<<< a_somjai a_somjai's blog === อ่านเขียนบล็อก อ่านเขียนโลก <<<== a_somjai อ่านเขียนบล็อก a_somjai a_somjai's blog
Group Blog
 
All Blogs
 

ปิดเทอมไปโตเกียว...หายใจไม่ออก เป็นหวัด, ไปโอซาก้า นารา....กลับมาโชคดี

From อ๊อม
To ทุกคน
date Mar 3, 2008 10:05 PM
subject ไปโตเกียวนะจ๊ะ


หวัดดีค่ะทุกคน
หลังจากปิดเทอมมาได้อาทิตย์กว่า ๆ ก้ได้เวลาออกไปเที่ยวแล้ว
จะไปหายุ้ยที่โตเกียววันพรุ่งนี้ ออกเดินทางตอนแปดโมงกว่า
เพราะต้องนั่งรถไฟไปขึ้นรถบัส ที่เมืองนาโงย่า แล้วจากนาโงย่าไปโตเกียว ประมาณเจ็ดชั่วโมง
นั่งรถบัสก็สบายดี ถูกด้วย
ไปถึงคงประมาณ สี่โมงกว่า
แล้วต้องขึ้นรถไฟไปหายุ้ยอีก

แต่ก็อย่างที่บอก
เดินทางที่ญี่ปุ่นง่ายนิดเดียว ถ้ารู้ว่าต้องขึ้นสถานีไหน ลงสถานี่ไหน กับมีตังค์ แค่นั้นแหละ

จะกลับวันที่ 11 นะจ๊ะ เพราะฉะนั้นอาจจะไม่ได้เล่นเน็ต
กลับมาแล้วจะส่งรูปมาให้ดูเน้อ

รักและคิดถึงทุกคน
อ๊อม







date Mar 12, 2008 12:42 PM
subject โตเกียว..หายใจไม่ออก


สวัสดีค่ะคุณพ่อ คุณแม่ คุณไอซ์
สบายดีกันใช่มั๊ยทุกคน
กลับมาแล้ว เมื่อวานนี้เอง
และเมื่อวานนะโคตรตซวยเลย กว่าจะกลับมาถึงก็ทุ่มกว่า หิวก็หิว
เลยจะไปซุปเปอร์มาร์เก็ตหน้ามหาลัย แล้วมันก็ปิด
เลยต้องขี่จักรยานไปอีกที่ซึ่งไกลมาก หิวก็หิว

จริง ๆ ที่โตเกียวคนก็ไม่ได้แน่นอย่างที่คิด ดูเป็นระเบียนเรียบร้อย สะอาดมาก
ไปไหนมาไหนก็สะดวก หอพักของยุ้ยก็หรูหรา(สมราคาแพงลิบ)
ที่ ๆ คนเยอะ ๆ ก็เฉพาะย่านช้อปปิ้งแหละ อย่างชิบุยะ ชินจูกุ อะไรพวกนี้
ถึงอ๊อมจะไปหลายวันแต่ก็ไม่ได้ไปเที่ยวหลายที่นะ
เพราะแค่ตรงที่ยุ้ยอยู่อ่ะ ย่านคิจิโจจิ เดินสองวันยังไม่ทั่วเลย

และวันเสาร์อาทิตย์ได้ไปทำงานที่ร้านอาหารไทยด้วย(ที่ยุ้ยทำงานอยู่)
เพราะว่าพนักงานลาพักหมดเลย เหลือยุ้ยคนเดียว
ก็เป็นร้านเล็ก ๆ แหละแต่คนเยอะมาก อาหารก็จะรสออกแถบภาคเหนือ เพราะเจ้าของเป็นคนเชียงใหม่
เลยได้กินอาหารเมือง ๆ ฟรีไปหลายมื้อ
แถมได้เงินมาเกือบหมื่นเยนอีกต่างหาก

อ๊อมไปตัดแว่นมาใหม่ด้วยนะ เพราะมันลดราคาพอดี ไอ้ยุ้ยก็ตัดใหม่ด้วย
รู้สึกว่าสายตาอ๊อมจะสั้นขึ้นอีก
ร้านแว่นที่นี่หรูมากกก
เค้าจะดูแลเราดีสุด ๆ ตอนวัดสายตาก็เนี๊ยบมาก เค้าจะถามโน่นนี่ แบบดูแลทุกอย่าง

กลับมาจากโตเกียวน้ำหนักคงเพิ่มขึ้นอีก
เพราะกินกับไอ้ยุ้ยไม่ยั้งเลย
ก็มกินอาหารไทยนี่นะ เลยกลายเป็นว่า...กันเยอะมากกกก

คิดถึงทุกคนนะจ๊ะ

ป.ล. ส่งรูปมาให้ดูนิดหน่อย คือเมืองมันมีแต่ตึก ๆ ๆ ๆ อะ เลยไม่รู้จะถ่ายอะไร มอง ๆ ไปก็แบบว่า หายใจไม่ออก













date Mar 17, 2008 1:24 PM
subject เป็นหวัด


ตอนนี้อากาศเริ่มอุ่นขึ้น จนถึงร้อน(ตอนบ่าย ๆ)
แต่อ๊อมก็เป็นหวัด เจ็บคอ น้ำมูกไหล
สงสัยเป็นเพราะกินไอติม มากไปหน่อย
ตอนนี้ก็ดีขึ้นแล้วเพราะกินยา แต่น้ำมูกยังไหลอยู่ เซ็งมาก

ปิดเทอมก็ยังไม่ได้เริ่มทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน
ก็ค่อย ๆ อ่านหนังสือไปวันละนิด
ดูทีวีเยอะหน่อย (ทำเป็นว่าฝึกฟังภาษาญี่ปุ่น...จริง ๆ แล้วก็ไม่ได้ฝึกไรเลยฮะฮะฮะ)

ที่นี่ปิดเทอมแค่เดือนกว่าเอง
ใจยังไม่อยากเปิดเรียนเลย

คิดถึงทุกคนนะจ๊ะ
อ๊อม

ป.ล. ฝีมือทำอาหารเริ่มเข้าขั้นแย่กว่าเดิม วันก่อนทำข้าวต้ม รสชาติก็แบบว่า....แหวะ ๆ







date Mar 18, 2008 5:28 PM
subject จะไปโอซาก้า นะจ๊ะ

หวัดดีค่ะ คุณพ่อ คุณแม่ น้องไอซ์
วันนี้ไปซื้อตั๋วรถบัส เพื่อไปโอซาก้า
จะไปวันจันทร์หน้าแหละ ก็ไปนอนกะพี่แหวน (เพื่อนซี้กันอยู่เมเจอร์ญี่ปุ่นเหมือนกัน)

จะไปเที่ยว ยูนิเวอร์แซล ด้วย (เป็นคู่แข่งดิสนี่แลนด์)
แล้วก็ว่าจะไป เมืองนารา เพราะว่าจากโอซาก้าไปกลับนารา แป๊บเดียวเอง
คราวนี้คงได้ถ่ายรูปเยอะ เพราะแหวนชอบถ่ายรูปเหมือนกัน

อากาศวันนี้เกือบยี่สิบองศา ดีใจมากกกกกก จะได้ไม่ต้องอยู่อย่างทรมานซักที

ส่งอันนี้มาให้ดู เป็นบัตรโทรทางไกลของ cat ราคาถูก มีวิธีใช้พร้อม แต่หาซื้อที่ไหนได้นั้นไม่รู้
เอาไปดูเองนะ ดูที่มันเป็นบัตรเอา ไอซ์ก็ดูให้แม่ละกัน ไอ้มิ้วมันเเนะนำมา บอกว่าเห็นโฆษณาทางทีวี
//www.thaitelephone.com/TH/Products/index.php


หวัดก็ยังไม่หาย แต่ไม่เจ็บคอแล้ว น้ำมูกไหลอย่างเดียว

คิดถึงทุกคนเสมออ
ขอให้รักษาสุขภาพด้วยนะ
อ๊อม








date Mar 19, 2008 1:17 PM
subject ฝนตกพรำ ๆ จิตใจเบิกบาน


กรี๊ดดดดดดดด.....
คุณพ่อ คุณแม่ คุณน้อง สบายดีใช่มั๊ยจ๊ะ
วันนี้มีข่าวดีมาบอกกกก

คือว่า...คุณลูก จะได้ไปเที่ยวที่ต่าง ๆ ได้อย่างสบายใจแล้ว..ฮุยเล่ฮุยเล่
เช่น ฮิโรชิม่า ที่อยากไปม๊ากกมาก แต่ไม่มีตังพอ เลยเลิกล้มความตั้งใจไป

แต่ตอนนี้ สามารถไปได้แล้ว
เพราะอะไรนะเหรอ แต่นแต้นแต๊นนนนนนน....
วันนี้ที่ศูนย์นักศึกษาต่างชาติ (ที่เค้าดูแลคุณลูกอยู่อ่ะนะ) ก็โทรมาตาม ให้ไปกรอกใบอะไรไม่รู้
และให้เอาสมุดบัญชีธนาคารไปด้วย

ทีแรกก็คิดว่า จะไปทำเรื่องหักค่าหอจากบัญชี ในปีการศึกษาใหม่
ที่ไหนได้....แต่นแต้นแต๊นนนนนน
จนท. บอกว่า มหาลัยจะให้ทุนคุณลูก ....โอ่ววว
ก็ไม่ได้ให้เยอะหรอกนะ แค่ช่วยเหลือนิดหน่อย
จะให้เดือนละสามหมื่นเยน (ก็เก้าพันบาท ประมาณ)

ถ้าดูว่า..ในหนึ่งเดือน คุณอ๊อม ใช่ค่ากินไปประมาน หนึ่งหมื่นห้าพันเยน ถึงสองหมื่นเยน
(กินแบบอิ่มหนำสำราญ รวมที่ออกไปสังสรรค์กับเพื่อนฝูงข้างนอกด้วย)
ได้มาสามหมื่นนี่ก็ดีมาก ๆ ๆ แล้ว
เค้าจะเริ่มโอนให้ตั้งแต่เดือนเมษา จนถึง กันยา แหละ

แต่ก็ไม่ได้ดีใจจนลืมตัวนะจ๊ะะ...ตอนนี้ก็ไม่ค่อยได้ซื้อของอะไรที่ไม่จำเป็นเลย
(อีกอย่างซื้อเยอะ จะมีปัญหาตอนขนของกลับด้วย)
ก็ซื้อแต่หนังสือแหละ (อันนี้อดไม่ได้จริงๆ)
แล้วก็ส่วนใหญ่จะเก็บเงินเอาไป ไปเที่ยว เพระคิดว่าไหนๆก็มาอยู่นี่แล้ว
ตัวเราเองจะไปเที่ยวก็คงง่ายกว่าคนที่เดินทางมาเที่ยวอย่างเดียว
(เหตุเพราะคุณอ๊อมได้ส่วนลดมากมาย จากการเป็นนักศึกษาที่นี่ ฮ่าฮ่า)

แต่เทอมหน้า ก็จะเรียนหนักกว่าเทอมที่ผ่านมาอีก
ก็คงต้องขยันมากขึ้นอีก

และที่หน้ามหาลัย มีร้านหนังสือชื่อ Book-off ที่นั่นนะ รู้แล้วว่าเป็นร้านยังไง ทำไมหนังสือถึงถูก
คือร้านนี้มีสาขาอยู่ทั่วประเทศ ทุกเมืองเลย เป็นร้านของมือสอง นั่นเอง
จะมีหนังสือการ์ตูน ซีดี นิตยสาร มากมายมาขาย
แต่มือสองของเค้า ไม่ใช่แบบฝุ่นจับเก่า ๆ ๆ หนังสือเยิน ๆ ๆ นะ
เป็นของมือสองที่คุณภาพดี ประมาณว่าแปดสิบ ถึง เก้าสอบห้าเปอร์เซนต์เลย
เหมือนกับว่าเค้าคัดมาแล้ว ราคาก็ถูกลง สามสิบถึงห้าสิบเปอร์เซนต์ ถ้าเป็นหนังสือที่ตีพิมพ์ มาไม่นาน
แต่ถ้า ห้าปี สิบปี ขึ้นไป บางเล่มก็ สามสิบบาทเอง คิดดู หนังสือปกแข็งโคตรรรรรดี ..ราคาสามสิบบาท
ซีดีก็ใหม่นะ แบบว่า ปกข้างในพวกใบโฆษณาต่าง ๆ ที่มันชอบแถมมาอ่ะ ยังอยู่ครบหมด
ถ้าซีดีเก่า ก็สามสิบบาททท ใหม่ ๆ หน่อยราคาถูกลงแล้วแต่ปีที่ออกมา
(ที่นี่ซีดีแผ่นเป็นพันบาท แต่ได้ยินมาว่าคุณภาพการอัดเสียงของเค้าดีกว่าบ้านเรา)

และไม่ได้มีแค่นี้ มีร้านชื่อ Hard off มันก็ร้านเครือ ๆ เดียวกันกับร้านหนังสือนั้นแหละ
แต่ฮาท ออฟ จะเป็นพวกเครื่องใช้ไฟฟ้ามือสอง พวกกีต้าร์ คอมพิวเตอร์.. ไรมีหมด
และถ้าไปร้านใหญ่ จะมี พนง. คอยให้คำปรึกษา พวกเสื้อผ้าเฉพาะกลุ่มยังมีขายเลย
มีทุกอย่างเช่น ชุดเล่น สกี อุปกรณ์ต่าง ๆ กระเป๋า สโนบอร์ด คือมันขายทุกอย่างงงงงง แผ่นเกมส์ก็มี
โดยเฉพาะช่วงวันเสาร์อาทิตย์ คนจะเยอะมากก แม้วันธรรมดาก็มีตลอด
จะเห็นคนญี่ปุ่น หอบหนังสือไปเป็นตั้ง ๆ ๆ ๆ เลย
ก็ คือเป็นการเอาหนังสือที่อ่านแล้ว ของที่เราไม่สนใจแล้ว แต่อยู่ในคุณภาพดี
ของใคร ใครก็ยกเอามาขายออกไป คนอื่นก็มาซื้อในราคาถูก
ซื้อไปอ่านแล้ว ก็เอามาขายใหม่ คนอื่นซื้อต่อไปอีก เริดดดดดมาก
อ๊อมเอง...ถึงขั้นมีบัตรสมาชิก สะสมแต้ม ละยังได้ลดราคาอีกนะ(ขนาดมันถูกแล้ว)

บ้านเราน่าจะมีมั่งเนอะ แต่ก็อย่างว่า ตลาดหนังสือของญี่ปุ่นใหญ่กว่าบ้านเราเยอะ
ถึงขนาดต้องมีนิตยสารออกมาแนะนำ หนังสือ คุยกับนักเขียนมากมาย
พวกนักเรียนระดับ มหาวิทยาลัย ก็มีการตีพิมพ์หนังสือนะ
เค้าจะมีองค์กรที่แบบว่าจัดการประกวด คัดเลือกเรื่องต่าง ๆ ละก็มีหนังสือ ก็ทุกแนวเลย
คิด ๆ ไปแล้วทำให้อ๊อมเสียดายมาก ๆ เลย เพราะอยากอ่านไปหมด แต่ไม่มีความสามารถพอ
เหตุว่าตัวเองกว่าจะอ่านได้แต่ละเล่ม มันยากเย็นซะเหลือเกิน (ตัวคันจิมันยาก ต้องเสียเวลาเปิดดิกช์อะ)

เอาเป็นว่า...วันนี้ส่งข่าวดีเรื่อง ได้ทุนจากมหาลัยมาใช้
คงพอให้คุณแม่ คุณพ่อ สบายใจไปอีกหนึ่งเรื่องละเน๊อะ

รักทุกคนนะจ๊ะะะะ
อ๊อม





posted by a_somjai's blog a_somjai on Thursday, March 20, 2008 @ 04:42 AM.




 

Create Date : 20 มีนาคม 2551    
Last Update : 20 มีนาคม 2551 4:58:03 น.
Counter : 603 Pageviews.  

ปิดเทอมแล้ว


From อ๊อม
To ทุกคน
date Feb 21, 2008 11:08 AM
subject ปิดเทอมแล้ววว


หวัดดีค่ะ คุณพ่อ คุณแม่ ไอซี่

ในที่สุด ก็ปิดเทอมจนได้
แต่เวลาปิดก็แค่เดือนกว่าเอง

เมื่อวันก่อนไปโหลดละคร เรื่องเจ้าหญิงวุ่นวายฯ (เกาหลีอ่ะ) มาดู
แล้วก็ดูติด ๆ กัน ไม่หลับไม่นอน แล้วยังต้องทำรายงานอีก
กลายเป็นว่า สามวันติดกันที่ได้นอนแค่วันละสามสี่ชั่วโมง
เหนื่อยสุด ๆ


ที่นี่
ตอนนี้อากาศเริ่มอุ่นขึ้น เพราะจะเข้าฤดูใบไม้ผลิแล้ว
อาทิตย์ที่ผ่านมา เลยได้ไปเที่ยวกับเพื่อนที่ทะเลสาบบิวะโกะ จังหวัดชิกะ (บ้านนอกมาก)
ขับรถกันไป สามชั่วโมง

จังหวัดชิกะ อยู่ใกล้กิฟุก็จริง
แต่สภาพอากาศต่างกันมากเลย ที่นั่นนะหิมะตกหนักมากกก
หิมะสูงเกือบถึงเข่าเลยอ่ะ
ที่ได้ไปนั้น ถึงทะสาบจะดูมัว ๆ แต่ก็สวยไปอีกแบบ คือรอบ ๆ ขาวโพลนไปหมด
ได้เล่นหิมะจนหนำใจเลย (แต่ก็หนาวมาก เท้าบวมเลย)
ตอนเที่ยงก็ไปกินราเมง แล้วก็ไปเดินเล่นย่านช๊อปปิ้ง
แต่หิมะมันตกหนัก คนก็เลยไม่ค่อยมี
ร้านค้าขายก็ปิดกันเยอะ
ก่อนกลับก็แวะไปออนเซนด้วย

ครั้งนี้คงเป็นครั้งสุดท้ายที่ญี่ปุ่น ที่อ๊อมจะได้เจอหิมะเยอะขนาดนี้
ถึงมันจะสวย แต่มันก็มาพร้อมกับความลำบากมากมาก
แล้วเราก็อยากให้หมดหน้าหนาวเร็ว ๆ จัง

ส่งรูปมาให้ดู ความหนาวนะจ๊ะ
รถที่ไปกัน เป็นของเพื่ออ๊อมอ่ะ เลิศสุด ๆ
ก็เป็นรถเก๋งคันเล็ก แบบแจ๊ซ (Honda) แต่หลังคารถมันเปิดได้
ไม่ใช่เปิดประทุนนะ คือมันมีสองชั้น เปิดออกเป็นกระจกใส ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ได้ (แต่เป็นกระจกกรองแสงนะ)
แบบว่านั่งรถไปมองท้องฟ้าไปด้วย สุดยอดด
หวังว่าทุกคนคงสบายดี


รักและคิดถึง
อ๊อม


















by a_somjai's blog a_somjai on Fridayday, February 29, 2008 @ 12:53 AM.




 

Create Date : 29 กุมภาพันธ์ 2551    
Last Update : 29 กุมภาพันธ์ 2551 12:53:31 น.
Counter : 447 Pageviews.  

โดดเรียนนะจ๊ะ

From อ๊อม
To ทุกคน
date Feb 9, 2008 4:14 PM
subject โดดเรียนนะจ๊ะ



สวัสดีค่ะ ทุกคน

ตอนนี้มหาลัยปิดเทอมแล้ว
พวกเด็กญี่ปุ่นหยุดกันหมดแล้ว
แต่อ๊อมยังไม่ปิดเลย
เพราะคราสเรียนภาษาญี่ปุ่นของนักศึกษาต่างชาติเปิดถึงอาทิตย์หน้าโน้น
กว่าจะได้สอบก็อีกหนึ่งอาทิตย์

ช่วงนี้มหาลัยเลยเงียบเหงา
วันนี้อยู่ดี ๆ หิมะก็กระหน่ำลงมา โอ้ว แค่มองเฉย ๆ ก็สวยดีหรอกนะ
แต่จริง ๆ แล้วมันลำบากมากเลย

อ๊อมขี่จักรจารฝ่าหิมะออกไปซุปเปอร์มาร์เก็ต เพราะไม่มีอะไรจะกินแล้ว
โอ้โฮ ตอนนั้นคิดเลยว่าโชคดีจริง ๆ ที่ประเทศไทยไม่มีหิมะ
ปั่นจักรยานบนหิมะนี่ยากจริง ๆ มือหนึ่งถือร่ม อีกมือจับแฮนจักรยาน
ขนาดร่มคันใหญ่มากยังเปียกไปทั้งตัว

หิมะมันก็คือน้ำที่แข็งแหละ เพราะฉะนั้นมันก็เปียกเมื่อละลาย
ที่พื้นถนนก็แฉะไปหมด มีทั้งหิมะที่ตกใหม่ลงมา
ทั้งที่โดนรถทับอัดกันเป็นแผ่นน้ำแข็งลื่น ๆ และไอ้ที่ละลายเป็นน้ำ
กลับมาที่ห้องแล้วแบบปวดหัวเลย


เมื่อวันศุกร์โดดเรียนด้วย หนึ่งวิชา เพราะว่าอากาศดีสุด ๆ ๆ
(หน้าหนาวนี่นาน ๆ จะอากาศดี แดดออกนะ)
ตอนบ่ายก็ปั่นจักรยานเข้าไปในเมือง ไปเที่ยวที่วัดเมจิ ไม่เคยมาเลย
จริง ๆ ตั้งใจจะไปอีกที่ แต่ดันหลงมาเจอวัดนี้
ก็ได้คุยกับคนแก่ แถวนั้นมากมาย คนที่มาวัดก็มีแต่รุ่นสูงอายุ ๆ ทั้งนั้นแหละเนาะ

ช่วงนี้ก็เครียด ๆ นิดหน่อย (เลยโดดเรียนนั่นแหละ)
เพราะอาจารย์จะให้พรีเซ้นต์หัวข้อรายงานวิจัยแล้ว วันที่ยี่สิบกุมภานี้
ก็เป็นแบบคุยกันเอง
คือครอสอ๊อม มีห้าคน อาจารย์สามคน
อาจารย์ก็จะให้ทุกคนมาพูดให้ฟังว่าตัวเองจะทำเรื่องอะไร
ทำไมถึงทำเรื่องนี้ จะทำวิธีไหน
แล้วก็ให้ช่วยกันแสดงความเห็น
เมื่อผ่าน โอเคแล้ว อาจารย์ก็จะเลือกว่าจะเป็นที่ปรึกษาให้ใคร
ตามความถนัดของอาจารย์แต่ละคน

ส่วนอ๊อมยังเลือกไม่ได้ว่าทำอะไร
คิด ๆ ไว้มากมายเลย
แต่ตอนนี้ตัดเหลือสองเรื่องแล้ว ก็ยังเลือกไม่ได้ว่าจะทำเรื่องไหนดี
แล้วก็ยังใกล้สอบแล้ว
ไม่อยากไปเรียนเลย

เดือนหน้าก็จะมีเพื่อนกลับประเทศแล้วหลายคนมาก (ครบหนึ่งปีแล้ว พวกที่มาเรียนแลกเปลี่ยนเหมือนอ๊อม) เลยเศร้านิดหน่อย
เพราะเริ่มสนิทกันแล้ว

พ่อกับแม่ก็รักษาสุขภาพด้วยนะ

รักและคิดถึง

อ๊อม

ปล.ส่งรูปวัดเมจิ มาให้ดูนะเจ้า (โดดเรียนไปเที่ยววัดก็ไม่เป็นไรหรอกเนอะ)














RE:

กำลังต่อเติมห้องครัว(ไทย)หลังบ้าน
ใช้เป็นห้องเอนกประสงค์ด้วย
คง ไม่ได้ทำงานอื่น เช่น เล่นบล็อก นี้
ไปจนสิ้นเดือนนี้แหละ

ทุกคนทางบ้านสบายดี
ลงรูปน้องสาว (ไอซ์ ม. 4) มาให้ดู


พ่อ











by a_somjai's blog a_somjai on Wednesday, February 20, 2008 @ 11:59 AM.




 

Create Date : 20 กุมภาพันธ์ 2551    
Last Update : 20 กุมภาพันธ์ 2551 11:59:52 น.
Counter : 639 Pageviews.  

คิดถึงนะเจ้า

From อ๊อม
To ทุกคน
date Feb 5, 2008 8:54 PM
subject คิดถึงนะเจ้า


สวัสดีจ๊ะ คุณพ่อ คุณแม่ คุณน้อง

ไม่ได้ส่งเมล์มาหานานเลย
ทุกวันนี้แทบไม่ได้ออกไปเที่ยวที่ไหน เพราะต้องเร่งทำรายงานส่ง
ก็อ่านหนังสือ ทำการบ้าน ไปเรียน กิน นอน ขี่จักรยานเล่น แวะไปคุยกับเพื่อน ๆ แถวนี้บ้าง

แต่ที่หนักที่สุด คือ ทำงานส่งนี่แหละ
เพราะระดับภาษาญี่ปุ่นของอ๊อมก็ประมาณเด็ก ม.ต้น
แต่ตอนนี้ต้องเรียนระดับมหาวิทยาลัย ข้ามขั้นไปเยอะมาก

อ่านหนังสือที ก็ใช้เวลานานมาก
ชั่วโมงเดียวได้สองหน้าเหนื่อยสุด ๆ (อ่านพวกประวัติศาสตร์ สังคม เศรษฐกิจ ประมาณนี้)

แล้วยิ่งตอนมาเขียนรายงานอีก
ทั้งคิดเรื่องที่จะเขียน หาข้อมูล หาคำศัพท์ เช็คแกรมม่า
ช่วงแรก ๆ มีเหนื่อย ๆ แล้วก็เครียด เบื่อด้วย
ถึงขั้นไม่อยากทำอะไร อยากนอนอยู่เฉย ๆ
แต่ว่าตอนนี้สนุกมากเลย ได้คิดอะไรไปเรื่อย ๆ ทุกวัน
ก็เรียนไปแบบไม่สนใจเลยว่าจะได้คะแนนเท่าไหร่ ได้เกรดอะไร
แต่อ๊อมก็ตั้งใจทำทุกอย่างนะ
ถ้ามัวแต่ไปกังวลเรื่องคะแนนก็จะเครียดสุด ๆ เพราะเพื่อนคนอื่นเก่งกว่าอ๊อมเยอะ


วันนี้เพิ่งส่งรายงานไปหนึ่งชิ้น เลยขอพักผ่อนส่งอีเมล์หาทุกคน

ก่อนมาญี่ปุ่นอ๊อมคิดมาตลอดเลยว่า ญี่ปุ่นเป็นประเทศที่มีความปลอดภัยสูง
ไอ้พวกข่าวอาชญากรรมคงไม่มากมายอะไร
แต่หลังจากได้มาดูทีวีที่นี่ทุกวัน
ก็รู้สึกว่า มันก็ไม่ได้ปลอดภัยขนาดนั้น
พวกข่าวข่มขืน หรือฆ่ากันตายก็มีให้เห็นบ่อย ๆ
ข่าวอุบัติเหตุ รถชนก็มีทุกวัน มีคนตายบ้าง ไม่ตายบ้าง
แล้วที่เยอะสุด ๆ คือไฟไหม้ มีทุกอาทิตย์
ที่กิฟุก็มี แถว ๆ นี้แหละ

กลายเป็นว่าญี่ปุ่นเป็นประเทศที่ไฟไหม้บ่อยมาก
ยิ่งหน้าหนาวที่ใช้ฮีทเตอร์กัน ก็อันตราย
ส่วนใหญ่เวลาไฟไหม้ คนที่ตายจะเป็นคนแก่(รุ่นปู่ย่าตายาย) คืออยู่ในบ้านหนีออกมาไม่ได้
อ๊อมก็เลยระวังตัวเหมือนกัน ยิ่งเวลาทำกับข้าว เพราะพอดูข่าวบ่อย ๆ ก็เลยรู้สึกกลัว
แต่ไม่ต้องเป็นห่วงนะ ที่หอมีซ้อมเวลาไฟไหม้ด้วย
แผ่นดินไหวก็ซ้อมมาแล้ว
ได้ลองเข้าไปอยู่ในรถที่เค้าจำลองไว้เวลาเกิดแผ่นดินไหวด้วย เหมือนที่เคยเห็นในทีวีเลย
คือจะเป็นห้องใหญ่ ๆ ให้เราเข้าไปอยู่ แล้วห้องก็จะโยก เหมือนเวลาเกิดแผ่นดินไหวจริง ๆ แรงมาก

คิดถึงทุกคนนะจ้า
ไม่ต้องเป็นห่วงดูแลตัวอยู่เสมอ

อ๊อม






RE:

ช่วงนี้ พ่อไม่ค่อยได้เข้าเน็ต
มีงานที่ต้องสะสางหลายอย่าง (รวมทั้งงานเก็บของ โดยเฉพาะจัดหนังสือ แล้วก็จัดวางการใข้พื้นที่ในบ้านใหม่)
เลยไม่ได้อ๊พบล็อก
แล้วก็ไม่ได้ตอบจดหมาย ส่งข่าว
ทุกคนก็สบายดี

เดี๋ยวเดือนหน้า (มีนาคม) น้องสอบเสร็จ พ่อกับน้องจะไปเยี่ยมป้า ลุง และอา ที่ขอนแก่น
คงสัก 5 วัน
แม่เขา ต้องทำงาน แล้วก็เฝ้าบ้าน


พ่อ




by a_somjai's blog a_somjai on Monday, February 11, 2008 @ 8:40 AM.




 

Create Date : 11 กุมภาพันธ์ 2551    
Last Update : 11 กุมภาพันธ์ 2551 10:33:12 น.
Counter : 441 Pageviews.  

Hana, A flower in every heart ...ให้หัวใจแบ่งบานปานดวงดอกไม้

From อ๊อม
To ทุกคน
date Jan 24, 2008 8:15 PM
subject เรื่อยๆ


สวัสดีค่ะ คุณพ่อ คุณแม่ คุณน้อง

น้องไอซ์ไม่สบาย หายดีแล้วใช่ป่าว

ช่วงนี้อากาศหนาวเย็น
หิมะเริ่มตกอีกแล้ว
แต่ก็ตกปรอย ๆ ลมแรงมากก ขี่จักรยานแทยจะล้ม


ตอนนี้ การเรียนมีงานให้ทำเยอะมาก ต้องอ่านหนังสือมากมาย แทบไม่ได้ออกไปไหนเลย

แต่ก็สบายดีนะจ๊ะ ไม่ต้องเป็นห่วง

เดี๋ยวถ้ามีเวลา จะส่งเมล์มาเล่าเรื่องอะไร ๆ ให้ฟังอีกนะ


รักและคิดถึงทุกคน
อ๊อม



RE
from พ่อ


น้องหายดีแล้ว (หยุดเรียนสองวัน)
ทางบ้านเราก็หนาวเย็น แบบสบาข ๆ

ช่วงนี้ พ่อเก็บกวาดบ้าน
หนังสือหนังหา รกบ้านมาสองปีแล้ว

ก็เลยจัดบ้านใหม่ ยังไม่เสร็จหรอก
คงอีกหลายวัน อาจถึงสองอาทิตย์

ก็เลยไม่ได้เข้ามา อัพบล็อก เล่นเน็ต

ลูกก็ตั้งใจเรียนละกัน

อ้อ...เรื่องเพลงญี่ปุ่นคราวก่อนนั้น
ทำให้พ่อเข้าไปหาฟังเพลงญี่ปุ่นอีกหลาย
ได้ความบันเทิงใจและเข้าใจอะไรอีกมาก

อย่างหยิบเอามาฝากวันนี้แหละ
ไปฟังดูกัน...

เพลง ดอกไม้ให้คุณ ที่ สุรชัย จันทิมาธร หงาฅาราวาน ดัดแปลงมาจากเพลง โอกินาวา ของญี่ปุ่น โดยวงแชมพู ว่ากันว่าเพลงนี้ เป็นผลงาน ที่มีมานานในญี่ปุ่น ผู้ประพันธ์ชื่อ โชชิวิ หงาพบเขา เมื่อปี พ.ศ. 2517 (ค.ศ. 1974 ?) คราวไปแสดงสดที่ญี่ปุ่น (อ้างตามลิงค์นี้แหละ) (ส่วนใครจะเป็นผู้แต่งแรกเริ่มจริง ๆ นั้นก็ต้องพิจารณาจากข้อมูลต้นทางจากญี่ปุ่น ในย่อหน้าต่อ ๆ ไปด้วย... ก็ไม่ว่ากัน)

หงา-สุรชัย ฯ ใส่เนื้อร้องภาษาไทยว่า...

ขอมอบ ดอกไม้ ในสวน นี้เพื่อมวล ประชา
จะอยู่ แห่งไหน จะใกล้ จะไกล จนสุดขอบฟ้า
ขอมอบ ความหวัง ดั่งดอกไม้ ผลิ สด ไสว งาม ตา
เป็นกำลังใจ ให้ คุณ เป็นกำลังใจ ให้ เธอ เป็นสิ่งเสนอ ให้ มา

ดวงตะวัน ทอ แสง มิถอยแรง อัปรา
เป็น เปลวไฟที่ไหม้นาน เป็นสายธารที่ชุ่มป่า เป็นแผ่นฟ้าทานทน
ดวงตะวัน ทอแสง มิถอย แรง อัปรา
เป็น เปลวไฟที่ไหม้นาน เป็นสายธารที่ชุ่มป่า เป็นแผ่นฟ้าทานทน

ขอมอบ ดอกไม้ ในสวน ให้หอมอบอวล สู่ ชน
จงสบ สิ่ง หวัง ให้สม ตั้งใจ ให้คลาย หมอง หม่น
ก้าว ต่อไป ตราบชีวิต สุด ดุจ กระแส ชล
เป็นกำลังใจ ให้ คุณ เป็นกำลังใจ ให้ เธอ เป็นสิ่งเสนอ ให้ คุณ
เป็นกำลังใจ ให้ คุณ เป็นกำลังใจ ให้ เธอ เป็นสิ่งเสนอ ให้ คุณ
เป็นกำลังใจ ให้ คุณ เป็นกำลังใจ ให้ เธอ เป็นสิ่งเสนอ ให้ คุณ
เป็นกำลังใจ ให้ คุณ เป็นกำลังใจ ให้ เธอ เป็นสิ่งเสนอ ให้ คุณ



เสียงร้องของสุรชัย หงาฅาราวาน ที่ร้องเป็นเนื้อไทยครั้งแรกนั้น พ่อมีเทปเพลงชุดนี้อยู่ เอาไว้ลูกกลับมาฟังที่บ้านละกัน

ตอนนี้เอาเสียงนักร้องลูกทุ่ง มนต์สิทธิ์ คำสร้อย ตามลิงค์นี้ไปฟังก่อน แล้วก็อีกอย่างขอบอกว่าเพลงนี้ที่ดังมาก ๆ ไม่ใช่ชุดของฅาราวานดอกนะ แต่เป็นผลงานเพลงที่ไม่จำกัดวงในหมู่แฟนพลงเพื่อชีวิตเท่านั้น คือเป็นเสียงร้องของ แจ้ ดุนพล แก้วกาญจน์ คลิกตามลิงค์นี้ไปฟังได้เลย




ส่วนต้นฉบับ.... ภาษาญี่ปุ่น .... เพลงนี้เรียกชื่อว่า Hana ความหมายประมาณว่า... ให้หัวใจแบ่งบานปานดวงดอกไม้

花(すべての人の心に花を)-夏川りみ

ที่มา: https://www.youtube.com/watch?v=tz0scjJC-wk
Added: May 22, 2007

ข้อมูลที่ค้นมาได้นั้น ว่ากันว่า.... ต้นฉบับเพลงญี่ปุ่นแนวพี้นโอกินาวะ Okinawan Music เพลงนี้ ถูกตีความโดยนักแต่งเพลง (the composer) ชื่อ Shoukichi Kina (喜納昌吉) ข้อมูลว่ามีผลงานเพลง “Subete no Hito no Kokoro ni Hana wo (Blooming Flowers in the Hearts of All),” ต่อมาเพลงนี้ถูกรู้จักกันดีเมื่อมีชื่อเสียงแล้ว เพียงชื่อสั้น ๆ ว่า “Hana” อนึ่งเพลงที่ทำให้ Shoukichi Kina ดังขึ้นมาครั้งแรก เมื่อปี 1972 นั้น ก็มีพ่วงอยู่ในวีดีโอที่นำมาลงบล็อกวันนี้ด้วย คือ เพลง “Haisai Ojisan (Hey Man)” -- เดาเอาว่าเพลง Hana นี้คงเป็นผลงานเด่นที่เกิดภายหลังเพลง Haisai Ojisan

แต่อย่างไรก็ดี บ้างก็ว่า...Hana เป็นงานตีความของนักแต่งเพลงชาวโอกินาวะอีกท่านหนึ่งชื่อ Rimi Natsukawa (夏川りみ) แต่ข้อมูลนั้นพบว่าเธอมีผลงานบันทึกเสียงเพลงชื่อ Hana ni naru เป็นที่รู้จักก็เมื่อ February 23, 2000 นี้เอง


เนื้อร้องท่อนสร้อยประสานเสียงในภาษาญี่ปุ่น: (ว่า...)

"Nakinasai, warainasai
Itsu no hi ka, itsu no hi ka,
Hana wo sakasoo yoo"


แปลเป็นภาษาอังกฤษประมาณว่า:
"Cry when you need to cry, laugh when you need to laugh,
One day, yes one day, the flower will come to full bloom."


มีมือสมัครเล่น แปลเนื้อเพลงภาษาญี่ปุ่น เป็นภาษาอังกฤษ แบบเต็ม ๆ ว่า...

Where the river(life or society) flows?
Where the man goes with the flow?
When he arrives somewhere,
I would like you to bloom like a flower.
Cry more, when you feel sad.
Laugh more, when you feel happiness.
In someday, to bloom a flower in your heart.

Where your tears shed for?
Where your love goes with the tears?
I hope you will accept these flows as a flower(good memories).
Cry more, when you feel sad.
Laugh more, when you feel happiness.
In someday, to bloom a flower in your mind.

Flowers to be in bloom sometimes looks like they are smile.
In the other hand, people sometimes shed tears.
But all of these are the same natural nature.
Let's have a flower in your heart and to bloom it someday.





และยังมี Version ภาษาจีน โดยนักร้องไต้หวัน ชื่อเพลงว่า "The Flowery Heart" เขาบอก about this video ข้างล่างนี้ ว่า.."The Flowery Heart" 周華健 花心 專輯: 花心 (1993)

ที่มา: https://www.youtube.com/watch?v=xH4w14PgOvQ
Added: June 04, 2006



แต่พ่อชอบ.... เวอร์ชั่นแสดงสดเพื่องานครบรอบวันเกิด 50 ปี ของ JOHN LENNON มากกว่า เขาบอก about this video ข้างล่างนี้ ว่า.. "G.O.W. JOHN LENNON 50TH BIRTHDAY in 1990 Shoukichi Kina from Okinawa

- Hana (花心 in Chainese, Dok mai hai khun in thai)
- Haisai Ojisan
"

喜納昌吉&チャンプルーズ 1990年 花~ハイサイおじさん

ที่มา: https://www.youtube.com/watch?v=BAj1yeK5q7U
Added: November 10, 2007


Video ข้างบนค่อนข้างมีปัญหา ในการเข้าถึง/ชม
ดูชมทั้งสองเพลงเหมือนกัน ที่นี่ สะดวกกว่า.... "The Great Music Experience
Live vor dem Todai-ji Tempel in Nara (Japan)

Das Konzert wurde weltweit Live in 55 Ländern gesendet.
(The event was broadcast on May 22 and May 23, 1994, in 55 countries all over the world.)

The first song is "Hana (Subete no hito no kokoro ni hana wo)" Flower, (A flower in every heart). The second one is "Haisai Ojisan" (Hello uncle).
"

Shoukichi Kina (1994 Live At The Great Music Experience)

ที่มา: https://www.youtube.com/watch?v=ZJ8OtZcxswM








by a_somjai's blog a_somjai on Friday, February 1, 2008 @ 4:14 AM.





 

Create Date : 01 กุมภาพันธ์ 2551    
Last Update : 2 กุมภาพันธ์ 2551 5:28:18 น.
Counter : 2894 Pageviews.  

1  2  3  4  5  6  7  8  9  10  

a_somjai
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]




Friends' blogs
[Add a_somjai's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.