Group Blog All Blog
|
น้องอองตอง 8 เดือน พ.ค.54 (2011)
8 เดือนแล้วคร๊า พ.ค. 2554 ( 2011 )
เกาะยืน เกาะเดิน กินขนมถือกินเองได้ ตั้งไข่ได้ติ้ดนึง ฟันยังไม่ออก ชอบฟังคุณแม่อ่านหนังสือ อารมณ์ดีเหมือนเดิมทุกวัน ๆ ร้องไห้บ้างเวลาที่มีคนจากไป (สมาชิกในบ้าน) แต่ยังไม่อ้วนเหมียนเดิม ค่ะ เฮ้อ เหมือนเป็นเด็กกินยาก นอนยาก บางวันนอนแค่ 5 นาที เอากะมัน คุณยายเหนื่อยน่ะลูกน่ะ เป็นเด็กเป็นเล็กควรพักผ่อนนอนให้เพียงพอน่ะ เข้าใจมั้ยคร๊า า า า   หัวเราะให้ฟันหักไปเลยลูก หุ หุ     
อองตอง 7 เดือนแล้วคร่า
ปีใหม่ ปี 2554 (2011) สาวน้อยอองตอง 7 เดือนแล้วคร่า
  ปะแป้งซะสวยเชียว เตรียมพร้อมออกรบ ไปถึงสถานที่ที่จะดำหัว ก็ถูกมะรุมมะตุ้มขออุ้มกันใหญ่ ลูกเราเสน่ห์แรงน่าดู อิ อิ ปีใหม่นี้ไปดำหัวคนเฒ่าคนแก่ ของหมู่บ้านมาเรียบร้อยแล้วน่ะค่ะ มีอองตอง พ่อ แม่ ตา และ ยาย ไปกันพร้อมค่ะ แม่งี้เมื่อยมือหมด ที่เมื่อยนี่ก็เพราะอุ้มอองตองข้างนึง อุ้มแบบท่านั่งหันหน้าออก แล้วก็รดน้ำข้าวมิ้นส้มป่อย ให้กับบรรดา ตา ยาย ทั้งหลายค่า ตายายเห็นก็เอาข้าวมิ้นส้มป่อยลูบตัวหนูกันเป็นแถบ ๆ 555 สาวน้อยอองตองก็มิมีร้องสักแอะ งี้สิลูกแม่ โฮะ โฮะ โฮะ  ตอนนี้ สาวน้อยอองตอง คลานได้บ้าง นั่งเองได้บ้าง เกาะยืนได้แล้ว ค่า เขียนอะไรเรื่อยเปื่อย
ใกล้วันเกิดแล้วคร๊า สงกรานต์พอดี 14 เม.ย.2554 ปีนี้ก็อายุ 33 ปีแล้ว น้องอองตอง วันที่ 9 นี้ก็ได้ 7 เดือนแล้วคร๊า กินนมแม่อยู่
ปีนี้คงไม่ได้ไปเที่ยวที่ไหน วาดฝันไว้ไปเที่ยวเล่นน้ำสงกรานต์เหมือนทุกปีคงไม่ได้เพราะต้องเลี้ยงสาวน้อย เฮ้อ อยากเล่นก็เล่นมันที่หน้าบ้านซะเลย อิ อิ ปีนี้สาวน้อยก็ต้องได้เปียกแน่ ไว้หาซื้อเสื้อปีใหม่ให้สาวน้อยดีก่า วันพฤหัสนี้ มีตลาดนัด แม่ก็จะไปเที่ยวซื้อเสื้อผ้าปีใหม่ อิ อิ เสื้อผ้าเก่า ๆ ใส่ไม่ได้แล้ว เพราะเสื้อมันหด  หดตั้ง 2 size แนะวันที่ 12 เม.ย. 2554 นี้ จะมีงานเลี้ยงที่บริษัท แต่ละคนหาเสื้อมาใส่กัน ยกเว้นคุงแม่นิแหละค่ะ หาซื้อเสื้อยังไม่ได้เลย แล้วจะสวยแบบอ้วน ๆ ได้ไงนี่ เฮ้อ วันหยุด หยุดตั้งแต่วันที่ 12 ครึ่ง อิ อิ อีกครึ่งกินเลี้ยงตั้งแต่เที่ยงวัน แล้วหยุดไปจนถึงวันที่ 20 หยุดยาวเลยคร๊า อยู่บ้านเลี้ยงสาวน้อยจนเบื่อล่ะ ขออนุญาติกินเบียร์น่ะค่ะคุงลูกขอวันนึงน่ะ คุงแม่ไม่มาวแน่นอนค่ะ คอคุงแม่ยังแข็งอยู่แต่คุงลูกกว่าจะได้ดูดคงหมดแล้วค่ะ แอลกอฮอล์ น่ะ ( เมากับแม่วันนึงน่ะค่ะ ) สามี ก็ดีขึ้นค่ะ ไปประชุมเชียงราย เมื่อวานก็กลับเข้าบ้าน 3 ทุ่มเกือบ 4 ทุ่ม ไม่เมามา ทำตัวดีขึ้น กลางวัน-เย็นก็มารับคุงแม่กลับบ้าน ตอนเช้า คุงแม่ก็มากะคุงป้าเหมือนเดิมค่ะ ตอนเย็นก่อนเข้านอน คุงแม่ก็นวดขาให้คุงพ่อค่ะ มัดใจไว้ก่อน อิ อิ เห็นบ่นปวดขา ตอนแรกเราก็คิดว่า ไปทำอะไรกับใครแน่เลยปวดขา ความระแวงเข้ามาครอบงำอีกแล้ว คร๊า ทำไงดี อย่าคิดมาก อย่าคิดมาก สู้ สู้ ให้กำลังใจตัวเอง  คืนแห่งความโหด มัน ฮา
เหตุเกิดคืนวันเสาร์ ที่ 2 เม.ย.2554
วันเสาร์สามีก็มารับกลับบ้านตามปกติ 5 โมงเย็น สามีก็บอกว่าตะกี้กินเบียร์กันหลังบริษัท แล้วชวนน้องแผนกช่างมากินต่อที่บ้าน 1 คน ส่วนคนอื่น ๆ ไม่มาเพราะจะไปงานสู่ขอสาว ( สาว คือ คนในบริษัทเ้ค้า ) ว่างั้น เราก็ไม่ว่าอะไร มากินต่อที่บ้านกินไปประมาณ 7 ขวด ตอนนั้นก็ประมาณ 3 ทุ่ม แล้วมาขอออกไปข้างนอกจะไปกินกันต่อ เราก็ไม่อยากให้ไปเพราะเห็นว่าเมาแล้ว แต่ยังดึงดันจะไป จะไปก็ให้ไป แล้วขอเบอร์ น้องแผนกช่างไว้เผื่อโทรหาสามีไม่ติด เที่ยงคืน เราโทรหาน้องแผนกช่างว่าอยู่ที่ไหน เรา : น้อง ตอนนี้สามีพี่อยู่ไหน ทำไมไม่รับโทรศัพท์ แล้วตอนนี้อยู่กับใคร น้องแผนกช่าง : อยู่กับ คนนั้น คนนี้ แล้ว ญ ที่ไปสู่ขอ เรา : งั้นก็ต้องมี ชู้สามี พี่อยู่ด้วยใช่มั้ย น้องแผนกช่าง : ไม่มีพี่ไม่อยู่ไม่ได้มา จริง ๆ พี่ ผมไม่โกหก เรา : งั้นขอพูดกับสามีพี่หน่อย โทรไปก็ไม่รับ เราโทรหาบอกว่าอีกสักพักจะกลับแล้วเราก็ว่าไปกับน้องคนนั้นอีกแล้วใช่มั้ย ( หมายถึงชู้ ) เค้าบอกว่าไม่ได้ไปไปสาบานที่ไหนก็ได้ เออ ไม่ได้ไปก็ไม่ได้ไป เราก็รอ รอ จนตี 1 ส่วนสาวน้อยอองตองก็นอนหลับปุ๋ย ตื่นมา 2 ครั้งแล้วก็นอนต่อส่วนเราก็เผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้ มารู้ตัวอีกทีตอนที่สามีเข้ามาในห้องแล้ว ประมาณ ตี 2 กว่า ๆ สามีก็โวยวายว่า เค้าไม่ได้ไปกับน้องคนนั้น ไม่เคยมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น เค้าไม่เคยทำ แล้วทุบพื้น ทุบเตียง ทุบตู้ ไม่เคยคิดอะไรกับเค้า ทีคนอื่น...... ( พูดออกสื่อไม่ได้ ) เค้าไม่ได้ทำทำไมเรื่องไม่ดีต้องมาอยู่ที่เค้าหมดทำไมกรูต้องมีเรื่องไม่สบายใจแบบนี้ด้วย ร้องไห้ตลอดเวลา แล้วก็บรา ๆ ๆ อองตองก็ตกใจตื่น ร้องไห้สะอึกสะอื้นอย่างแรง เราก็เข้าไปปลอบ แล้วก็เช็ดตัวให้สามี สลับกันไปสลับกันมาแบบนี้หลายรอบ แต่เสียงมันดังมาก ตื่นกันทั้งบ้าน เราก็วิ่งไปหาพี่สาวขอ "รางจืด" ชงรางจืดมาให้หน่อย พี่สาวก็ถามว่าเกิดไรขึ้นเรา บอก เมามา พี่ พี่สาว พ่อ แม่ ตื่นกันหมดพ่อแม่คิดว่าทะเลาะกัน พ่อเข้ามาก่อน เราเอาน้องอองตองยื่นให้ บอกเอาไปก่อนสามีเมา พ่อก็เอาอองตองไปให้แม่ แล้วก็เข้ามาในห้องเรา สามีก็ยกมือไหว้ พ่อ กอดขาพ่อ บอกว่า ผมรักพ่อ ผมรักแม่ แต่ผมใจไม่ดี ( แล้วก็ทำเสียงเหมือนจะตาย สงสัยเบียร์มันไปบีบหัวใจ ) เพ้อใหญ่ว่า พ่อบอกของ ๆ พ่อมาเหยียบหน้าอกผมทำไม บอกให้ออกไปผมเจ็บ พ่อก็บอกออกแล้ว เลยไปเอาน้ำมนต์มาให้ดื่มพร้อมกับรางจืด สรรพคุณ "ช่วยขับพิษเหล้า" ส่วนเราก็ปลีกตัวออกจากห้องไปหาน้องอองตองก่อน เพราะยังร้องไห้ไม่หยุด สักพักเสียงสามีก็เงียบแระ ส่วนอองตองก็เงียบแต่น้ำตาคลอเบ้าอยู่ ที่หน้าบี้ ๆ ร้องไห้ ขนาดร้องไห้ก็น่ารักน่าชังแต้น้อ ลูกสาวเรา เพราะไม่ค่อยจะร้องไห้ให้เห็น อิ อิ เสียดายที่ไม่ได้ถ่วยวิดิโอไว้ เพราะมัวแต่ยุ่ง ๆ กันอยู่ ไม่งั้นจะได้โชว์แล้ว ผ่านไปเกือบ 1 ชั่วโมง พอเสียงเงียบ ท่าจะหายแล้วแฮะ เราคิด สามีก็เปิดประตูออกมาว่า สามี : ตะกี้เค้าทำอะไรลงไปเหรอ ขอโทษน่ะ แล้วก็มาขออุ้มน้องอองตอง เรา : ไม่รู้เรื่องกะเค้าเลยใช่ป่ะ ไม่เป็นไรหรอกคนเมาก็แบบนี้แหละ แต่ทำไมคราวนี้กินเยอะแบบนี้ สามี : โดนให้กินเยอะน่ะ ไม่เป็นไรใช่มั้ย เรา : ไม่เป็นไรหรอกคนที่เป็นน่ะ น้องอองตอง ตะหาก แล้วเราก็ยิ้มให้กัน กอดกัน ทำความเข้าใจกันใหม่ ( เพราะเราเข้าใจตอนที่เค้า บลา ๆ ๆ ออกมานั่นแหละ ) ตี 3 ถึงได้นอน กันทั้งบ้าน รวมทาโร่ด้วย ตกลงว่าเราไม่คิดอะไรแล้ว เราต้องเชื่อสามีเราด้วยใช่เปล่าค่ะ คุณ ๆ คิดว่ายังไง ฟ้าหลังฝนที่สดใส หรือการกระทำที่หลอกให้ตายใจ
เมื่อวาน สามีกลับบ้าน เ้ช้ามักมาก ประมาณ 3-4 โมงเย็น กลับบ้านไปช่วยแม่ทำกับข้าว เลี้ยงลูก ยังงี้สิชีวิตที่กลับมาสดใสอีกครั้งของเรา (หวังว่าจะไม่หลอกให้เราตายใจ) แต่ เย็นวันนี้จะเป็นยังไงนั้นต้องคอยดูกันต่อไป เพราะเค้าก็น่าจะรู้ว่าวันนี้เราต้องไป shop ที่ตลาด 5 โมงต้องกลับมาเลี้ยงลูกแทนเรา หึ หึ
ส่วนกลางคืน สาวน้อยอองตอง ก็ไม่กวนใจ ตื่นประมาณ 3 ครั้ง เท่านั้น นอนหลับสบาย อากาศตอนกลางคืนก็หนาว ๆ ยิ่งตอนเช้าหนาวมากกว่าเดิม ห่มผ้าให้อองตองเพิ่ม ก็ถีบออก ถีบออก ว่าจะหลับตอนเช้าสักงีบ ก็ได้แต่มาหุ่มผ้าให้นี่แหละ เฮ้อ ตอนนี้กำลังหาวิธีลดนมมื้อดึก แต่จะทำอย่างไรดีน่ะ เช้านี้สามีขอให้เราทำใจให้สบายอย่าไปคิดมาก ไม่มีอะไรหรอก เชื่อได้กี่% น่ะนี่ เป็นใคร ๆ ก็หึง ก็หวง เป็นธรรมดา เพราะชั้นไม่ใช่นางฟ้านางสวรรค์เป็นคนแสนดี เป็นแค่คนธรรมดาเดินดิน หรือ นางมารร้าย ว่าเข้าไป ก็บอกทำใจได้แล้วเมื่อไม่มีอะไรก็ไม่มี แต่อย่าให้ได้รู้อีกไม่งั้น เลิกแน่ ไม่ได้ขู่แต่ทำจริง แล้วบอกรักกันจุุ๊บ จุ๊บ ดีกันแล้วก็เหมือนจะรักกันมากกว่าเืดิม แต่จะเป็นแค่เราเท่านั้นหรือเปล่า ความคิดอยากให้เค้าคิดเหมือนกับเราบ้างจัง โลกกำลังเป็นสีชมพู อีกครั้ง น้องอองตอง เมื่อนู๋โตขึ้นได้มาอ่าน blog นี้ของแม่ รับรู้ไว้น่ะค่ะว่า พ่อ กับ แม่ รักนู๋เสมอ จุบุ จุบุ จบแล้วคร๊า พรุ่งนี้พบกันใหม่ |
kangadoll
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] สวนีย์ ค่ะ ยินดีต้อนรับทุกคนค่ะ เป็นคนเหนือและกำลังจะเป็นคุณแม่มือ1 เจ้าค่ะ Friends Blog Link |
||||||||||||
