Group Blog
 
All blogs
 

กลับมาไว ๆ นะติ่งติ๊ง



มันเกิดขึ้นในระยะเวลาแค่ 3-4 วัน พอรู้ว่าท้องก็ดีใจมาก เพราะรอคอยมานาน 15 มิ.ย. ตรวจว่าเราจะได้อยู่ด้วยกัน
28 ก.ค. รู้ว่าติ๊งไม่อยู่แล้ว ก็ไปทำบุญส่งติ๊งกลับไปเอาของบนสวรรค์ จะได้กลับมาเจอกันใหม่
29 ก.ค. จากกันแบบสมบูรณ์เพื่อเจอักนใหม่ กลับมาไว ๆ นะลูก แม่คอยอยู่ ระหว่างนี้ก็มีพี่เทียนคอยเป็นกำลังใจให้แม่ เราจะสู้ไปด้วยกัน





 

Create Date : 01 สิงหาคม 2554    
Last Update : 1 สิงหาคม 2554 9:41:38 น.
Counter : 321 Pageviews.  

เรื่องเล่าตอนหนูเกิด

ผ่านมา 3 ปีกว่า ๆ แล้วที่น้องเทียนคนเก่งของแม่เกิดมาจนโตเป็นหนุ่ม (จะผ่ากาจู๊แล้ว) แม่เพิ่งได้ฤกษ์เขียนบล็อคให้หนู ว่าตั้งแต่หนูเกิดมา แม่ความรู้สึกอย่างไรบ้าง แน่นอนว่ารักลูกมากที่สุด (ป๊าชอบงอน) ก็เราหน้าเหมือนกันนิ ตั้งแต่แม่แต่งงานกับป๊าก็อยากจะมีหนู พอคุณหมอเซย์เยส ก็ได้ฤกษ์สร้างผลผลิต พอรู้ตัวว่าท้องปุ๊ป ก็จะพยายามรักษาสุขภาพ เลือกอาหารดี ๆ (บางทีก็แอบกินของต้องห้าม) จนเข้าไปเดือนที่หก ป้าหมอบอกว่ามีอาการครรภ์เป็นพิษ ขาเริ่มบวม ความดันสูง 120/90 ป้าหมอให้ยาควบคุมมันไว้ไม่ให้สูงไปกว่านี้ ก็ประคับประคองไปตลอดจนถึง 9 เดือน แต่แม่ไม่อยากโชว์หุ่นอืด ๆ ตัวบวม ๆ ก็เลยหนีกล้องตลอด 9 เดือน (หนูก็เลยอดเห็น)
ผ่านไปจนถึงคืนวันที่ 19 พฤศจิกายน 2547 อาบน้ำเสร็จก็เล่านิทานให้หนูฟังเหมือนทุกคืน แล้วก็มานั่งอ่านหนังสือเตรียมคลอด อ่านไป ๆ ก็ได้ยินเสียงดังปุ้ด แล้วก็มีน้ำใส ๆ ไหลออกมา ก็คิดว่าเราจะได้เจอหน้ากันแล้วนะ แล้วป๊าก็พาไป รพ. มีโกวหนิงไปเป็นเพื่อน เพราะเป็นผู้มีประสบการณ์ ไปถึงคุณพยาบาลวัดความดันได้ 180 เลยโดนจับฉีดก้นไป 2 ที ซ้ายขวา ลดความดัน เพราะเขากลัวช็อค แล้วก็โดนสั่งให้นอน ๆ ๆ รอขึ้นเตียงตอน 8 โมงเช้า
เพราะปากมดลูกไม่เปิดเลย

จนถึงตอนเช้า เขามาเข็นไปห้องผ่าตัด ระหว่างทาง ก็ถามหาญาติ (ก็ป๊านั่นแหละ) ปรากฏป๊ากลับไปส่งโกวหนิงที่บ้าน ก็เลยต้องเข้าห้องไปคนเดียว ตอนนั้นไม่รู้สึกกลัวหรือตื่นเต้น อาจเพราะมองอะไรไม่เห็นด้วยมั้ง เขาไม่ให้ใส่คอนแทคเลนส์ ก็เลยไม่กลัวอะไรทั้งนั้น จำได้ว่าย้ายเตียงบ่อยมาก เดี๋ยวไปเตียงบ็อคหลัง ย้ายมาเตียงผ่าตัด เสร็จแล้วเปลี่ยนเตียง โอ๊ย อ้วนก็อ้วนยกตูดก็ลำบาก ตอนป้าหมอเจี๋ยนพุงแม่ ก็ได้ยินหมดเลยว่าป้าหมอคุยอะไร
บอกดูสิรกแฟ่บเชียว แต่ปอดแข้งแรง แล้วเขาก็ห่อตัวยื่นมาให้แม่ดู แม่ก็ยื่นหน้าไปดู ทั้ง ๆ ที่ มองอะไรไม่เห็นหรอก มันเบลอ ๆ ไปหมด แล้วก็ไปนอนพักฟื้น ทุกคนที่มาเยี่ยมก็พูดเหมือนกันหมด ว่าทำไมมันตัวเล็กจัง (ก็หนูออกมาแค่ 1,980 กรัม) สารพัด จนแม่เริ่มกลุ้มแล้วสิ เพราะแม่มองหนูไม่เห็น ป๊าบอกว่าโชคดีแล้วที่ไม่เห็น เพราะถ้าเห็นคงทำใจไม่ได้ สายระโยงระยางเต็มไปหมด ฮือ ๆ TT_TT นึกแล้วสงสารจัง แม่เป็นคนสุดท้ายที่ได้เห็นหน้าหนูเลยนะเนี่ย กว่าจะได้ เจอกันก็วันที่ 22 แล้ว เพราะเจ็บแผลลุกไม่ไหว

พอเขาเข็นรถไปหาหนู ต้องขึ้นลิฟท์ไปชั้นอื่น เพราะหนูต้องอยู่ตู้อบ ตลอดทางที่เข็นรถก็ร้องไห้ แบบตื้นตัน ดีใจ จะได้เจอกันแล้ว พอเข้าไปในห้องปุ๊ป ได้ยินเสียงร้อง แม่ก็รู้ได้ทันทีว่าเป็นเสียงหนู แม่ยิ่งร้องไห้หนักกว่าเดิมอีก สะอึกสะอื้น จนพยาบาลบอกว่า "คุณแม่ใจเย็น ๆ ค่ะ น้องไม่ได้เป็นอะไรนะคะ เค้าร้องของเค้าแบบนี้ค่ะ มันเป็นความรู้สึกตื้นตันบอกไม่ถูก แม้กระทั่งวันที่นั่งพิมพ์อยู่นี้ก็อดน้ำตาคลอไม่ได้ ความรู้สึกของแม่มันช่างยิ่งใหญ่จริง ๆ ขอบคุณยายติ๋วที่อุตส่าห์เลี้ยงแม่มาจนมีครอบครัวน้อย ๆ มีลูกน่ารัก ๆ แบบหนู (บางทีก็ดื้อมาก) กว่าหนูจะได้กลับบ้าน ต้องรอ 2 อาทิตย์
จนคุณหมอโอเคถึงพากลับบ้านได้ ระหว่างนั้นแม่กลับไปพักฟื้นที่บ้าน ป๊าก็เป็นคนยิ่งเอานมใส่กระติกน้ำแข็งไปให้คุณพยาบาลป้อนหนู ลุ้นกันทุกวันว่าเมื่อไรหนูจะแตะ 2 โล ถึงจะได้กลับบ้าน กว่า นน. จะขึ้นแต่ละขีดมันยากเย็นเหลือเกิน หนูก็ไม่ขยันดูดนมด้วย ตัวเปี๊ยกตั้งแต่เกิด ตอนนี้ก็ยังเปี๊ยกอยู่ แต่หนูร่าเริง พูดเก่ง ใคร ๆ เจอหนูต้องบอกแม่ว่า "คุยเก่งมากกกกกกกกก" ก็หนูลูกแม่เนอะ มีรายละเอียดอีกมากมายที่แม่ไม่สามารถบรรยายเป็นตัวหนังสือได้หมด เพราะมันคงยาวไปหลายหน้ากระดาษ แล้วหนูโตขึ้นมาแม่จะค่อย ๆ เล่าให้ฟังนะครับลูกน้อยของแม่ แม่ขอแค่ให้หนูเป็นคนดีของสังคมก็พอแล้ว หนูจะเก่งหรือไม่เก่ง หนูก็เก่งที่สุดในสายตาแม่อยู่แล้ว เทียน ๆ ของแม่รี่












 

Create Date : 28 เมษายน 2551    
Last Update : 25 พฤศจิกายน 2551 15:27:33 น.
Counter : 288 Pageviews.  

ก็ยกให้เขาคนนี้แหล่ะ



หลังจากเลิกงาน 5 โมงเย็น เป๊ง (ก่อนเวลาเล็กน้อย
จะมายืนรอรูดบัตรกลับ) ก็ต้องรีบบึ่งกลับบ้าน
ไปผลัดไม้กับอาม่า (แม่สามี) เพื่อดูแลผลงานตัวเอง
เพราะอาม่าเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว
กลับมาถึงปุ๊ป ก็จะต้องมีเสียงฟ้องอะไร
สักอย่างให้ฟัง แม่......คนนู้น คนนี้ คนนั้น ไม่ให้เล่น บลา ๆ
เฮ่อ... เดี๋ยวก็มีเสียงหลานสาวแฟน ตามมา
กิ๋มมมมม น้องแกล้งหนู น้องทำ อย่างงู้น อย่างงี้ อย่างงั้น







<




 

Create Date : 29 กุมภาพันธ์ 2551    
Last Update : 1 กันยายน 2551 15:28:28 น.
Counter : 197 Pageviews.  


คนสวยเมืองนนท์
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add คนสวยเมืองนนท์'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.