|
บักปั๊กน้อย ( ปีใหม่ 2552)
ตามที่ได้กล่าวอ้างไว้
จะนำภาพการกลับบ้าน กรุงเทพฯ - อุบลราชธานี มาฝาก
เริ่มต้นเดินทางในคืนวันที่ 30 ธันวาคม
ณ หัวลำโพง
ขอแนะนำ --> ตู้นอนแอร์ สะอาดกว่าตู้นอนพัดลม
แต่ก็มีแมลงสาบตัวเล็กๆน่ารัก คอยต้อนรับท่านเหมือนกันไม่แบ่งชนชั้น
--> ตู้นอนรถไฟในหน้าเทศกาล ต้องจองล่วงหน้าสามเดือนและต้องมีบุญเก่าสะสมมาดี
พอเข้าบ้านอย่างแรกที่ทำคือ วางแผนเรื่องกิน
ตามที่ได้ไปฝอยไว้กับคุณแฟนผมฯถึงร้่านเนื้อย่างเกาหลี(แบบอีสาน)ในตำนาน
" เนื้อย่างสุภาพภาพภาพพพพพพ "
ก็ต้องนำภาพมาให้ยลตามระเบียบ
ความแซ่บของร้านนี้คือ
--> หมักเนื้อด้วยเนยและไวน์ (ส่วนเนยจริงมั้ย..ไม่รู้ ไวน์ฝรั่งเศสหรือไวน์ไทยบ้าน..ไม่รู้)
รู้อย่างเดียว...มันแซ่บแบบไม่กลบเนื้อแท้ของเนื้อที่หมัก
--> สามารถนำผักมาเสริมเองได้ เช่นแม่ข้าพเจ้านำเข้าคื่นฉ่ายมาเอง
--> เบยลาวที่เห็น ก็เอามาเอง
--> เอาน้องหมามาก็ได้ แต่น่าจะเป็นพันธุ์เล็กเท่านั้น เห็นใจกันบ้างสิ
ร้านอยู่ในซอยเดียวกับโรงเรียนลือคำหาร วารินชำราบ
เข้าซอยแล้วให้มองซ้ายไว้ หาป้ายร้านที่ปากซอยย่อย ประชาแสนสุข 9
เบอร์ร้าน (045)322 117
ตอนมากินครั้งแรกกับที่บ้าน เป็นตอนกลางคืน
ถนนไม่ดีเท่านี้ ป้ายบอกที่ปากซอยก็ยังไม่มี
ตอนนั้นเกิดความรู้สึกว่า
ถ้ามันไม่อร่อยมาก พ่อกับแม่ก็ต้องตั้งใจเอาลูกมาปล่อยทิ้งแน่ๆ ซอยมันลึกลับเหลือเกิน
การกลับบ้านก็เป็นอย่างทุกครั้งที่เป็น
เช้าพาโบจังคุนชิไปทุ่งฯ - หาอะไรกินที่ตลาดใหญ่ - สายปรึกษาว่าเที่ยงจะกินอะไร
เที่ยงอร่อยแซ่บ - บ่ายพาคุนชิโบจังออกไปฉี่ - บ่ายแก่ๆปรึกษากันว่าเย็นนี้กินอะไร
เย็นพ่อออกไปวิ่งที่ทุ่งฯ - ค่ำทำกับข้าวกินกัน - ค่ำๆดูหนังหรือทีวี
บางวันเราอาจไปเดินเล่นที่โลตัส พ่อจะมุ่งตรงไปที่แผนกเครื่องใช้ไฟฟ้าและใช้เวลาไม่ต่ำกว่าครึ่งชั่วโมงที่นั่น
(พ่อชอบเครื่องใช้ไฟฟ้ามาก...ตอนเด็กๆ พ่อก็ชอบไปร้านขายเครื่องใช้ไฟฟ้า ข้าพเจ้าชอบเปิดตู้เย็นที่โชว์ในร้าน ระหว่างรอพ่อ ดีใจที่บางเครื่อง กดน้ำแข็งที่ฝาตู้ได้)
ที่โลตัส ก่อนกลับพ่อจะหยิบโยเกิร์ตรสจืดใกล้หมดอายุจำนวนสองถ้วย(ไม่เคยมากกว่านี้)
แล้วกลับบ้าน
นุ้ย: พ่อ ทำไมไม่ซื้อยกแพ็ค
พ่อ: มันใกล้หมดอายุแล้ว
นุ้ย: ก็ซื้อแบบใหม่ๆดิ
พ่อ: มันแพงกว่า แล้วกลับไป พรุ่งนี้กินกับแม่ก็หมดพอดี
แล้ววันรุ่งขึ้น พ่อก็จะบอกแม่ว่าจะไปโลตัสเพื่อซื้อโยเกิร์ตอีก
แต่ข้าพเจ้ารู้ดี ภายใต้คำว่า "โยเกิร์ต" ของพ่อ
มันคือ แผนกเครื่องใช้ไฟฟ้าที่โลตัส
น้องหมาแก่ๆข้างบน
เป็นหมาที่ตลาดใหญ่ ชอบเห่า เสียงเห่าแบบตุ๊กตาหมา เสียงแอ๊บๆแหบๆ
แม่ค้าในตลาดเรียกว่า ไอ้เตี้ย...มันเห่าขอของกินจนอ้วน
แม่ค้าข้างบน กำลังทำปากหม้อญวน
ลุงสามล้อข้างบน เป็นยานพาหนะที่เคยนั่งไปโรงเรียนประถม ตอนนั้นนั่งกับน้องชายห้าบาท
วันนั้นนั่งไปทุ่งฯติดกับโรงเรียนประถมเดิม
จ่ายลุงไปยี่สิบบาท เป็นค่าไทม์แมชีนย้อนคิดถึงอดีต
นอกจากร้านเนื้อย่างสุภาพ
ยังติดคุณแฟนผมฯอีกหนึ่งที่ คือ หาดคูเดื่อ
ก็ไปตามสัญญานะ แต่ไม่ประทับใจเลย คนเยอะอาหารหมด
แถมโบจังเมาแพด้วย ขึ้นแพไปก็ทำท่าเหมือนตุ๊กแกอ้วนเกาะแหมะี่ที่พื้น ไม่ยอมไปไหน
พอกลับบ้าน ก็งอนรีบไปนอนกัดตุ๊กตานอนเลย (โบไม่ชอบแพ)
เอาเป็นว่า ไม่ประสบความสำเร็จในการกินและนอนดังคาด
ครั้งหน้าจะทำการบ้านให้ดีกว่านี้ แล้วจะขอแก้มือ
ช่วงปีใหม่เป็นช่วงที่หลายๆร้านปิด
เช่น ร้านกาแฟจักรวาลใจ ร้านส้มตำยายเต่า(ตำลงทุ่ง) ร้านรถเข็นอาหารเวียดนาม ร้านก๊วยจั๊บ99
เลยอดกิน อดเก็บรูปมาฝาก
เพราะฉะนั้น โอกาสหน้าเจอกันเด้อ
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
รูปที่อัพ แต่งรูปผ่านโปรแกรม Photo scape
ได้มาจากบล็อกคุณแอน --> //iannnnn.com/go/geek/page/7
คุณแอนบอกว่า "โปรแกรมแต่งรูปฯ ที่ดีที่สุดในสุริยจักรวาล"
ซึ่งข้าพเจ้าเห็นด้วยอย่างยิ่ง
| Create Date : 05 มกราคม 2552 | | |
| Last Update : 5 มกราคม 2552 16:34:47 น. |
| Counter : 817 Pageviews. |
| |
|
| |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
