ทุกคน's got talent
ช่วงนี้ผมเป้นอะไรมิทราบ นั่งเปิดดูคลิปยูทูบของรายการ Britain's Got Talent และรายการซีรี่ย์เดียวกันของประเทศต่างๆ ก็แปลกใจตัวเองอยู่เมหือนกัน เพราะปกติจะไม่ดูรายการประเภทนี้เลย ประเภทเรียลลิตี้ เอาคนธรรมดาๆมาเฟ้นหาความสามารถ แต่ช่วงนี้ยอมรับว่า "ติด" แฮะ อาจจะเป็นการอุ่นเครื่องรอของไทยที่กำลังจะมาถึงก็ได้
ไอ้ที่นั่งดูอยู่นี้ก็มีประโยชน์เหมือนกัน คือบางครั้งก็ได้ไอเดียเอามาประยุกต์ใช้กับงาน (รึไม่ก็ลอกมาใส่ในงานซะเลย ฮาๆๆ) บางคนก็ดูแล้วประทับใจ อย่างป้าซูซานบอยล์ หรือย่าเจนี่ คัตเลอร์ ที่ดังไปทั่วโลก หลายๆคนคงได้ดูกันมาแล้ว บอกตามตรงว่าดูกี่คัร้งก็รู้สึกดี คือไม่ใช่แค่ว่ามันให้ข้อคิดเรื่องการตัดสินคนจากภายนอกเท่านั้น แต่ผมว่ามันมีอะไรบางอย่างในศาสตร์ของ "ดนตรี" และ "การแสดง" ทั้งหลายที่ปรากฏในรายการนี้ ที่มันข้ามพรหมแดนภาษาและความเข้าใจ วิ่งตรงเข้าไปสู่การรับรู้เลย
หลายๆการแสดง ดูแล้วน้ำตาซึม ไม่รู้มันออกมาได้ยังไง เข้าใจแล้วที่เห้นกรรมการหรือผู้ชมน้ำตาคลอไปกับเพลง เราฟังเองเราก็รู้สึกว่า โห น้ำเสียงที่ทรงพลัง มันไม่ใช่แค่ว่าเสียงดัง หรือกังวาน หรืออะไรแบบนั้น มันคือเสียงที่สามารถวิ่งทะลูกะโหลกหนาๆ หูใหญ่ๆของเราไปกระตุ้นต่อมน้ำตาเราได้ มันคือคลื่นอะไรสักอย่างในอากาศที่มันไปมีผลต่อสมองส่วนไหนของเราก็ไม่รู้ รู้แต่ว่า อึ้ง และรู้สึกโชคดีมากที่เกิดมาเป้นมนุษย์ ได้มีประสาทรับรู้อะไรดีๆแบบนี้ได้
มันสอนอะไรเรา? มันย้ำให้เราเข้าใจอีกครั้งว่า ชีวิตเราจะสำเร็จได้ต้องประกอบไปด้วย คน ฟ้า ดิน
คน ก็คือตัวเรานี่แหละ ที่จะดึงความสามารถของตัวเองมาใช้ให้ได้
ดิน ก็คือสภาพแวดล้อม อย่างป้าซูซานก็เลือกเพลงดีๆที่มีความหมายถึงตนเองออกมาได้ บวกกับสถานการณ์ในห้องส่ง บวกกับจัดจ์โหดๆอย่างไซมอน บวกกับผู้ชมที่แอนตี้การแต่งกาย
ฟ้า ก็คือเวลา ช่วงเวลาที่เหมาะสม ช่วงเวลาที่คนเบื่อนักร้องหน้าตาดี เบื่อคนแต่งตัวดีๆแต่ร้องเพลงห่วย
ทั้งสามอย่างนี้มันมาผสมกันจนเกิดเป็นความสำเร็จขึ้น จะขาดอย่างใดอย่างหนึ่งไปไม่ได้เลย ลองคิดว่าถ้าป้าซูซานเป้นสาวสวยหุ่นดี ความประทับใจมันคงจบแค่ว่า "เราเจอนักร้องสาวเสียงดีอีกคนนึง" แค่นั้น หรือถ้ากรรมการไม่โหดอย่างไซมอน โคเวลล์ ก็คงไม่ช่วยขับเอาความเก่งของป้าออกมาได้ดีขนาดนี้ ถ้าทุกๆคนไม่มีอคติด้านลบกับป้าตั้งแต่แรก ป้าก็คงไม่พลิกเสียงหัวเราะให้กลายเป็นเสียงชื่นชมได้ขนาดนี้เช่นกัน
มีอีกหลายคนที่เราดูแล้วเราก็ชื่นชม และยกย่องในความมานะอุตสาหะฝึกซ้อมจนผ่านการคัดเลือกอย่างเช้มงวดไปได้ อย่างหนุ่ม Tobias Mead ที่เต้น Breaking ได้อย่างเท่ หล่อด้วย แต่มีแฟนแล้ว ฮาๆๆ (แฟนสวยซะด้ว ยเหมาะสมกันดี ^^) อย่างน้า Craig Harper ที่มีบุคคลิกเหมือนคุณน้าผู้ชายใจดี แฟมิลี่แมน แต่เล่นตลกได้ฮาแบบน่ารักสุดๆ
แต่ไอ้ที่ชอบดูทีุ่สุด ไม่ใช่เรื่องดีๆ 55 เป็นของผู้เข้าประกวดประเภท Worst, Funny ever คือห่วยสุดๆแบบนี้ต่างหาก อย่างแรกเลยคือมันตลก อย่างที่สองคือ ไม่คิดว่าจะมีคนแบบนี้อยู่ในโลกด้วย หลายคนมาแสดงแล้วรู้ตัวว่ายังไม่ดีพอ ก็ยอมรับการตัดสินและลงจากเวทีไป แต่หลายคนก็ยอมรับไม่ได้ โดนคำคอมเมนต์แรงๆเข้าหน่อยก็ด่ากลับมั่ง วิ่งไปร้องไห้มั่ง
แต่ไอ้ที่เด็ดสุดๆก็คือ ไม่น่าเชื่อว่าจะมีคนบางพวกที่แย่สุดๆแล้วคิดว่าตัวเองเก่งสุดๆ ไม่ยอมรับคำตัดสินก็มีเยอะ พวกนี้ล่ะดูแล้วฮาสุด คือไม่รู้ว่าเค้าถูกเลี้ยงดูมายังไง หรือใช้ชีวิตยังไงถึงมีทัศนคติแบบนี้ได้ อย่างอีสาวซ่า Rachel ที่มาออดิชั่นรายการ XFactor (เสิร์ชด้วยคำว่า Evil Rachel) ชีโผล่มาแบบผมทอง เคี้ยวหมากฝรั่ง(แม้กระทั่งตอนร้องเพลง) กรรมการถามว่า ทำงานอะไร คำตอบ "ช่วงนี้ขี้เกียจค่ะ" ถามว่าร้องเพลงอะไรได้บ้าง "มาดอนน่า ไคลี่ เกวน สเตฟานี่ ฯลฯ นู๋ร้องได้หมดค่ะ ดีกว่าด้วยซ้ำ" ให้คะแนนตัวเองเท่าไหร่ "ให้เต็มสิบค่ะ" ตอนจะร้องมีการขอไมโครโฟนด้วย เพราะไมโครโฟนที่ทีมงานยกมาบูมใกล้ๆนั้นน่ารำคาญ
พอร้องเพลงจบยังมีการถามว่า "นู๋ร้องเก่งมากใช่มั้ยคะ" ซึ่งก็น่าแปลกใจที่กรรมการไม่ได้พ่นคำแรงๆอะไรใส่ชี แค่พูดเรียบๆว่า "คุณทั้งขี้เกียจ หลงตัวเอง แถมไร้ความสามารถ อย่างงี้จะให้ใครจะเอา" (จริงๆก็แรงนะ แต่ก็จริง ก๊ากๆๆๆ) ชีก็ด่ากลับซะเต็มที่จนการ์ดต้องหิ้วออกไปข้างนอก
หรือวง Singing Soul (ที่ตอนแรกไซมอนฟังเป็น Singing Troll ซึ่งก็เข้ากันดี 555) สามสาวทรีโอที่ดูแล้วยังกับตัวชิปมังค์ในกาตูน ร้องเพลงแย่ แต่คิดว่าตัวเองเจ๋ง แล้วด่ากรรมการกลับว่าไม่มีความสามารถมาตัดสินตนเอง ก็ไม่เข้าใจว่าแล้วเห็นเสียงตอบรับของคนทั้งห้องส่งรึเปล่าว่าเค้าส่งเสียงเชียร์หรือเสียงโห่ไล่ (วงนี้พอไซมอนเซย์โน ผู้ชมเฮกันทั้งฮออล์)
พ่อหนุ่ม Donald อันนี้ส่วนตัวชอบนะ คือแกเป็นคนผิวดำ เรียนมหาลัย ออกสไตล์เนิร์ดๆ และ(อาจจะ)คิดว่าตัวเองร้องเพลงเก่งมาก แต่โดนไซมอนกด Buzz ตั้งแต่ร้องยังไม่จบประโยคแรกด้วยซ้ำ แต่ด้วยความที่มั่นใจมาก (แม้จะร้องเพลงห่วยบัดซบสุดๆก็ตาม ผิดคีย์ เสียงหลง ฯลฯ) ทำให้ผู้ชมในห้องส่งช่วยกันเขียร์และร้องตาม สองหนุ่ม Ant&Dec ก็กระซิบบอกให้ร้องต่อไป (สองหนุ่มนี้คนจะชอบมาก เพราะให้กำลังใจผู้เข้าแข่งทุกคนไม่ว่าจะดีหรือหว่ยก็ตาม เรียกว่าเป็นคนปลอบใจจากพี่ว้ากทั้งสามนั่นแหละ 55) จนสุดท้ายที่ร้อง Bleeding Love แล้วหลงไม่เลิก Piers ถึงกด Buzz ซึ่งแกก็บอกว่าแกชอบนะ ถึงจะร้องห่วย แต่เพราะทำให้คนทั้งห้องส่งสนุกสนาน เลยอยากฟังต่อ ซึ่งก็แน่นอนว่าไปต่อไม่ได้ ฮาๆๆๆ
ยังมีอีกหลายคลิปเลยที่รวมเอาไว้เป็น The Worst Ever บางคนมาแล้วแป้ก บางคนก็อาศัยใจกล้าหน้าด้านโชว์บ้าบอคอแตกอะไรไม่รู้อย่างโชว์ตดเป็นเพลง (ซึ่งก็ไม่ได้เป็นเลยแม้แต่น้อย แต่ก็ยอมรับว่าเก่งมากที่ตดต่อเนื่องได้เยอะขนาดนั้น) หรือบางคนก็แทบจะแก้ผ้าโชว์หุ่นอันแสนบัดซบของตัวเอง อันนี้ก็สงสารกรรมการเหมือนกันที่ต้องมาทนดูอะไรอุบาทว์ๆทั้งวัน
ซึ่งทั้งหมดนี้มันทำให้เราเห็นว่า โลกเรามีคนหลากหลาย คนเก่ง คนห่วย คนธรรมดา คนพยายามเก่ง คนคิดว่าตัวเองเก่ง คนเก่งที่ไม่รู้ตัวเอง คนเก่งหลายอย่าง คนเก่งบางอย่าง ฯลฯ พอหันมามองดูตัวเอง ก็รู้สึกว่า เรามันก็คนธรรมดาๆนี่แหละ มีเรื่องที่ถนัด เรื่องที่ไม่ถนัด เรื่องที่อยากรู้ มากมายก่ายกอง เรามีความสุขที่เราได้ทำในสิ่งที่เรารัก สิ่งที่เราถนัด เราอยู่ในสภาพแวดล้อมที่เหมาะกับเรา เรามีความสุขตามอัตถภาพ ไม่ได้รวยล้นฟ้า ไม่ได้หล่อเหมือนดารา แต่เราเชื่อว่า ณ ปัจจุบันนี้ ต้องมีคนอิจฉาชีวิตเราบ้างล่ะ
ทำผิดบ้าง ทำถูกบ้าง ใช้ชีวิตกันต่อไป
| Create Date : 19 ธันวาคม 2553 |
| Last Update : 19 ธันวาคม 2553 23:25:58 น. |
|
6 comments
|
| Counter : 1713 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: น้องผิง  วันที่: 26 มกราคม 2554 เวลา:20:11:20 น. |
|
|
|
| โดย: CARAGIO วันที่: 29 มกราคม 2554 เวลา:15:42:34 น. |
|
|
|
| โดย: NSA (tewtor ) วันที่: 13 เมษายน 2554 เวลา:11:09:13 น. |
|
|
|
| โดย: คมไผ่ วันที่: 7 มิถุนายน 2555 เวลา:23:14:14 น. |
|
|
|
| โดย: คมไผ่ วันที่: 17 กรกฎาคม 2555 เวลา:16:42:28 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
การ์ตูนหัวบล้อค ดูผาดๆ น่ารักเชียว เขม้นดูรายละเอียดแล้ว อุ๊ย..
พวกเรียลลิตี้ เราชอบรายการ The amazing race มากที่สุดค่ะ เพราะดูอยู่รายการเดียว ชอบที่ต้องใช้หลายๆ อย่าง ทั้งสมองและพละกำลัง ในบางครั้งแถมดวงอีกด้วย ถึงจะชนะได้เงินล้านได้
ชักสนใจ Wii ขึ้นมาเสียแล้ว เป็นพวกไม่ชอบออกกำลังเพราะรู้สึกไม่สนุก หากมีเจ้าตัวนี้มา อาจจะช่วยเราได้
สุดท้าย ดีใจด้วยนะคะ ที่ได้ทำตามความฝันจนได้ในที่สุด
ตอนเรายังเรียนอยู่ เราเคยอยากมีอาชีพเป็นนักทำโมเดลนะ เพราะเราชอบทำของย่อส่วนมาตั้งแต่เด็กๆตอนเรียนจบพยายามหาคอร์สที่สอนการทำโมเดล แต่ไม่มี เลยเลือกไปเรียนอินทีเรียแทน ด้วยเหตุผลที่ว่า เราจะได้ขอเขาทำโมเดลได้