คนที่มีอยู่จริง
อยู่ข้าง ๆ เรานี่แหละค่ะ
ถึงจะดีที่สุด สำหรับเรา

ผมกำลังจะกลายเป็นคนที่ผ่านไป สำหรับเค้า
และเค้ากำลังจะกลายเป็น คนที่ผ่านเข้ามา สำหรับผม

ด้วยเหตุผลที่ว่า ผมไม่ได้เน "คนที่ใช่" อย่างที่ "เค้าเฝ้าฝันและตามหา"

เมื่อก่อน เราก้อมัวแต่คิดว่า คนที่ใช่ จะมาเจอเราเมื่อไหร่

แท้จริงแล้ว
คนที่ใช่ นั่นไม่มี

มีแต่คนที่เราอยากทำอะไรให้มากกว่า

หากย้อนไปมองดู เมื่อครั้งวันวาน
แหละมองชีวิตวันนั้นเป็นนกตัวหนึ่งที่เริ่มบิน
เพียงอยากไปเจอขอบฟ้า มุ่งตรงไปตามที่เห็น
แม้ยากเย็นยังไงเพียงไหน ไม่หวั่น

ขอบฟ้ายังคงไกล ให้ฉันบินตาม
แหละยังดูเหมือนมีหวัง จะพบในสิ่งที่ตั้งใจ
เลยผ่านมาจนวันนี้ ก็ยังไปไม่ถึงไหน
ยิ่งบินไป ทำไมยิ่งไกลทุกทุกที

และแล้วฉันเองก็ได้รู้ความจริง ว่าสิ่งที่เคยตามไปเสาะหา
มันเป็นแค่เพียงภาพลวง ไม่อาจจะสัมผัสมันได้เลย

ขอบฟ้าไม่มีจริง ไม่เห็นมีตัวตน
ไม่อาจจะหาเหตุผล ยิ่งคว้า ยิ่งเหนื่อย ยิ่งท้อใจ
ที่อยากที่สุดตอนนี้ ต้องการแค่เพียงกิ่งไม้
เพื่อจะเกาะให้อบอุ่นใจเท่านั้นเอง

หวังว่าเธอจะเป็นกิ่งไม้ ได้ไหมเธอ

เมื่อ 4 ปีก่อนพอฟังเพลงนี้แล้วตัดสินใจเกาะกิ่งไม้
แม้ว่าเค้าไม่ใช่คนในฝันก็ตาม
แต่ก็ดีใจและคิดว่าตัดสินใจไม่ผิด
เพราะไม่ใช่แต่ขอบฟ้าไม่มีจริง
คนใจฝันที่เราคิดว่าใช่บางครั้งก็เป็นแค่ภาพลวงตา