สรุปสุดท้าย...เราก็ไม่ได้ Fentanyl กลับไปโรงพยาบาล
โกรธ...จนไม่รู้จะโกรธยังไง จะไปร้องเรียนกับใครที่ไหนได้บ้างเนี่ย....
นี่หรือคือองค์กรที่มีหน้าที่ควบคุมและกระจายวัตถุออกฤทธิ์ให้โรงพยาบาลทั่วทั้งประเทศไทยมีปัญญาทำงานได้แค่นี้เองเหรอ.....สมองส่วนควบคุมความรู้สึกผิดชอบชั่วดียังใช้การได้อยู่หรือเปล่า จิตสำนึกอยู่ตรงไหน
รพ.ที่คุณไม่จ่ายยาให้วันนี้ อาจไม่ใช่โรงพยาบาลใหญ่โต สังกัดกระทรวงสาธารณสุขที่คุณต้องเกรงใจ แต่ก็เป็นโรงพยาบาลหนึ่ง ซึ่งดูแลคนไข้ในชุมชนทุกคนที่มาใช้บริการ...
เราเพียงอยากทำหน้าที่ของเภสัชกรที่ดี ที่เตรียมพร้อมยาและเวชภัณฑ์ให้คนไข้ของเราได้ใช้อย่างพอเพียงและทันเวลา...
คุณคงไม่ได้มาใช้บริการที่โรงพยาบาลของเรา ก็เลยไม่รู้สึกถึงความเดือดร้อนที่ หมอไม่มี Fentanyl ในการดมยาสลบคนไข้ที่ต้องผ่าตัด ไม่มี Fentanyl ใช้ในการ sedate คนไข้หนักในไอซียู.....ชีวิตนี้ทั้งชีวิตคุณคงไม่ได้มาอยู่แล้ว
แต่ขอให้นึกถึงหน้าคนไข้เหล่านั้นเป็นพ่อเป็นแม่ตัวเองดูเถิด แล้วอยากจะรู้นัก ว่าจะเริ่มรู้สึกอะไรบ้างหรือยัง ???
เขียน ในวันที่โกรธสุดหัวใจ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 24 คน [
