ไม่รู้ตัวจริงๆนะคะ อยู่ดีๆจะมาก็มาเลย 

แถมมาตอนที่เรากำลังไปเที่ยวอยู่ด้วยนี่ซิ 

อยากจะร้องไห้เจงๆ 

เรื่องมีอยู่ว่าวันศุกร์ที่ผ่านที่บ้านอิชั้นได้มีแพลนจะไปเที่ยวใต้

และแวะไปเยี่ยมพี่ศักดิ์ที่ชุมพร

โดยเราจะแวะเที่ยวชะอำก่อนคืนนึงและไปหาพี่แกในวันเสาร์ตอนเช้า

แต่คืนวันพฤหัสลางก้อไม่ค่อยดีแร่ะ 

ฝนตกตั้งแต่ก่อนอิชั้นเข้านอนจนถึงตีห้าก็ยังไม่หยุด  

แถมตกแบบเม็ดใหญ่ซะด้วย (ตอนนั้นไม่รู้ว่าพายุเข้าพอดี)

สาบานได้ว่านาทีนั้นไม่คิดเลยจริงๆค่ะว่ามันจะมีปัญหา

เพราะตั้งแต่เกิดมาจนแก่ขนาดนี้ ทีบ้านยังไม่เคยเจอน้ำท่วมแม้แต่ครั้งเดียว 

พอถึงเวลาหกโมงที่นัดรถตู้ให้มารับ เราก็ขึ้นรถกันไปโดยไม่เอะใจเลยว่า.....

เราจะไปได้เพียงครึ่งทางเท่านั้น

คณะเราถึงชะอำตอนเก้าโมง แวะทานข้าวเช้า ขณะตอนนั้นฝนก็ยังไม่หยุดตก 

 อิชั้นเริ่มกังวลแล้วว่าจะเที่ยวได้หรือเปล่าถ้าฝนฟ้ายังไม่เป็นใจขนาดนี้

แต่พอมาถึงเขาวัง เหมือนท้องฟ้าจะเป็นใจ ฝนหยุดตกขึ้นมาเฉยๆเลยค่ะ 

ป๊ายังแซวว่าแรงอธิษฐานของอิชั้นแรงมาก ถึงกับสั่งให้ฝนหยุดตกได้

แล้วกลุ่มเราก็เที่ยวเขาวังอย่างสนุกสนาน 

เพียงแต่ต้องระวังพื้นที่มีตะไคร่น้ำจับนิดนึงว่าจะลื่น 

ต้องคอยจับราวกันไว้ตลอดเวลา

แต่พอสิบโมง  สาวหมวยผู้มีศักดิ์เป็นทั้งหลานและเสมียนก็โทรมาหาแม่ 

บอกว่าฝนยังไม่หยุดตกเลยค่า   และน้ำที่บ้านก็ขึ้นสูงมาก 

ตอนนี้ปริ่มๆที่โกดังเก็บสินค้าแล้ว แต่ยังไม่เข้าบ้าน

ป๊ากะแม่หน้าเครียดขึ้นมาทันที 

รีบสั่งการให้ทำอะไรก็ได้ที่จะระบายน้ำได้อย่างเร็วที่สุด  

ช่างที่รู้จักกันเข้ามาดูแล้วบอกว่าต้องเจาะกำแพงให้น้ำออกไปทางป่าหลังบ้าน

ป๊าสั่งให้รีบทำทันที เพื่อจะได้ระบายน้ำออก

บ่องตง พอเจอเหตุการณ์อย่างนี้  กรุ๊ปเราก็ชักจะหมดกะจิตกะใจจะเที่ยวแล้ว 

แต่เค้าคงสงสารอิชั้นที่เตรียมตัวมาหาพี่ศักดิ์

แถมเราก็จ่ายหมดแล้วทั้งค่ารถตู้ จองที่พักที่ชะอำ (ตรูนี่แหล่ะจ่ายเอง )

 การจะยกเลิกก็ดูเหมือนจะทำได้ลำบากใจ 

สุดท้ายเราก็ตัดสินใจ....ไปต่อ 

เราไปเที่ยวที่พระราชวังบ้านปืน  ท่ามกลางสีหน้ากังวลของป๊ากะแม่ 

อิชั้นภาวนาขอให้น้ำที่บ้านลดลงไวๆ  

ซึ่งเหมือนคำอธิษฐานจะได้ผล 

รายงานล่าสุดของสาวหมวยบอกว่าน้ำไม่เพิ่มแล้ว  

รอสักพักถ้าระบายทันอาจะไม่มีอะไร ก็สร้างความโล่งใจให้กับกรุ๊ปเราอย่างมาก

และทำให้บรรยากาศการเที่ยวของเราดีขึ้นทันตาเห็น  

เริ่มยิ้มกันออกแระ...

อิชั้นลั้ลลาถึงขั้นเตรียมวางแผนช่วงบ่ายว่า  

เราจะไปทานข้าวเที่ยงที่ร้านปลาทู ซึ่งเป็นร้านขึ้นชื่อของทีนี่ 

และไปซานโตรินี่ กับ Swiss sheep farm ต่อด้วย พระราชวังมฤคทายวัน 

และไปจบที่เพลินวาน จากนั้นก็จะเช็คอินเข้าที่พัก 

แล้วมาหาดินเนอร์ด้วยอาหารซีฟู๊ดรสเด็ดแถวโรงแรมกัน 

 แค่คิดก้อฟินแล้ว

แต่พอมื้อเที่ยง

เหมือนพระเจ้าไม่เป็นใจให้บ้านเราได้ไปต่อ....  

หลังจากที่เราสั่งอาหารที่ร้านปลาทูแล้ว แม่ก็ได้รับโทรศัพท์สายที่ตื่นเต้นที่สุดของวันนี้  บอกว่ากำแพงบ้านพังแล้ว!!! 

ตอนนี้น้ำกำลังเพิ่มระดับสูงขึ้นเรื่อยๆๆ  ซึ่งหากเป็นแบบนี้  

อีกไม่นานจะต้องท่วมโกดังแน่ๆ 

ป๊ารีบสั่งการ หาร้าน palett ให้ส่งมาที่บ้านเร็วที่สุด  

และสั่งลูกน้องให้รีบซื้อทรายมากรอกใส่กระสอบให้เร็วทีสุดเท่าที่จะเร็วได้  

ตอนนี้ถึงจุดที่ความกังวลถึงขีดสุดได้จู่โจมพวกเราแล้ว 

ป๊าวางหูด้วยสีหน้าเคร่งเครียด 

อิชั้นตัดสินใจได้ในขณะนั้น

"ป๊า เรากลับกันเถอะ"

 ป๊านิ่งไปชั่วขณะ ถามเอางั้นเหรอ

ทุกคนสนับสนุน ขืนอยู่ต่อก็เที่ยวไม่สนุกแล้ว  

ผลสรุปว่าทุกคนกลับหมด รวมทั้งอิชั้นด้วย

จริงๆก็มีแวบขึ้นมาในใจว่าตัวเองจะไปนั่งรถโดยสารไปหาพี่ศักดิ์ต่อดีไหม  

แต่ก็สลัดความคิดนี้ไปเพราะรู้ว่าหากต้องไปส่งเราที่ขนส่ง 

 นอกจากจะเสียเวลาแล้ว ป๊าก็ยังต้องเป็นห่วงเราอีก

 เผลอๆต้องรอจนอิชั้นขึ้นรถนั่นแหล่ะถึงจะยอมกลับ  

คิดอย่างนี้แล้วกลับดีกว่า จะได้ไม่ต้องเป็นห่วง

หลังจากทานข้าวเที่ยงเสร็จ ก็เรียกเช็คบิลด่วยจี๋ 

แล้วรถตู้ของเราก็มุ่งหน้ากลับชลบุรีด้วยความเร่งด่วน 

ยิ่งสาวหมวยส่งรูปใน line มาให้ดู  ยิ่งทำให้พวกเราอยากกลับถึงบ้านให้เร็วที่สุด

V
V
V

ก็จากปกติหน้าบ้านโล่งๆแบบนี้

กลายเป็นแบบนี้

หน้าโกดังแบบนี้

กลายเป็นแบบนี้เฉยเลยอ่า

แต่ที่น่ากลัวคือฟ้ายังมืดอยู่เลย กลัวว่าฝนจะตกอีก 

กำแพงก็พังแล้ว

หน้าบ้านลูกจ้างก็น้ำท่วม เข้าบ้านไปเรียบร้อยแล้ว

คณะเรากลับชลบุรีในเวลาห้าโมงเย็นค่ะ

อาจจะช้าไปหน่อย แต่ก็ทันเวลาที่ป๊าจะมาสั่งการอะไรได้หลายๆอย่าง

และทำให้สบายใจได้มากขึ้น (นิดนึง) ที่เรามาถึงบ้านแล้ว

และในคืนนั้น เราก็ได้ประเมินความเสียหายของอุทกภัยในวันนี้ค่ะ

1. รั้วบ้านพัง ทั้งแถบ ทำใหม่ทั้งหมดไม่น่าต่ำกว่าแสน

2. บ้านคนงานโดนน้ำท่วม พื้นเจิ่งนองไปหมด ตู้เสื้อผ้าพังยับ 

ตอนนี้ตัดไฟฟ้าทิ้งแล้วอพยพมานอนที่บ้านอิชั้น 1 คืน

3. กล่อง cpu ประตูรีโมท ขณะนี้นอนแช่น้ำครึ่งตัวอยู่หน้าบ้าน 

คาดว่าทุกท่านเห็นว่าอนาคตจะใช้ต่อได้ไหม

4. โกดังสินค้าหลังเก่ามีสินค้าบางส่วนได้รับความเสียหาย ขนย้ายไม่ทัน

ขณะนี้ระดับน้ำยังไม่ลด แต่ข่าวดีคือฝนไม่ตกเพิ่มแล้ว ขอให้คืนนี้ทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดีแล้วพรุ่งนี้เช้าเรามาบูรณะกันใหม่

ขอให้วันที่เลวร้ายนี้ผ่านพ้นไปได้ไวๆเถอะ 

Create Date : 22 กันยายน 2556
Last Update : 19 มกราคม 2557 15:35:58 น.		4 comments
Counter : 663 Pageviews.
Share Tweet