|
|
คำคมจากคำคน(2)
วันเวลาผันผ่านไป
อดีตมิได้ถูกกำหนดมาให้ยึดติด
หากเเต่ถูกกำหนดมาเพื่อเป็นบทเรียนแห่งชีวิต
อนาคตเป็นเรื่องของวันข้างหน้า
เป็นกาลเวลาที่ยังมาไม่ถึง
หน้าที่ของเรา คือทำวันนี้ให้ดีที่สุด
เพื่อจะได้มีอดีตที่สวยสดและมีอนาคตที่งดงาม
การเรียนรู้ที่จะดำเนินชีวิตนั้น
มีบางสิ่งที่จำเป็นต้องฝืนใจกระทำเหมือนกัน
เพราะคงไม่มีใครสามารถที่จะทำทุกอย่าง
ตามความต้องการได้ และคงมีบ้างเป็นบางครั้ง
ที่คนเราจะผิดพลาดในการเลือกทางเดินของชีวิต
ด้วยความไม่เข้าใจชีวิตอย่างถ่องแท้
แต่สิ่งที่สำคัญในการก้าวเดิน
ไม่ใช่ความสำเร็จหรือความพลั้งพลาด
แต่กลับเป็นจิตใจที่เข้มแข็ง
ไม่ย่อท้อต่ออุปสรรคนานาประการ
ปัญหาเป็นเรื่องธรรมดา
ที่ทุกคนมีโอกาสเจอะเจอได้เสมอ
ในการเดินทางของชีวิต
คนที่หนีปัญหาก็คือคนที่ขลาดเขลา
เพราะถ้าเขาจะลองหันหน้าเข้าสู้ปัญหาดูสักครั้ง
เขาก็จะพบว่าปัญหาทุกปัญหาถูกสร้างขึ้นมา
พร้อมกับทางแก้ไขอยู่แล้ว
เพียงแต่ว่า
เราจะต้องใช้สติและให้เวลาในการไตร่ตรอง
ซึ่งบางคนอาจใช้เวลามากหรือน้อย
นั่นก็ขึ้นอยู่กับวิจารณญาน
และความชำนาญในการแก้ปัญหาของเขา
สุภาษิตจีนบทหนึ่งกล่าวเอาไว้ว่า
ทางไกลหมื่นลี้ เริ่มต้นที่ก้าวแรก
แต่ถ้าเพียงจะปล่อยให้ประโยคนี้ผ่านตา
ก็คงจะไม่มีประโยชน์อะไรกับเราเลย
หากจะเก็บมาตรองสักนิด
ก็จะเห็นถึงความเป็นจริงที่ซ่อนเร้น
อย่าว่าแต่หนทางหมื่นลี้เลย
เพียงหนทางแค่สิบลี้ก็คงจะไม่มีทางไปถึงแน่นอน
ถ้าไม่เริ่มต้นเสียแต่ก้าวแรก
เปรียบได้กับคนหลายคน
ที่มีความหวัง วาดฝันไว้มากมาย
แต่มิได้ลงมือกระทำเลยสักอย่าง
ถ้าจะเริ่มต้นใหม่ตอนนี้ก็ยังไม่สาย
เกิดเป็นคน
ต้องรู้จักคุณค่าของความเป็นคน
และคุณค่าของคนนั้น
ก็มิได้อยู่หรือวัดกันที่ชาติกำเนิด
หากแต่ว่า
คุณค่าของความเป็นคน
ขึ้นอยู่กับการเรียนรู้ชีวิต
และเข้าใจตนเองต่างหาก
คนทุกคนล้วนมีคุณค่าในตัวของตัวเอง
ไม่ว่าจะเป็นข้าราชการ พ่อค้า หรือประชาชน
เพราะคุณค่าของคนเรานั้น
ไม่ได้อยู่ที่หน้าที่การงาน
หรือหน้ากากที่สวมใส่
แต่หากอยู่ที่สำนึกในใจ
และความตระหนักในหน้าที่ของตน
คนสองคน
อาจจะมองสิ่งเดียวกัน
ด้วยความรู้สึกที่แตกต่างกันก็ได้
นั่นก็ขึ้นอยู่กับประสบการณ์ที่ผ่านมาในชีวิต
ของแต่ละคน
อย่าเอาความรู้สึกนึกคิดของเรา
ไปตัดสินความรู้สึกนึกคิดของผู้อื่น
เพราะคนเราไม่เท่ากัน
ไม่ว่าจะเป็นรูปร่างหรือสภาวะทางอารมณ์
คนทุกคนในโลกนี้
ไม่มีใครที่ดีไปหมดทุกอย่าง และไม่มีใคร
ที่จะเลวจนไม่มีช่องว่างเหลือให้กับความดี
การที่ใครสักคนเลือกที่จะเป็นคนดีหรือคนเลว
ก็ไม่ได้ขึ้นอยู่กับความต้องการของเขาเท่านั้น
หากต้องดูที่เหตุผล
และสภาวะการณ์ที่บีบบังคับด้วย
ทุกชีวิตที่เกิดมาและดำรงอยู่ในโลกนี้
ย่อมมีโอกาสที่จะพบกับปัญหาด้วยกันทั้งสิ้น
หนักเบาก็แล้วแต่สถานการณ์
และวุฒิภาวะทางอารมณ์
คนที่ประสบความสำเร็จในชีวิตก็คือ
คนที่สามารถแก้ปัญหาต่างๆให้ลุล่วงไปด้วยดี
ด้วยสติปัญญา ประสบการณ์และความสามารถ
ส่วนคนที่ไม่สามารถแก้ไขปัญหาได้
หรือยอมแพ้ต่อปัญหา
ก็จะถูกเรียกว่าเป็นคนที่ล้มเหลวในการดำรงชีวิต
แล้วคุณล่ะอยากถูกเรียกว่า
เป็น คนที่ประสบความสำเร็จ
หรือเป็น คนที่ล้มเหลว
คนเราทุกวันนี้ มีชีวิตอยู่ด้วยการแข่งขันกับเวลา
กับคนรอบข้างหรือแม้กระทั่งตัวเอง
จนบางครั้ง
ลืมที่จะหยุดให้ชีวิตและความคิดพักผ่อน
ถ้าหากเราจะหยุดการแข่งขันลงสักชั่วขณะ
บางทีเราอาจจะได้พบว่า
แท้ที่จริงแล้วสิ่งที่เราต้องการจะได้นั้น
มิได้มาด้วยการแข่งขันเสมอไป
ความคิดฝันของคนเรา
ถึงแม้ว่าจะเป็นสิ่งที่ดีแค่ไหน
แต่ถ้าไม่ได้รับการถ่ายทอดให้ออกมาสู่โลก
ทำฝันให้เป็นจริงละก็คงจะไม่มีค่าอะไร
เพราะไม่ว่าจะเป็นวันนี้หรือวันไหน
ก็จะยังคงเป็นได้แค่ความสำเร็จทางความคิด
ส่วนผู้ที่ประสบความสำเร็จ
จึงไม่ใช่คนที่มีความคิดฝันที่ดี
แต่หากเป็นคนที่กล้าที่จะทำให้ความคิดฝัน
ของตัวเอง เป็นจริงขึ้นมาต่างหาก
(ขอบคุณเจ้าของบทความ จำที่มาไม่ได้)
| Create Date : 27 มกราคม 2551 |
| Last Update : 27 มกราคม 2551 14:42:24 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 581 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
แพร่ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
หนทางที่ก้าวเดิน ยังอีกยาวไกล
ความพลั้งพลาดคือบทเรียน
ความคาดหวังว่าพรุ่งนี้ต้องดีกว่าเดิม
แรงใจเท่านั้นที่ขับเคลื่อนไปต่อได้
ชีวิตเริ่มมีจุดหมายเมื่อเจอเธอ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
