ปีนี้เป็นปีที่มีเหตุการณ์เอลนิโญเกิดขึ้นด้วยนะครับ คือเกิดความผิดปรกติของอุณหภูมิเหนือน่านน้ำมหาสมุทรแปซิฟิกทำให้กระแสน้ำอุ่นที่ปกติไหลจากฝั่งตะวันออกมาสู่ฝั่งตะวันตกอ่อนกำลังลงในภาวะปรกติกระแสน้ำอุ่นจะไหลพัดเอากระแสน้ำอุ่นมากองรวมอยู่ทางฝั่งตะวันตกของมหาสมุทรแปซิฟิกจนระดับน้ำชายฝั่งทวีปออสเตรเลีย และเอเชียสูงกว่าระดับน้ำชายฝั่งชิลี เปรูและเอกวาดอร์ถึง 60-70 เซนติเมตร ปรากฎการณ์เอลณิโญทำให้กระแสลมสินค้าตะวันออกกำลังกระแสน้ำอุ่นไหลกลับทำให้ไปกดทับกระแสน้ำเย็นฝั่งตะวันออก(ชิลี เปรู เอกวาดอร์) ทำให้กระแสน้ำเย็นไม่สามารถโผล่ขึ้นมาได้เกิดหย่อมความกดอากาศต่ำลอยตัวกระจายเหนือพื้นทวีปอเมริกาใต้ ทำให้เกิดพายุฝนฟ้าคะนอง

ส่วนฝั่งทวีปออสเตรเลียและเอเชียหย่อมความกดอากาศสูงที่ควบแน่นเหนือผิวน้ำทำให้เกิดสภาวะหนาวเย็นแห้งแล้งเกิดความแห้งแล้งในทุ่งหญ้าออสเตรเลีย เกิดควันไฟป่าในประเทศอินโดนีเซียสัตว์ขาดหญ้า ขาดอาหาร พืชไร่ไม้ผลที่ได้รับอิทธิพลจากควันไฟเกิดการแก่สุกเร็วกว่าปรกติทำให้เกิดความสูญเสียทางด้านการตลาดอย่างมหาศาล พื้นที่ทางตอนบนของประเทศไทยก็จะมีปัญหาภัยแล้งที่รุนแรงกว่าทุกๆ ปีสังเกตได้ตั้งแต่ปี 2521 2526 2531 2536 2541 2547 ซึ่งเป็นปีที่มีปัญหาสภาวะภัยแล้งจากเอลณิโญ(ความจริงในห้วงช่วงสี่ส้าห้าปีมานี้เราก็จะเจอปัญหาภัยแล้งซ้ำซากเกือบทุกปีอยู่แล้ว)สังเกตได้จากการหยุดห้ามทำนาปรังทุกครั้งที่มีปัญหาเรื่องความแห้งแล้ง

การดูแลแก้ปัญหาจะหวังรัฐบาลอย่างเดียวก็คงจะเป็นไปได้ยากเพราะสภาพแวดล้อมโดยทั่วไปป่าสมบูรณ์เหนือเขื่อนนั้นกลายสภาพจากไม้ยืนต้นกลายเป็นพืชไร่ทำให้ระบบนิเวศน์หน้าดินขึ้นมาไม่สามารถกักเก็บดูดซับจับตรึงแร่ธาตุและสารอาหารได้เหมือนเดิม ป่ายุคนี้สามารถกักเก็บน้ำฝนดะเพียง 30 %อีก 70%ไหลลงสู่เขื่อนอย่างรวดเร็วทำให้เขื่อนต้องรีบปล่อยน้ำออกก่อนกำหนดเพราะรักษาระดับน้ำในเขื่อนไม่ให้อยู่ในจุดที่เกิดความเสี่ยงต่อเขื่อนแตก แต่ถ้าป่าเหนือเขื่อนเป็นป่าดิบชื้นป่าสมบูรณ์เช่นในอดีตป่าจะกักเก็บน้ำฝนได้มากถึง 70 % และมีน้ำส่วนเกินค่อยๆไหลลงสู่เขื่อนอีก 30 % ทำให้เราเห็นน้ำตกได้ยาวนานมีฤดูกาลท่องเที่ยวที่มากกว่าปัจจุบัน

ฉะนั้นการทำสระน้ำประจำไร่นาของตนเองจึงเป็นอีกหนึ่งทางเลือกที่ควรจะทำเพราะจะช่วยให้เรามีน้ำไว้ใช้ในการประกอบอาชีพเกษตรกรรมได้เป็นประจำตลอดทั้งปีระดับความลึกถ้าเป็นดินเหนียวดินดำน้ำชุ่มก็อาจจะขุดความลึกลงไปสึก 4 -5 เมตรส่วนพื้นที่ดินทรายให้ขุดความลึกระดับ 6 – 7 เมตร แล้วใช้สารอุดบ่อ 1 – 2 กิโลกรัม(โพลิเอคริลามายด์) คลุกผสมกับกลุ่นของแร่สเม็คไทต์ หรือเบนโธไนท์ 100 กิโลกรัมหว่านกระจายให้ทั่วพื้นบ่อที่กักเก็บน้ำไม่อยู่ โดยเฉพาะพื้นที่ดินทรายอาจจะใช้ทรายหยาบทรายละเอียดหว่านรองพื้นแล้วตามด้วยสารอุดบ่อหลังจากนั้นใช้ดินเดิมจากปากบ่อหว่ากลบทับลงไปอีกครั้งหนึ่งอาจจะบดอัดแน่นด้วยสามเกลอ(ท่อนไม้ทรงกลมขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 1 ฟุต มีด้ามไม้ขนาดเหมาะมือยาวพอเหมาะสมกับความสูงของคนที่จะใช้แล้วนำมาตอกตะปูหรือติดยึดน๊อดให้แน่นทั้งสามเวลาใช้ให้สามคนจับยกและกระแทกลงไปพร้อมกัน) หรือจะใช้รถแทรกเตอร์ก็ตามแต่จะสะดวก หลังจากนั้นจึงค่อยปล่อยน้ำเพื่อให้สารอุดบ่อทำงานขยายพองตัวอุดรอยรั่วประสานกับกลุ่มหินแร่ภูเขาไฟทำให้ไปอุดปิดรอยรั่วหรือช่องโหว่ของเนื้อดิน ทำสามารถกักเก็บน้ำไว้ได้แบบปีชนปีถ้าไม่ปล่อยแห้ง หรือมีฝนตกมาทันก็สามารถเก็บน้ำต่อเนื่องได้หลายปี โดยเฉพาะถ้ามีการหมั่นสร้างน้ำเขียวจากมูลสัตว์เพิ่มเติมด้วย

มนตรี บุญจรัส

ชมรมเกษตรปลอดสารพิษ www.thaigreenagro.com

Create Date : 02 ธันวาคม 2557
Last Update : 2 ธันวาคม 2557 18:40:31 น.		0 comments
Counter : 662 Pageviews.
Share Tweet