ถ้าถามว่าผ่านไปอย่างคุ้มค่าไหม
ตอบได้เลยว่า ไม่!

จะได้ยินคำนี้เสมอ(ตอนนีก็ยังเป็น แต่ที่เป็นเพราะว่าไฟลนก้น อ่านหนังสือไม่จบทั้งๆที่สอบพรุ่งนี้)
เลยทำให้ไม่ค่อยได้ไปไหน รร.เลิก 4 โมง กลับถึงบ้าน 4 โมงครึ่ง ก้อกินของว่าง แล้วก้อไปอ่านหนังสือลงมากินข้าว คุยโทรศัพท์ อาบน้ำ แล้วก้อไปอ่านหนังสือ นอนตอน 3 ทุ่ม เป็นแบบนี้ทุกวัน

พอเข้ามหาลัย มันเหมือนเปิดโลกกว้างให้กับตัวเรานะ
มันทำให้เราเห็นว่าชีวิตเราไม่ได้มีแต่เรียนๆๆ
เรายังมีเพื่อน มีกิจกรรม มีสังคม และทำให้เรารู้ด้วยว่าสังคมมันไม่ได้มีแต่ความสวยงาม
แล้วก้อเหมือนว่าเราบรรลุเป้าหมายที่เราตั้งไว้แล้ว
แต่ตอนเข้ามาใหม่ๆ เราก้อยังติดนิสัยเดิมอยู่บ้างนะ
ภาพเรายังคล้ายๆเดิมอยู่ แต่ก้อค่อยๆหายไป
จนพอปี 2 ปี 3 ทุกอย่างเปลี่ยน ไปหมด ชีวิตเป็นอิสระ อยากทำอะไรก้อทำ ชีวิตตอนเรียนเป็นอะไรที่สั้นนะ
พึ่งมารู้เมื่อไม่นานตอนนั่งคุยความหลังกับเพื่อนว่าตอนนั้นเพื่อนเราหมั่นไส้เรามาก ดูหยิ่งๆไม่ค่อยคุยกับใคร
ถึงขนาดคิดเลยว่า จะไม่เป็นเพื่อนกับคนนี้ แต่สายไปแล้วแหละ ตอนี้เราก้อเป็นเพื่อนกับอยู่กลุ่มเดียวกัน 555
เพื่อนบอกว่า ถ้าไม่คบจะไม่รู้เลยว่านิสัยเด็กขนาดนี้ ก็เพราะตอนนั้นยังติดภาพม.ปลายอยู่ แต่ตอนนี้หายไปหมดและ

บางทีจากคนรอบข้างทำให้เราคิดว่า เกรดมันสำคัญขนาดนั้นเลยหรอ คือไม่ใช่ว่าเราไม่คิดนะ ก้อแค่ไม่ให้มันน่าเกลียดมาก(แต่ตอนนี้เน่าไปแล้ว ==")
ไม่รู้สิ อีกปีเดียวก้อจะจบแล้วมั้ง เลยไม่คิดแล้วว่าชีวิตคือการเรียน แต่ชีวิตเราคือการเรียนรู้ต่างหาก
เรียนรู้ที่จะยอมรับ เรียนรู้ที่จะสู้ เรียนรู้ที่จะปรับตัว เรียนรู้ที่อยู่กับสิ่งที่มี ไม่ใช่สิ่งที่ฝัน และทำวันนี้ให้ดีที่สุดก้อพอแล้ว
เราจะให้ตัวเลขมาบงการชีวิต หรือว่าเราอยากเดินด้วยตัวเราเอง

Create Date : 13 มีนาคม 2551
Last Update : 13 มีนาคม 2551 9:25:09 น.		6 comments
Counter : 388 Pageviews.
Share Tweet