กว่าจะติด...หมอ
ลมหนาวพัดใส่หน้าใบหน้ากลมๆ มีผิวสีแทนระลอกแล้วระลอกเล่า 'อีกไม่นานนักที่ฉันได้จะต้องจากมันไปแล้ว แต่มันก็เป็นสิ่งที่ฉันต้องการ....ไม่ใช่หรือ' ฉันได้แต่พร่ำบอกตัวเอง มิตรภาพ ความรัก ของผองเพื่อนที่นี่ก็จะกลายเป็นอดีต มหาวิทยาลัย อาจจะเป็นสิ่งที่หลายคนเฝ้าใฝ่ฝันหนักหนา ว่าอนาคตที่ดีต้องเริ่มจากมหาวิทยาลัย ฉันเองก็ยอมรับว่าเคยคิดแบบนั้นตอนสมัยเอ็นทรานซ์ เลยบุกป่าฝ่าดงพวกหนอนหนังสือทั้งหลาย กระแทกซ้ายป่ายขวาจนติดหมอมาแบบ....งงๆ การสอบหมอของคณะของฉันอาจจะต่างจากหมอที่อื่นมากๆ เป็นคณะที่เรียกได้ว่า ไม่มีคณะที่แท้จริง มีแต่โรงพยาบาลศูนย์เท่านั้น การสอบจึงต้องมาสอบข้อเขียนที่มหาลัยต้นสังกัดก่อน จากนั้นขั้นตอนที่เหลือต้องจัดการที่โีรงพยาบาลศูนย์แพทย์ ในที่สุดการสอบข้อเขียนก็มาถึง ฉันจำได้ว่า ฉันิ่านหนังสือประมาณ 1 เดือนก่อนสอบเท่านั้นเอง อ่านจบไปแค่2-3 วิชา จาก 5 วิชา ก็มาตายเอาดาบหน้า เริ่มจากวิชาวิทย์ โอ้ยโหย....ชิวๆ(แน่ละวิชานี้ตรูชอบ) ต่อมาเป็นเลข...อืม ก็ยังชีสๆ(เค็มอร่อยกำลังดี55+) ถัดมาอีกภาษาไทย สังคม อังกฤษ รวมมา 1 ฉบับ แน่ละต้องทำวิชาถนัดก่อนเล้ย อังกฤษ...เนื่องจากไม่รู้ว่าระดับสมองวิชานี้ของตัวเองอยู่ระดับ low ไหน ทำไปแค่ 15 นาทีจึงรู็ทันทีว่า ตูโง่จิงแล เลยจัดการมั่วซ้า 3 นาทีเสร็จ เลยใช้เวลาที่้เหลือกับไทย สังคมแทน จากความรู้ที่นั่งหะวเราะน้ำตาเล็ดในโรงเรียนกวดวิชา อ.ปิ๊ง ทำให้เหอๆ....วิชานี้ตรูสบายล่ะ ก็หลือวิชาสุดท้าย ชีววิทยา(เป็นวิชาที่เกลียดมากๆๆๆ....แต่เมิงเลือกเรียนหมอเนี่ยนะ เจอยันวันตาย) เนื่องจากผลบุญผลกรรมอันใดไม่ทราบ อ่านชีวมาครึ่งนึงคือแค่เรื่องสัตว์ ก็ทำได้แต่ครึ่งชุดจิงๆ ที่เหลือ มั่วกระจ้ายยยยยย....
"....สุดท้ายฉันก็ต้องมานั่งเสียใจ เสียดายที่อาจจะทำได้ไม่เต็มที่สีกเท่าไรนัก...ลุ้นผลสอบแบบตุ้มๆต่อมๆ จะติดมั้ยน้า ถ้าไม่ติดตูจะทำอะไรต่อไปดีล่ะ...." คิดวนไปวนมาทั้งวัน ยิ่งวนหนักตอนวันประกาศผลสอบ เหมือนฟ้าผ่าเปรี้ยง ตอนเพื่อนแถมชูผลสอบ โบกไปมาเหนือหัว จิดดาผลสอบแกออกแล้วเว้ย จิดดา จิดดา มันพร่ำเรียกชื่อฉันไม่หยุด จนฉันทนไม่ได้ ไปคว้าเอาผลสอบมาดู เป็นไปแล้วจริงๆ บ้าไปแล้ว "ฉัน ติด หมอ"
ณ เวลานั้นฉันคิดว่า นี่เป็นความสำเร็จของฉัน ใช่แน่แล้วมันคือความสำเร็จที่สุดในชีวิตเด็กม.6 แต่ตอนนั้นไม่มีใครบอกฉันว่าแท้จริงแล้ว ชีวิตมันเพิ่งเริ่มต้นเท่านั้นเอง แถมที่เริ่มต้นนั้นกลับเป็นชีวิตที่ถูกตีกรอบให้อยู่ในรั้วของวัฒนธรรมและกฎเกณ์ทางสังคมที่กำหนดให้คนที่มีคำนำหน้าว่า นายแพทย์ หรือ แพทย์หญิง ไม่ใช่ชีวิตที่แท้จริงแต่อย่างไร หลายๆคนมักพูดว่า "น้องคิดว่าสอบเข้าหมอยากแล้ว เรียนให้จบยากกว่า" ฉันเห็นด้วยทุกประการ และที่ต้องยอมรับให้ได้อีกหลายๆอย่างและเป็นเรื่องจริง คือ ....เวลาในช่วงวัยรุ่นของพวกเราจะหายไปจมอยู่กับกองหนังสือ กองชีท ผู้ป่วยและวันสอบ ....เป็นหมอ ไม่รวย ถ้าอยากรวยไปทำอย่างอื่นเสีย อย่าหากินกับผู้ป่วยเลย .....ตัวอย่างที่ดีมีเยอะ แต่อย่างว่าถ้ามีดี ก็ต้องมีที่ไม่ดีด้วย เรียนรู้แต่อย่างเอาอย่าง .....วงการนี้หลายคนอาจมองว่ามันเป็นสีขาว แต่อย่าลืมนะด้านหลังสีขาวอาจมีสีอื่นซ่อนอยู่
Create Date : 07 ตุลาคม 2552 |
| |
|
Last Update : 29 เมษายน 2556 22:33:01 น. |
| |
Counter : 839 Pageviews. |
| |
|
|