Bloggang.com : ที่นี่ดาวสวย

นกโกรธหรือนกเครียดก็ไม่รู้

บางทีก็ดูเหมือนโจร 500

แต่ที่แน่ๆ นกเบี้ยวง่า วาดไม่ดูทิศฐานเลย

ผมนกละม้ายหูกระต่ายจังเลย

สุขสันต์วันเกิดใช้หัวบีบเบอร์ 2 ใหญ่ไปแฮะ ตัวสีแดงเปลี่ยนเป็นเบอร์ 1 ดีขึ้นมาหน่อย ตัวเลขเริ่มสวยละ อิอิ จริงๆ เป็นที่ครีมด้วยนะ ถ้าเนียนๆ ไม่เหลวมากก็บีบง่าย ควบคุมทิศทางได้ดีขึ้น

อยากได้ขอบแบบสดใส สำหรับเด็ก นี่เลย ง่ายด้วย แต่เปลืองหน่อยนะ ^ ^

Angry Birds ตัวแรก ไม่ค่อยสวย ไม่ค่อยเหมือน แต่คนทำก็พอใจในระดับหนึ่งแล้ว อันหน้า คงจะสวยกว่านี้ล่ะนะ (หวังว่านะ ^ ^)

กุหลาบอีกแล้ว ครีมยังเหลวอยู่อีก

ถ่ายรูปไว้แค่นี้

กุหลาบเริ่มดีขึ้น แต่ทำไมไม่ดูกระดาษให้ดี ตะกร้าเอียงซะ

ถ้าไม่มีสีเหลืองดอกใหญ่ๆ เบี้ยวๆ คงจะสวยกว่านี้ อิ

เค้กของขวัญทำให้พี่ข้างบ้านที่ย้ายไปอยู่ต่างจังหวัด และแวะมาเทีียว

ดูสิริบบิ้น ผูกเบี้ยวขนาดนี้ กล่องหลุดแน่ๆ

ยึกๆ ยือๆ

ของลูกค้าประจำ ลายข้างเริ่มสวยแระ กุหลาบพอใช้ได้ แต่วางเบี้ยวอีก ทั้งตัวเค้ก ทั้งโครงกุหลาบ

โอ้ว รูปใหญ่มาก ย่อมายังไงเนี่ย

ลายข้างไม่สวย ต้องใช้ใบไม้ช่วย

อันนี้เนื้อเค้กข้างในมันแตก บอกลูกค้าว่าไม่เอาก็ได้ เดี๋ยวทำให้ใหม่

ลูกค้าบอกไม่เป็นไร เลยคิดพิเศษไป 2 ปอนด์ 350 บาท

จัดเต็มเลยอันนี้

ยังบีบดอกตูมไม่เป็นเลย

เค้าขอลดราคา อ้ะ 1 ปอนด์ 220 แต่จัดซะเต็มที่เลย

แต่เค้าคงไม่ชอบเท่าไหร่ เพราะเค้าบอกว่าเค้าชอบหน้าแยม

แต่คนที่สั่งให้ไม่ได้บอก บอกแต่ว่าให้ทำให้สวยๆ

ปิดท้าย เค้กวันเกิดลุง แม่สามีสั่ง 1/2 ปอนด์ แต่ทำ 1 ปอนด์แถมให้ไป

ตอนบีบลายข้าง แฟนบอก เธอลุงไม่สบายนะ กินได้เหรอ ครีมเยอะขนาดนั้น

เราก็เอ้อ...ให้ลุงกินแต่เค้กสิ ปาดครีมออก ก็เค้าอยากทำให้สวยๆ นิ

แต่สุดท้ายก็ไม่สวยล่ะ ทำบัตเตอร์ครีมสีแดง แต่มันออกมาหม่นๆ จะใส่เยอะก็ไม่ได้ เดี๋ยวครีมเหลวบีบไม่ได้อีก กุหลาบเสียดอกนึง คือดอกที่ผสมสีขาว เพราะครีมเริ่มไม่เนียนแล้ว (อยู่ในถุงบีบนาน) ส่วนขอบบน ใช้หัวบีบใหญ่ไป ไม่ได้ลองก่อน ยังเขียนหนังสือได้ขี้เหร่เหมือนเดิม หรือกว่าเดิมก็ไม่รู้

อย่างไรก็ตาม แม่บอกว่า ลุงกินอย่างอร่อย กินเยอะด้วย แล้วถามว่าทำไมไม่เปิดร้านขายไปเลยล่ะ อืม...ถ้าลุงออกค่าแต่งร้านให้ ก็น่าสนนะคะ คิคิ

ขอให้มีความสุข สุขภาพแข็งแรง ถ้าเป็นไปได้ ขอให้กลับมาเดินได้อีกครั้งนะคะลุง

หาเจอแล้วนะ รูปเค้กอันแรกที่แต่งหน้าให้ลูกค้า มันโคตรขี้เหร่เลยใช่ม้า อิอิ

แต่ลูกค้าเค้าชอบนะ เพราะบอกเค้าแล้วว่า แต่งหน้าไม่เป็นนะ เค้าบอกเอาเหอะ

ยังไงก็ได้ เค้าชิมเนื้อเค้กแล้วชอบ อันนี้เค้าได้ชิมครีมแล้วชอบมากเช่นกัน

แต่ขอร้องเหอะ อย่าเอาไอ้เม็ดแดงๆ นี่ ใส่มานะ พี่ไม่ชอบ อิอิ ก็เค้าไม่มีไอเดียเลยนี่ตอนนั้นน่ะ เร่งซะด้วย มือใหม่หัดแต่ง

อันนี้ 2 ปอนด์ จำไม่ได้ชัดว่าคิดเค้าเท่าไหร่ ประมาณ 250-300 บาทนี่แหละ

อันต่อมาหน้าแยม หมอนวดที่นวดประจำ ลองสั่งไปกินดู ไม่เคยปาดหน้าแยม แต่เคยช่วยพี่แต่งหน้าแยมตอนที่ไปอยู่กับป้าที่ทำขนมเค้กขาย อันนี้ลำบากตอนหาซื้อแยม ทีแรกอยากได้แยมสับปะรด แต่คนขายบอกเค้าใช้แยมแบบนี้ เค้าเรียกอะไรนะ แยมที่ไม่มีเนื้อผลไม้น่ะ มันปาดง่ายกว่า เรียบกว่าก็จริง แต่มันไม่อร่อยง่ะ

อันนี้อุตริผสมมาการีนลงในเนื้อเค้ก 1/2 ส่วน เค้าบอกว่าเนื้อหยาบไปนิด (แต่อันนี้ใช้คนละสูตรกับอันแรกที่ทำขาย แต่ก็เป็นสูตรเดียวกับที่ทำวันเกิดลูก ซึ่งวันนั้นกินกันก็อร่อยนะ นุ่มด้วย แต่ใช้เนยสดล้วนทำ ) เค้ามีเคล็ดลับอะไรที่ทำให้ผสมมาการีนไปแล้วทำให้นุ่มได้ไหมน๊า เพราะที่เห็นขายๆ กัน ตามตลาด เค้าขายกันปอนด์ละ 100 บาทก็มี แล้วรสชาติมันเป็นยังไง เหมือนเค้กก้อนตลาดนัดรึเปล่า มะก่อนอันละ 10 ตอนนี้อันละ 20 แต่ก็อันใหญ่มาก แต่เนื้อก็หยาบนะ เลยไม่ค่อยชอบกิน

ด้านข้าง

ยัดลงกล่อง ดูดีได้ เพราะกล่องสวยแท้ๆ เชียว ถึงไม่มีหลาย แต่กระดาษสีขาวมันๆ แบบนี้ เค้าว่าดูดีนะ อันนี้ขายไป 1 ปอนด์ 150 บาท

อันต่อมาที่ลูกค้าสั่ง (คนเดิม) ไปดูแบบมาจากในเน็ต เพิ่งมารู้ทีหลังว่า

บีบลายสานตะกร้าผิดวิธี ถึงว่าสิ ทำไมมันไม่สวยซะที แบบผิดอยู่หลายอันทีเดียวเชียว กว่าจะรู้ว่าเค้าไม่ได้บีบกันงี้นะจ๊ะเธอ ครีมกุหลาบเหลวมาก บีบย้ากยาก

คงเพราะใส่เนยสดเยอะกว่าเนยขาว และคงจะตีนานไป หูตะกร้าก็ใหญ๊ใหญ่ ใช้หัวบีบเบอร์ใหญ่ไป

จับลงกล่อง เอาน่า ยังไงก็สวยกว่าอันแรกแหละ

3 ปอนด์จ้ะ ดูในกล่องแบบเผินๆ ก็ใช้ได้นะ อิอิ

อีกอันก็ลายเดิมแหละ อบพร้อมกัน เค้าสั่ง 3 ปอนด์ 2 ก้อน

แต่อันนี้ครีมเหลวกว่าเดิมอี๊ก บีบไปได้ 3 ดอก ก็บีบต่อไม่ได้

เพราะมันเหลวจนกลีบตั้งไม่ได้ เลยใช้ดอกตูมช่วย ดอกตูมเนี่ย

เค้าบีบกันยังไงว้า มั่วๆ ไป ทำไม่ทันแล้ว อันนี้แหละ ที่ว่าพอไปถึงลูกค้า

กุหลาบก็เหลวละลายไปเลย

3 ปอนด์ 2 ก้อน คิดไป 1000 บาท ชุดนี้แหละที่ทำทีแรกแล้วลืมใส่เนยละลาย

แล้วเนื้อเค้กออกมาสวยมาก น่ากินเชียว แต่กลิ่นไม่หอม(ก็แน่สิ ไม่ได้ใส่เนยนี่ยะ กลิ่นอะไรก็ไม่ได้ใส่ด้วย) รสชาติเหมือนเค้กตามตลาดแบบถูกๆ เลยต้องทำใหม่ ตอนนั้นไม่รู้จะทำยังไง กับเนื้อเค้ก 6 ปอนด์ สรุปก็ทิ้งไป ถ้าเป็นตอนนี้ คงไม่กล้าทิ้งหรอก

เค้ก 2 อันนี้แหละที่เป็นจุดเริ่มต้น ให้ทำแต่เค้กกุหลาบ เพราะ

ตัน เพราะไม่รู้จะบีบเป็นอะไร
รีบ คิดอะไรไม่ทัน เพราะมักจะทำเค้กเสีย แล้วต้องทำใหม่ ทำให้แต่งหน้าไม่ทัน
ดันทุรัง บีบทีไรก็ไม่สวยซักที อยากบีบให้ได้สวยๆ แบบคนอื่นเขาบ้าง

โฉมหน้าเค้กที่ลืมใส่เนยละลาย ทำไมมันสวยนักนะ สวยกว่าที่ไม่ลืมซะอีก

อันนี้ใส่เนย ดูสิ อันไหนสวยกว่า

กลับจากกำแพงเพชรไม่นานก็ได้ย้ายมาอยู่บ้านเช่า ง่วนกับการทำความสะอาดบ้านที่แม้ไม่ได้รก แต่ห้องน้ำสกปรกมากมาย ห้องน้ำชั้นล่างห้องเดียว ใช้น้ำยาขัดห้องน้ำถึง 4 ขวด แล้วก็ทยอยขนของทีละเล็กละน้อย เพราะเราไม่มีรถใหญ่อย่างเขา ไหว้วานเขาได้ก็เป็นครั้งคราว นี่ก็ว่าจะทำเค้กขอบคุณให้พี่กวางเจ้าของรถที่เคยช่วยขนของ แล้วก็น้าอู๊ดที่เคยพาไปฝากท้องที่โรงพยาบาลจุฬาฯ อยากทำเค้กรสอื่นๆ ให้ นอกเหนือจากเค้กเนยสดที่ทำเป็นประจำ

มาอยู่ได้ประมาณเดือนครึ่ง ถึงได้ออเดอร์เค้กจากคุณหมวยอีกครั้ง

เหมือนเด็กหัดใหม่อีกครั้ง ทั้งปาดหน้าและบีบกุหลาบ ไม่ได้พัฒนาขึ้นเลยมั้ง ดีที่ครีมแข็งขึ้นมาอีกนิด เพราะเปลี่ยนสูตรบัตเตอร์ครีม ซึ่งบีบกุหลาบง่ายขึ้น แต่ว่ารู้สึกจะอร่อยน้อยลงด้วยนะ

ทำคราวนี้ทำเต็มสูตร ซึ่งจะได้เค้กถึง 5 ปอนด์ จึงเหลือเค้ก 2 ปอนด์ 1 ก้อน และ 1 ปอนด์อีก 1 ก้อน ก็พอดีป้าของสามีมาเที่ยวบ้าน จึงทำเค้กวันเกิดให้ป้า ซึ่งเลยมา 2-3 วัน ทีแรกทำ 2 ปอนด์ แต่เห็นว่าคนเยอะ เลยเอา 1 ปอนด์วางทับอีกชั้น เค้าแซวกันว่าเหมือนเค้กแต่งงาน มีคนชอบหลายคนอยู่ ถึงแม้ว่าคนทำจะยังไม่พอใจก็ตาม แต่มันก็ได้แค่นี้แหละนะ

เขียนตัวหนังสือก่อน แล้วมันก็ถูกบังไปบางส่วน

โชว์ขอบข้าง อันขี้ริ้วเหลือ....

ยังดีมีกุหลาบบางดอกให้ยิ้มออกนิดนึง

สวยน้อยแต่อร่อยมาก...อิอิ

คนรับดีใจ คนทำก็ดีใจยิ่งกว่า ขอบคุณที่ชอบคร๊าบ ป้านวล

..สุขสันต์วันเกิด มั่งมีศรีสุข สุขภาพแข็งแรงนะจ๊ะ..

อยากไปเรียนแต่งหน้าเค้ก แต่ติดอยู่ที่ไม่มีเงินค่าเรียน ตอนนี้มารู้ว่ามีที่เรียนถูกๆ อยู่บ้างเหมือนกัน ก็ย้ายออกจากบ้านมาซะแระ เช่าบ้านเขาอยู่ ค่าเช่าก็แพงมาก ต้องทำมาหากินก่อนถึงจะแบ่งเวลาไปเรียนได้ ก็ได้แต่ฝึกมือกับเค้กที่ลูกค้าสั่งบ้าง เค้กที่ให้เป็นของขวัญคนนู้นคนนี้บ้าง ลายที่แต่งก็มีอยู่ลายเดียว เพราะเวลาจำกัดจำเขี่ย จะริลองลายอื่นก็กลัวส่งไม่ทัน เฮ้อ ทำไมไม่แยกร่างได้เหมือนนินจานะ แม่จะทำทุกอย่างคนเดียวไม่ต้องง้อใครเลย พับผ่าสิ!

แรกๆ มั่วๆ เอาจากที่เคยเห็นญาติแต่งสมัยเด็กๆ ซื้อหนังสือมาทำตามมั่ง ดูแบบจากอินเตอร์เน็ตมั่ง แต่คนมันไม่มีพรสวรรค์กะเค้า มีแค่พรแสวงกับความพยายามอันน้อยนิด แต่งกี่ทีๆ ก็ไม่เคยสวยเลยสักครั้ง ยังดีที่ลูกอุตส่าห์ชมว่าแม่ทำสวยมากมาย แต่พอเห็นแบบพวกตุ๊กตาบาร์บี้เท่านั้น ของแม่ขี้เหร่ทันที เด็กนะเด็ก

อันแรกจริงๆ หาไฟล์ภาพไม่เจอ น่าจะอยู่อีกเครื่องหนึ่ง ซึ่งเราใช้อยู่ แต่เปิดใช้ไม่ได้มา 2 เดือนแระ คุณสามีไม่ทำให้สักที จะทำเองก็คืนความรู้เรื่องคอมไปหมดแระ มารื้อตอนนี้คงใช้เวลาน่าดู ไหนจะต้องเตรียมขายของอีก เห็นจะไม่ทัน ทิ้งมันไว้งั้นก่อน(อีกแล้ว) ก็จัดบ้านยังไม่เสร็จเลยนะ มะรืนนี้จะขายของแล้ว พรุ่งนี้ต้องเตรียมของให้เสร็จ วันนี้จะจัดบ้าน แต่ขอพักเขียนบล็อก นิดนึง คลายเครียดเนอะ

อันแรก ทำเค้กเนยสูตรคุณจ้ำจี้ ทำเป็นเค้กวันเกิดลูกสาว อีกอันทำสปันจ์เค้กสูตร อ.นวรัตน์ ทำเป็นเค้กวันเกิดลูกสาวเหมือนกัน วันเดียวทำสองสูตรเลย อร่อยทั้งสองสูตรเลย แต่งหน้าแบบมั่วๆ เป็นครั้งแรก

อันแรกสำหรับลูกค้า คุณหมวยสั่งเพราะเคยชิมเนื้อเค้กแล้วชอบ เราบอกแต่งหน้าเค้กไม่เป็นนะ คุณหมวยก็ใจดี ไม่เป็นไร เอารสชาติก่อน สั่ง 2 ปอนด์ แต่งหน้าขี้เหร่ได้ใจมากเป็นรูปอะไรไม่รู้ แต่เค้าชิมแล้วโทรมาบอกว่า "เนื้อเค้กอร่อยมาก ครีมก็ใช้ได้เลย อร่อยกว่า xxxx(เค้กแบรนด์ดัง) อีก ยังงี้ไม่ต้องทำอะไรแล้ว ทำเค้กส่งร้านกาแฟ ให้พ่อขับรถไปส่งให้" ยังทิ้งท้ายอีกว่า "พี่ไม่ชอบชมใครนะ เพราะมันไร้สาระ แต่นี่พูดจริงๆ" โหย...ไม่ต้องว่าอร่อยขนาดนั้นหรอก แค่กินแล้วไม่ด่า หนูก็ดีใจแล้ว

อันที่สองเป็นเค้กหน้าแยม หมอนวดที่นวดประจำสั่งมา ใช้เค้กสูตรเดียวกับที่ทำวันเกิดลูก แต่ทดลองผสมมาร์การีนไปครึ่งส่วน เค้าบอกว่าอร่อยดี แต่เนื้อหยาบไปนิด ต่อมาไม่กล้าทำเค้กใส่มาร์การีนเลย(ยกเว้นบัตเตอร์เค้กที่ลองผสมมาร์การีนดู ลูกค้าหลายคนก็บอกว่าอร่อยดี แต่บางคนที่คงลิ้นไวเหมือนเรา เค้าบอกรสมันไม่เหมือนเดิม) และเราก็สรุปว่าใช้เนยสดล้วนๆ อร่อยกว่าแยะ สะดวกด้วย เพิ่มทุนอีกนิด แต่อร่อยขึ้นเป็นกอง กำไรน้อยลง ก็ไม่เห็นเป็นไร ถ้าลูกค้าบอกว่าอร่อย มันก็กำไรแล้วล่ะ เนอะ...

เค้กหน้าแยมก็แต่งมั่วๆ แต่ก็ออกมาน่ารักพอได้ มันแต่งง่ายกว่าบัตเตอร์ครีมแยะเลย

หลังจากนั้นคุณหมวยก็สั่งเค้ก 3 ปอนด์ 2 ก้อน แต่ด้วยความเหนื่อยและเพลียมาก อบเค้กเสร็จออกมาสวยมาก แต่เค้กไม่หอม มานึกได้ว่าลืมใส่นมสด เนื้อเค้กจะกระด้างไปนิด แฟนชิมบอกไม่เห็นเป็นไร รสเหมือนที่เค้าขายกันทั่วไป แต่คนทำไม่ปลื้ม เก็บใส่ถุงไปโยนให้ปลาทั้ง 6 ปอนด์ ตัดใจทำใหม่ยอมไม่หลับไม่นอนอีกคืน ได้เค้กหน้าตาขี้เหร่อีก 2 ก้อน เพราะตีบัตเตอร์ครีมเหลวไป เนื่องจากใช้เนยสดมากกว่าเนยขาวและคงตีนานไป บีบกุหลาบโคตรยาก พ่อบอกพอไปส่งลูกค้ากุหลาบก็ล้มระเนระนาด แย่ชะมัดเลย

ต่อมาเป็นเค้กวันเกิดคุณสามี ตรงกับวันสงกรานต์พอดี ซึ่งต้องเดินทางไป จ.กำแพงเพชร บ้านพ่อแม่เราเอง จะแต่งหน้าเค้กไปเลยก็กลัวเละ เพราะหนทางสุดยอดมาก เลยอบแต่ตัวเค้ก แล้วเตรียมเนยไป พร้อมเครื่องตีและหัวบีบ พอจะทำจริงๆ เออ...เอาเครื่องไปนะ แต่ไม่ได้เอาหัวตีไป เอาไงล่ะทีนี้ ตะกร้อมือก็ไม่มี ที่บ้านแม่มีที่ตีไข่แบบสปริงลองเอามาตี โห มันนิ่มค่อดๆ อย่าว่าแต่เนยเลย ไข่ยังไม่รู้ว่าจะใช้เจ้านี่ตีได้เลย ทีนี้ก็เหลือแต่ช้อนกับส้อม ตีครีมได้เท่าที่เห็น แป้นหมุนก็ไม่มี ยังดีที่แม่มีจานใบใหญ่พอดีขนาดเค้ก 4 ปอนด์ สวยด้วยนะ จานเขาน่ะ หัวบีบที่เอามาก็ไม่กี่หัว ที่เตรียมไว้ว่าจะเอามาก็ลืมซะงั้น โดยเฉพาะหัวใบไม้ ซึ่งจริงๆ ใช้กรรไกรตัดเอาก็ได้ แต่ตอนนั้นตัดไม่เป็น ก็เลยใช้หัวทำต้นหญ้าบีบแทน ได้เค้กหน้าตาพิลึกกึกกือดี หัวกลมไม่มีตัดถุงเอา แต่ตัดไม่เก่ง ได้องุ่นเบี้ยวๆ มา น่ากินไหม

เจ้าเค้กก้อนนี้มันใหญ่มาก 4 ปอนด์เชียวนะ ตัดแบ่งเค้าไปทั่วเลย กินกันในบ้านไม่หมด เอาไปแจกวงไพ่ เสียดายที่ย่าป่วย กินอะไรไม่ได้เลยนอกจากแบรนด์ขวดกับน้ำเท่านั้น อย่างไรก็ตาม แฟนบอกเค้กก้อนนี้ทำไมเนื้อเค้กอร่อยกว่าที่เคยทำไปให้เพื่อนที่แบงค์กิน จะเป็นเพราะเราลดเกลือไปครึ่งส่วนรึเปล่านะ หรือว่าเพราะ....

กลับบ้านสงกรานต์คราวนี้ได้อยู่ยาวเพราะรอไปเยี่ยมยายกับแม่ ให้คุณสามีมารับที่พิษณุโลก ยังไม่ทันเช้า แม่โทรมาบอกว่าย่าเสียแล้ว น้าอาสาขับรถมาส่ง กะว่าพอเปิดร้านแล้วเข้าที่เข้าทางจะพาย่ามาเที่ยว แต่ย่าไม่รอแล้ว รีบไปสวรรค์เสียก่อน ไม่ทันได้ลา ยังดีที่สงกรานต์นี้ได้รดน้ำย่าอีกครั้ง ย่าเป็นผู้หญิงเก่งคนหนึ่งในดวงใจ ป่วยมาหลายปี แต่ลูกหลานไม่เคยรู้เลย จนกระทั่งครึ่งปีสุดท้ายของชีวิต ที่เปิดโอกาสให้ลูกหลานได้ทดแทนเศษเสี้ยวของพระคุณ ย่าจ๋า...หนูตั้งชื่อร้านของหนูว่า SHU CHU SWEET .....SHU มาจาก ชู ชื่อของย่านะ หนูตั้งก่อนที่ย่าจะเสียไม่นานนัก แต่ย่ายังอยู่ในลมหายใจของหนูเสมอ