|
ปั่นงาน...การกุศล...คนตกงาน.. เพื่อดนตรี ต้องสู้เว้ยย
เ่อ่อ เพื่อน ๆ ไม่ใช่ว่าผมเพี้ยนอะไรนะ วันนี้วันเสาร์ที่ 21 ต.ค. 2549 อันเป็นวันที่ผมต้องสางงาน และในขณะนี้ก็กำลังสางงาน โดยอาศัยจังหวะการส่งข้อมูลเข้า Hosting มานั่งเขียน ๆ พิมพ์ ๆ ตามประสาคนไฮเปอร์
- ปั่นงาน: งานที่ว่านี่คืองานทำ website เพื่อใช้สำหรับให้บริการแด่สมาชิกของสภาอุตสาหกรรมฯ ณ จังหวัดที่ผมย้ายมาเพื่อช่วยพี่ทำงาน (ทำไปทำมา ก็เริ่มเข้าสู่ระบบการกุศล)
- การกุศล: คาดว่าดวงหรือเวลาตกฟากของผมคงจะตรงกับดาวอนุเคราะห์ เนื่องจากตอนนี้คุณพ่อให้ผมหางานประจำทำเนื่องจากอายุก็ 30 ถ้วน ๆ แล้ว แต่ด้วยอำนาจแห่งดาวอนุเคราะห์ประจำตัวผม ส่งผลให้ผมมีงานการกุศลอยู่ในมือขณะนี้ไม่ต่ำกว่า 3 งานยักษ์
- คนตกงาน: ไม่ต้องพูดถึง เนื่องจากตกฟากในช่วง "ดาวอนุเคราะห์" จึงทำให้ผมเป็นคนที่มีงานทำ แต่เป็นงานกุศล ซึ่งก็ยังแปลกใจว่าตัวเองทำไมยินดีรับทำอย่างไม่เกี่ยงงอน และรู้สึกยินดีที่ได้รับหน้าที่หรือเข้าไปช่วย (คนแห่งดาวอนุเคราะห์) ส่วนเรื่องงานประจำ ผมส่ง resume ไปเยอะ มีเรียกไปสัมภาษณ์ก็มาก แต่แห้วหมด ล่าสุด บริษัทยักษ์ใหญ่ในวงการน้ำมันแห่งหนึ่ง ก็ศอกกลับผมมา แทบจะเหมือนกับว่าเรา "โง่" มาก ๆ จำไว้นะครับเพื่อน ๆ ภาษาอังกฤษสำคัญมาก ต้องฝึกไว้เยอะ ๆ นะครับ วิชาการจัดการ วิชาบัญชี วิชาต่าง ๆ นานับประการ จะเกรดห่วยอย่างไรช่างมัน ขอให้ภาษาอังกฤษดีไว้ก่อน ผมจึงยังคงเป็นคนแห่งดาวอนุเคราะห์ต่อมาเรื่อย ๆ จะเรียกว่าคนตกงานก็ไม่ใช่ เพราะมีงาน
มาถึงช่วงสำคัญ แต่ก็ยังไม่ถอดใจเรื่องงานประจำนะ เพราะมีจุดมุ่งหมายใหม่ที่สำคัญสำหรับชีวิต นั่นคือการที่จะเรียนดนตรีสากลสักชิ้นให้เป็นเรื่องเป็นราว หลังจากที่ร่ำเรียนดนตรีไทยเป็นงานอดิเรกถึง 14 ปี และดนตรีจีนอีก 3 ปี
ประสบการณ์ทางดนตรีตะวันออกจึงเข้มข้น แม้จะไม่ได้จบทางปริญญาตรีทางด้านดนตรีมาก็ตาม อายุในขณะนี้ 30 ปี งานการก็ไม่มั่นคง.. สมัีครงานที่ไหนก็ไม่มีใครเอาเพราะโง่ภาษาอังกฤษ (ใช้ opensource ทำ web เป็นงานอดิเรก)พูดภาษาอังกฤษไม่ดี ถือเป็นกรรมของตัวเองดีกว่า
ต้องหางานให้ได้ ไม่งั้นแผนการเรียนดนตรีสากลชิ้นสุดท้ายในชีวิตของผม คงจะไม่สำเร็จเป็นแน่แท้ (เรื่องจริงนะ เพราะแต่ละเครื่องแต่ละอย่างผมเรียนทีนึง ก็ครึ่งชีวิต ถ้าจะเอาเป็นหลักและชำนาญการ
คำเตือน: ภาษาอังกฤษเป็นภาษาหลักของโลก ทุกท่านจึงควรที่จะ สนทนาได้ดี เขียนได้ดี ฟังได้ดี อย่าเอาอย่างผมนะครับ เพราะผมคงไม่ฝึกภาษาอังกฤษไปมากกว่านี้ แต่ก็ไม่ใช่ไม่ฝึกนะ เอาเท่าที่ได้ก็พอ ให้มันรู้ไปสิว่า "งานดี ภาษาห่วย มันจะทำให้กิจการเขาล่มจม" ส่วนที่ยังเหลือในรอยหยัก ผมว่าผมจะเอาไปใช้ในการจำภาษา "ขเบ็ด" หรือโน๊ตดนตรีดีกว่า
สู้เว้ย... (น้ำตาคลอเลย จริง ๆ นะเนี่ยะ) ฟังเพลงพระราชนิพนธ์กล่อมใจตัวสักนิดก็ดีครับ กับ "ชะตาชีวิต" วันนี้เศร้า ๆ แสบ ๆ ยังไงก็ไม่รู้
Create Date : 21 ตุลาคม 2549 |
Last Update : 21 ตุลาคม 2549 18:41:37 น. |
|
3 comments
|
Counter : 528 Pageviews. |
|
|
|
|
โดย: PIWAT วันที่: 21 ตุลาคม 2549 เวลา:20:22:23 น. |
|
โดย: มะดัน IP: 124.120.161.195 วันที่: 22 ตุลาคม 2549 เวลา:21:22:28 น. |
|
โดย: tanoy~ตะนอย วันที่: 23 ตุลาคม 2549 เวลา:15:23:28 น. |
|
|
|
|
นายเรื่อยเปื่อย |
|
|
|
|