บันทึกวันหยุดฤดูใบไม้ร่วง

เข้าวันเสาร์ พ่อบ้านตั้งนาฬิกาปลุกไว้แต่เช้า วันนี้ต้องออกจากบ้านแต่เช้าให้ได้ เพราะได้ข่าวว่าถนนไฮเวย์ทางไป กรุงเบอร์ลิน นั้นรถติดมากในช่วงของวันหยุดฤดูใบไม้ร่วง ความจริงคุณนาย(เมียฝรั่ง)อย่างดิฉันตื่นก่อนเสียงนาฬิกามันจะดังขึ้นด้วยซ้ำ ดิฉันเลยลุกขึ้นมาอาบน้ำเพื่อจะได้รับความสดชื่นสบายกายสบายตัว ส่วนคุณพ่อบ้านยังหลับปุ๋ยอยู่เลย ขี้เซาตามระเบียบ ขนาดตั้งนาฬิกาปลุกเองนะคะยังไม่ได้ผล หมามอลลี่วิ่งออกจากตะกร้าที่นอนของมัน วิ่งไปหาพ่อบ้านเอาคางเกยเตียงราวกับรู้ว่าพวกเราจะเดินทางจากมันไปหลายวันอย่างนั้นแหละ คุณนายเมียฝรั่งจัดการต้มน้ำร้อน ชงกาแฟเตรียมตะกร้าอาหารเช้า โดยไปซื้อเอาขนมปังในร้านข้างหน้า ที่เขาอบใหม่ๆอร่อยนุ่มดี แล้วคุณนายอย่างดิฉันก็หันไปจัดผ้าที่ยังกองอยู่บนโต๊ะลงในกระเป๋าเดินทางให้เรียบร้อยเสียที เฮ้อ เป็นคุณนายเมียฝรังเนี่ยมันต้องทำเองหมดทุกอย่างเลยนะเนี่ย แล้วมันจะถึงเบอร์ลินกันเมีื่อไรเนีย อย่าบ่นเลย ไปปลุกคุณพ่อบ้านให้ลุกขึ้นมาดีกว่านึกแล้วชักฉุน กลิ่นกาแฟอบอวลอยู่ทั่วครัว

ปาไปเกือบเจ็ดโมงกว่าๆ กว่าที่คุณนายเมียฝรั่งและคุณพ่อบ้านจะได้เคลื่อนรถออกจากอู่ โดยที่ทิ้งเจ้าหมามอลลี่ให้อยู่บ้านกับลูกชายคนโต พอออกรถได้คุณพ่อบ้านก็เร่งเครื่องอย่างเต็มที่ ทำให้คุณนายเมียฝรั่งมองค้อน พลางเอ่ยออกไปว่าไม่ต้องรีบร้อนอะไรนักหนาหรอก แหมตอนตื่นแล้วไม่ยอมตื่น จะมาเร่งเอาตอนนี้มันจะช่วยอะไรได้ ขับดีดี คุณนายกำชับ  เจ็ดโมงกว่าอากาศยังดูอึมครืมชืมเขา ลมพักแรงหนาวเย็น เป็นธรรมดาของบรรยากาศในหน้าฤดูใบไม้ร่วง คุณนายเมียฝรั่งภาวนาอยู่ในใจว่าอย่วให้ฝนตกเลย ไปเยอรมันมีไหนๆในช่วงนี้ฝนตกทุกที รถพาพวกเราตะบึงไปข้างหน้ากับวิวข้างทางอันอึมคลืม เช้านี้รถบนถนนไฮเวย์ยังไม่มากเท่าไร พวกเราแวะเติมน้ำมันร้านข้างถนนและซื้อขนมปังอบใหม่ หอมกรุ่น และการเดินทางในวันหยุดของฤดูใบไม้ร่วงซึ่งมีจุดแรกอยู่ที่กรุงเบอร์ลินก็เริ่มขึ้น

บนทางไฮเวย์เริ่มมีรถเพิ่มมากขึ้น ทั้งรถบรรทุกและรถพ่วงแบบท่องเที่ยว คนแถบแสดนดิเนเวียพอหนาวหน่อยก็จะไปพักผ่อนท่องเที่ยวที่กลุ่มประเทศที่มีอากาศดีและข้าวของราคาถูกกว่าประเทศตัวเอง รถคู่ใจพาพวกเรามาได้เกือบครึ่งทาง พวกเราก็เลยจอดพักรับประทานอาหารเช้ากัน ทั้งรถเก๋งและรถบัสจอดอยู่ก่อนแล้วแทบจะหาที่จอดไม่ได้แต่ก็ไม่ยากเกินควร ข้างนอกลมออกแรงอากาศหนาวลมแรง เห็นเดินลงมาจากรถทัวร์ต่างก็จะไปเข้าห้องน้ำกัน มีกลุ่มนักเรียนชั้นโตมากันเป็นรถบัสเลย โชคร้ายเพราะคุณนายเมียฝรั่งต้องไปยืนเรียงแถวเข้าห้องน้ำกับพวกเด็กหัวแดงพวกนี้ ต่างคุยกันเสียงดังเป็นภาษาเดนมาร์ก ซึ่งเป็นภาษาที่คุณนายเมียฝรั่งเข้าใจเป็นอย่างดี ก็เด็กเดนมาร์กกำลังไปเที่ยวเยอรมันในวันหยุดฤดูใบไม้ผลิกัน รำคาญจังต้องมาเข้าแถวยาวเยียดกับเด็กพวกนี้ ตังพวกมันสูงโย่งเกือบทุกคนเลย ถ้ามาเที่ยบกับหุ่นคุณนายเมียฝรั่ง  พอเข้าห้องน้ำเสร็จหาที่ทานข้าวได้แต่นั่งไม่ได้เพราะมันเย็นเกินไป เลยนั่งทานอาหารเช้ากันในรถนั่นแหละ ขนมปังที่ซื้อมาจากร้านปั้มน้ำมันอร่อยมาก พร้อมกับกาแฟที่ชงมาจากบ้านหอมกรุ่นเชียว เคี้ยวขนมปังไปมองดูผู้คนไป เดินกันเข้าออกจากร้านปั้มน้ำมันแห่งนี้ ส่วนมากก็เข้าไปเข้าห้องน้ำกันหรือไม่ก็ซื้อของจุกจิก พวกขนมขบเคี้ยวติดไม้ติดมือกันไปทานในรถ ส่วนคุณนายเมียฝรั่งไม่ซื้ออะไร เพราะเตรียมมาหมดแล้ว

เกือบบ่ายสองรถคู่ใจก็พาพวกเรามามาถึงตัวเมืองเบอร์ลิน กีพีเอส เพื่อนยากพาพวกเราขับลุยใจกลางกรุงเบอร์ลินจนไปถึงโรงแรมที่พวกเราจองไว้ชื่อโรงแรม NH Berlin Mitte Leipzinger Stresseชื่อมันแปลกและไม่ได้ให้ความหมายอะไรเลย โรงแรมแห่งนี้อยู่ไม่ใกลจากประตู บรันเดนบรูก เท่าไร แต่กว่าพวกเราจะไปถึง โรงแรมก็เล่นเอาเหงื่อแตกเหมือนกันค่ะ เพราะการขับรถของชาวเบอร์ลินนี่มันรีบร้อนรีบเร่งเสียเหลือเกิน อย่างว่าหละค่ะ เมืองกรุงก็อย่างนี้แหละค่ะ ทุกตารางนิ้วของถนนเต็มไปด้วยรถ จอดเรียงกันเป็นเส้นเป็นสาย โอ๊ย ยังไงก็ขอภาวนาให้หาที่จอดรถตอนเช็คดินให้ได้บ้างเถอะค่ะ เหมือนโชคเข้าข้างเห็นชื่อโรงแรมตัวเบ้อเริ่อ และหน้าโรงแรมเขาก็กักไว้ให้แขกจอดเช็คอินได้ เลยสบายโก๋ไปเลย คุณนายเดินฉับๆตามพ่อบ้านเข้าไปโรงแรมหรู อื้อหือคุณพ่อบ้านทำไม่จองได้เจ้าโรงแรมหรูขนาดนี้ ได้คำอธิบายภายหลัง พวกอื่นมันเต็มหมดเพราะช่วงนี้มันเป็นวันหยุด เฮ้อ คืนละ สามพันห้า เอาหละค่ะ ยังไงขอให้นอนให้อิ่มในห้องหรูๆของโรงแรมสมกับเงินที่จ่ายไปก็แล้วกัน ได้ห้องเบอร์เจ็ดร้อยกว่า เดินหาห้องแทบเวียนหัวในที่สุดก็เจอ คุณนายหมดแรงนั่งรถมาทั้งวัน ขอลงอ่างพลำเพลงสมกับความเหนือยกายเสียหน่อย ห้องน้ำสะอาดเอี๋ยมอ่องแวววาว ขวดแซมพูและสบูน้ำ กลิ่นหอมกลุ่น คุณนายเอามาฟองทั้งหัวทั้งตัวฟองกระจายเต็มอ่างน้ำ นอนแช่จนน้ำเย็น ถึงยอมออกจากอ่างน้ำ เช็ดตัวเสียเอี่ยมทาแป้งต่างตำรำรอง แล้วมุดใต้ผ้าห่มผลอยหลับไปในตอนบ่ายแก่อย่างไม่รู้ตัว ในโรงแรมใจกลางกรุงเบอร์ลิน