Group Blog All Blog
|
ปากกับใจ
ปากบอกว่าฉันไม่เป็นอะไรไม่ได้เหงาเศร้าซึมเท่าไหร่ที่เราต้องจบกันไปวันนั้น ฉันสบายๆ ยิ้มได้มานานไม่เหลือความผูกพันติดค้าง แล้วเธอโทรมาหาเพราะว่าเป็นห่วง ฉันตอบเธอไปว่าไม่ต้องห่วง อยู่คนเดียวเดินลำพังยังไหว ฉันมีงานพอดีขอโทษทีต้องรีบวางก่อน แค่นี้นะขอบใจที่โทรมา เธอคงไม่รู้ว่าทุกทีที่วางสายไปหยดน้ำก็ค่อยๆ ไหลจากตา ที่พูดว่าฉันไม่แคร์ ที่แท้ไม่เคยลืมเธอซักวินาที
เก็บมันไว้ข้างในส่วนลึกของหัวใจ
เธอคือช่วงเวลาที่ดีที่สุดแต่ทุกๆ อย่างต้องหยุดไว้เพียงแค่นี้เพราะต่อไปนี้ไม่มีคำว่าเราอีกแล้วถึงยังไงซะฉันก็อยากให้เธอเก็บเรื่องราวของเราสองเอาไว้ว่าอย่างน้อยครั้งหนึ่งเราเคยรักกันเคยได้พบกัน วันข้างหน้าถ้าเธอบังเอิญได้พบใครใหม่ฉันก็คงไม่เสียใจ ฉันไม่เป็นไร ไม่ว่าเวลามันจะผ่านไปนานสักเท่าไรเรื่องของเรายังคงตราตรึงอยู่ที่ใจฉัน ขอบคุณฟ้าที่เราได้เจอกันจะเก็บมันไว้ข้างในส่วนลึกของหัวใจ
สิ้นสุดแล้วเริ่มต้นใหม่ได้ ... เพราะชีวิตมีทิศตะวันออกเสมอ
บ่อยครั้งที่ชีวิตผิดพลาด ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็แล้วแต่ เรามักจะเอาสมาธิไปจดจ่ออยู่กับความผิดพลาดนั้น ซ้ำเติมตัวเองให้ทุกข์ ให้เสียใจ และพยายามจะสร้างคำถามเพื่อค้นหาคำตอบให้ตัวเองอยู่เสมอ ทั้งๆ ที่เราก็รู้ว่าคำตอบที่สร้างขึ้นมานั้น มัน ไม่ใช่ความจริง ที่จะทำให้เราหลุดพ้นจากความเสียใจนั้นได้เลย เราจึงยอมติดกับดักความเสียใจอย่างถอน ตัวไม่ขึ้น และกลายเป็นทาสของมันอย่างรู้ตัว รู้ว่าเสียใจแต่ก็ไม่ทำให้อะไรมันดีขึ้นมา และเราก็ไม่สามารถย้อนเวลากลับไปแก้ไขอดีตได้ แต่ทำไมเรายังเป็นทุกข์กับการเลือกที่จะเสียใจ และทำชีวิตให้มันแย่ลงกว่าเดิมทุกวันๆ ทั้งๆ ที่ก็รู้ว่ารสชาติของมันสุดแสนจะขมขื่นมากมายเพียงใด เพราะ เราเริ่มต้นใหม่ไม่เป็น เราเลยยังทุกข์ระทมไปกับความผิดพลาดของ ชีวิต สิ้นสุดแล้วแต่ก็เริ่มต้นใหม่ไม่ได้ ไปไม่เป็น เหมือนจะมองเห็นทาง แต่ก็เลือกที่จะปิดหู ปิดตา และไม่พยายามจะเปิดใจ เราจึงต้องอยู่กับความเศร้าเสียใจอยู่ทุกคืนทุกวัน ตอกย้ำความผิดพลาดให้ตัวเองอยู่อย่างนั้น Sunflower, sunflower, standing straight and tall, Sunflower, sunflower, youre the tallest flower of them all! Sunflower, sunflower, when your seeds fall to the ground, Sunflower, sunflower, theyll be found! ทานตะวันตระหง่านสูง เจ้าช่างเป็นดอกไม้ที่สูงใหญ่ เมื่อเมล็ดร่วงหล่นสู่ผืนดิน เราจะพบเจ้าอีกครั้งดอกทานตะวัน ลองมองดูวิถีดอกทานตะวันบ้างสิ ชีวิตมีแต่ความเบิกบาน เพราะรู้จักที่จะใช้ชีวิตไปพร้อมๆ กับแสงตะวัน แสงสว่างที่ส่องนำทางให้ชีวิตทุกชีวิต ยังคงมีชีวิต แม้ยามที่ดอกทานตะวันร่วงโรย ก็ยังคงทิ้งเมล็ดพันธุ์ให้เจริญเติบโตงอกงามและรับแสงตะวันได้ใหม่อีกครั้ง เพราะฉะนั้นเราต้องไม่ ปิดตัวเอง แล้วจมอยู่กับความคิดที่ว่าชีวิตต้องเริ่มต้นใหม่ไม่ได้ อย่าทำร้ายตัวเองด้วยการเศร้าเสียใจ แล้วปล่อยให้ชีวิตมันไหลไปเรื่อยๆ อย่างไม่มีคุณค่าและไร้จุดมุ่งหมาย จงใช้ชีวิตให้เป็นดั่งเช่นดอกทานตะวัน แม้ยามผิดพลาด เสียใจ ก็จะมีทางออกของชีวิตเสมอ อับจนหนทางอย่างไร แสงสว่างจากดวงตะวันก็จะคอยส่องทางให้เราได้พบเจอทางออก ชีวิตเราจึงมีทางออก ตราบใดที่บนโลกใบนี้ยังมีทิศตะวันออกแม้ว่าชีวิตจะยังมืดมน จะยังคงจมอยู่กับความผิดพลาด เศร้าใจ ก็จงเศร้าให้ถึงที่ สุด เสียใจ ก็จงเสียใจเสียให้พอ หากยังร้องไห้ ขอให้ระบายน้ำตาออกมา อย่ากักเก็บมันไว้ เมื่อเราเสียใจอย่างถึงที่สุดแล้ว เราต้องกล้าลุกขึ้นมาปฏิวัติตัวเอง และพร้อมที่จะเป็นคนใหม่ ที่ใช้บทเรียนจากอดีตเป็นเหมือนเข็มทิศคอยช่วยบอกทางแก่ชีวิตเพราะ... ความเศร้านั้นมีข้อดีข้อเสียในตัวมันเอง ข้อเสียคือทำให้เราโศกาอาดูร แต่ข้อดีของมันคือ... สอนให้เรารู้ว่าเราจะไม่ผิดพลาดตรงนี้อีก เราจะต้องไม่ร้องไห้ให้กับมันอีก ใครบางคนเคยบอกเอาไว้ตอนที่เสียใจกับความผิดพลาดของชีวิตเพราะ ฉะนั้นแล้วเกิดเป็นคน มีความรู้สึกรู้สาเหมือนกันหมด สามารถเศร้าเสียใจกับอดีตที่ผิดพลาดได้เหมือนกันหมด และก็เริ่มต้นใหม่เหมือนกันหมดเช่นเดียวกัน ขอเพียงกล้าที่จะเป็นนกปีกหักที่พร้อมจะรักษาตัวเอง และออกเดินทางได้โดยไม่กลัวว่าหนทางข้างหน้าจะผิด พลาดซ้ำสอง อย่าลืมนะว่า ... เรามีโอกาสผิดพลาดได้บ่อยครั้งเท่าไหร่ เราก็เดินถูกทางมากขึ้นเท่านั้น
ระหว่างทาง...ของการเดินทางถอยกลับ
 อย่างน้อยวันนี้เราทำดีที่สุด...
แม้ว่าเวลาของความผูกพันมันอาจจะสั้นจนเหมือนเราไม่ได้รักกันและตอนนี้ความห่างไกลก็ได้ใกล้เรามากขึ้นเพื่อที่จะแทรกให้เราห่างกันไปทุกทีเธออยากรู้ไหมว่าทำไมเราต้องห่างกันฉันพยายามหาคำตอบให้กับตัวเองจนวันแล้ววันเล่าฉันก็ยังไม่เข้าใจหรืออาจเป็นเพราะเวลาของเธอกับฉันได้หมดลงแล้วคนบนฟ้าคงกำหนดให้เรามาพบกันแค่เท่านี้และเค้าก็ทำให้เราจากกันมันไม่ยุติธรรมเลยที่เค้าทำให้ฉันรักเธอทำไมเค้าถึงไม่ทำให้ฉันแค่รู้จักเธอเท่านั้นนะถ้าฉันรู้อะไรล่วงหน้าว่ามันจะเป็นแบบนี้สาบานได้ฉันจะไม่รักเธอแม้สักนิดเดียวมันช่างทรมานเหลือเกินกับความรู้สึกที่ฉันเป็นฉันเสียใจที่ไม่สามารถทำอะไรได้มากกว่านี้การสูญเสียครั้งนี้ฉันจะเรียกร้องจากใคร(บางทีคนเราก็ต้องการระยะห่างเพื่อทบทวนความรู้สึกตัวเองว่าเรารู้สึกอย่างไรกับเค้าคนนั้น)มันช่วยฉันได้มากแล้วตอนนี้ฉันคิดว่าสิ่งต่างที่ผ่านมาก็เป็นคำตอบที่ดีสำหรับฉันฉันคงเข้าข้างตัวเองที่คิดไปว่าอาจเพราะคนบนฟ้าอาจกำลังสงสัยเราสองคนอยู่ว่าเรารักกันจริงหรือเปล่าเค้าเลยทดสอบให้เราห่างกันแยกเราไปคนละทางเพื่อทดสอบว่าถ้าเราต้องใช้ชีวิตเพื่อรอคอยใครบางคนที่จะใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันช่วงเวลาที่รอนั้นจะเป็นตัววัดความรู้สึกและพิสูจน์ความแข็งแรงของความรักวัดการกระทำความเสมอต้นเสมอปลายกับการอดทนด้วยเงื่อนไขเวลาของการห่างไกลเมื่อถึงเวลานั้นเราจะได้รู้ว่าเราได้เลือกถูกคนหรือไม่และมันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายกับการต้องทำหัวใจไม่ให้หวั่นไหวกับอารมณ์ความรู้สึกต่างๆที่คอยเข้ามาทำให้ไหวหวั่นกับสิ่งต่างๆที่เปลี่ยนแปลงไปทุกๆวันความห่างไกลจึงเหมือนเป็นตัววัดปริมาณความรักของเราไม่มีใครรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับวันพรุ่งนี้เราจึงกลัวที่จะเผชิญหน้ากับมันเราคิดไปล่วงหน้าว่าต้องเป็นแบบนั้นแบบนี้เราไม่สามารถบังคับให้ใครมารักเราได้และถ้าเธอจะอยู่หรือเธอจะไปจะรักกันมากขึ้นหรือน้อยลงก็จะเป็นเพราะเราสองคนคงไม่ใช่ความต้องการของฉันฝ่ายเดียวหรือเธอฝ่ายเดียว(คงจะไม่มีอะไรที่จะน่ากลัวและเลวร้ายไปกว่าการยอมรับความรู้สึกตัวเองอีกแล้วใช่มั๊ย)วันนี้ฉันจึงมีความสุขถึงแม้ว่าเราจะห่างกันแต่อย่างน้อยฉันก็ไม่เสียใจในสิ่งที่ฉันทำแต่ฉันคงจะเสียใจแน่ๆหากฉันไม่ได้ทำนั่นก็คือการได้รักเธอมีวันที่เลวร้ายมีวันที่สวยงามมีวันที่ว่างเปล่าสุขก็อยู่กับเราไม่นานทุกข์ก็อยู่กับเราไม่นานสุขเคยแวะผ่านมาแล้วก็ไปทุกข์ก็เช่นเดียวกันวันนี้ฉันมีความทรงจำที่ดีระหว่างเราฉันจึงมีเรื่องให้นึกถึงวันดีดีมากมายและฉันก็ได้ยิ้มให้กับความทรงจำนั้นจนณตอนนี้จนถึงวันนี้จึงรู้แล้วว่ายังมีเรื่องราวอีกมากมายให้เราทั้งสองต้องเรียนรู้และเผชิญหน้ากับมันอาจจะลำบากเหน็ดเหนื่อยแต่เชื่อฉันนะว่าสักวันความฝันเราต้องเป็นจริงฉันมีความหวังตราบที่ฉันยังมีลมหายใจเพราะความหวังของฉันนั้นมันเป็นสิ่งที่มีค่าทำให้ฉันมีจุดมุ่งหมายเผื่อสักวันอาจจะได้เป็นดังหวังเมื่อฉันเป็นคนเริ่มต้นฉันก็อยากจะเป็นคนทำให้มันจบถึงแม้ว่าการได้รักคือการเสี่ยงที่จะไม่ได้รับรักตอบแทนการตั้งความหวังคือการเสี่ยงที่จะเจ็บปวดการพยายามคือการเสี่ยงที่จะล้มเหลวแต่ยังไงก็ต้องเสี่ยงเพราะสิ่งที่น่าอันตรายที่สุดถ้าชีวิตนี้ฉันไม่เสี่ยงอะไรเลยถ้ารักเริ่มต้นที่คนสองคนผูกพันกันเข้าใจกันต่างต้องการอยากที่จะร่วมทางเดินด้วยกันวันนี้ฉันก็อยากจะให้เราไว้ใจกันเพราะแน่นอนเราไม่รู้ว่าอนาคตจะเกิดอะไรขึ้นแต่ถ้าวันนี้เราทำดีที่สุดแล้วก็คงไม่ต้องกลัวอะไรวันต่อไปของเราก็คงจะดีเองและฉันก็พอใจกับสิ่งที่ได้รับในเวลานี้ฉันมีความสุขที่ได้รักรักในสิ่งที่ฉันเป็นรักในทุกความรู้สึกดีดีที่ได้รับจากทุกคนรักในสิ่งที่ตัวเองทำและฉันรักในสิ่งที่หัวใจฉันต้องการสำหรับฉันจึงไม่ต้องการอะไรมากมายฉันรู้สึกเหมือนกับตัวเองช่างเป็นผู้หญิงโชคดีเหลือเกินที่ฉันโชคดีที่มีคนที่รักฉันและฉันก็รักเค้ากับผู้ชายอย่างเธอทั้งที่บางครั้งเธอเองก็อาจคิดว่าตัวเองก็ไม่ใช่คนดีอะไรแต่อย่างน้อยวันนี้เธอดีกับฉันฉันจึงไม่สนใจว่าเธอจะเป็นอย่างไรและถึงแม้ว่าเรื่องราวระหว่างเราอาจจะไม่เป็นดังที่เราหวังเลยสักนิดเดียวหรืออาจจะไปไม่ถึงฝันฉันรักเธอและอยากให้เธอมีความสุขแม้ว่าความสุขนั้นจะไม่ได้หมายถึงว่ามีฉันอยู่ด้วยก็ตามและหากความจริงเราต้องจากกันไปจริงๆฉันรับประกันได้เช่นกันว่าถ้าวันนี้ฉันไม่ขอร้องให้เธอมาเป็นของฉันฉันจะต้องเสียใจไปจนตราบชีวิตฉันจะหาไม่เพราะฉันรู้หัวใจฉันดีว่าเธอเพียงคนเดียวเท่านั้นที่อยู่ในใจฉันตลอดมาอยากบอกทุกคนว่าไม่มีใครได้ในสิ่งที่ตัวเองต้องการทั้งหมดไม่มีใครที่เกิดมาสมบูรณ์แบบวันนี้เราควรปล่อยวางเพื่อให้หัวใจไม่บอบช้ำนานเกินจนกลายเป็นแผลในใจที่คอยทำร้ายตัวเองมีความสุขกับความเป็นจริงวันนี้เพราะพรุ่งนี้เราอาจไม่มีโอกาส
|
ขนนกกับดอกไม้
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Friends Blog
Link |
