ตื่นขึ้นมาด้วยความตั้งใจจะทำอะไร ที่ยังค้างคาอยากทำตัวให้มันวุ่นวาย จนกว่า วันจะผ่านเลยไปเช็ดฝุ่นตามแจกัน ล้างจาน และจัดห้องนอนให้มันดูใหม่จัดดอกไม้ พรวนดิน รดน้ำ เล็มใบวันนี้คงยาวนานผ่านเวลามาเกินเที่ยงวัน ถึงทำอะไรที่เป็นเรื่องราวแต่ที่ทำลงไปก็เปลืองแรงเปล่ายังไม่ลืมความหลังทั้งที่ทำอะไรเรื่อยไป ไม่หยุด ไม่ยอมให้ใจมันว่างแต่ก็ยังไม่ดีขึ้นเลยสักอย่างยังทุรนทุรายก็ในใจฉันมันยังรักเธอ มันยังฝังใจ มันยังไม่ลืมทั้งที่เธอทำร้ายกัน ลากันไปนานแล้วและที่หัวใจ ที่ยังฝังจำ ที่ยังฝังใจ ที่ยังไม่ลืมไม่เข้าใจทำไม ถึงเป็นแบบนี้ก่อนจะนอนยังมีน้ำตาที่รินเอ่อมาด้วยความทุกข์ตรมข่มตานอนเพียงใด ก็เกินจะข่ม ใจก็ยังอ้างว้างถึงอย่างไรก็คงต้องทน จนกว่าหัวใจจะลืมทุกอย่างผ่านอีกวันที่มันแสนทรมาน วันที่ไม่มีเธอ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
แวะมาฟังเพลงด้วย...