ในหนึ่งวัน.....ที่ฝันยังฝังอยู่กลางใจ

เคยนึกอยากจะตามติดชีวิตตัวเองดูซักวันค่ะ ว่าวันๆ ทำอะไรบ้าง และทำอะไรนักหนา เวลา 24 ชั่วโมงมันจึงดูไม่เคยจะแบ่งสรรลงตัวสำหรับทุกฟังค์ชั่นในชีวิตจริงๆ

ว่ากันตั้งแต่ตอนเช้า ซึ่งวันนี้ที่อัพบล็อคนี้ เป็นช่วงปิดเทอมของเด็กๆ ซึ่งดิฉันก็จะได้โบนัสอ้อยอิ่งมากขึ้นกว่าช่วงเปิดเทอม ใครจะอยากตื่นไปสู้รบปรบมือกับผู้คนล่ะคะ เมื่อวันนี้ที่ลืมตาตื่นขึ้น ผู้ชายทั้ง 3 คนที่มีความหมายที่สุดของชีวิตยังนอนเรียงกันเป็นก้อนโปรตีนอยู่เลย ยิ่งกว่านั้น นี่คือวันที่อุณหภูมิกรุงเทพอยู่ระดับ 19-20 องศาในวันสิ้นเดือนมีนาคม ที่ป่านนี้บริษัทแอร์และพัดลมทั้งหลาย คงนั่งกรอกออเดอร์กันเพลินไปแล้ว แต่ไม่ใช่กับปีนี้ ที่ธรรมชาติเหมือนกำลังฝากสาส์นสั่งอะไรบางอย่างกับเราอยู่ และต่างที่สาส์นของธรรมชาตินั้น มันถูกนำส่งโดยชีวิตคนกว่า 30,000 คน ที่ญี่ปุ่น กับแกนโลกที่เอียงอีกนิดหน่อย และหายนะทางธรรมชาติอีกหยิบมือพระเจ้า...

เดือนนี้ เดือนมีนานี่แหละค่ะ ประหลาดเหลือเกิน เฉพาะเดือนนี้เดือนเดียว ดิฉันก็ได้เจอบรรยากาศที่เกิดมาทั้งชีวิตยังไม่เคยเจอเลย คือ หนาวสะท้านกลางและปลายเดือนมีนาคม ที่มองยังไงก็ไม่น่าจะเกิดขึ้นเลย

ว่าแล้ว ก็ขอบันทึกวันๆหนึ่งของตัวเอง ไปพร้อมกับรูปถ่ายเลยแล้วกันนะคะ


By iamhiang at 2011-03-30

รายการสิ่งของที่เห็นในรูปนั้น ใบกระเป๋าโน๊ตบุ๊ค Polka dot ชมพูขาวนั้น เป็นใบที่ถูกใจมากที่สุด หลังจากหมดปัญญาตามหารักแท้ที่เมืองไทย เลยได้ใบนี้มาจากอีเบย์ค่ะ เป็นของ Victoria Secret แต่..ไม่ค่อยแข็งแรงเท่าไหร่นะคะ ถ้าเทียบกับพวก Belkin หรือ Built NY

ส่วนใบส้มที่ดูคล้ายย่ามพระ ไปได้มาจากนิมมาน ซอย 1 เชียงใหม่ค่ะ ในทริปที่ขึ้นไปทำงานที่นั่น เห็นปุ๊บชอบเลย ไม่มีลังเลสักนิด..อ้อ นิดหน่อยก็ได้ แต่นิดเดียวจริงๆ ต่อเสร็จคว้าเลยค่ะ น่ารักมากๆ

กระเป๋าสตางค์ใบสีทองของป้าดา ไม่รู้คิดไปเองหรือเปล่านะคะว่า ตั้งแต่เปลี่ยนมาใช้กระเป๋าสีทอง เหมือนๆเงินมันสะพัดดีกว่าเดิมเหลือเกิน แต่ก็ยังเป็นลักษณะลักปิดลักเปิดอยู่ ไม่คงทนถาวรค่ะ แต่ก็ดีกว่าที่ผ่านมาแน่นอน

มือตื๋อสีดำทะมึนนั้น อภินันทนาการจากชายหนวด ที่แหลมไปซื้อ BB มาใช้เองคนเดียวก่อน เพื่อจะสำเหนียกได้ในเวลาต่อมาว่า อุปกรณ์ประเภทนี้ ความสนุกไม่ได้อยู่ที่พิมพ์เอง ส่งหาตัวเองเอง และอ่านเอง พอปัญญาเกิดว่ามันจะต้องเป็น 2 Way Communication สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า "เมีย" เลยส้มหล่นไปโดยปริยาย

By iamhiang at 2011-03-30

เส้นทางที่ดิฉันใช้ไปทำงาน มีอยู่ 2 เส้นค่ะ คือเลียบด่วน ซึ่งถ้าวันไหน ไม่อยากรีบไปด่าคน หรืออยากไปให้ถึงช้าที่สุด ดิฉันจะเลือกใช้ แต่ปกติแล้ว จะใช้เส้นรามเสียมากกว่า


By iamhiang at 2011-03-30


By iamhiang at 2011-03-30


By iamhiang at 2011-03-30


By iamhiang at 2011-03-30

ถึงแล้วค่ะที่ทำงาน

By iamhiang at 2011-03-30

ฟ้าบบบบ เข้าจอดรถ ซึ่งเป็นที่จอดกิตติมศักดิ์มากๆ เพราะถูกขนาบโดย MD และรองของ BUG

By iamhiang at 2011-03-30

แต่ดิฉันแคร์ซะที่ไหนล่ะคะ เพราะไม่มีสิทธิ์แคร์ด้วย เค้าจัดให้จอดตรงนี้ไปแล้ว ซึ่งจริงๆ เป็นหนึ่งในสามที่ที่ดีที่สุด

By iamhiang at 2011-03-30

ทางเดินออฟฟิศ

By IAmHiang at 2011-03-30

พ้นทางเดินคือส่วนทำงาน AE, Creative และ Producer

By iamhiang at 2011-03-30

โต๊ะทำงานดิฉันค่ะ กล้าโชว์เพราะค่อนข้างเป็นคนเจ้าระเบียบอยู่

By iamhiang at 2011-03-30


By iamhiang at 2011-03-30


By iamhiang at 2011-03-30

ทำงานสักพัก..ชิ. กำลังแล่นๆ กินข้าวอีกแระ (จริงๆก็ไม่พักหรอกค่ะ เรียกว่าแป๊บเดียวจะเหมาะกว่า เพราะดิฉันจะถึงออฟฟิศโดยเฉลี่ยประมาณ 11 โมง.. แหะ แหะ..) ซึ่งใครเสร็จก่อน ก็จะทยอยเดินมากดดันพวกที่เหลืออยู่ด้านหน้า ทั้งยืนสบบุหรี่กดดัน ทั้งนั่งนินทานายกดดัน ทั้งนั่งหน้าละเหี่ยกดดัน เทรนด์ล่าสุด นั่งไร้คุณค่ากดดันอย่างในภาพ คิกๆๆ

By iamhiang at 2011-03-30

ระหว่างรอแท็กซี่ใจกล้า ก็เลยขอลองกล้องกับหมวยคนนี้หน่อย หมวยมี่..ศิลปินสาวไทยใจเข็มแข็ง (ในการไม่เคยกล้าลาออกมาก่อน) จุดเด่นของสาวมี่คือ คือ คือ.. เมาได้ทุกระยะของชีวิต เมาไม่เมาเปล่า สร้างวีรกรรมตามหลังอีกเพียบบบบบ

By iamhiang at 2011-03-30

วันนี้ร้านที่เราเลือกกันคือ "ย่งหลี" ที่มีเมนูเด็ดคือ ปลา..อะไรนะ สักอย่างอ่ะ ผัดพริก ปูจ๋า เนื้อปูผัดผงกะหรี่ ..และเป๊ปซี่ ใช่ๆ เป๊ปซี่ที่นี่เป็นอีกรายการขึ้นชื่อของร้าน

By iamhiang at 2011-03-30

บ่ายนี้ ดิฉันมีประชุมที่ TCDC โปรเจกท์ใหญ่ระดับนานาชาติ ที่พร้อมจะถูกลดความสำคัญมาเหลือยิ่งใหญ่ในรัศมี 500 เมตร โดยมีงบประมาณเป็นตัวแปรผกผันที่สำคัญ พูดง่ายๆ หาสปอนเซอร์ได้เยอะก็จัดเยอะ ได้น้อยก็..นะ..ตามที่มีอ่ะ

By iamhiang at 2011-03-30

ระหว่างนั่งรอเจ้านาย ก็ถ่ายรูปเล่น เพื่อเป็นการฆ่าเวลา ดีกว่าผลาญ H2O ไปโดยไม่เกิดคุณูปการ

By iamhiang at 2011-03-30

หมดแล้วมั้งคะ..ภารกิจวันนี้ จริงๆ ไม่หมด แต่ลืมถ่าย ต่อจากนี้ ดิฉันก็กลับเข้าทำงานอย่างบ้าคลั่งเหมือนทุกวัน ก่อนจะไปประชุมเบรนสตรอมกับน้องๆต่อที่ Bar Say

ฮูเร่..เหนื่อยเหลือใจ..

Create Date : 31 มีนาคม 2554 Last Update : 31 มีนาคม 2554 2:52:46 น. Counter : 1213 Pageviews.		0 comments
Share Tweet