หนูตา...คิดถึงพอดีกันเลย

บรรยากาศในโรงพยาบาล
...ชวนให้ปลงดีเหมือนกัน
สุขภาพของใครของมัน
ต้องดูแลด้วยตนเอง

....พี่ทิดค่อนข้างจะคุมอาหาร
(คุมจนพุงจะออกข้าง)
แต่แวะคลังเสบียงทีไร...๕๕๕
หร่อยๆทั้งน๊านนน...
จาคุมให้ลำบาก...ทำไมว๊า...

โห๋ย..พี่ทิดกระหร่องเอ๋ย ชะลูดแล้วพี่...

อยากจะให้ต่อยอดขุนพลล่ะซี๊


แต่พี่จ๋าผมขาวเริ่มประปราย

จะโทษคนตัดอีกล่ะซี๊

ตุลา ไปตรวจหนหน้า อีกที?


น้ำตาล ลด แน่นอน

แต่.....
น้ำเมา เพิ่มขึ้น ชัวร์ เพราะลุงทิดไปเยี่ยมถี่เกินไป

เล็กเอ๊ย...ลุงพี่ทิดน่ะ ให้แกมาเยี่ยมถี่ถี่เห๊อ

ของกินของฝากพี่พะเรอพ๊ะรึ๊ก

หนูเอ๋ย..มื่ออื่นก๊ะบอลยูโรแล้วเน่อ

ไสเจียเน่อ ทีมตรางู ไม่ได้ตีตั๋วมากะเขา

พี่แหม๋วหนูก็ไปหาหมอวันเดียวกับพี่เลย
(แต่คงจะคนละโรงพะบานกัน)

..
..
แหะๆ กระเพาะหนูค่ะ
โรคเดิม ๆ
เริ่มจะคุ้นกับคุณหมอแล้ว


..
..
ไม่อยากเลยค่ะยามันขมปิ๊ดปี๊แล้วก็
ทำไมหนอบางเม็ดต้องเคี้ยวก่อนกลืนด้วย

พี่แหม๋ว..เรื่อง รพ. กะมินนี่ ไม่อาวเลยอ่ะค่ะ
ถ้าไม่ปางตายจริง ๆ ไม่มีไปเตร็ดเตร่
ตั้งแต่ตอนที่พ่อมินป่วยเมื่อตอน 47 นู่นอ่ะ
เข้า-ออก แทบทุกวัน ก้อได้เจริญสติ
ตั้งแต่ตอนนั้นมาแล้วค่ะ
แต่นี้ไปคงเลี่ยงไม่ได้แล้วอ่ะพี่
เพราะเมื่อ 2-3 เดือนก่อนที่เวียนหัวบ้านหมุนหน่ะ
มีความดันสูงแถมมาด้วย
เลยกลายเป็นต้องมากินยาหลังอาหารเช้าทุกวัน
ทั้ง ๆ ที่มินไม่ได้เป็นคนกินอาหารเช้า
ก้อกินมันหลังกาแฟเนี่ยหล่ะพี่
แล้วต้องไปให้หมอเช็คทุก 2 เดือน
เฮ๊อ..ทั้งเยาวเรศรุ่นเจริญศรี บวกกับ..
อนิจจัง วัตตะสังขาราเน๊อะพี่เน๊อะ..ฮ่า ๆ ๆ

หนูทิ^_______^คนละโรงพะบานชัวร์

บ้านหนูอยู่คนละมุมเมืองพี่เลย

ยาอะหยัง^^"เคี้ยวก่อนกลืน

จริงๆแร๊ะ ไม่มีโรคภัย ไม่ต้องห่วงอะไรทั้งนั้นดีที่สุดโน๊ะหนูทิ



น้องมินเอ๋ย Pay it back!!!

ร่างกายเรามันสมบุกสมบันมานานไง

ตอนนี้ต้องตอบแทนคุณ เบื่อกินยา ก้อต้องกิน อย่าลืมเป็นเด็ดขาด

รักษาสุขภาพกัน อั๊พแอ๋นด๋าว :)

วันนี้ดูหนังฝรั่ง "55 วันที่ปักกิ่ง" ช่องไทยพีบีเอส นางเอกสวยมากๆ ดูไปก็คิดถึงพี่แหม๋วว่าจะนั่งดูอยู่หรือเปล่านะ?

~...สุขสันต์วันบ๊ะจ่าง...~

^
^
^

หนู Q ขา...ไม่ได้ดูจริงๆค่ะ สายเดียแท้แท้ ^^"


เห็นบ๊ะจ่างแล้วน่ากินจริงจริ๊งค่ะO___o

Mrs.Ballack เอ๊ย....
ขอบใจหลาย ที่บอกให้ดูน้องเจน
กะสารพัดของน่ากิน....ดูซะหิว
คนกำลังงดมื้อค่ำ...เดือดร้อนต้องไปรื้อค้นตู้เย็น
ได้ข้าวเม่า(เย็นๆ) otop มาประทังชีวิต...๕๕๕
.....คืนนี้ก็คงก้มหน้าก้มตา เชียร์บอลรองต่อไป
บอลแพ้ก็คงเฉยๆ...ทำใจได้สบายๆ..หุๆๆๆ
(ผลพวงจากการเชียร์หงส์....)

Monday Morning ค่ะ พี่แหม๋ว
เมื่อคืนจะ 2 ทุ่มอยูแล้ว
มินก้อให้นึกอยากกินบะหมี่หมูแดงจัง
แต่นึกถึงว่าต้องขับรถออกจากบ้าน
ไปกลับ 20 โล เพื่อบะหมี่ห่อเดียวนี่นะ
ไม่อาวดีกว่า..ว่าจะไปต้มมาม่าแล้วเชียว
ไม่เอา ไม่เหมือน ไม่กิน..ฮ่า ๆ ๆ ๆ
เลยคิดตอนนั้นว่า พรุ่งนี้ต้องซื้อมาตุน
เข้าตู้เย็นไว้เผื่อว่าเวลาอยากกิน
ก้อเอามาเวฟเอา...แต่พอเช้ามานี่
มันเฉย ๆ แล้วค่ะ..ฮ่า ๆ ๆ..
บ้า ๆ บ๊อง ๆ อ่ะมินหน่ะ..

^
^
^

น่าจะเป็นเรื่องของ2คนร่วมอดอาหาร5555



พี่ทิดเอ้ย...แล้วอย่าลืมเน่อ หามาให้หนูกินด้วย



มิน...บ่อยครั้งเลยพี่ก้อเป็นแบบหนู

และบ่อยครั้งก้อขาดสติ...พอเงยหน้ามา


กล่องเอย กระป๋องเอย เวลาหิวมากๆเนี่ย

พี่แหม๋วคนสวยขา มาส่งเสียงดีใจที่เยอรมันชนะเมื่อคืนค๊า อิอิอิ

ตอนนี้อุ้มเลยต้องมานั่งลุ้นอิตาลี่อยู่ค๊า ขอให้ชนะเถิด เพี้ยงงงงงงงง

อดนึกถึงหน้าพี่แหม๋วไม่ได้ค่ะตอนป้าข้่าง ๆ ส่งเสียงทั้งสองเสียงออกมา

ขอให้คราวหน้าไปหาหมอ น้ำตาลลดฮวบ ลดฮาบน๊าค๊าพี่แหม๋วคนสวยยยยยย

หวัดดี วันอังคารค่ะพี่แหม๋ว
เมื่องานเย็น มินแวะซื้อบะหมี่มาเก็บไว้ 2 ห่อ
เมื่อคืนทำลายทรัพย์สินไปแล้วห่อนึงค่ะ ฮ่า ๆ ๆ
พี่แหม๋ว..ไปดูไข่นกลูกเล็ก ๆ
ในตู้จดหมายมินจิคะ..

มารายงานตัวค่า พี่แหม๋ว เชื่อจริงๆเลยว่า กำลังใจและความอารมณ์ดีทำให้พี่ยังยิ้ม ได้เวลาที่หลายคนอาจคิดว่ายากจังที่จะยิ้มได้

สู้ค่ะสู้