Group Blog All Blog
|
ฉัตรมงคล
ห้องรับแขกของแม่หนูยิมยังป้วนเปี้ยนอยู่เกี่ยวกับเรื่องศิลปะคะ เพราะกลับเหนือคราวนี้ไป shutter ซะฉ่ำใจแม้ว่ากล้องจะไม่เป็นใจเพราะลืมเอาอุปกรณ์แฟรทไปด้วย งานนี้คนแถวบ้านบ่นตลอด เฮ้อออ ก็ของมันลืมกันได้เนอะ แหะ ๆ ๆ
แม่หนูยิมจะบอกเล่าด้วยภาพนะคะ ภาพทั้งหมดต่อไปนี้อยู่หอคำหลวง ณ พืชสวนโลกคะ ไปได้แค่ครึ่งวันก็ต้องรีบกลับคะ ยังไม่เที่ยวไม่ทั่วเลย มีอันต้องกลับบ้านเพราะฝนตกหนักกกกกมากกกก เรามาทัศนาภาพกันดีกว่านะคะ  คุณยักษ์เฝ้าหน้าหอ ตนนี้ขยันมากไม่หลับยามเลย ปรบมือให้คะ  คุณยักษ์อีกตนตำแหน่งด้านขวามือ ขี้เกียจมั๊กมากคะ หลับยามแบบนี้คนนำมาตั้งคิดอะไรกันน้อ อิอิ  เป็นแผ่นไม้แกะสลักตรงหน้าหอคะ สวยดีเลยเอามาให้ชมคะ ภาพต่อไปนี้เป็นภาพวาดของอาจารย์ทั้งหลายที่ถ่ายทอดพระราชกรณียกิจของพระเจ้าอยู่หัวและบรมราชวงศ์ทุก ๆ พระองค์คะ แม่หนูยิมขอถ่ายทอดด้วยภาพที่มิสามารถบรรยายลงได้คะ ไปชื่นชมมาก็เลยอยากให้เพื่อน ๆ ทุกท่านที่เข้ามาได้ชื่นชมและทัศนา ด้วยกันคะ ภาพวาดจะเรียงกันจากประตูด้านขวามือวนไปถึงประตูด้านซ้ายมือคะ                                         เต็มอิ่มกันไหมคะ แม่หนูยิมอิ่มเชียวหล่ะคะ ไปนอนหลับบนหอคำหลวงได้งีบหนึ่งเต็ม ๆ เพราะฝนตกคะ ข้างในหอเย็นนอนแผ่หราบนพื้นนั่นแหละคะสุดยอดดดดดด
Labor Day
วันนี้เป็นวันแรงงาน คนใช้แรงงานอย่างแม่หนูยิมก็มีโอกาสได้หยุดพักผ่อนเนอะ มีกิจกรรมร่วมกับครอบครัว พร้อมหน้าพร้อมตา ได้ทานข้าวร่วมกันทั้งสามมื้อ ครอบครัวของแม่หนูยิมเป็นครอบครัวประชาธิปไตย ก็มีการโหวตว่า วันนี้เราจะทำอะไรกัน ลูก สองคนบอกตรงกันคือ อยู่บ้าน (ข้างนอกมันร้อน) ส่วนแม่หนูยิม ตามใจลูก ๆ คะ ไม่ต้องถามคนสุดท้ายหรือคะ เพราะถือเสียงเป็นเอกฉันท์
หยุดแบบนี้ทำอะไร ก็เลยรื้อรูปที่เพิ่งไปเที่ยวมา วันนี้อยากนำเสนอเรื่องศิลปะคะ กลับบ้านช่วงสงกรานต์แม่หนูยิมมีโอกาสไปเที่ยววัดร่องขุ่นคะ วัดที่อาจารย์เฉลิมชัย เป็นผู้ลงทุนสร้างด้วยเจตนารมย์ที่ดีและแน่วแน่คะ  แม่หนูยิมไปวัดนี้มาสองครั้งแล้วคะ ครั้งแรกสองปีก่อนหน้านี้ (2552) วัดยังสร้างไม่เรีียบร้อย แต่กลับไปหนนี้สร้างไปด้วยซ่อมแซมไปด้วย ข้อแตกต่างคือ ปี 2552 ยังไม่มีการจัดระเบียบมากมาย แต่ปี 2554 ได้มีการจัดระเบียบให้การเข้าไปเยี่ยมลื่นไหลมากขึ้น สตรีที่แต่งตัวล่อแหลมจะถูกกันไม่ให้เข้า แต่ก็ยังให้โอกาสได้เข้าไปชื่นชม ด้วยการเตรียมผ้าถุงไว้ให้ด้วย ท่านเฉลิมใจดีจริง ๆ คะ แต่ก็นึกตำหนิ มาเที่ยววัดแต่ใส่กางเกงเหมือนจะไปเต้นโคโยตี้ต่อ หน้าตาสวย ๆ แต่ไม่อยากสาธยายต่อคะ (เริ่มแก่) การรักษาความสะอาดของสถานที่ง่าย ๆ เลยคะ ทางเข้าจะแจกถุงก๊อปแก๊ปสำหรับใส่รองเท้า พวกเราก็เปลือยเท้าเดินคะ เข้าไปร่มเย็นอืมมม อยากนอน แต่อยู่ได้ไม่นานก็ออกจากห้องคล้ายวิหารย์ คืนถุงใส่รองเท้าตามเดิม ที่สำคัญห้ามถ่่ายรูปคะ อยากได้ก็ไปซื้อโปสเตอร์อุดหนุนเป็นทุนการก่อสร้างซ่อมแซมต่อไปคะ พูดเยอะแล้ว ความจริงแค่อยากจะนำภาพที่น่ารัก ๆ มาให้เพื่อนๆ ดูคะ เป็นภาพกระถางดอกไม้ แขวนบนคบไม้ทั่ววัดเลยคะ       แต่ละภาพสื่อถึงอะไรบ้าง แม่หนูยิมไม่สันทัดเลยคะ คงให้เพื่อนๆ ที่เข้ามาทัศนานำไปคิดเอาเองตามอัธยาศัยนะคะ สุขสันตน์วันแรงงานไทยคะ เอาภาพนี้มาฝาก แม่หนูยิมอยากใกล้ชิดอาจารย์เฉลิมเลยแอบกอดท่านชักภาพให้เห็นว่า ชื่นชอบจริง ๆ คะ  Back to BlogGang Zone
"กลับมาแล้ว
เพื่อนแก้วทั้งหลาย พร้อมแล้วทั้งใจกาย ต่อไปไม่หายห่างไกล" มาปัดฝุ่นบ้านอีกครั้งแล้วคะ หลังจากที่ขอลาเพื่อนๆไปชั่วคราว สืบเนื่องจากต้นเดือนกุมภาพันธ์ ที่ผ่านมาแม่หนูยิมเกิดป่วยแบบเรื้อรัง และหมกเม็ดเชื้อโรคแบบคนขี้เกียจ ต้องเรียกแบบนี้จริงๆ คะ คือด้วยที่ขี้เกียจไปนั่งเข้าคิวรอหมอ และ ขี้เกียจทานยา มากไปกว่านั้น คือการวินิจฉัยโรคเอง โดยยึดการ search internet เป็นสรณะ หมายความว่า อาการแบบนี้น่าจะเป็นโรคนี้ งานนี้โทษ ป๊า google เต็มๆ คะ เพราะคีย์อะไรเข้าไปมันก็บอกอาการโรคซะงั้น พอเข้าอาทิตย์ที่สองของเดือน อาการเริ่มหนักไม่ไหว คำว่าไม่ไหวหมายถึง นั่งทำงานไม่ได้ ปวดหัวเหมือนมีเข็มทิ่มเนื้อตัวตลอดเวลา มีอาการอยากอาเจียร ตาพร่า จับหัวจับตัวไข้ไม่มี ความจริงมันสูงเกือบ 40C พยาบาลงงว่าขับรถมาเองได้ไงโดยไม่ช็อค มากไปกว่านั้นคืออาการท้องเสียร่วมเข้าไปอีก แค่หนาวก็จะแย่ ท้องเสียทุกครึ่งชั่วโมงก็เติมเชื้อความอ่อนแอเข้าไปอีก ถามตัวเองว่าฉันเป็นอะไรเนี่ย ฉันจะตายไหม ลูกๆฉันไปเรียนหนังสือหมด ถ้าฉันตายฉันก็ไม่ได้สั่งเสียนะสิ ร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวร เชื่อแล้วคะว่านี่คือความอ่อนแอ พอร่างกายอ่อนแอ จิตใจก็อ่อนแอไปด้วย คำพระท่านว่าอย่างไร เดี๋ยวไปปรึกษา ปอป้า คะ เข้าโรงพยาบาลซะ สามคืนสี่วัน ไปนอนให้หมอวินิจฉัยโรคและรักษาพร้อมๆ กัน คะ งานนี้ได้น้ำเกลือไป 5 ถุง ใหญ่ๆ ยาว ๆ ช่วงที่เข้าโรงพยาบาล ไม่ได้เจอหน้าลูกๆ เลย คิดถึงมาก เพราะหมอให้อยู่ในระยะ วินิจฉัยโรค ไม่อยากให้เยี่ยม ในใจคิด เราเป็นไข้หวัด 2009 หรือเปล่าน๊อออออ เด็กๆ โทรศัพท์มาหาทุกเช้า - เย็น คิดถึงแม่ แม่ก็คิดถึงหนูลูก งานนี้คุณป๋าของแม่และลูก ทำหน้าที่หนักมาก ต้องเป็นทั้งพ่อและแม่ รับส่งลูก ดูแลเรื่องอาหารการกิน เสื้อผ้า ไปโรงเรียน มาสารภาพตอนหลัง ว่าเหนื่อยสุดๆ โดยเฉพาะตอนเช้าไปโรงเรียนต้องดูเรื่องอาหารเช้า เพราะต้องแข่งกับเวลา ต้องขับรถไปส่งลูก เด็กๆ ไม่ได้เรียนแห่งเดียวกัน ระหว่างนั้นลูกชายคนเล็กมีกิจกรรม งานย้อนอดีตภูเก็ต ต้องไปเช้ากลับดึก ป๊าต้องรับส่งวันล่ะหลายรอบ พี่สาวคนโตเรียนปกติไม่ได้ทำกิจกรรมอะไร ปกติงานพวกนี้แม่รับอาสาเองทั้งหมด แต่พอแม่เดี้ยง หน้าที่หนักเป็นภาระของป๊า น่าสงสารจัง สิ่งเหล่านี้ทำให้คิดได้อีกทางหนึ่ง การมีครอบครัวเชิงเดี่ยว ไม่มีญาติ พี่น้องใกล้ๆ กันเนี่ยลำบากมาก เพราะความลำบากจะตกอยู่ที่คนที่ยืนเป็นเสาหลักทันที ครอบครัวแม่หนูยิมเป็นคนต่างจังหวัดมาทำงานที่ภูเก็ต ดังนั้นความลำบากจึงมาเยือนคะ วกมาเรื่องโรคภัยไข้เจ็บของแม่หนูยิมต่อ วันแรกหมอ หยิบโรคให้แม่หนูยิม คือ ไข้ไทฟอย์ วันที่สองหมอ บอกว่า ลำไส้อักเสบ วันที่สามหมอบอกว่า ท้องเสีย วันที่สี่หมอบอกว่า โดยรวมแล้วคือ ไข้กะลำไส้อักเสบ สรุปยังไม่รู้ตัวเองเลย ว่าเป็นโรคอะไร แต่ในใบรับรองแพทย์คือ ท้องเสีย กลับมาทำงานอาการก็ยังทรงๆ คืออาการไข้ไม่หายจะกลับมาเป็นพักๆ แต่ท้องไม่เสีย ระบบขับถ่ายรวนเป็นระยะ ๆ โดยรวมดีขึ้นคะ ผลพลอยได้คือ น้ำหนักจาก 55 กิโลกรัม ลดลงเหลือ 51 กิโลกรัม อันนี้ดีใจ เพราะพยายามลดมาหลายเดือนไม่เคยได้ สมควรดีใจไหมเนี่ย แม่หนูยิมกลับมาทำงานก็เริ่มทุ่มเทกับงานที่ค้างพอกเป็นหางหมูเช่นกัน เลยไม่ได้เข้ามาปัดกวาด บล๊อก เลยคะ วันนี้เคลียรงานเสร็จแล้ว คิดถึงทุก ๆ ท่าน เลยรีบอัพบล็อกห้องรับแขก แล้วจะรีบไปรายงานตัวกับทุก ๆ ท่านที่มาเยี่ยมเยียน อัญเชิญ ภาพ สคส.2554
 "ในหลวง" ทรงมีพระราชดำรัสวันขึ้นปีใหม่ ให้รักและเมตตาต่อกัน ประเทศชาติจึงสร้างสรรค์สุขได้ อัญเชิญ พระราชดำรัส ให้กับปวงชนชาวไทย ประชาชนชาวไทยทั้งหลาย บัดนี้ถึงวาระจะขึ้นปีใหม่ ข้าพเจ้าขอส่งความปรารถนาดีมาอวยพรแก่ทุกท่านทุกๆ คน ให้มีความสำเร็จสมประสงค์ในสิ่งที่ปรารถนา. ความปรารถนาของทุกคน คงไม่แตกต่างกันนัก คือต้องการให้ตนเอง มีความสุขความเจริญ และให้บ้านเมืองมีความสงบร่มเย็น. ในปีใหม่นี้ ข้าพเจ้าจึงปรารถนาอย่างยิ่งที่จะเห็นคนไทยมีความสุขถ้วนหน้ากัน ด้วยการให้. คือ ให้ความรักความเมตตากัน ให้น้ำใจไมตรีกัน ให้อภัยกัน ให้การสงเคราะห์อนุเคราะห์กัน โดยมุ่งดีมุ่งเจริญต่อกัน ด้วยความบริสุทธิ์และจริงใจ. ทุกคนทุกฝ่าย จะได้สามารถร่วมมือ ร่วมความคิดอ่านกัน สร้างสรรค์ความสุข ความเจริญมั่นคง ให้แก่ตนและประเทศชาติ อันเป็นสิ่งที่แต่ละคนต้องการให้สำเร็จผลได้ ดังที่ตั้งใจปรารถนา. ขออานุภาพแห่งคุณพระ ศรีรัตนตรัย และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย จงคุ้มครองรักษาท่านทุกคน ให้มีความสุข ไม่ม่ทุกข์ ไม่มีภัย ตลอดศกหน้านี้โดยทั่วกัน. อัญเชิญ "ในหลวง" พระราชทาน ส.ค.ส.ปีพุทธศักราช 2554 แก่ประชาชนชาวไทย  ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ  ครอบครัว พานิชผล 1.1.11 ปีเถาะทอง มาลัย "พ่อ"
 "มาลัย สำหรับ พ่อ"  ยกมือวันทา ผินหน้าไปทิศที่พ่ออยู่ ยกมือเหนือเกล้าเจ้าพธู อย่างรู้บุญคุณล้นคณา ลูกคนนี้อยู่ไกลเกินไปหา กราบวันทาพ่อแลเห็นหน้า ตัวไกลใจใกล้คิดถึงทุกเวลา วันนี้พ่อจ๋าลูกวันทาทางออนไลน์ มาลัยช่องามทอถักให้พ่อ หลากสีหนอทำจากไหม ล้วนประดิษฐ์คิดมาจากใจ ส่งไปให้พ่อในวัน....สำคัญ  มาลัยพวงงามตามคนถัก (อิอิอิ) ใส่ความรักเข้าไปให้พ่อฉัน แด่พ่อผู้มีคุณอนันต์ ผู้แบ่งปันชีวิตและวิญญาน มาลัยสาย...ไว้คล้องแขน ส่งไปแทนลูกยา คนไกลบ้าน กี่เพลาจากบ้านมาทำงาน อีกไม่นานจักหวลคืนกราบพ่อยา.....(รอดตัว อิอิ)  สวัสดีคะแขกของแม่หนูยิม กลอนสด ๆ งดเชื่่ออีกตามเคยคะ อัพบล็อกช้า เพราะกิจธุระเพิ่งเสร็จคะ ไปนั่งเฝ้าลูกชายทำกิจกรรมที่โรงเรียน คืนนี้ภูเก็ตฝนตกหนักมาก เหลือเชื่อ น้ำท่วมหาดป่าตองฉับพลัน หนักเอาการคะแบบนี้ พอฝนซาเสียงประทัดและแสงพลุก็สว่างไสว ไม่ได้ออกไปดูเพราะฝนยังพรำ ๆ ได้ยินเสียงชัดเชียวคะ |
gymstek
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?] 
>
Friends Blog
Link |
||||||||||||
