All Blog
ผู้เปิดประตูใจ
ทุกวันนี้คนเราจำนวนมากเป็นทุกข์เพราะความคิด และความคิดมากของคนเราอาจเป็นเหตุของความขัดแย้งได้ เพราะในสังคมปัจจุบัน เราอยู่อย่างระแวงระวังกันมาก เรามักได้ยินคำสอนที่ว่า “รู้หน้าไม่รู้ใจ” แต่ทั้งที่คุ้นเคยกันแท้ๆ ก็กล้าไม่จะถามไถ่หรือพูดอะไรออกไป เพราะกลัวจะเข้ากรณี “พูดไปสองไพเบี้ย นิ่งเสียตำลึงทอง” เพราะ “คนเราต่างจิตต่างใจ” เลยขออยู่แบบเงียบๆ หรือแบบน้ำนิ่งๆ ไหลลึกๆจะดีกว่า ประกอบกับยังไม่แน่ใจสถานการณ์เหมาะที่จะพูดหรือไม่ สิ่งที่คิดที่พูดมานั้นจริงหรือไม่ และถ้าถามไปแล้ว สิ่งที่เขาตอบมาตรงกับความจริงหรือไม่ เขาอยากพูดหรือไม่ สะดวกใจจะพูดหรือไม่ หรือว่ามีปัญหาชีวิต ปัญหาครอบครัว หุ้นตก ฮอร์โมนขาด คิดไปร้อยแปดพันประการ เลยไม่มีโอกาสเปิดใจพูดจากันเสียที
มีหลายครั้งที่คนเราไม่พอใจกัน เพราะไม่ยอมพูดจากัน ทั้งที่หวังดี เจตนาดีต่อกันแท้ๆ แต่กลับกลายเป็นขุ่นข้องหมองใจกันไปได้
ตัวอย่างเช่นความขัดแย้งในที่ทำงาน ไม่ใช่เฉพาะในโลกของคนที่ไม่ค่อยชอบจะทำงานเท่านั้นที่จะเกิดความขัดแย้งระหว่างเพื่อนร่วมงาน แต่ในโลกของคนที่ขยัน มีความรับผิดชอบมาก หลายครั้งเช่นกันที่หัวหน้ากับลูกน้องแอบเคืองหรือน้อยใจกัน เพราะสิ่งที่เรียกว่า ความเกรงใจ ที่อาจจะมีมากเกินพอดีไป จนทำให้เข้าใจผิดกันไปได้กัน โดยอาจมีบางครั้งบางคราวที่หัวหน้ามอบหมายงานแล้วกลัวว่าลูกน้องจะมีงานล้นมือ เลยเก็บงานบางชิ้นไว้ทำเอง ลูกน้องจะได้ไม่ต้องรับภาระมาก บังเอิญงานนี้เป็นงานสำคัญชิ้นหนึ่งและช่วยกันทำได้ ทำให้ลูกน้องอาจเข้าใจไปว่า เหตุใดไม่เอางานนั้นมาช่วยกันทำซะให้เสร็จๆไปเสียทีเดียว ทำไมเก็บงานชิ้นนั้นไว้ทำเอง หรือไม่ต้องการให้คนอื่นมีส่วนร่วมด้วย หรือว่าจะเก็บไว้เอาหน้ากับเจ้านายใหญ่คนเดียว ทั้งที่ความจริงหวังดีด้วยกันทุกฝ่าย แต่ก็ไม่พูดกันให้เข้าใจ เก็บเอาไว้ เกรงใจ ไม่กล้าพูด ไม่กล้าถาม จนนานวัน ผิดใจบึ้งตึงกันไปเลยก็มี
การไม่ยอมเปิดใจพูดกันนี้ บางทีก็เกิดในวงญาติพี่น้อง เมื่อต่างมีครอบครัว มีเขย มีสะใภ้ บางครั้งที่มีปัญหา ซึ่งอาจเป็นเรื่องเพียงเล็กน้อย แต่พูดไปก็กลัวจะเกิดความเข้าใจผิดกัน กลับบานปลายใหญ่โต หาว่าไม่ไว้ใจกัน หรือดูถูกคู่ครองของกันและกัน ยิ่งไปกันใหญ่
ตามธรรมดาของคนที่เป็นญาติพี่น้อง เป็นเพื่อนสนิท หรือคนที่เป็นห่วงเป็นใยกัน สิ่งสำคัญคือ อยากรู้ความทุกข์ของอีกฝ่าย มีอะไรที่จะช่วยกันได้จะได้ช่วยกันทำ ช่วยกันแก้ไข อยากให้อีกฝ่ายเห็นความสำคัญของตน ไว้ใจตน แต่ความกังวล ความเกรงใจ และความหวังดี ที่ไม่มีโอกาสได้แสดงออกให้เข้าใจ อาจนำมาซึ่งความขัดแย้งระหว่างกันได้
ข้อพิพาทที่เข้าสู่การไกล่เกลี่ยหลายกรณี เพียงแต่รอให้มีผู้ช่วย ที่เข้ามาทำหน้าที่เป็นผู้เปิดใจ เคาะประตูใจแต่ละฝ่าย แล้วประสานความเข้าใจของคนทั้งสองให้ดีกัน เข้าใจกันดังเดิม
ที่สำคัญ ผู้ไกล่เกลี่ยที่เข้ามาทำหน้าที่เป็นผู้ช่วยเปิดใจนั้น คู่กรณีเขาขอแค่เพียง อย่านำเรื่องราวของพวกเขาไปบอกใคร เก็บความลับของพวกเขาเอาไว้ และไม่พูดอะไรบางอย่างที่ทำให้สถานการณ์แย่ลง เท่านั้นพอ



Create Date : 03 เมษายน 2553
Last Update : 3 เมษายน 2553 23:23:41 น.
Counter : 363 Pageviews.

0 comments
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Env. Boalt
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



New Comments