่มเลวร้ายลงเรื่อยๆ
เมื่อพระนารายณ์ทรงเปิดรับบาทหลวงให้มาเผยแพร่ศาสนา
และหลังจากที่มีข่าวลือว่าพระองค์สนใจ และอยากที่จะหันมาศรัทธาคริสต์ศาสนา
ทำให้พระสงฆ์เกิดความไม่พอใจอย่างยิ่ง

ส่วนประชาชนนั้น
แม้การเกิดกบฏหรือแย่งทำรัฐประหารนั้น ไม่ได้ส่งผลกระทบโดยตรงกับประชาชน
แต่จากการเกิดการก่อกบฏ และการทำสงครามอยู่บ่อยครั้ง
ทำให้ประชาชนต้องถูกเกณฑ์แรงงานไปรบ โดยที่ไม่ได้รับผลประโยชน์ใดๆเลย
ทำให้ประชาชนไม่ได้มีความนับถือหรือเชื่อใจในตัวพระนารายณ์ ประกอบกับตอนปลายรัชกาลที่พระองค์ได้รับการแนะนำจากฟอลคอนให้ผูกขาดการค้ากับชาวต่างชาติ
รัฐสามารถทำกำไรได้อย่างมาก
แต่ก็ทำให้พ่อค้าชาวต่างชาติไม่พอใจและรังเกียจการมาค้าขายกับอยุธยามากขึ้น
นอกจากนี้พ่อค้าต่างชาติในประเทศก็อพยพออกไปจากอยุธยามากขึ้น
ส่งผลให้เมืองท่าอย่างตะนาวศรีทรุดโทรมลง และส่งผลกระทบอย่างมากต่อการค้าภายใน
จึงทำให้ประชาชนเริ่มเดือดร้อนจากการเสื่อโทรมทางการค้านี้
ส่งผลให้ประชาชนไม่พอใจในตัวพระนารายณ์และฟอลคอนมากขึ้น

สังเกตได้ว่าความสัมพันธ์ของพระนารายณ์กับพระสงฆ์และประชาชน
ไม่ได้มีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันเท่าใดนัก ร่วมทั้งขุนนางฝ่ายปกครองด้วย
ทำให้พระองค์ทรงดำเนินนโยบายทางการเมืองอย่างโดดเดี่ยวโดยมีเพียงขุนนางชาวต่างชาติเท่านั้น
ที่ยังคงเป็นกำลังสำคัญให้กับพระองค์อยู่

การขึ้นครองราชย์ของสมเด็จพระเพทราชา

พระเพทราชาเป็นขุนนางชั้นผู้ใหญ่สมัยสมเด็จพระนารายณ์
รับราชการในตำแหน่ง “สมุหพระคชบาลจางวางขวาในกรมพระคชบาลขวา” ทรงมีความความสัมพันธ์กับพระนารายณ์ด้วย
และเป็นพระสหายกันมาตั้งแต่เด็ก
ฉะนั้นความสัมพันธ์ระหว่างพระเพทราชาและพระนารายณ์จึงต่างจากขุนนางฝ่ายปกครองอื่นๆที่ทรงไม่ไว้วางใจ
ทรงไว้วางใจพระเพทราชามาก
และพระเพทราชาทรงมีความสัมพันธ์กับประชาชนและพระสงฆ์อย่างแน่นแฟ้น กล่าวคือ
ทรงมีความสัมพันธ์สนิทกับสังฆราชและแห่งเมืองละโว้
และด้วยความที่เป็นคนมีจิตใจโอบอ้อมอารีย์จึงเป็นที่รักของประชาชนทั่วไป

พระเพทราชาเป็นพุทธศาสนิกชนที่นับถือพุทธศาสนาอย่างเคร่งครัด
ฉะนั้นการเข้ามาเผยแพร่ศาสนาของบาทหลวงชาวยุโรปจึงไม่เป็นที่พอใจของพระเพทราชานัก
โดยเฉพาะหลังจากที่พระนารายณ์ได้มีนโยบายนำทหารฝรั่งเศสเข้ามา
พระเพทราชาก็แสดงอาการไม่เห็นด้วยอย่างยิ่ง
พระเพทราชาแสดงตนอย่างเปิดเผยว่าไม่ชอบฝรั่งเศส รวมถึงหลวงสรศักดิ์โอรสบุญธรรมด้วย
พระเพทราชาทรงแสดงให้ขุนนางทั้งหลายเห็นว่า
พระองค์มีเจตนาที่จะปลดปล่อยสยามให้รอดพ้นจากเงื้อมือของฝรั่งเศส
ทำให้มีขุนนางจำนวนมากสมัครพรรคพวกร่วมด้วยกับพระองค์
นอกจากนี้ยังใช้พระสงฆ์ยุยงให้เกิดการก่อจลาจลในหัวเมือง รวมทั้งยุยงให้ประชาชนเป็นแนวร่วมในการต่อต้านฝรั่งเศสด้วย
โดยใช้นโยบาย “ปกป้องพุทธศาสนาเพื่ออาณาจักรของเรา” นอกจากนี้ยังให้พราหมณ์ทำนายว่าฝรั่งเศสจะถูกขับออกจากประเทศ
ซึ่งคำพยากรณ์นี้ทำให้คนเกิดการตึงเครียดและพร้อมรับมือกับสถานการณ์ที่เปลี่ยนไปได้ง่าย
อย่างไรก็ตามแม้พระเพทราชาจะได้รับความนิยมอย่างกว้างขวางแต่การที่จะขึ้นครองราชย์เป็นกษัตริย์ก็ไม่อาจะทำได้โดยสะดวก
เพราะขุนนางส่วนมากนั้นยังคงให้การสนับสนุนพระอนุชาของพระนารายณ์

ก่อนที่พระนารายณ์จะสวรรคตสองเดือน
พระเพทราชาได้กระทำการยึดพระราชวังอย่างเฉียบพลัน โดยอาศัยประชาชนเป็นเครื่องมือโดยมีพระภิกษุเป็นพันธมิตรอย่างใกล้ชิด
หลังจากนั้นพระเพทราชาได้ออกอุบายกำจัดฟอลคอนและอนุชาทั้งสองของพระนารายณ์โดยส่งจดหมายล่อลวงมายังลพบุรีและทำการสำเร็จโทษด้วยท่อนจันทร์
ส่วนการตายของฟอลคอนนั้นโหดร้อยทารุณยิ่งกว่า

การขึ้นครองราชย์ของสมเด็จพระเพทราชานั้นแม้เป็นการขึ้นครองราชย์โดยมีประชาชนเป็นเครื่องมือสำคัญ
แต่ก็ไม่ได้เปลี่ยนแปลงสถานะของประชาชนกับกษัตริย์เลยเพียงแต่อาศัยประชาชนเป็นเครื่องมือทางการเมืองของตนเท่านั้น
แต่พระองค์ทรงแตกต่างกับกษัตริย์องค์อื่นในการช่วงชิงอำนาจก็คือการใช้ประชาชนเป็นเครื่องมือโดยการปลุกระดมของพระองค์
และหลังจากนี้ประชาคมชาวต่างชาติก็ไม่ได้มีบทบาทสำคัญมากทางการเมือง
และขุนนนางฝ่ายปกครองก็เริ่มสะสมอำนาจขึ้นเรื่อยๆในที่สุด

สรุป

การเมืองในปลายสมัยพระนารายณ์มีผลต่อการนำมาสู่การแย่งชิงพระราชบัลลังก์อย่างมาก
โดยเฉพาะนโยบายในการผูกสัมพันธ์กับฝรั่งเศส ซึ่งนำความไม่พอใจมาสู่ขุนนาง
พระสงฆ์และประชาชนทั่วไป

จากการที่ขุนนางถูกลิดรอนอำนาจเป็นเวลานานทำให้บทบาทในการช่วงชิงอำนาจไม่สามารถกระทำได้สำเร็จได้และล้มเหลวทุกครั้ง
แต่ก็ไม่ใช่แสดงว่าขุนนางจะย่อท้อและท้อถอย ยังคงมีการก่อการกบฏอยู่เรื่อยๆ
แต่เพราะนโยบายของกษัตริย์ที่ผูกอำนาจไว้กับประชาคมชาวต่างชาติทำ
ให้เป็นกำลังสำคัญในการกำจัดและคานอำนาจขุนนาง
แต่ปลายรัชกาลสมเด็จพระนารายณ์ทรงไว้ใจขุนนางต่างชาติมากเกินไป
และนโยบายต่างประเทศของพระองค์ที่ต้องการผูกสัมพันธ์กับฝรั่งเศส
ก็ยังไม่เป็นที่เข้าใจนักว่า พระประสงค์ที่แท้จริงของพระองค์ต้องการสิ่งใดกันแน่
จะเป็นเพียงเพื่อคานอำนาจฝ่ายขุนนางเท่านั้นหรือ
แต่ที่ยิ่งกว่านั้นคือการเข้ามามีบทบาทของฝรั่งเศสได้สร้างความไม่พอใจให้กับ
เหล่าขุนนาง พระสงฆ์และประชาชน แต่การที่จะกำจัดอำนาจเหล่านั้นให้หมดไป ต่างก็ต้องอาศัยผู้ที่มีความสามารถพอ
ซึ่งสามารถทัดทานอำนาจกษัตริย์ได้ ซึ่งสถานะของขุนนางในขณะนั้นไม่สามารถกระทำได้
หรือแม้ลองกระทำก็อาจจะล้มเหลวได้เหมือนครั้งที่ผ่านๆมา แต่มีผู้หนึ่งที่สามารถกระทำการนั้นได้สำเร็จนั่นก็คือพระเพทราชา

วิธีการดำเนินการทางการเมืองของพระเพทราชาต่างจากที่กษัตริย์อื่นๆเคยกระทำมา
นั่นก็คือการรวบรวมปลุกเร้าให้ประชาชนออกมาเป็นแนวร่วมกับพระองค์ด้วย
หรือการใช้ประชาชนเป็นเครื่องมือนั่นเอง และอาศัยการเป็นพันธมิตรกับพระสงฆ์ รวมถึงขุนนางให้ร่วมมือกับพระองค์ด้วย
ซึ่งวิธีการนั่นก็ไม่ต่างอะไรกับปัจจุบันก็คือการใช้ประชาชนเป็นเครื่องทางการเมือง
ซึ่งพอประสบผลสำเร็จประชาชนก็ไม่ได้ขยับฐานะหรือมีสถานะที่แตกต่างจากเดิม
ยังคงเป็นความห่างเหินระหว่างผู้นำและประชาชน อยู่ตามเดิม

พระเพทราชาจะได้รับความนิยมอย่างกว้างขวางแต่การที่จะขึ้นครองราชย์เป็นกษัตริย์ห้ขุนนางทั้งหลายเห็นว่า
เขามี

Create Date : 10 ตุลาคม 2552
Last Update : 10 ตุลาคม 2552 10:37:46 น.		4 comments
Counter : 9021 Pageviews.
Share Tweet