เพิ่งตัดสินใจเลิกกันกับแฟน...เหตุเพราะความต้องการไม่ตรงกัน อยู่ด้วยกันก็มีแต่เสียใจ
ที่เข้ากันไม่ได้ การให้เพียงฝ่ายเดียว โดยไม่มีโอกาสได้เป็นฝ่ายรับเลย มันน่าเสียใจนะ
ให้ไป 8 ได้กลับมา 1-2 ก็คิดว่ายังพอโอเค...พร้อมจะเข้าใจทุกๆอย่าง...อะไรนะที่ทำให้
รู้สึกเสียใจ ความผูกพันรึเปล่า หรือว่าเราคาดหวังเกินไปไหม๊ คงไม่น่าใจเพราะเราจะคิด
หรือทำอะไร เราจะมองเห็นเส้นตรงกลางอยู่เสมอ
"ไม่มีตรงกลาง" อาจจะจะเป็นแบบนี้มั้ง เหตุเพราะมันเอียงมาตั้งแต่แรกแล้วจุดสมดุลย์
แรกเริ่มมันอาจจะอยู่ที่ เรา 8 : 2 เค้า แต่เมื่อเวลาผ่านไปยิ่งเราพยายามเท่าไหร่ มันยิ่ง
จะหนักขึ้นทุกที คานมันไม่สมดุลย์ ของที่วางไว้บนด้าน 2 มันมีน้ำหนักน้อยเกินไป เรา
แบกน้ำหนักทั้งของตัวเอง และก็ส่วนที่ยอมรับเค้าไว้มากจนเกินไป...
"มันผิดที่ตราชั่ง" ตราชั่งเอียงๆ หนักอึ้งเพียงฝั่งเดียว เป็นเป็นแบบนี้สินะ...แม้จะเข้าใจ
และพยายามยอมรับ แต่ความรู้สึกมันขยับเขยื้อนตัวไปหาจุดยอมรับค่อนข้างช้า...มันก็
เลยเกิดอาการ โหวงๆเหวงๆ เศร้าๆ เหงาๆ แปลกๆ น้ำตาไหลจากข้างใน บ้างก็แอบซึม
ออกมาข้างนอกโดยไม่รู้ตัว...พยายามไม่อ่อนแอให้ใครเห็น แต่ยังคิดไม่ออกว่าเมื่อไหร่
ความรู้สึกดีๆ มีความสุข มันจะกลับมาอีกครั้ง...
ผู้ชายขี้รำคาญ