วิวข้างหน้าเป็นอย่างไหนกัน? จะมีทุ่งสนมากมาย โชคดีมีสีเขียวให้เราเห็น บ้างก็ผลัดใบ บ้างก็ไม่

เมื่อใดที่ท่านเห็นใบเมลเบริ์นแสดงว่าท่านใกล้ที่จะถึงพักแรมแล้ว
ต้นนี้กำลังเบ่งบานตรงทางเข้าที่ทำการอุทธยานแห่งชาติ ภูกระดึง

แทนคำว่า "เรารักกัน"

และ.."ฉันรัก...เลย"

ชีวิตบนที่สูง อากาศต่ำ

สถานที่ดูพระอาทิตย์เช้านี้ครับ

ระหว่างทาง..ที่เดินผ่าน

ระหว่างเพื่อน..ที่เดินทาง

ระหว่างวัน..ที่ใช้ด้วยกัน

และระหว่างนั้นน..ก็ถ่ายรูปไปเรื่อย ๆ

มีเวลา..ก็ทำความรู้จักกันไว้นะ

จะได้รู้ว่ารักรูปร่างเป็นแบบไหน

รู้อะไรดี ๆ จากการ "เดิน"

รู้จักชีวิตอิสระ

เป็นอย่างนี้แหล่ะ พี่น้อง

หนาว..แต่อบอุ่นเป็นแบบนี้ครับ

เอาล่ะ ต่อไปเป็นการพาเดินเที่ยวบนภู ตามรายการนี้จ้า

อะฮ้า..ดีใจกะใบเมลเบริน..

อะไรจะขนาดนั้น...

เอ้า..ได้เวลาออกเดินเท้ากันแล้ว

ไปเดินออกกำลังกาย

บรรยากาศรอบตัวเรา

ซ้ายก็สวย

ตรง ๆ ก็สวย

สบโอกาสยืมจักรยานมาถ่ายรูปซะเลย

โลเคชั่นก็สวย

และก็เท่ห์ด้วย

และธรรมชาติมากมาก

ให้ภาพแทนคำพูดนะครับ

จะจบแล้วจ้า

สวัสดีและลาด้วยที่ที่ทำให้เรา "รักเลย"

ขอบคุณผู้ร่วมฝัน 3วัน2คืน6คน

ขอบคุณสำหรับมิตรภาพที่มีให้กัน

ขอบคุณสำหรับภาพสวยๆ

ขอบคุณ "ภูกระดึง"

ขอบคุณค่ะ

โชคดีที่โลกนี้มีคำว่าขอบคุณมากมาย

ผมขอขอบคุณโลกด้วย.. ที่สร้างทุกอย่าง กระทั่งความรู้สึกดี ๆ


ขอบคุณ... คุณนั่นแหล่ะ :-)