คนขี้แพ้ เป็นคนที่แพ้ยุงอย่างร้ายกาจ  กัดนิดเดียวก็เป็นตุ่มเบ้อเริ่มได้ เห็นแล้วสยองจริงๆ ขา (หมู) ก็โดนกัด  หลังๆมาพอฝนเริ่มหยุดตกถึงจะเป็นน้อยลง ไม่โดนกัดแล้ว เฮ้.....   Create Date : 10 พฤษภาคม 2557     Last Update : 10 พฤษภาคม 2557 23:05:09 น. Counter : 826 Pageviews.   1 comment Share Tweet

เมื่องูเข้าบ้าน....จ๊ากกกก เช้าวันเสาร์อันสดใส อิชั้นกะพี่ศักดิ์เตรียมตัวออกไปทานข้าวเช้านอกบ้านตามประสาวันหยุดกะป๊าแม่ ขณะที่รอพี่ศักดิ์แต่งตัว  อิชั้นเหลือบไปเห็นอะไรเขียวๆ ยาวๆ อยู่บนพื้น ใกล้ๆตู้เย็น นึกในใจว่าใครมาทำเชือกตกพื้นตั้งแต่เมื่อไหร่ เมื่อวานแม่บ้านมาทำความสะอาดทำไมไม่เก็บไปทิ้ง หรือไม่เห็น ?? แต่เกิดเอะใจ  เชือกไรฟร่ะสีเขียว  มองใกล้ๆ แพ่งดีๆ.... ไม่... ไม่นะ.... ประสบการณ์การอยู่บ้านนอกมาอย่างโชกโชนของอิชั้น   บอกว่าสิ่งนั้นมันไม่ธรรมดา  มันมะใช่เชือก แต่มันคือ "งูเขียว"  ตะหาก  กรี๊ดดดดดดดด คงไม่ต้องบรรยายภาพเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้น อิชั้นรู้สึกตัวอีกทีก็อยู่ตอนที่กระโดดมาหน้าห้องน้ำพี่ศักดิ์แล้วเคาะ "โป๊กๆๆๆๆ" "พี่ศักดิ์ๆๆๆๆ  ช่วยด้วยยยย " คุณสามีเปิดประตูงงๆ  มันร้องอะไรของมันวะ อิชั้นลากแขนมาดูงูน้อย ซึ่งณ บัดนี้มันเลื้อยไปอยู่อย่างสงบใต้ตู้เย็นเรียบร้อยแล้ว พี่ศักดิ์เมื่อมองไม่เห็นหลักฐาน เลยถามว่า "ตาฝาดป่าว"  อิชั้นบอกจะฝาดได้ไงพี่ เห็นชัดๆกะสองตาเลย พี่แกเลยก้มไปมองใต้ตู้เย็น  แล้วบอก เออ...มีจริงๆด้วยวะ  และก็เดินไปเอาไม้กวาดกะที่โกยขยะมา  ปัดๆๆน้องงูอยู่สองสามที   มันก็กระเด้งๆออกมาจากฐานตู้เย็น     และตรงมาหาอิชั้น กรี๊สสสส (อีกรอบ)    พี่ศักดิ์บ่น "แล้วจะไปยืนขวางมันทำไมเล่า" (พี่นั่นแหล่ะ กวาดมาทางนี้ทำไม!!) แต่สุดท้ายเจ้างูน้อยก็ออกจากบ้านอิชั้นได้   เย้   โชคดีที่สุดที่วันนี้สามีอยู่   ถ้ามีแต่อิชั้นคนเดียว ถึงเห็นมันอิชั้นก็ทำอะไรไม่ได้   คงได้แต่รอคุณสามีมาจัดการในอีกตั้งอาทิตย์แน่ะ ใจหายใจคว่ำ  นี่แค่งูเขียวตัวเดียวยังจิตตกขนาดนี้   แล้วบ้านที่มีข่าวว่างูเห่าเข้าบ้านเป็นสิบๆตัวไม่ช็อคหัวโกร๋นไปแล้วเหรอวะ สยองจริงๆ     Create Date : 30 เมษายน 2557     Last Update : 30 เมษายน 2557 22:20:54 น. Counter : 694 Pageviews.   0 comment Share Tweet

แฮปปี้เบิร์ธเดย์ทูมี ทูมี๊๊....หนึ่งวันกับประสบการณ์การแบ่งปันค่ะ ^___^ วันที่ 9 เมษายนนี้ จัดเป็นวันดี๊ วันดีค่ะ   เพราะเป็นวันเกิดของอิชั้นเอง    ตอนแรกคิดอยู่ว่าจะไปทำบุญที่ไหน  จะต้องลางานหรือเปล่า แล้วจะทำอะไรดี ปรากฏว่าดูในตารางงาน  วันนี้เราจะต้องไปร่วมในการอบรมความรู้เรื่องการแพ้ยาให้บรรดาอสม.ที่รพ.สมเด็จพระญาณสังวรเพื่อผู้สูงอายุ ที่สัตหีบโน่นนน คิดๆไปก็ดีเหมือนกันนะ ถือว่าเป็นการแบ่งปันความรู้ให้บรรดาลุงๆ ป้าๆ อสม. เพื่อให้พวกเค้ามีความเข้าใจเรื่องการแพ้ยาที่ถูกต้อง และสามารถนำไปดูแลลูกบ้านของตัวเองได้  ตั้งอกตั้งใจเรียนกันใหญ่ ถ้าลุงๆป้าๆอสม.คนไหนไม่เข้าใจ สามารถถาม staff เภสัชกรได้เลยค่ะ นอกจากความรู้ที่เรามาให้เค้าแล้ว คุณป้ายังมาแบ่งปันความรู้และความอร่อยด้วยยำสมุนไพรรสชาติเด็ดดวงพวงมาลัยมากๆ ผอ.ขา พวกหนูมาทำงานกันจริงจริ๊งนะคะ กิกิ  วุ้นที่เค้าเอามาให้กินน่ารักเว่อร์อ่ะ   น่ารักจนเกือบกินไม่ลง กิกิ ตบท้ายความรู้จากแผ่นพับที่พวกเราชาวเภสัชกรเครือข่ายด้านความปลอดภัยในการใช้ยาภูมิใจนำเสนอค่ะ เสร็จงานตอนบ่าย หลังจากหม่ำข้าวแล้ว เราก็แวะทำบุญด้วยการปล่อยบรรดาสัตว์น้ำ เช่น ปลา เต่า หอยขม เดี๋ยวพวกเจ้าจะเป็นอิสระแล้ว  โฉมหน้าผู้ทำบุญร่วมชาติ  มาที่ศาลานี้ พร้อมจะปล่อยร่วมกันแล้วค่ะ (แต่แดดร้อนชิบเป๋ง) ว่ายไปให้ไกลถึงอ่าวไทยเลยน้า....(เว่อร์) เสร็จไปหนึ่งภารกิจ หลังจากนั้นเราแวะไปที่โรงเรียนสอนคนตาบอดวัดมหาไถ่ มาจอดที่ห้องอาหาร น้องๆเค้าเตรียมข้าวของที่เตรียมมาบริจาค ส่วนอิชั้นสะดวกบริจาคเป็นเงินมากกว่า แต่ทั้งนี้ก็ยังมีข้าวกล่องเป็นข้าวผัดสมุนไพรกับน้ำหม่อนเย็นๆชื่นใจมาให้น้องทานด้วยค่ะ  สุดหล่อคนนี้ชื่อน้องวายค่ะ  เราเจอน้องเพราะเค้าไม่ได้กลับบ้านเหมือนคนอื่น น้องเค้ากำพร้าค่ะ ผอ.ที่โรงเรียนจึงรับอุปการะไว้  แต่ปิดเทอมอย่างนี้น่าสงสารน้องจัง เล่นกะตุ๊กตาคนเดียว  เพื่อนๆก็กลับบ้านกันหมด แต่จะบอกว่าเค้ารู้งานนะคะ บอกน้องวายถ่ายรูปกะพี่หน่อยนะ น้องก็พร้อมสู้กล้องทันทีเลย ไม่ใช่เล่นๆน้า ขออนุญาติแซวน้อง... ตอนที่คุณครูบอกว่าให้ไปเสลท (อุปกรณ์ทำอักษรเบรลล์) มาเขียนหนังสือให้พี่ๆดูหน่อย  น้องวายก็กลับไปเอาที่ตึกเรียนซึ่งอยู่อีกฝั่งนึง   จะบอกว่าน้องเค้าไม่ได้เดินไปหยิบนะคะ  น้องเค้า "วิ่ง"  ไปหน้าตาเฉยเหมือนไม่ได้ตาบอด   เล่นเอาอิคนตาดีอย่างพวกเราสามคนอ้าปากค้าง  เฮ้ยย เห็นทางเหรอวะ  วิ่งได้ไงเนี่ย  คุณครูเค้าเห็นเราทั้งอึ้ง ทั้งทึ่งก็บอกว่าน้องเค้าจำทางในโรงเรียนได้หมดค่ะ  วิ่งเล่นจนรู้ทางไปหมด แต่ถ้าเป็นที่อื่นล่ะก็ทำแบบนี้ไม่ได้ น้องเอาอุปกรณ์สำหรับทำอักษรเบรลล์ (เห็นเค้าเรียกว่าเสลท) มาโชว์วิธีการเขียนให้เราดูด้วย น้องวายจะเขียนให้ดูนะคร้าบบ  เอาปากกาที่เป็นเหมือนเข็ม(แต่หัวทู่ๆไม่คม) มาเจาะๆๆกระดาษให้เป็นรู ที่น้องก้มลงเหมือนเค้ากำลังฟังเสียงกระดาษที่โดนเจาะเลยค่ะ ภาพอักษรเบรลล์ที่น้องเค้าเขียนแล้ว เป็นชื่อน้องเค้าค่ะ  จะบอกว่ามันไม่ใช่ง่ายๆเลยนะคะ แต่ละคำๆ   คุณครูบอกว่าคนตาบอดจะใช้กระดาษในการเขียนมากกว่าคนตาดีเยอะ  เพระต้องใช้เนื้อที่มาก  จะสะกดเป็นประโยคยาวๆนี่มีเหนื่อยกันเลยทีเดียว สรุปแล้วกระดาษนี่ยังเป็นที่ต้องการของโรงเรียนอยู่เยอะเลยค่ะ  จะเป็นกระดาษ A4 ที่ใช้แล้วก็ได้นะคะ เพราะเค้าจะเจาะรูเอาแบบนี้ นอกจากนี้ยังรับบริจาคของใช้ในชีวิตประจำวันค่ะ  รวมทั้งผ้าอนามัยสำหรับเด็กผู้หญิงด้วย  หากใครอยากแบ่งปันก็เอาของมาให้ได้นะคะ เสร็จการตะลอนทำบุญ เราก็เริ่มหิวแล้ว น้องแนะนำว่าทานร้านนี้เลยพี่   " La Baguette (ลา บาแกตต์)" การเดินทาง มองหาป้ายโรงแรม Wood Land ไว้ค่ะ  เมื่อเจอแล้วและหาที่จอดที่โรงแรมได้ก็เดินมาทางด้านหน้าของโรงแรม ร้านตกแต่งได้สวยมากๆๆ ตู้แช่ขนมละลานตา น่ากินทุกสิ่งอย่าง เราโชคดีได้ที่นั่งตรงโซฟา ราคาเค้าแรงเหมือนกันนะ อาวุธมาเสริฟ จานแรก  Suzetie   น่ากินมะ ช๊อกโกแลตวาฟเฟิล แมคคาดาเมีย และก็ A la mode waffle ค่ะ ฟินๆๆ รสชาติ จะบอกว่าอร่อยทุ๊กกก อย่าง เรากินกันแบบไม่น่าเชื่อว่าผู้หญิงสามคนจะกินกันหมด  เหอๆๆ  ราคารวม 830 บาทก็ถือว่าราคาแรงพอสมควร  แต่ของเค้าคุณภาพดีจริงค่ะ confirm แถมบรรยากาศร้านก็สวยด้วย V V ว่าแล้วก็ขอสักนิดนะ วันนี้มีความสุขมากค่ะ ที่ได้ทำบุญสมใจปราถนา อิ่มอกอิ่มใจมากมายจริงๆค่ะ    Create Date : 09 เมษายน 2557     Last Update : 18 ตุลาคม 2560 21:20:43 น. Counter : 919 Pageviews.   6 comment Share Tweet

เอนทรี่นี้คุยเรื่องการเมืองค่ะ เมื่อเช้าป๊าโทรมาหา  พอคุยเรื่องธุระปะปังเสร็จ  อิชั้นก็นึกอะไรขึ้นมาได้ ถามป๊าว่า "พรุ่งนี้ป๊าไปเลือกตั้งไหม" ป๊านิ่งไปอึดใจ "ป๊าคิดว่าจะไม่ไปนะ  ป๊าเป็นเสื้อเหลือง แล้วหนูล่ะจะไปรึปล่าว" อิชั้นตอบ "หนูจะไปนะป๊า  หนูอยากเลือกตั้ง  พี่ศักดิ์ก็จะเลือกเหมือนกัน" ป๊าบอก "เอาซิ ตามใจหนู ชื่อหนูอยู่บ้านป๊านะ  ถ้าจะเลือกก็ขับมาที่นี่ ระวังรถหน่อยนะ" เป็นอันว่าจบจบคำสนทนาเรื่องการเมืองของบ้านเรา แค่นี้เองค่ะ  แค่นี้จริงๆ ..................................................... เราไม่รู้นะว่าบ้านอื่นเป็นยังไงบ้าง  แต่ถ้าเป็นบ้านเรา  เรื่องการเมืองคือประชาธิปไตยค่ะ  ทุกคนมีสิทธิ์ที่จะคิดไม่เหมือนกัน ป๊านี่เสื้อเหลืองเต็มตัว ถ้าอยู่กทม.ก็คงไปร่วมชุมนุมกับเค้าแล้ว  เป็น กปปส.ดีๆนี่เอง   แต่ป๊าก็ยังอุตส่าห์มีพี่สาวที่เป็นแดงแบบเข้มข้นอยู่คนนึง  แถมเข้มแบบไม่ธรรมดาเลยนะ เรียกว่าเป็น นปช.ตัวเอ้เลยดีกว่า ฟังแล้วมันคนละขั้วเลย  บ้านที่มีทั้งกปปส.กับนปช.นี่ ความคิดต่างแบบไม่น่าเป็นพี่น้องกันได้เลยเนอะ แต่เค้าก็อยู่ด้วยกันได้  ยังรักกันดีอยู่ ไม่เคยมีการวิวาทกันด้วยเรื่องการเมืองเลย  (เพียงแต่เวลาเจอกัน เป็นที่รู้กันว่า งดคุยเรื่องนี้) จะว่าไป.....ถ้าขนาดพี่น้องท้องเดียวกันเนอะ  ยังคิดไม่เหมือนกัน แล้วจะเอาอะไรกับคนทั้งประเทศ  ถามว่าอิชั้นรู้สึกยังไงกับข่าวการขัดขวางคนไม่ให้เลือกตั้ง..... เราไม่เห็นด้วยนะ คุณไม่เลือกตั้ง  เป็นสิทธิ์ของคุณ แต่คุณไม่มีสิทธิ์ขัดขวางคนอื่น ประชาธิปไตยคือการยอมรับในเสียงของคนหมู่มาก คนหมู่มากก็คือคนหลายคน ไม่ใช่คนๆเดียว ประชาธิปไตยสอนเราว่า ให้ยอมรับในความคิดของคนอื่น ถึงความคิดนั้นจะไม่ถูกใจเรา ไม่ได้ดั่งใจเรา แต่หากมันคือสิ่งที่คนหมู่มากยอมรับ แปลว่าเป็นสิ่งที่ประเทศนี้ต้องการ ................................. ตอนอิชั้นอายุ 17 มีการเลือกตั้งจัดขึ้นมาคร้ังหนึ่ง ความรู้สึกตอนนั้น เสียดายมาก อีกแค่ปีเดียว.... แค่ปีเดียว อิชั้นจะมีสิทธิ์เลือกตั้งแล้ว จะได้เลือกคนที่มาทำงานให้เรา เสียงของเราหนึ่งเสียงจะรวมเป็นหนึ่งเดียวกับคนทั้งประเทศ อิชั้นจำความรู้สึกในวันนั้นได้ และตั้งใจว่าจะไม่ยอมให้มันเกิดขึ้น พรุ่งนี้เราจะไปเลือกตั้งแน่นอนค่ะ    Create Date : 01 กุมภาพันธ์ 2557     Last Update : 1 กุมภาพันธ์ 2557 14:07:04 น. Counter : 855 Pageviews.   0 comment Share Tweet

บางทีก็เบื๊อ เบื่อตัวเอง จริงๆก็พอรู้ตัวมาตลอด ว่าเป็นคนสมาธิสั้นกุดเอามากๆ  ยิ่งในช่วงเดือนที่ผ่านมา ซึ่งที่เกิดขึ้นทำให้อิชั้นสะพรึงกับตัวเองมากขึ้น..... สดๆร้อนๆ ก็นี่เลย กดน้ำร้อนใส่แก้วโคอาล่ามาร์ชน่ารักใบนี้ กะว่าจะเอาขึ้นไปกินบนห้องประชุมซะหน่อย ตอนที่กดมีน้ำเย็นกินเหลืออยู่ประมาณก้นๆแก้ว  ไอ้เราก็สองจิตสองใจ จะเอาล้างก่อนดีไหม  หรือไม่ล้าง กินมันไปเลย คิดไม่นานเลยจ้า  คนขยันตัวเป็นขนอย่างเราก็ต้องเลือก....ไม่ล้งไม่ล้างมันแล้ว  กดรวมไปเลยลูกเพ่  แค่นี้ไม่มีปัญหา กินได้อยู่แล้ว  ทีนี้ไอ้ความที่กดรวมกับน้ำในแก้ว  เราก็กลัวมันไม่ร้อนไง ใจมันก็เลยเฝ้าแต่คิด  "มันจะร้อนเปล่าหว่าๆๆ" ระหว่างปิดฝา ซุ่มซ่ามจัด น้ำในแก้วกระฉอกใส่มือ ราวกับจะช่วยตอบ...ในสิ่งที่อิชั้นสงสัย  "โอ๊ยยย ร้อนเฟ้ยยยย!!"  โชคดีที่เป็นไม่เยอะมาก ทายาอยู่สองวันก็หาย ใบนี้เลย..ทำเค้า ฮือ แน่ะ ยังจะมายิ้มอีก !  ...................................................... ปีก่อนสะสมแสตมป์เซเว่นไว้เยอะมาก  จำได้ว่าไม่ต่ำกว่า 70 ดวง ปรากฏว่าตอนจะหมดเขต ดันหาไม่เจอ  หายังไงก็ไม่เจอ  ทั้งๆที่มั่นใจว่าไม่ได้ทิ้งแน่นอน สุดท้าย อดใช้ไปตามระเบียบ  ในวันนี้ ที่หมดเขตแลกไปสองเดือน เปิดลิ้นชักหาเอกสาร กลับเจอมันเฉยเลย เห็นแล้วปวดหัวใจ อย่างนี้อย่าเจอซะดีกว่า   .......................................... ตอนนี้กำลังเห่อยาทาเล็บสีดำที่ได้จากร้าน 60 บาท ทาแล้วมันดำได้ใจจริงๆ วันก่อนหยิบไปวางไว้ที่ห้องครัว กะว่าจะดูหนังจากไอแพดไปทาไป แล้วเกิดเปลี่ยนใจ ไปดูข่าวในทีวีที่ห้องรับแขกแทนดีกว่า ระหว่างเดินไปหยิบไอแพดติดมือไปด้วย ขนมอีกซอง และหนีบยาทาเล็บไปทาต่อ โดยที่ไม่ได้ดูว่าปิดฝาไม่สนิท ปลั่กกก!!!   ปรากฎว่ายาทาเล็บร่วงลงพื้นฮ่า   อะไรไม่ว่ามันลงตรงพรมเช็ดเท้าลายผ้าแฮนเมดผืนสวยที่อิชั้นรัก  สีดำงี้กระจาย...ทั้งแบบจุด แบบเส้น มีหมดในผืนเดียว กรี๊ดดด หญิงคลั่ง  ทำยังไงดีวะตู  รีบเอาพรมเข้าไปในห้องน้ำ ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจว่าน้ำเปล่ามันล้างไม่ออก !!   ตั้งสติใหม่ ไปเอาน้ำยาทาเล็บมาเทๆๆ เอาสำลีมาถูๆๆๆ   ตรงรอยเปื้อน  หวังว่ามันจะช่วยอะไรได้ ทาๆๆๆ ถูๆๆๆๆ  แล้วเล็บอิชั้นที่ทาสีดำไว้งดงามก็เกิดอาการ..แหก  สีละลายยย เยิ้มมมม มารวมกับสำลี เอออ ให้มันได้อย่างนี้ซิ   สุดท้ายก็ต้องวางมือจากพรม มาล้างเล็บตัวเองก่อน....ก้มๆเงยๆข้างชักโครก  เช็ดไปถูไป.....อยากจะร้องไห้  โถ ชีวิต  ดราม่าได้อีกตรู ตอนจบของเรื่อง อิชั้นเสียยาทาเล็บไปสองขวด  กะสำลีหนึ่งถุงใหญ่ ตอนนี้พรมแสนสวยของอิชั้นเย็นเท้ามากมายค่า น้ำยาล้างเล็บงี้คลุ้งเลย   นึกในใจตรูต้องซื้อพรมใหม่ไหมเนี่ย ฮือๆ V V V ตื่นเช้ามาแอบมาส่องตอนมันแห้ง  อุต๊ะ....ได้ผลเว้ย เหลือแค่นี้ก็โอเคแล้วเนอะ ดีกว่าที่คิดไว้เยอะ เป็นอันว่าเรื่องพรมจบลงด้วยดี ยิปปี้  ..................................................... ช่วงงานแต่งน้องชาย ต้องรีบตื่นแต่ตีสามครึ่งไปแต่งหน้า ทำผม ขนาดว่ารีบเข้านอนแต่หัววัน และอุตส่าห์เตรียมเครื่องประดับไว้เรียบร้อย  เอาเข้าจริงอิชั้นก็ยังรีบจนลนลานจนได้ ด้วยความที่กลัวมาถึงงานช้า  อิชั้นเลยคว้าเอาตุ้มหูใส่กระเป๋าไว้ 2 คู่  พอไปถึงงานรีบคว้ามาใส่คู่นึง   แล้วก็เข้างานไป ระหว่างอยู่ในงาน อิชั้นจึงรำลึกได้ว่า เมื่อกี้ที่เปิดกระเป๋าใส่ต่างหู  จำได้ว่าเอามา 2 คู่  ทำไมตอนล้วงในกระเป๋าเราเห็นคู่เดียววะ เอาแร้ะ เครียดแล้วตรู  ก็อีกคู่ทีหาไม่เจอน่ะเป็นต่างหูเพชรที่คุณแม่ให้มาซะด้วย  !!  ตายห่าน เจือกทำของแพงหาย  อันเล็กๆแค่นี้แหล่ะค่า  สองแสนกว่า เอิ๊กกกกกก  คิดในใจสารพัด เอ..เราหยิบมาหรือเปล่า (แต่จำได้ว่าหยิบนะ ชัวร์ๆ)  หรือว่า  เราทำตก (กรี๊ดดดด  ) ต่างหูมันก็อันเล็กนิดเดียว ถ้ามันพลั้งมือหล่นไปล่ะ....ไม่นะ ม่ายยยย  เครียดเลยค่ะ คิดอย่างเดียว ตายโหง  หายรึป่าววะ  ใจน่ะแล่นไปที่รถแล้ว  แต่งานก็ยังไม่เลิก ไปที่ไม่ได้  เราชักเริ่มไม่สนุกแล้วอ่ะ  จนตอนจะ move ไปงานที่อื่น  เราถึงได้กลับมาที่รถอีกครั้ง พอดีญาติเรามาจากเมืองนอก เราจะพาเค้าไปงานช่วงบ่ายด้วย   ตั้งใจว่าจะให้เค้านั่งเบาะหน้าที่เรานั่งมาตอนเช้า  แล้วเราจะไปนั่งหลังเพราะอาเขยเราเป็นฝรั่งตัวใหญ่  เค้าจะได้นั่งสบายๆ แต่เราสังหรณ์ใจ  เลยบอกยูรอแป๊บนะ  ไอขอเข้าไปจัดที่ให้ก่อน เปิดประตูไปปุ๊บ มองที่เบาะนั่ง  โอ้วววว มายก๊อด  ต่างหูคู่นั้น..... นอนนิ่งอยู่ที่เบาะอิชั้นนั่นเอง  นี่ตรูดเรานั่งทับมาตลอดเลยเหรอเนี่ยยย  ไม่ได้รู้สึกตัวสักกะเอะเลย (ก็มันอันเล็กนิดเดียวนี่)   นึกแล้วโชคดีจริงๆ ยิ่งตอนขามานะ พี่ศักดิ์แวะเติมน้ำมันซะด้วย  เดชะบุญที่อิชั้นไม่ไปเข้าห้องน้ำ  ไม่อย่างนั้นเกิดมันหล่นไป..... โอ๊ยยยย ไม่อยากจะคิด  สยองตัวเองจริงๆ  จากนี้ไป เลยต้องท่อง อย่าลืมๆๆ เก็บสมบัติให้ดีๆ อย่าได้ป้ำๆเป๋อๆอย่างนี้อีก ทุกเรื่องที่เล่ามา หนักสุดก็เรื่องสุดท้ายนี่แหล่ะ กระชากหัวใจถึงขั้นลมปราณเกือบแตกซ่านเลย  สาบานว่าจะระวังสติตัวเองให้มากกกก กว่านี้ค่า ไม่ไหวจะเคลียร์แล้ว   Create Date : 29 มกราคม 2557     Last Update : 1 กุมภาพันธ์ 2557 14:23:32 น. Counter : 849 Pageviews.   0 comment Share Tweet

• hacky ชวนกิน
• hacky ชวนกิน (ชลบุรี)
• hacky ชวนเที่ยว
• hacky ชวนออกทริป
• hi hacky ไดอารี่
• hacky รักสวยรักงาม
• hacky ไดอารี่ว่าที่เจ้าสาวมือใหม่
• hacky เรื่องเล่าหลังแต่ง
• hacky Meeting
• hacky D.I.Y
• hacky สรรหามาเล่า
• เรื่องเก่า เรา(ไม่)ลืม
• เรื่องเล่าคนอยากมีลูก
• เรื่องราวของสองสาวฮานากับฮารุ

• arisagirl
• numainew
• สวยตลอดกาล
• chenyuye
• nLatte
• ความสุขของนิ้วน้อย
• อนันต์ครับ
• mee_vingt
• loveTRAVEL1977
• kwan_3023
• รุริกะ
• newyorknurse
• Don't try this at home.
• อาเจ้ของน้องๆ
• ชะนาว
• ทนายอ้วน
• auau_py
• ป้าคาล่า
• ยัยน้ำตาลเปรี้ยว
• บาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน
• mambymam
• PrettyNovember
• tuk-tuk@korat
• Sweet_pills
• pantawan
• อุ้มสี
• Moti
• bepearz
• เนินน้ำ
• AdrenalineRush
• สายหมอกและก้อนเมฆ
• anigia
• Bonjour_KiTTy
• แมวเซาผู้น่าสงสาร
• feonalita
• หนูนากระป๋อง
• bemynails
• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com