ลัทธิเอาอย่าง ตอน Blog Gang
ผมเข้ามามะงุมมะงาหราทำ blog กับเขา เพราะกระแสอย่างเดียว เห็นเขาทำกันก็ลองทำบ้าง เพราะคิดว่าตัวเองเป็นคนไอที แซฟวี่ เข้าขั้น เพราะเป็นคนแรกๆในเมืองไทยที่เสียเงินไปเข้าคอร์สเรียน Microsoft Windows ในสนนราคา 5 พันบาท เมื่อสัก 20 ปีก่อน ทั้งๆที่ยังใช้เม้าส์ไม่เป็น เล่นเอาผู้สอนซึ่งเป็นวิศวกรของการรถไฟแห่งประเทศไทย เสียจริตไปพอสมควร ไม่รู้ป่านนี้ท่านเป็นผู้ว่าไปหรือยังนะขอรับ?


ส่วนตัวผมไปไหน ต้องเห็นมี symbian รุ่นสมัยพระยาตากตีเมืองจันทรบูรณ์ของ Nokia ติดตัวตลอด เพื่อให้ลูกชายได้เล่นเกมส์ได้ทันที ส่วนอื่นก็เอาไว้เช็คเมล์กับเข้าเน็ตเพื่ออ่านข่าวต่างๆ พร้อมกับใช้บริการ push mail อีกด้วย ออฟฟิศก็ไร้ (เส้น) สายนะ สรุปแล้ว สำนวน better late than never ที่ผมแปลว่า มาแน่แต่ไม่รู้เมื่อไร ดูท่าจะยังใช้ได้


ก็ไม่บ่อยนักที่ไปเข้าแถวเดินตามใคร ยกเว้นการเข้าคิว ซึ่งเป็นสิ่งที่ผมกระเหี้ยนกระหือรือ ด้วยว่าเป็นกิจกรรมดัดสันดานคนไทยได้อย่างตรงจุด เพราะอย่างไรเสีย Blog ผมคงจะเป็นได้อย่างมากแค่ Junk blog อะไรสักอย่างในไซเบอร์สเปซ เข้าทำนองจะเป็น Black sheep blog หรือลูกเป็ดขี้เหร่ เพราะทำอะไรข้างๆคูๆถูๆไถๆตามประสาคนที่ชอบครูพัก ลักหลับ ซึ่งก็เข้านิสัยพอดี ส่วนเรื่องจะออกมาหน้าตาดี หรือได้รางวี่รางวัลนั้นอย่าหมาย โอกาสที่เสื้อแดง กับเสื้อเหลืองจะสมสู่กันยังจะง่ายกว่า น่าน โดนไปหนึ่งดอกเต็มๆ


ออกตัวมาถึงขนา่ดนี้ก็น่าจะไล่คนอ่านได้ไปเยอะแล้ว


วัตถุประสงค์ในการทำ Blog บ้านสายลับนี้จึงไม่ได้มีอะไรเป็นสาระมากไปกว่า การที่ได้เขียนๆๆๆให้เพลินนิ้ว เพลินตา และเปลืองไฟฟ้าที่เขารณรงค์ให้ประหยัด เพราะโอกาสที่ผมจะเขียนอะไรยาวๆสาธยายอะไรเป็นภาษาแม่นั้นถือเป็น "เรื่องยาก" ด้วยในสายงานที่ทำในช่วง 15 ปีหลังล้วนใช้ภาษาอังฤษเป็นภาษาหลัก จนเวลาที่อัพเดท resume ของตัวเองก็ออกจะขัดเขินเป็นอย่างยิ่งที่ระบุว่า การใช้ภาษาไทยอยู่ในเกณฑ์ดี ด้วยได้ใช้งานนานๆครั้ง จึงพยายามอย่างมากที่จะอ่านหนังสือไทยที่มีคุณภาพด้านภาษาให้มาก เพื่อที่การร้อยเรียงถ้อยคำออกมาจะไม่ขำๆดีแบบทั่นรัถะมนตรีที่ผมชื่นชมเป็นการส่วนตัวท่านนึง


ดังนั้น ผมไม่ได้คิดว่าอะไรทั้งหลายแหล่ที่อยู่และเห็น หรือหายไปใน Blog นี้จะเป็นคุณประโยชน์กับใคร ทำ เพราะอยาก เพราะเสี้ยน หรือเงี่ยน ไม่อยา่กก็ไม่เขียน คงไม่มีอะไรสวยงามกว่า การได้ทำอะไรสบายๆเรื่อยเฉื่อยแบบทำอะไรตามใจคือตายแน่ๆ เป็นดั่ง Blackish water strategy คือ ยุทธศาสตร์น้ำเน่าโดยสมบูรณ์ ปราศจากปริมณฑล หรือ Agenda ใดๆ เพื่อจงใจปลีกตัว ปลีกใจจากวัตรปฏิบัติของหน้าที่การงานที่ต้องศึกษาสภาวะแวดล้อมทางธุรกิจ การเมือง สังคม การตลาด และสื่อสารมวลชน ตลอดจนปัจจัยต่างๆ และวิเคราะห์ กำหนดยุทธศาสตร์ในการทำงานให้กับบริษัทขนาดจิ๋วที่ตัวเองโชคดีเป็นผู้ก่อตั้ง (แต่โชคร้ายที่ต้องบริหารด้วย) และให้กับลูกค้า


ทำแบบนี้มาตลอดชีวิตทำงาน จนคิดลึก และคิดต่างจากชาวบ้าน นานไป ความซวยก็มาเยือน ใครคิดอะไรไม่ออกก็โทรมาถาม ให้คุย ให้ย่อย ให้หาแนวทางให้ทั้งเรื่องงาน ความรัก และเรื่องส่วนตัว ไม่เว้นเรื่องหยาบคายเป็นที่สุดอย่างการขอยืมเงิน ด้วยเขาเห็นเปลือกนอกว่าเราเป็นคนรวย ให้เป็นที่แปลกใจว่า ที่เขาโทรมาถาม เข้ามาคุยก็เพราะบอกตรงกันว่า เราวิเคราะห์ได้อย่างสอดคล้องกับความคาดหวังของเขา และตอบได้ชัดเจน กระจ่างดี ก็ถือเป็นความโชคดีของเขา และเป็นกรรมดีของผม เพราะทำให้ตัวเองเป็นที่รัก และต้องการอยู่บ้างในยามที่่เพื่อนๆ และน้องๆเป็นทุกข์


ทุกข์ที่สุดของผมก็คือ การที่เขา หรือเธอแสดงความขอบคุณ และตอบแทนน้ำใจด้วยการหยิบยื่นบัตรเชิญงานแต่งงานมาให้ มันช่างเป็นบททดสอบมิตรภาพที่ช่างหน้าด้าน และหักหาญน้ำใจกันเสียเหลือเกิน ซึ่งในบางครั้ง ผมก็ตอบแทนเขาอย่างเหมาะสมด้วยการลืมไปงานและใส่ซองเสียสนิท นัยว่าชีวิตผมยังมีโชคอยู่บ้าง


ผมถือคติหนึ่งมาอย่างเหนียวแน่น คือ เพื่อเพื่อนน้อยกว่านี้ได้อย่างไร และด้วยเหตุปัจจัยนี้ เมื่อผม หรือเรา คือ ภรรยานั้นไม่สามารถจุนเจือเขา หรือเธอได้มากตามที่เราต้องการ เราจึงไม่รู้สึกตะขิดตะขวงใจในการที่จะไม่หยิบยื่นเงินให้เขาแม้แต่บาทเดีัยว ซึ่งสอดคล้องกับการมีชีวิตแบบพอเพียงเป็นอันมาก


Blog บ้านสายลับนี้จึงเป็นนิวาศสถานในไซเบอร์สเปซ ที่จะอุดมด้วยความพอเพียง และเพียงพอ หรือเป็น Blog ที่เขียนเช้าเสร็จค่ำ เหมือนในวันนี้


โชคดีที่ที่สุดก็หาทางลงได้ เมื่อเสร็จกิจก็จบละครับ






Create Date : 23 กันยายน 2552
Last Update : 24 กันยายน 2552 16:16:49 น.
Counter : 592 Pageviews.

4 comment

Double07
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]