All Blog
ความรักมันสวยงามและสร้างคนให้เป็นคน..อย่างสมบูรณ์


พรุ่งนี้..ฉันต้องไปงานแต่งงานเพื่อน..ซึ่งก็ไม่ได้สนิทมากนัก..แต่ฉันก็ไปทั้งงานศพพ่อเขาแล้วก็งานแต่ง..มันไม่ได้ยากอะไรหรอกกับการทำตัวเป็นเพื่อนที่ดี..ทว่าก็อดคิดอะไรบางอย่างไม่ได้..มันอาจเป็นเพีงความรู้สึกที่ผุดขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว..อาจจะเป็นความเห็นแก่ตัวของมนุษย์เราที่ต้องมี..กันทุกคน...

วันนี้ฉันอดคิดไม่ได้ว่า..ตอนที่พ่อฉันเสีย...ฉันไม่เห็นเขามางานเลย..และจำไม่ได้ด้วยว่าเขาโทร.หาเพื่อบอกคำว่าเสียใจ..มันอาจจะเป็นแค่ความคิด แต่ฉันว่าก็ไม่น่าคิดซักเท่าไหร่...รู้สึกแปลก ๆ ที่ตัวเองเห็นแก่ตัวอย่างนี้...ก็มาคิดได้อีกทีว่า..ฉันก็คือมนุษย์คนหนึ่ง..ไม่ได้ดีเลิศอะไร..ทำไมแกจะคิดอย่างนี้ไม่ได้..

เพื่อน ๆ หลายคนกลับมาในช่วงสงกรานต์ที่ผ่านมา..บางคนเข้ามาทักฉันเองแทบจำไม่ได้ต้องใช้คำพูดที่ไม่ค่อยอยากจะพูดนักนั่นก็คือ..โทษนะฉันจำไม่ได้..เธอชื่ออะไรนะ..

เสียใจอยู่เหมือนกันว่าจำเพื่อนไม่ได้..แต่มันก็เป็นเหตุสุดวิสัยเพราะความจำฉันสั้นลงตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัย...ในเรื่องของการจำหน้าบุคคลต่าง ๆ ..หากว่า...ฉันไม่เจอกันบ่อย ๆ ไม่มีอะไรฝังจิตฝังใจ..ก็จะจำไม่ได้..

วันนี้กลับมาถึงบ้านด้วยความเหนื่อยอ่อน..ไม่ได้เหนือยที่ทำงานหนักหรอก..แต่เหนื่อยเพราะไปเดินเกือบสี่ชั่วโมง..ซื้อเสื้อผ้า..นี่ฉันกลายเป็นสาวนักช๊อปไปแล้วหรือไง..แต่ทว่ามาคิดอีกที..ไม่ใช่หรอก..แต่เพราะฉันชอบ...ฉันถึงซื้อ..

การ์ดงานบวชถูกวางไว้บนโซฟาภายในบ้าน..พี่สาวฉันบอกว่ามีคนเอามาให้..ขับรถเก๋งมา..ฉันนั่งนึกอยู่นานว่าใครหว่า..เพื่อนฉันมีใครขับรถเก๋งบ้าง..ก็คิดไม่ออก...ก่อนจะยอมเปิดออกอ่าน..อ้อ..ใช่เพื่อนสมัยเรียนมัธยมของเรานี่เอง..

นานแล้วที่ไม่ได้เจอหน้า ตั้งแต่เขามีอะไรในใจกับเพื่อนอีกคน..ล่าสุดก็ถือว่าคุยได้สองสามประโยค..ก็ยังดีที่เขาไม่ทะเลาะกัน..เพราะอีกคนก็ไปเรียนต่อที่อินเดีย..อีกคนก็จะบวช..ดีนะจะได้สงบอารมณ์กันทั้งคู่...

ล่าสุดเพื่อนก็มายุแยงตะแคงรั่วให้ชอบเพื่อนอีกคนหนึ่ง...มันสายไปแล้วเพื่อนเอ๋ย..เดี๋ยวแกจะบาป..พอบวชไปก็ขอให้สงบและพบความสุขเถอะนะ..อย่ามาทำให้ฉันทุกข์เพราะแกเลย..ปวดประสาท..คบกันมานาน..น๊านนาน..เกือบ 10 ปี..คิดไม่ออกว่ามีตอนไหนที่ฉันคุยกะมันได้แบบดี ๆ มั่ง..เออ..ใช่ตอนที่มันเรียนม.บูรพา ห่างกันก็ถือว่าฉันเป็นเพื่อนที่ดีไม่ทิ้งแก..ในขณะที่แกบอกว่าคนอื่นทิ้งแกหมด...จนตอนทำงานฉันก็คุยกะแกในขณะที่แกบอกว่าเพื่อนคนอื่นไม่สนใจแก..อยู่กะหมาดีกว่า..เห็นมะ..ดูฟังมันพูดเข้า..

ล่าสุด..มันบอกว่าฉันเหมือนควาย..ดูมันพูดสิ...ฉันว่าฉันอดทนมากเลยนะที่อยู่กะมันได้ขนาดนี้..เอาเถอะพูดไปพูดมาฉันจะบาป...

ช่วงสงกรานต์..มีคนบอกว่าถ้าเขาบวช..เราจะต้องไปงานนะ..ใช้..คำว่า..ต้อง..ก็พยายามไม่คิดมากแล้วนะ..พยายามไม่สังเกตุสายตา...แววตาคู่เดิมนั้นอีกแล้ว..พยายามไม่โมโห..พยายามไม่คิดเรื่องที่ผ่านมา..พยายามยิ้ม..หัวเราะ..พูดเรื่องอื่น ๆ ...แต่ก็อยากถาม..พยายามห้ามใจอยู่เหมือนกัน...ไม่ให้ถามว่า..ยังไม่พอใจอีกเหรอ..กับอาการฝังจิตฝังใจของเรา..ไม่พอใจกับควมเจ็บปวดที่ผ่านมาของเราหรือไง..1 ปีกับการทำใจ..ทำใจได้แล้วนะ..แต่จะให้แนบเนียนเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นก็คงยาก..แต่ก็เชื่อและนับถือตัวเองอยู่มากที่ทำได้ดีกว่าที่คิด..ดีมาก..

ฉันมันก็ทำได้แค่นี้...ผิดที่ฉันเอง..ผิดที่เป็นคนฝังใจ...ถ้าฉันมีใครใหม่บางทีมันอาจจะดีขึ้น..เฮ่อ...แต่เสียดาย..ฉันยังไม่เจอใครที่ดีเหมือนเธอ..555+...หรือบางทีฉันอาจจะไม่ดีพอสำหรับใครเลยก็ได้..เอ...หรือเพราะฉันไม่ค่อยได้ออกไปไหนเลยไม่เจอใคร..อิๆๆ..เดี๋ยวจะหมั่นเดินออกมายืนหน้าสำนักงานละกัน..เผื่อจะมีเหยื่อผ่านมาบ้าง(ฮา)

แต่ฉันก็เชื่อ..ความรักมันสวยงามและสร้างคนให้เป็นคน..อย่างสมบูรณ์...แม้รักนั้นจะไม่สมบูรณ์ก็ตาม...




Create Date : 01 พฤษภาคม 2549
Last Update : 1 พฤษภาคม 2549 11:54:22 น.
Counter : 417 Pageviews.

1 comments
  
ใช่ค่ะ

เห็นด้วย
โดย: asita วันที่: 1 พฤษภาคม 2549 เวลา:12:56:47 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ดนตรีในสายลม
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]



ฟังดนตรีไม่มีเสียงร้อง..บ่นเป็นตัวหนังสือมากกว่าพูด..