ได้เวลาฮึดสู้ทำโปรเจ็คที่ค้างให้เสร็จเสียที
หลังจากที่นั่งจมอยู่กับตัวเองหลายวันจนพออกพอใจ ก็ได้เวลาลุกขึ้นสู้อีกครั้ง..ถนนข้างหน้ายังอีกยาวไกล..ไม่ถึงฝันแต่มันก็ยังได้เดินต่อไปได้..
นั่งอ่านงานเขียนของนักเขียนหลายท่านในเวลาสองวันที่ผ่านมาก็มานั่งวิเคราะห์และกำมือตัวเองแน่น..ได้เวลาสู้แล้ว..สู้โว้ย..
ใครว่าบทวิจารณ์ของบก.ไม่มีผลกับนักเขียน ค่อนข้างมากสำหรับตัวเองเพราะมีคำวิจารณ์หนึ่งที่ทำให้เวลาเขียนทีไรก็ชะงักทุกที..จนต้องมานั่งลบข้อความนั้น แล้วกลับไปรีไรท์อีกครั้งเสมอ..การยอมรับฟังความคิดเห็นของคนอืืนยอมรับมาปรับปรุงนั่นคือสิ่งที่ควรทำ..แต่เชื่อว่าก่อนจะทำสำเร็จเราเองก็หมดกำลังใจได้เหมือนกัน..
ถนนเส้นนี้ยังอีกยาวไกล..ต้องอดทน สู้กับสิ่งที่เรียกว่าตัวเองมากกว่าสิ่งอื่นใดทั้งปวง
ตอนนี้ก็เริ่มเขียนเรื่องเก่าให้จบ และค่อย ๆ หาข้อมูลที่จะเขียนเรื่องใหม่ หวังว่าประสบการณ์ครั้งนี้จะทำให้เราแข็งแกร่งขึ้นกว่าเดิม
ขอบคุณสำหรับกำลังใจของทุกคนที่ผ่านมาเจอนะคะ และขอบคุณที่อวยพรวันเกิดเมื่อเร็ว ๆนี้..ขอพรที่ได้มากลับสู่คนที่ให้เช่นกันคะ
^_^ มีความสุขมากๆค่ะ