เจ็บปวดที่เราไม่มีตัวตนแม้จะยืนอยู่ข้าง ๆ

วันนี้ได้ดูหนังเรื่อง 198รหัสรักปาฏิหาริย์ เนื้อเรื่องเป็นรักโรแมนติกที่ซาบซึ้ง..การดำเนินเรื่องเดินไปด้วยความน่าสนใจไม่เผยเรื่องให้เห็นชัดเจนแต่ให้เรารู้เรื่องไปพร้อมๆ กับนางเอก..ซึ่งดีมาก ๆ..

ใครที่เคยดูแล้วอาจจะคิดว่าจะพูดเรื่องนี้ทำไม..หนังนานแล้วนะ...แต่เราเพิ่งได้ดูอ่ะ..

ตอบได้คำเดียวว่าซึ้ง..หนังเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของปีนี้ที่ทำให้เราร้องไห้ได้..

 

เจ็บปวดที่เราไม่มีตัวตนแม้จะยืนอยู่ข้าง ๆ คนที่รัก...คน ๆ หนึ่งพยายามตามหาคนรัก..ส่วนอีกคนก็รอคอยคนที่รักเสมอ...

กว่าที่คนเราจะได้เจอกับคนที่เป็นรักแท้ต้องใช้เวลาและผ่านความเจ็บปวดอันยาวนาน..กว่าจะถึงวันนั้น..

เรื่องนี้ที่ดูเพราะลีดองวุคเป็นพระเอก..ซึ่งหลังจากที่เขารับบทโหดๆมาเยอะมาเล่นบทสบาย ๆ หนังรักบ้าง..เฮ่อ...ตัวละครแสดงความเรียบง่าย พระเอกเป็นแค่พ่อครัว นางเอกเป็นบรรณารักษ์..(แอบมีเสริมความมั่งคั่งตามประสาหนังเกาหลี..พระเอกเป็นเจ้าของร้านเอง)..ระหว่างการตามหาความรักที่หายไป..ความรักกลับเพิ่งเริ่มต้นขึ้นใหม่..กับอีกคน..

บางทีการที่เราตามหาใครซักคน..มันไม่ได้เป็นไปอย่างที่ตั้งใจ..ความเจ็บปวดที่ต้องรอ..เจ็บปวดที่ต้องพยายามลืม..เราไม่ได้มองสิ่งที่จับต้องได้..สิ่งที่อยู่ตรงหน้า...รักที่เราตามหาอยู่..อยู่แค่นี้เอง..

สำหรับคนเขียนไม่ได้ร้องไห้ตอนที่พระเอกรู้ความจริงเรื่องแฟนที่ตายไปแล้วหรอกคะ..แต่ร้องไห้ตอนที่นางเอกรวบรวมความกล้าหลังจากเป็นแค่คนที่เฝ้ารอคนรัก..เดินไปหาเขา..เพียงเพื่อที่จะถามว่า..ทำไมถึงหายไปหรือทำไมถึงไม่รักเธอ..แต่เขากลับรับโทรศัพท์ผู้หญิงอีกคนตอบเธอคนนั้นไปว่า..อยู่กับอาจารย์...เจ็บปวดมาก..น้ำตาไหลเลย..เราไม่มีตัวตนแม้จะยืนอยู่ข้าง ๆ เขา...แล้วที่ผ่านมามันคืออะไร..ในเมื่อรู้คำตอบแล้วโดยที่ไม่ต้องถาม..ก็เดินออกมาเสียดีกว่า..

แทงใจคนดูอย่างจัง...เลือดกระอักเลย...มันอาจจะเป็นเพราะเคยเกิดกับเรามั้งเลยเจ็บลึก...

โดยส่วนตัว...จะเกลียดคนที่อ้าง..เอาเราเป็นข้ออ้าง..แค่พูดความจริงทำไม่ได้เลยหรือไง..ความจริงแค่นั้นเอง..หรือหวาดกลัวความจริง..

ขอบคุณเรื่องนี้ที่ทำให้ร้องไห้..ทำให้รู้สึกมีพลังขึ้นอีกครั้ง..ขอบคุณความเจ็บปวดทุกอย่าง...

Create Date : 25 พฤศจิกายน 2552 Last Update : 25 พฤศจิกายน 2552 1:37:22 น. Counter : 838 Pageviews.		5 comments
Share Tweet