|
|
ไว้อาลัยให้ร้านแว่น
7 มีนาคม 2548
เฮ้อ...
หายไปนาน ไม่มีเวลามา update อะไรทั้งนั้นเลยครับ นอกจากยุ่งเรื่องงานประจำ การตัดเกรด และอื่นๆ แล้ว ผมก็ยังวุ่นกับการแปลนิยายเล่มใหม่ของตัวเองอยู่ที่มีท่าทีว่าจะไม่เสร็จเอาง่ายๆ อีกต่างหากด้วย
แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นหรอกครับ...
เรื่องที่น่าตกใจมากกว่านั้นก็คือการจากไปอย่างถาวรของร้านแว่น...
ผมรู้จักร้านแว่นมาได้ประมาณ 4-5 ปีแล้วล่ะครับ เริ่มตั้งแต่สมัยที่พี่แว่นแกยังทำวีดีโอขายจนกระทั่งมีวีซีดีออกมา และก็กลายเป็นดีวีดีแบบหลังๆ มาเนี่ย...บอกได้เต็มปากเลยว่าผมซื้อเครื่องเล่นดีวีดีเพราะอยากดูหนังร้านพี่แกให้ได้แบบหนับๆ นี่แหละ...
ตอนที่ได้ยินข่าว (จากคุณ aorta ใน Pantip) ผมตกใจมาก รีบเช็คข่าวใหญ่เลย เพราะก่อนหน้านี้ เมื่อวันเสาร์โน้นที่ร้านพี่แกถูกจับเป็นรอบ 2 ผมยังแวะไปร้านพี่แกและเหมามาสามเรื่องเหนาะๆ อยู่เลย แต่จริงครับ ไม่ใช่ข่าวลือ...
คิดแล้วก็น่าเศร้า...ทั้งที่ผมก็รู้แหละว่าร้านพี่แกเป็นส่วนหนึ่งของการละเมิดลิขสิทธิ์ และคนใกล้ตัวก็มักบอกผมเสมอว่าการละเมิดลิขสิทธิ์ การซื้อดีวีดีเถื่อนก็เหมือนอาชญากรรม แต่ทำไงได้เล่า? ก็ของลิขสิทธิ์มันแพงนี่โว้ย...
กลับมาคุยต่อ...ผมยังจำได้เลยว่าวันแรกผมกับคนใกล้ตัวพากันไปเดินตะลอนๆ หาร้านพี่แกที่โครงการ 18 ซอย 3 หากันจนเหนื่อย จนทะเลาะกัน แล้วสุดท้ายพอไปถึงที่ ผมก็ลืมเค้าอีกต่างหากเนื่องจากความละลานตาของวีดีโอมากมายที่ในร้าน...
และหลังจากนั้นผมก็แวะไปเรื่อยๆ บ่อยๆ นอกจากหนังสุดโดนที่ร้านแล้ว ก็ยังมีซีดีเพลง และเฉาก๊วยโบราณ(ที่อยู่ใกล้ๆ กันในตอนนั้น) เป็นของแถมทุกทีๆ ด้วย (ซีดีเพลงแผ่นแรกคือ Il mare ที่เพลง Can't say goodbye โดนใจสุดๆ)
จนกระทั่งร้านย้ายไปอยู่โครงการ 7 ซอย 1 ก่อนหน้านั้นที่ได้รับจดหมายแจ้งว่าสัญญาเช่าเดิมหมดและจะหยุดขายซักระยะหนึ่ง ผมทั้งตกใจและเสียขวัญ บอกกับตัวเองว่าเราเสียเพื่อนที่ดีไปคนหนึ่งเสียแล้ว ทว่า พี่แกก็กลับมาใหม่ ในร้านใหม่ดีกว่าเก่า วีซีดีและวีดีโอหายไปกลายมาเป็นดีวีดีแทน ผมก็จำต้องขวนขวายไปซื้อดีวีดีตามด้วย
ถึงวันนี้...หลายปีผ่านไป ผมก็ยังจำพี่แว่น หรือพี่คนนั้นของพวกเราคนรักหนังได้ดี ภาพที่แกนั่งอยู่หน้าร้านยังจำได้ติดตา (คนใกล้ตัวผมบอกว่าแกมีท่าเดียวคือนั่งหน้าร้าน) จากที่เห็นแกเงียบๆ ไม่ค่อยคุย ผมเริ่มทักทายแกมั่ง คุยกับแกมั่ง (เมื่อเสาร์สุดท้ายนั้นผมยังถามแกอยู่เลยว่าเวปไซต์แกทำไมเข้าไม่ได้ แกบอกว่าเวปมันล่ม)
ทุกสิ่งทุกอย่างในโลกย่อมมีวันแตกดับครับ แต่ถ้ามันเป็นสิ่งที่มีคุณค่า มันจะกลายเป็นตำนานเล่าขานไม่รู้จบ ผมเชื่อว่าพี่แว่นกับร้านของแกเป็นแบบนั้นนะ...อย่างน้อยก็ในใจของผมแหละ!
| Create Date : 07 มีนาคม 2548 |
| Last Update : 12 เมษายน 2548 17:58:44 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 4639 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: สวิริญช์ IP: 61.19.47.117 วันที่: 12 เมษายน 2548 เวลา:12:41:21 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [