BlogGang.com : : oblique - come out? hidden?

come out? hidden?

ในเรื่องต่างๆนั้น ผมเองก็คงจะออกความเห็นอะไรได้ไม่มากนัก เนื่องด้วยประสบการณ์ที่ยังมีไม่เพียงพอที่จะไปแนะนำ หรือให้คำปรึกษากับใครๆได้
แต่การที่ได้เข้ามาอ่านเรื่องราว และความเห็นของหลายๆท่านในนี้ ก็เป็นเหมือนกับการพัฒนาตัวผมไปกลายๆ
เพราะการอ่านความเห็นทั้งหลายเหล่านี้ ได้ช่วยให้ผมมีมุมมองและทัศนคติที่ต่างไปจากเดิม......และยังทำให้ผมได้เข้าใจอะไรๆมากขึ้นอีกด้วย

การที่จะคัมเอ้าท์หรือไม่นั้น มันก็ขึ้นอยู่กับความสบายใจของเจ้าตัว และคนรอบข้างของเขาด้วย
สำหรับตัวผมเอง ผมไม่เคยอายที่จะบอกใครๆว่า ผมเป็นเกย์ จะติดอยู่ก็แค่ 3 คน คือ พ่อ แม่ และพี่ของผม
ผมรู้เสมอว่าพวกเขาน่ะรักผม แต่ผมคิดถึงปฏิกิริยาที่อาจจะเกิดขึ้น ครอบครัวของผมอาจจะมองผมในมุมมองที่แปลกไป พวกเขาอาจจะปฏิบัติต่อผมไม่เหมือนเดิม
และปฏิกิริยาเช่นนั้น คงจะทำให้ผมใช้ชีวิตอย่างไม่เป็นสุขแน่นอน ผมจึงเลือกที่จะปกปิดไว้ ถึงแม้ว่าพวกเขาอาจจะรู้สึกได้ ว่าลูกชายคนเดียวของพวกเขาต่างจากคนอื่น

เนื่องด้วยกระทู้นี้พูดถึงแม่กันเสียมาก
ผมก็อยากจะขอแสดงความเห็นว่า ตัวผมเอง ก็ได้รับอิทธิพลมาจากแม่มากพอสมควร
เนื่องด้วยในตอนที่ผมเป็นเด็กนั้น ชีวิตของผมมีแต่แม่ แม่ แม่ และแม่ เพราะแม่ เป็นคนที่คอยดูแล และเอาใจใส่อยู่เสมอๆ
กลับกันกับพ่อ ที่วันๆเอาแต่ทำงาน จนแทบจะไม่ได้เจอหน้าลูกด้วยซ้ำ ทำให้ภาระการเลี้ยงดูทั้งหมดเป็นของแม่
แม่มักจะคอยห้ามไม่ให้ผมไปวิ่งเล่นกับเพื่อนๆ แต่กลับสั่งในผมอยู่แต่ในบ้าน
แต่กระนั้นแล้ว แม่ของผมก็เป็นคนที่คอยสั่งคอยสอน ให้ลูกๆเป็นคนดี
ถึงแม้ว่าลูกๆจะโตมาอย่างไม่โดดเด่นนัก แต่ก็ไม่เคยที่จะทำอะไรออกนอกลู่นอกทางเลย

ผมเคยลองคิด....คิดถึงสาเหตุที่ทำให้ผมเป็นเกย์
......เพราะความที่ผมไม่ค่อยได้รับความรักจากพ่อ?
......เพราะการที่ชีวิตวัยเด็กของผมนั้นแวดล้อมไปด้วยผู้หญิง??
.....เพราะความที่สนิทกับแม่ของตัวเองมากเกินไป???
แต่ไม่ว่าจะเป็นสาเหตุใด ผมก็เป็นไปแล้ว และผมก็ภูมิใจกับความเป็นตัวของตัวเองอีกด้วย
ผมอาจจะเคยอายที่เกิดมาเป็นแบบนี้........แต่วันนึงที่ผมได้มาเจอกระทู้นี้ ความคิดเหล่านั้นก็เริ่มจากหายไป
ผมเริ่มที่จะเปิดตัวกับเพื่อนสนิทๆ และปฏิกิริยาที่ได้รับมานั้น ก็น่าพอใจมากทีเดียว
และนั้นก็ทำให้ผมมีความสุขกับการที่ได้เป็นตัวของตัวเอง

แต่สำหรับคนอื่นนั้น ผมก็คงจะให้ความมั่นใจไม่ได้ว่า การคัมเอ้าท์ของทุกคนจะเป็นไปได้ดี
แต่การที่จะปกปิดจนทำให้ตัวเองจะอึดอัดและรู้สึกแย่ ก็อย่าเลย.....คุณไม่จำเป็นต้องทำให้ทุกคนพอใจในตัวคุณ
คงจะไม่มีใครในโลกที่จะทำให้ทุกคนพอใจในตนเองได้
แต่เราก็ควรจะเลือก...เลือกที่จะทำทุกอย่างอย่างดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ และจงพอใจกับการกระทำของตน
ไม่ว่าผลลัพธ์จะออกมาเป็นยังไง แต่ถ้าเรามีความสุขที่จะได้ทำ และการกระทำนั้นไม่ส่งผลร้ายต่อตนเองและผู้อื่น ก็จงทำไปเถอะ
จงตะหนักไว้ว่าชีวิตของคนเรานั้นคงจะไม่ยืนยาวนัก
เราจะมั่นใจได้อย่างไร ว่าวันพรุ่งนี้ เราจะยังมีลมหายใจอยู่?

ข้อความด้านบนทั้งหมดนี้เป็นเพียงความคิดเห็นส่วนตัวของผมเท่านั้น
ความคิดเห็นที่อาจจะมาจากมุมมองเพียงไม่กี่ด้านที่ผมมีอยู่
ต้องขอโทษไว้ตรงนี้ด้วยนะครับ ถ้าหากข้อความเหล่านี้ดูออกจะสับสนวกวนไปหน่อย
ซึ่งสาเหตุก็คงจะเป็นการที่ผมเรียบเรียงความคิดไม่ค่อยจะได้เรื่องนัก
และหากมีส่วนใด ที่ทำให้ใครไม่พอใจก็บอกผมด้วยนะครับ ^O^

*******

Create Date : 09 เมษายน 2549

Last Update : 9 เมษายน 2549 22:18:24 น.

4 comments

Counter : 250 Pageviews.

อ่านแล้วเข้าใจความรู้สึกเลยครับ โชคดีที่พี่น้องของผมรู้ แต่พ่อ แม่ ยังไม่รู้ ส่วนสังคมโดยรอบก็น่าจะรู้หรือใครมาถามก็บอกไปเลย ผมขี้เกียจปิดบังแล้วมั้งครับ

แต่ใครหลายๆคนบอกผมว่า "พ่อแม่ เขาเลี้ยงเรามา ยังไงก็รู้ว่าลูกตัวเองเป็นอย่างไร เพียงแต่ว่าท่านจะพูดหรือไม่" - - - ไม่รู้ว่าจริงหรือป่าว

ขออนุญาตแอดบ็อคของนายนะครับ

โดย: Thus Spoke Eitthakorna

วันที่: 9 เมษายน 2549 เวลา:23:04:29 น.

เพิ่งจะเข้ามาเห็นนะครับ

1 vote สำหรับ ความภูมิใจกับความเป็นตัวของตัวเองครับ

โดย: sego IP: 58.9.17.63 วันที่: 11 เมษายน 2549 เวลา:0:41:48 น.

ถ้ามีความสุข และไม่ทำให้ใครเดือนร้อน ไม่ต้องสนใจคนอื่นที่ไม่ใช่ครอบครัวมากนักหรอก เพราะเวลาเราทุกข์หรือสุข พวกเค้าเหล่านั้นก็ไม่ได้มารับรู้ด้วย เลยไม่รู้ว่าจะสนใจคนพวกนั้นไปทำไม...ความแตกต่างไม่ใช่ความแปลกแยก

โดย: Lucifer : prince of DarkNeSS IP: 168.120.27.127 วันที่: 11 เมษายน 2549 เวลา:15:38:37 น.

Sawasdee...
like idea..na...cheer you up

โดย: nam IP: 62.252.224.16 วันที่: 12 พฤษภาคม 2549 เวลา:17:12:19 น.