|
|
ถึงเธอผู้จากไป
ผมและเธอคบกันมาได้เกือบ 2 ปีแล้ว ด้วยเหตุผลบางประการทำให้เรา 2 คนไม่ได้อยู่ด้วยกัน เธอกลับไปอยู่กับครอบครัวของเธอ แต่เรา 2 คนยังคุยกันตามปกติ ไปไหนมาไหนด้วยกัน โทรศัพท์คุยกัน เล่น MSN คุยกัน จนมาระยะหลัง เธอเริ่มเปลี่ยนไป ถามคำตอบคำ เธอบอกว่าเหนื่อย อยากพักผ่อน ทำให้เราได้คุยกันน้อยลง ครั้งสุดท้ายที่ผมได้รับการติดต่อจากเธอคือ วันที่ 8 ตุลาคม เธอส่งเมลล์มาให้ผมฉบับหนึ่ง ซึ่งก็เป็น FWD ขำๆธรรมดา หลังจากนั้นเธอก็หายไป ไม่สามารถติดต่อได้ทั้ง ทางโทรศัพท์ MSN ก็ไม่ออน ผมสงสัยแต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมากเธอคงอยากใช้ความคิดคนเดียว หรือว่าอยากพักผ่อน ระหว่างนั้นผมก็ส่งเมลล์ไปหาเธอเรื่อยๆ โทรไปหาเรื่อยๆ แต่ไม่สามารถติดต่อได้เลย จนกระทั่งวันที่ 18 ตุลาคม ผมก็ได้รับเมลล์จากเธอ ไม่มีข้อความใดๆ แต่มีรูปแนบมาด้วย 2 รูป รูปแรกเป็นรูปที่เธอไปเที่ยวเชียงใหม่ เธอยังรื่นเริงแจ่มใส ยิ้มอย่างงดงามเหมือนที่ผมเคยเห็น พอเลื่อนดูรูปถัดไป ทำให้ผมรู้สึกมึนงง เหมือนโดนต่อย ตัวเบาหวิวเหมือนร่วงจากที่สูง รูปที่ 2 เป็นรูปหน้าศพเธอ เป็นงานศพของเธอ ผมอึ้ง ทำอะไรไม่ถูกไปพักใหญ่ พอได้สติ ผมรีบโทรไปหาเบอร์ของเธออีกครั้ง คราวนี้มีคนรับ เป็นคนที่บ้านของเธอ แล้วเล่าให้ผมฟังว่า "พี่เขาเป็นคนส่งเมลล์มาให้ผมเอง เพราะพี่เขาไม่รู้จะตอบผมว่าอย่างไร ส่งรูปมาผมคงจะเข้าใจดีที่สุด เธอเสียแล้วจริงๆ ตอนเย็นวันที่ 9 เธอมีอาการคล้ายเป็นลม แล้วก็ฟื้นขึ้นมา แล้วก็เป็นลมไปอีกรอบ เลยรีบนำไปส่งโรงพยาบาล ปรากฏว่าไม่ทัน เธอเสียขณะนำส่งโรงพยาบาล หมอบอกว่า เธอหัวใจล้มเหลว ศพเธอได้เผาไปแล้วเมื่อวันที่ 14 กระดูกก็นำไปลอยอังคาร ในแม่น้ำเจ้าพระยา"
ผมไม่มีโอกาศจะได้ไปรดน้ำศพเธอ ไม่มีโอกาศได้ไปงานศพเธอ และไม่มีแม้โอกาศจะได้ร่ำลาเธอเป็นครั้งสุดท้าย ทางครอบครัวเธอไม่ได้โทรมาบอกผมเพราะผมรู้จักครอบครัวของเธอเพียงเล็กน้อย เคยไปบ้านเธอ 2-3 ครั้งเท่านั้น
ตอนนี้ผมได้แต่คิดถึงเธอ นึกถึงเวลาดีๆที่เคยได้อยู่ด้วยกัน นึกถึงเวลาที่ได้ไปเที่ยวด้วยกัน เธอดีกับผมตลอดเวลา แต่ผมเองต่างหากที่ไม่เคยมีเวลาให้เธอ ไม่ได้ดูแลเอาใจใส่เธอเท่าที่ควร ตอนนอนทุกคืนผมจะนึกถึงเธอ คิดถึงอดีตจนหลับไป เผื่อเธอจะรับรู้ แล้วเธอจะมาหาผมบ้าง แม้ในฝันก็ยังดี แต่ก็ไม่เคย เธอไม่เคยมาหา ไม่เคยแม้แต่จะฝันถึง เธอคงไปดีแล้ว เธอคงหมดห่วง
ผมได้แต่ทำบุญกรวดน้ำไปให้เธอ ตอนนี้ผมทำเพื่อเธอได้เท่านี้เอง
ผมอยากบอกทุกคนที่ได้เข้ามาอ่านว่า ถ้าคุณมีคนที่คุณรัก และทุกวันนี้เธอยังอยู่กับคุณ ขอให้คุณจงดีกับเธอเอาใจใส่เธอให้มากๆเมื่อยังมีโอกาศ เพราะเราไม่สามารถรู้ได้เลยว่า วันใดจะเป็นวันสุดท้ายของชีวิต จงทำให้เธอเหมือนทุกๆวันเป็นวันสุดท้าย ทำให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพราะถ้าสายเกินไปมันก็ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะมานั่งพรึ่งเพ้อคร่ำครวญ
| Create Date : 21 ตุลาคม 2550 |
| Last Update : 21 ตุลาคม 2550 18:46:21 น. |
|
6 comments
|
| Counter : 507 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: ริมยมนา  วันที่: 21 ตุลาคม 2550 เวลา:23:59:08 น. |
|
|
|
| โดย: Thongchai IP: 124.121.159.202 วันที่: 24 ตุลาคม 2550 เวลา:0:13:48 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
สุขและทุกข์ที่ล่วงเลย มันทำให้เรายิ่งผูกพัน
แต่เวลาคือสิ่งเลวร้ายเช่นกัน เวลาช่างแสนสั้น
ทำให้เราต้องจากกัน
สุดเส้นทางปรายขอบฟ้า ชะตาได้กำหนด
ไม่อาจจะพบกัน แต่ตัวฉันไม่เคยจะลืมเธอ
ภาพเก่าคืนย้อนมา
จุดจบคือน้ำตา และรักที่ยังไม่เคยจางหาย
แม้ว่าวันนี้เธอจะอยู่แสนไกล
แต่ความทรงจำดีๆนั้นไม่เคยจางหาย
ตราบที่ดาวเต็มฟ้าเธอยังคงวนเวียนในหัวใจ
หลับให้สบายสักวันคงพบกัน สุดที่รัก
สุดเส้นทางปรายขอบฟ้า ชะตาได้กำหนด
ไม่อาจจะพบกัน แต่ตัวฉันไม่เคยจะลืมเธอ
ภาพเก่าคืนย้อนมา
จุดจบคือน้ำตา และรักที่ยังไม่เคยจางหาย
แม้ว่าวันนี้เธอจะอยู่แสนไกล
แต่ความทรงจำดีๆนั้นไม่เคยจางหาย
ตราบที่ดาวเต็มฟ้าเธอยังคงวนเวียนในหัวใจ
หลับให้สบายสักวันคงพบกัน
แม้ว่าวันนี้เธอจะอยู่แสนไกล
แต่ความทรงจำดีๆนั้นไม่เคยจางหาย
ตราบที่ดาวเต็มฟ้าเธอยังคงวนเวียนในหัวใจ
หลับให้สบายสักวันคงพบกัน สุดที่รัก สุดที่รัก สุดที่รัก