Group Blog
 
All Blogs
 
เทพมารสะท้านภพ ตอนที่ 33



Lethal Weapon of Love and Passion
เทพมารสะท้านภพ ตอนที่ 33

===SPOILERS===

จากตอนที่แล้ว ผังปานขัดคำสั่งฟงสิงเลี่ย ลงมือสังหารซวีเย่ออู๋ หานป๋อเสียใจมากทำให้พี่สิงเลี่ยเศร้าไปด้วย




โดนแน่ ผังปาน บอกแล้วใช่มั้ยว่าอย่าทำร้ายพ่อน้องป๋อ ทำไมพูดไม่รู้ฟัง ต้องให้ลงมือใช่มั้ย






ผังปาน: ข้าทำเพราะจำเป็น
ฟงสิงเลี่ย: จำเป็น จำเป็น เจ้าก้ออ้างอย่างนี้เรื่อย เจ้าไม่เคยเห็นชีวิตคนอื่นมีค่า ถ้าปิงหวินรู้ว่าเจ้าเป็นคนเช่นนี้ นางไม่มีวันรักเจ้าแน่ ข้าขอเตือนเจ้าอีกครั้ง หากเจ้ายังกล้าทำร้ายคนรอบกายข้าอีกล่ะก้อ ข้าจะไม่ไว้หน้าเจ้าอีก





โดนต่อว่าขนาดนี้ ผังปานก้อยังไม่โกรธ ปลื้มใจซะอีกที่พี่สิงเลี่ยเก่งกว่าตัวเองแล้ว
ผังปาน: ข้าเป็นห่วงแต่ว่านิสัยนายน้อยซื่อเกินไป ไม่รู้ว่าคนเราเจ้าเล่ห์แค่ไหน ข้าได้แต่หวังว่าอีกหน่อยนายน้อยจะตระหนักว่าการจะเป็นฮ่องเต้ปกครองประเทศจะใจอ่อนไม่ได้




เจ้าเอี้ยนอ๋องซื้อสร้อยข้อมือให้เยี่ยเวี่ย นางรับปากเค้าว่าจะไม่ถอดสร้อยเส้นนี้ออก สองทส.มาแจ้งข่าวร้าย




ซวีเยี่ยเวี่ยรีบกลับจวน ป๋าล่างก้อมาเคารพศพซวีเย่ออู๋ เป็นลูกผู้ชายต้องยืนหยัดต่อไป




เยี่ยเวี่ยเสียใจไม่เป็นอันกินอันนอน นั่งเย็บเสื้อให้บิดา หานป๋ออยากปลอบใจนาง แต่ต้องมาเห็นความสนิทสนมของเจ้าเอี้ยนอ๋องกับเยี่ยเวี่ย มันบาดตารู้มั้ย




วันเคลื่อนศพ ชาวบ้านต่างมาคารวะเป็นครั้งสุดท้าย หานป๋อสาบานต่อบิดาว่าจะสืบทอดเจตนารมย์ จงรักภักดีต่อฮ่องเต้



ก่อนตาย ซวีเย่ออู๋ได้ฝากจดหมายให้กับล่างฟานหวินและเจ้าเอี้ยนอ๋อง เมื่อได้อ่านข้อความในจดหมายแล้ว ทั้งคู่รีบตามฉินเมิ่งเหยามาหารือ



จดหมายของซวีเย่ออู๋ระบุว่าสงสัยฟงสิงเลี่ยเป็นทายาทราชวงศ์มองโกล ล่างฟานหวินกับเจ้าเอี้ยนอ๋องจึงสงสัยว่าฟงสิงเลี่ยจะบงการให้ผังปานสังหารซวีเย่ออู๋เพื่อปกปิดความลับ แต่ป๋าล่างกลัวเข้าใจคนดีผิด จึงขอให้เมิ่งเหยาช่วยจับตาดูพี่สิงเลี่ย และให้เจ้าเอี้ยนอ๋องไปทดสอบจูหวินเหวิน




จูหวินเหวินยังทำหน้าซื่อ แนะนำให้สืบสวนเรื่องการตายของซวีเย่ออู๋



เมื่อฮ่องเต้รู้ว่าก่อนตายซวีเย่ออู๋เดินทางไปทะเลทราบ จึงระแวงว่าจะเกี่ยวกับมองโกล เจ้าเอี้ยนอ๋องจึงต้องยอมบอกว่าซวีเย่ออู๋สงสัยว่าทายาทกุบไลข่านยังมีชีวิตอยู่ฮ่องเต้คิดฆ่าล้างเผ่าพันธุ์มองโกล แต่ล่างฟานหวินขอเวลาสืบก่อน



ฉินเมิ่งเหยาไม่อยากเข้าใจผิดพี่สิงเลี่ยเป็นครั้งที่สอง นางเชื่อว่าพี่สิงเลี่ยไม่น่าจะเลือดเย็นถึงขนาดสังหารพ่อน้องป๋อได้ ไม่เชื่อแล้วมานั่งคิดมากทำไมยะหล่อน จริงๆ ก้อแอบคิดอ่ะดิ



ฉินเมิ่งเหยา: ท่านรู้เห็นเรื่องผังปานฆ่าท่านนายพลรึเปล่า
อ้าว อ้าว ไหนบอกว่าเชื่อพี่สิงเลี่ยงัยอ่ะ เชื่อแล้วถามทำไมเนี่ย
ฟงสิงเลี่ย: ถึงข้าไม่ได้ลงมือ แต่เค้าก้อตายเพราะข้า ข้าเป็นหนี้หานป๋อ เป็นหนี้ท่านนายพล ถ้าเป็นไปได้ ข้ายอมให้เค้าเปิดเผยชาติกำเนิดข้ายังดีกว่า
ฉินเมิ่งเหยา: หานป๋อเป็นสหายรักท่าน เค้าเพิ่งพบหน้าบิดาก้อต้องมาตายจากกัน ข้ารู้ว่าท่านคงรู้สึกผิดต่อเค้า
ฟงสิงเลี่ย: เจ้าเชื่อข้าใช่มั้ย





ฉินเมิ่งเหยา: เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว ทำไมท่านไม่บอกความจริงกับเจ้าเอี้ยนอ๋องและท่านล่าง
ฟงสิงเลี่ย: มันสายไปแล้ว พวกเค้าคงไม่เชื่อข้า ฮ่องเต้ก็คงไม่ยอมปล่อยข้า
ฉินเมิ่งเหยา: ถึงใครจะไม่เชื่อท่าน แต่ข้าเชื่อ ข้าจะอยู่ข้างท่านเอง
ตอบดีแบบนี้ ต้องให้รางวัลหน่อยแล้ว





ฮ่องเต้หวาดระแวงจนนอนไม่หลับ ไม่ยอมรอล่างฟานหวินสืบหาทายาทราชวงศ์หยวน แต่ทรงมีพระบัญชาให้จับตัวผู้นำเผ่ามองโกลทั้งหมดมา เมื่อไม่มีใครยอมสารภาพความจริง พระองค์ก้อสั่งประหารทั้งหมดในวันรุ่งขึ้น
ฟงสิงเลี่ยไม่อาจทำใจปล่อยให้ชาวมองโกลตายต่อหน้าต่อตา จึงตัดสินใจสู้กับฮ่องเต้




ฮ่องเต้ไม่ยอมให้เจ้าเอี้ยนอ๋องกับล่างฟานหวินเข้าเฝ้า ล่างฟานหวินเดินทางไปพบฟงสิงเลี่ย เพื่อหวังคลี่คลายเรื่องนี้
ล่างฟานหวิน: ข้าคิดว่าหากต้องเสียสละหัวหน้าเผ่าทั้งแปดเพื่อคนคนเดียว ย่อมไม่คุ้มค่า
หากทายาทราชวงศ์หยวนคนนี้ยอมมอบตัวกับฮ่องเต้ยังคงมีทางออกที่จะยุติเรื่องเหล่านี้ได้
ฟงสิงเลี่ย: ฮ่องเต้จะยอมปล่อยเค้าหรือ พระองค์ไม่มีวันนอนหลับได้ลงหรอก ตราบใดที่ไมทรงกำจัดหนามยอกอกอันนี้

อะโห พูดม้าๆ ชักจะเหม็นหน้าล่างฟานหวินก้อตอนนี้ล่ะฟระ พูดงี้หมายความว่าให้ฟงสิงเลี่ยตายคนเดียวใช่ปะ ทำไมไม่ให้ฮ่องเต้ตายซะเลยล่ะ แก่ขนาดนี้แล้ว อยู่ได้อีกไม่นานหรอก ขัดใจว้อย





ฟงสิงเลี่ย ฉินเมิ่งเหยา และหานป๋อไปดูขบวนนักโทษ หานป๋อคิดจะไปขอร้องฮ่องเต้ แต่ฟงสิงเลี่ยไม่คิดว่าจะได้ผล เค้าชวนเมิ่งเหยาให้ไปเดินเล่นที่อื่น เพราะไม่อยากเห็นการประหาร ดูสายตาหานป๋อซะก่อน ฮึ พี่สิงเลี่ยนะชวนแต่เมิ่งเหยา จำไว้




ฉินเมิ่งเหยา: ข้าว่าท่านน่าจะทำอย่างที่ท่านล่างแนะ บอกฮ่องเต้ไปสิว่า ท่านไม่เคยคิดอยากจะชิงบัลลังก์ มีท่านล่างช่วยพูด ฮ่องเต้อาจไว้ชีวิตท่าน และยุติการฆ่าฟันนี้
ฟงสิงเลี่ย: เมิ่งเหยา คนของข้าต้องลำบากเพื่อข้ามามาก ข้าเพียงอยากให้พวกเค้าอยู่อย่างมีศักดิ์ศรี ข้าไม่ได้ทำอะไรผิด จูหยวนจางบีบให้ข้าจนตรอก
ฉินเมิ่งเหยา: ข้าเข้าใจท่าน แต่ท่านต้องอธิบายให้คนอื่นเข้าใจด้วย หากท่านไม่พูดคนจะนึกว่าท่านเป็นพวกเดียวกับผังปาน
ฟงสิงเลี่ย: ได้ ข้าจะไปพบท่านล่างกับเจ้า แล้วเราจะไปเข้าเฝ้าฮ่องเต้ด้วยกัน





พอเมิ่งเหยาเผลอ พี่สิงเลี่ยก้อสะกัดจุดนาง พี่ไม่ได้ตั้งใจน้า




เมิ่งเหยารู้สึกตัวอีกที นางรีบตรงไปที่ลานประหาร ที่นั่นกำลังสู้รบกันอยู่ แต่ไม่มีฟงสิงเลี่ย นางสังหรณ์ใจว่าเค้าคงเข้าวังไปสังหารจูหยวนจาง




หานป๋อกำลังขอร้องให้ฮ่องเต้ปล่อยชาวมองโกล แต่ฮ่องเต้ปฏิเสธ พี่สิงเลี่ยกับผังปานก้อปรากฎตัวมาอย่างเท่ ออกจะมั่นใจไปหน่อยป่าวเนี่ย เล่นบุกเข้าวังหลวงกันสองคน
หานป๋อ: พี่สิงเลี่ย ท่านมาทำอะไรที่นี่
ฟงสิงเลี่ย: หานป๋อ เจ้ากับข้าอยู่กันคนละฝ่าย ยกโทษให้ข้าด้วย ที่ต้องตัดขาดความเป็นพี่น้องกับเจ้า ฮ่องเต้ทรราชย์ วันนี้เป็นวันตายของเจ้า





ฟงสิงเลี่ย: ฮ่องเต้ถ่อย ข้าจะบอกให้เจ้ารู้ไว้ ข้านี่แหละทายาทกุบไลข่าน คนที่เจ้าตามหา




พี่สิงเลี่ยเท่จิงจิง




กำลังจะลงมือ พอเห็นเป็นน้องเมิ่งเหยา พี่สิงเลี่ยก้อมือไม้อ่อนซะแล้ว




น้องเมิ่งเหยาดิ ไม่ยั้งมือเลย แทงพี่สิงเลี่ยได้ลงคอ กะเอาให้ถึงตายเลย แม้แต่ฮ่องเต้ยังตกใจ ว่าแต่ฮ่องเต้ตกใจทำไมหว่า ควรจะดีใจล่ะไม่ว่า




น้ำตาท่วมจอ




ฉินเมิ่งเหยา: ฟงสิงเลี่ย เจ้าหลอกลวงข้า เจ้าเป็นพวกเดียวกับผังปาน ข้าผิดหวังในตัวเจ้าจริงๆ




ฟงสิงเลี่ย: เมิ่งเหยาข้าขอโทษ วาสนาระหว่างเราสิ้นสุดลงเท่านี้




แทงเค้าแล้วยังมาร้องไห้อีก







Create Date : 21 พฤษภาคม 2549
Last Update : 5 กรกฎาคม 2552 20:57:14 น. 10 comments
Counter : 1587 Pageviews.

 
ฮ่องเต้มันจะทำหน้าตกใจทำไมฟระ เป็นคนบีบให้พี่สิงเลี่ยต้องทำอย่างนี้เอง ฮึ่ม เกลียดฮ่องเต้

อาเส่ไม่น่าใจร้ายแทงพี่สิงเลี่ยได้ลงคอเลย ดูดิ๊ ร้องไห้กันเป็นแถวๆเลย


โดย: qiying IP: 58.8.23.35 วันที่: 23 พฤษภาคม 2549 เวลา:2:21:19 น.  

 
อาเส่ทำร้ายจิตใจพี่สิงเลี่ยเกินไปแล้วนะ


โดย: bowsuan IP: 58.10.84.111 วันที่: 23 พฤษภาคม 2549 เวลา:8:46:33 น.  

 
สรุปแล้วเรื่องนี้พระเอกตายใช่ป่าวอ่ะ


โดย: aom IP: 58.136.169.92 วันที่: 23 พฤษภาคม 2549 เวลา:9:26:57 น.  

 
qiying ตอนพี่ดูก้อไม่เข้าใจว่าอีตาฮ่องเต้มันจะตกใจทำไม ง๊ง งง

อาเส่ทำแบบเนี้ยอย่าเสียใจทีหลังแล้วกัน

คุณ aom นี่เพิ่งตอน 33 เอง พระเอกจะรีบตายได้งัย มีตั้งสี่สิบตอนแน่ะ ยังไม่ได้สู้กับน้องป๋อสุดที่รักเล้ย


โดย: จอมยุทธหญิง IP: 221.128.76.58 วันที่: 23 พฤษภาคม 2549 เวลา:17:37:05 น.  

 
มาแล้วๆ เมื่อวานโดนน้องยึกคอมเลยไม่ได้มาอัพเดทเลย โอแม่เจ้าสะเทือนอารมณ์อีกแล้ว พี่สิงเลี่ยโดนแทง จริงอ่ะท่านฮ่องเต้จะตกใจทำไม หรือกลัวว่าจะโดนฆ่าบ้าง เมิ่งเหยาทำกันได้ แทงมันซะมิดด้ามเลยนะหนู จะบอกว่ามือมันพาไปก็มิได้ ว่าแต่อยากดูตอนที่พี่สิงเลี่ยเราเล่นบทอันแสนจะเย็นชาหลังจากฟื้นแล้ว ไม่รู้เป็นไงชอบมากๆ ที่เห็นตัวละครเล่นบทแบบนี้(อีนี่ซาดิสต์แหงๆ ติดนิสัยจากอ่านนิยายของทมยันตี ที่มีบทบาทเชือดเฉือนสะเทือนอารมณ์)


โดย: midori IP: 124.120.198.139 วันที่: 23 พฤษภาคม 2549 เวลา:22:23:22 น.  

 
พี่โบมาว่าอาเส่ฟาร์ม เด๋วฟาร์มเตะเลย ฮ่าๆๆ พูดเล่นฮับ

เห็นฉากนี้แล้วเจ็บแทนพี่สิงเลี่ยจิง


โดย: farm IP: 58.147.42.129 วันที่: 24 พฤษภาคม 2549 เวลา:23:32:36 น.  

 
พี่สิงเลี่ย เราเตือนท่านแล้ว ว่าผู้หญิงเรียบร้อยน่ะ มือหนักน้า
เมิ่งเหยาก็นะ ทำกันได้ลงคอ แล้วจะหาพ่อบ้านพ่อเรือนแบบนี้ได้ที่ไหนอีกเนี่ย

หายไวๆ นะคะพี่สิงเลี่ย หายแล้วจะงอนก็ไม่ว่ากันคะ ให้ยืมไม้เรียวไว้หวดเมิ่งเหยา แต่ห้ามหวดแรงนะ เบาะๆ ก็พอเนอะ


โดย: O-yohyo IP: 58.9.156.108 วันที่: 25 พฤษภาคม 2549 เวลา:4:59:20 น.  

 
เรื่องนี้จะจบแบบไหนน้อ มีครัยรู้บ้างอ่ะ จะจบแบบมังกรคู่รึเปล่า หรือ Happy แต่อย่างหลังท่าทางจะยากแฮะ


โดย: aom IP: 58.136.169.92 วันที่: 25 พฤษภาคม 2549 เวลา:15:16:52 น.  

 
แอบชอบพี่สิงเลี่ยตอนเย็นชาด้วยอ่ะ

น้องฟาร์มยังมาพูดอีก ก้ออาเส่ของน้องแหละมือหนักเกิน

Oyo พี่สิงเลี่ยเค้าทำโทษน้องเมิ่งเหยาไม่ต้องไช้ไม้เรียวร้อก

คุณ aom เรื่องนี้จบ happy จ้า อยากรู้ โปรดติดตามตอนต่อไป


โดย: จอมยุทธหญิง IP: 58.8.159.159 วันที่: 25 พฤษภาคม 2549 เวลา:22:04:24 น.  

 
ปรับปรุง Link ภาพค่ะ


โดย: จอมยุทธหญิง (magarita30 ) วันที่: 18 ธันวาคม 2549 เวลา:21:18:10 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

magarita30
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add magarita30's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.