ขอเริ่มต้นการเดินทางที่ปลายทาง จากปรับอากาศชั้นหนึ่งถึงปรับอากาศชั้นหนึ่งสองและสาม ปรับกันตามสภาพเครื่องกันหนาว..หุ้ย..

"ผานกเค้า" คือชื่อเรียกการเริ่มต้นของการเดินทางครั้งนี้ เป็นที่ที่เราเพิ่งออกมาไม่นานนี้เอง

เช็ครายการกันหน่อยครับว่า มีกี่"ซำ"ที่เราจะต้องผ่าน ระยะทาง 5 กิโลกว่า ๆ หมูมากถ้าเดินแถว ๆ ถนนคนเดิน แต่นี่มันถนนคนพิเศษเดินนะ ผมว่า

ซำนี้ เราเคยได้ยินชื่อเสียงมาตั้งแต่อยู่กรุงเทพ วันนี้มาเจอกันแล้ว..ต้องยอมรับว่า "แฮก" จริง ๆ

เราผ่านซำนู้นซำนี้ กับกิจกรรมแบบนี้ครับพี่น้อง

เด็กแนวทั้งหลาย ยืนขาเดียวเป็นแถว (ขาแข็งอะดี้)

ผมหวังว่าเราจะได้เจอใบนี้แหล่ะครับ

ผานี้ก็เช่นเดียวกัน..

หนาวก็หนาว แต่เขาบอกว่าไอศกรีมทำให้อารมณ์ดี
จริง ๆ ด้วย

สาว สาว สาว ปี 2008

ครั้งหนึ่งในชีวิต เรามายืนที่นี่แล้วครับพี่น้อง

มีกี่ครั้งในชีวิตที่จะได้มายืนเท่ห์ ๆ ที่นี่ได้
ผมไม่รู้จริง ๆ :-)

การเดินทางของเรายังไม่จบเพียงเท่านี้ .. ชีวิตต้องเดินต่อไป
เริ่มต้นที่จะ...รักเลย รึยัง?

8 ปี ผ่านไป...
แต่ม่ายเคยลืม ^O^
ว่า...รัก...เลย...ม๊าก มาก

คิดถึงนะคับพี่น้อง...

นึกว่ายังไม่ได้ลง

นึกไม่ถึง ไม่ได้นึก นึกผิด นึกถูก ความคิดเกินจินตนาการ