• Candy Man
• Hurt
• just listen a music
• เรื่องเล่าจาก pantip

เซ็งเป็ด ตอนที่9 " วิ๊ดวิ๊วๆ คู่รักยม ขย่มโลก" เสียงพี่เต้ย หัวหน้า แมร่งแซวมาแต่ไกล ผมรีบฉีกรัศมีออกมาจากที่เดินข้างมัน ชิ่งไปเดินคนละข้างทางด้วยความอาย ในใจก็ก่นด่า ขย่มบ้านเมิงสิ ไอ่พี่เต้ย ()ไม่กล้าด่าออกเสียงกลัวโดนไล่ออก "อย่ามาแซวเมียผมนะพี่ เดี๋ยวโดน พี่ก็พี่เหอะ ผมไม่ไว้หน้านา" มันรีบเสียบทันทีที่เห็นจังหวะ สมแล้วที่เป็นแฟนบอลฝรั่งเศส เสียงโห่รับจากพวกบ่างทั้งหลาย เฮ้ว ขึ้นพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย อีเย็นอย่างผมรึจะทนไหว รีบชิ่งไปห้องอาหารด้วยความละเหี่ยใจ............ "แมร่งขึ้นมาแ**กไม่รอกรู ชาติหน้าเกิดเป็นหมูร้อยชาติ" "ตามกรูมาทำไมอีก กรูอายคน เมิงไปนั่งโต๊ะอื่นไป ชิ่ว" ผมโบกมือไล่หยอย ๆ "ไอ่สาดดด เมิงกล้าไล่ผัวเมิงเหรอ" "ไอ่เอี๊ย คำก็ผัว 2คำก็ผัว กรูอายคนเค้าเมิงรู้มั๊ย ไอ่ชิบหา...ย" มันเงียบ................. .............. ........... ................... ..................... .................. .............. "นี่...(มันเรียกชื่อผมครั้งแรกในรอบปีมั้ง) เราว่าเรามาพูดกันเพราะ ๆ ดีกว่ามั๊ย ผัวเมียเค้าไม่พูดคำหยาบต่อกัน มันเป็นลางไม่ดี" ผมไม่พูดอะไร ตักข้าวใส่ปากต่อ เพื่อนที่มาทีหลังเดินถือจานข้าว หัวเราะกระซิกๆไม่มีใครมานั่งร่วมโต๊ะกับเรา 2คนเลย "ว่าไงครับ ผมว่าเรามาพูดดีๆเพราะๆ กันดีกว่ามั๊ย"มันว่า "เรื่องของเมิง"...... "นี่ผมรู้ว่าคุณ..(ชื่อผม)..ชอบกินไข่ อ่ะผมให้" ................. "ทานน้ำอะไร เดี๋ยวผมไปซื้อน้ำ........อ่ะ ไม่ตอบ งั้นเอาน้ำโอเลี้ยง เดี๋ยวมานะจ๊ะ" มันพูดนะจ๊ะอีกแล้วหลังจากที่หายไปนานเป็นชาติ ผมนั่งทานอยู่แป๊บนึง โทรศัพท์จากเพื่อนก็โทรมา....ผมลุกเอาจานไปเก็บแล้วก็ออกไปเลย เพื่อนบอกวันที่สายการบินตะวันออกกลางจะสมัคร ประมาณกลางกรกฎาคมพอดี ให้ผมเตรียมตัวไว้ ผมก็ อืมๆ ลองดู......... ........................................................................... ".....(มันเรียกชื่อผมทางวิทยุ)" เพราผมออกมาทำไฟล์แล้ว "ว่า ว่า" ผมตอบวิทยุไป " ไอ่สาดดด ทำไมไม่รอกรู ไอ่เวร เดี๋ยวเจอกรูเมิงตายแน่สาดดดด" แมร่งผมหน้าชาเลย มันวิทยุมาคนได้ยินกันทั้งบริษัทแน่ๆ ส่วนใหญ่เค้าใช้เรื่องงานเท่านั้น สักเดี๋ยวใจพี่เต้ยวิทยุแซว "เฮ้ย เรื่องผัวเมียเอาไว้ก่อน เอางานก่อน ไอ่...เมิงอย่าเล่นมันถึงตายนะเว้ย เอาพอหลาบจำ" แล้วก็หัวเราะ.....สักพักเพื่อนร่วมงานคนอื่นเอาอีก กดวิทยุพูดอีก "ถ้าพรุ่งนี้ไอ่...มันลาให้ไปหาที่ห้องไอ่..ได้เลย ผมว่าตายคาห้อง 555"สนุกกันจัง.......... ผมบึ่งรถจากสนามบินเข้าออฟฟิศ เจอมันนั่งสูบบุหรี่อยู่หน้าออฟฟิศ "ไหนเมิงบอกจะพูดกับกรูเพราะๆไง ดีแตกเหรอ" ผมรีบใส่ก่อนที่มันเล่นผม " คนอย่างเมิงพูดดีได้ไม่นาน" แล้วมันก็ลุกขึ้นลากมือผมไป ในรถตู้ "เมิงฟังกรูนะ กรูรู้ว่าเมิงรู้ ว่า กรูคิดยังไงกับเมิง" "อะไรเมิงเนี๊ยะ ไม่ต้องมานั่งใกล้กรูก็ได้" ยิ่งว่ามันเหมือนยิ่งยุ "อ่ะ เมิงมานั่งตักกรูดีกว่ามั๊ย" ผมท้าอีกครั้ง "ไม่ต้องเฉไฉ กรูถามเมิงคำเดียวว่าเมิงรู้สึกยังไงกับกรู" สีหน้ามันเอาจริงครับงานนี้ ผมนั่งแคะเล็บก้มหน้า ในรถตู้เงียบได้ยินแต่เสียงแอร์ "เมิงเป็นเพื่อนกรูคนนึง" ผมว่า "แค่เพื่อนเหรอ......เท่านั้นเองเหรอ".... ......มาถึงตอนนี้นะครับ ผมยอมรับว่าผมกลัวทำร้ายจิตใจมัน ความรู้สึกผมจริงๆ คือมันเป็นเพื่อน เพื่อนที่พิเศษ แต่ไม่ใช่คนพิเศษ มันมีค่ามากกว่าเพื่อนธรรมดา จะให้ผมกอดมันก็ได้ จูบมันก็ได้ แต่ผมไม่รู้สึกอะไรมากกว่าเพื่อนที่พิเศษ แต่ว่า..........ไอ่เพื่อนพิเศษมันพิเศษแค่ไหนนั่นคือสิ่งที่ผมไม่รู้ "ช่ายเมิงคือเพื่อนกรู แค่เพื่อน".....มันนิ่งไปเลยอ่ะ เงียบไปเลย ผมเองก็กระอักกระอ่วนใจเหมือนกัน "ไม่เป็นไร ตอนนี้เมิงคิดว่ากรูเป็นแค่เพื่อน แต่กรูเชื่อสักวันกรูจะเป็นมากกว่านี้เว้ย เมิงคอยดู" แล้วมันก็โกรธโดดผลุงออกจากรถตู้ไป ปล่อยให้ผมนั่งงง อะไรของมันเนี๊ยะ นึกว่าจะสำนึก เวร!!!! ..................................................................... ช่วงหลังจากนั้น ผมทุ่มเทกับเรื่องสมัครงานใหม่มาก อ่านภาษาอังกฤษ และก็ฝึกสัมภาษณ์ทุกคืน แล้วพอดีช่วงนั้น สเก็ตเราไม่ตรงกันมันเข้าดึก ผมขอพี่เต้ยเข้าเช้าเพราะกลางคืนผมจะอ่านหนังสือ "แมร่ง พี่เต้ย ย้ายสเก็ตผมไปเช้าด้วยเส่ นะพี่" มันตื้อพี่เต้ย "ไม่ได้ เมิงไปอยู่เช้าหมด ปล่อยเด็กใหม่ให้อยู่บ่ายเละหมด" "โห่ พี่นะๆๆๆๆ " มันเข้าไปบีบไหล่พี่เต้ย ผมนั่งมอง ส่ายหัวด้วยความระอา "ไม่ได้เว้ย กรูละเซ็งผัวเมียคู่นี้จริงๆ" ........................................................................... วันสมัครงานวันแรก ผมลางาน วันโทรมาแต่เช้า "เมิงลางานไปไหน" ผมบอกว่าพอดีจะไปต่อใบขับขี่ มันก็อือๆๆ เล่าเรื่องที่มันเจอตอนผมไม่อยู่ เจอคนนั้นคนนี้ แอบขโมยกินโน่นกินนี่ผมก็ฟังๆ   Create Date : 23 เมษายน 2550     Last Update : 23 เมษายน 2550 22:00:28 น. Counter : 376 Pageviews.   0 comment Share Tweet

เซ็งเป็ด ตอนที่8 .......... ............มันก็ยังเงียบอยู่ "แล้วเมิงจะให้กรูทำไง" "กรูไม่อยากให้เมิงพูดเรื่องพ่อกรูอีก กรูเจ็บพอแล้ว เข้ามั๊ย" "เข้าใจ" ผมพนักหน้า งึดๆ .................มันลงมานั่งข้างๆ ผมหล่ะกลัวใจมันจริงๆ แต่มันคงไม่ทำอะไรหรอก เพราะมันทำไม่เป็น อิๆ... "เจ็บมากป่าว ไหนกรูดูสิ" มันจับที่หน้าผมดูผลงานที่มันทำ "เจ็บสิแมร่ง โอ้ย เมิงจะเอานิ้วจิ้มกรุทำหอกอะไร เจ็บโว้ย" "กรูขอโทษนะ กรูทำเมิงเจ็บ" "เออ ไม่เป็นไรหรอก หายกัน" "งั้นกรูกลับบ้านก่อนนะ เจอกันที่ทำงานตอนเย็นโว้ย" ผมลามันก่อนเดินออกมา มันเดินมาส่งที่หน้าประตู "อ้าว ไม่ไปส่งกรูหน้าปากซอยแล้วเหรอ ไม่กลัวกรูโดนวินมอไซค์ตืบเหรอ"ผมแซว "ไม่อ่ะ กูของีบสักเดี๋ยว เมื่อคืนแมร่งสาดที่ไหนไม่รู้ทั้งกรน ทั้งพร่ามจนกรูนอนไม่ได้ .................แหะๆ กรูเอง............... เดินลงมา ผ่านรถที่มันจอดไว้ ชะโงกหน้าไปดู ย้อนรอยที่ทำไว้เมื่อคืน ปรากฎว่าสะอาดเอี่ยม แสดงว่ามันกินไป เอ้ย..เช็ดไปแล้ว เมื่อคืนคงเช็ดอ๊วกกรูทั้งคืน สะใจ 555 กรูบอกแล้วว่า กรูไม่กินเหล้า ยังจะพากรูไปกิน ดี สม... ..........สักแป๊บครับ ยังไม่ทันถึงบ้านดี มันโทรเข้ามือถือ ตอนแรกว่าจะไม่รับ เพราะเอียนมันเต็มทีอยู่กับมันทั้งคืน " เออ เฮ้ย กรูจะโทรมาย้ำกับเมิง เมิงอย่าบอกแม่เมิงนะว่า โดนกรูชกปาก" "เออ แต่เมิงต้องเล่าให้กรูฟังให้หมดว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อคืน" แล้วมันก็เริ่มเล่าตั้งแต่ที่คุณๆท่านๆชาวพันทิพย์ได้อ่านมาข้างตนนั่นแหละ "เมิงถอดเสื้อกรู แล้วเมิงทำอะไรอีก" " กรูก็เช็ดตัวให้เมิง เช็ดหน้าให้เมิง แล้วก็เอาเสื้อเมิงไปเหยียบน้ำตากให้" "แค่นั้นจริงๆเหรอวะ" "เอ่อ อืม ..."น้ำเสียงมีเลศนัย "กรุแค่นอนกอดเมิง....เอ่อ .....ก็เมิงนั่นแหละ เอาหมอนข้างกรูไปขี่ กรูนอนไม่หลับถ้าไม่ได้กอดหมอนข้าง กรูก็เลย.......กอดเมิง" ตู๊ดๆๆๆๆๆๆ " ไอ่ เอ้ย" มันวางโทรศัพท์ทันที ผมว่าแล้ว คนอย่างมันไม่ดีจริงหรอก แต่จะว่าไปก็อุ่นดีเหมือนกันนะ อ้าว อิๆ............ ตอนเย็นวันนั้นผมขับรถไปทำงานเข้ากะดึกตามปกติ สักพักก็มีเพื่อนที่ทำงานสายการบินแถบตะวันออกกลางสายหนึ่งโทรมาบอกว่า เค้ากำลังจะรับสจ๊วต....... .............ฟังแล้วก็อืมมม น่าสนนะ แต่ว่าต้องไปอยู่ประเทศเค้า ยังไงดี คุยกันไปคุยกันมาพอพูดเรื่องเงินตาโตเลย เอาก็เอาลองดู ............ผมเก็บเรื่องสมัครงานใหม่ไว้ไม่บอกใครแม้แต่มัน เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นอีก มันอีกแล้ว แมร่งงงง.... ...." ถึงบริษัทยัง รอกรูด้วยนะ" "ทำไมต้องรอว่ะ กรูไม่เข้าใจ" "เอาเหอะ เมียรอผัว มันจะอะไรนักหนา" "เมียกับผีเมิงอะสิ ใครเป็นเมียเมิง" "แหมไม่ต้องอายหรอก ดูสิหน้าแดงเป็นตูดลิงแสมแล้ว คริๆ" มันรู้ได้ไงว่าผมหน้าแดงว่ะ "แค่ได้นอนกอดกรู เมิงเรียกกรูเมียเมิงแล้วเหรอ ว้าฮ่าๆๆ ถ้ากรูยอมเป็นเมียเมิงจริงๆ เมิงจะทำเป็นเร้อ" ผมท้าทาย "เอ้ย ที่กรูไม่ทำเมิงไม่ใช่ทำไม่เป็นหรอก แต่กรูไม่อยากทำเท่านั้น กรูอยากให้เมิงยอมสยบกรูด้วยใจโว้ยยย.....ลองเมิงได้กับกรุนะ ขี้คร้านแมร่งจะสะกิดกรูทั้งคืน ทีนี้แหละถึงตากรูเล่นตัวมั่งเมิงอย่ามาว่ากรูแล้วกาน" "อุบาทว์โคตรนะเมิง พอเหอะ กรูขีเกียจอ๊วกใส่รถกรู เก็บไว้อ๊วกใส่รถเมิงดีกว่า" ตาผมเหลือบไปเห็นร้านขายน้ำเต้าหู นึกได้ว่า มันคงไม่ได้ซื้อมาหรอกเพราะว่าตื่นเอาเย็นร้านหน้าซอยมันคงวายไปแล้ว "น้ำเต้าหู ถุงนึงครับ" ในใจคิดจะกินเอง แต่ก็นะ " เอ่อ ป้า เอาอีกถุงครับไม่หวาน" มันกินไม่หวาน เศษเงิน 5-10บาทซื้อไปให้มันเห้อะ คิดในใจ.... .............................................................. ผมมายืนรอมันหน้าบริษัท ตอนนั้นไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมต้องเชื่อมันด้วยก็ไม่รู้ มันบอกให้รอ ก็รอ...เชื่อง!!!! สักพักรถฮอนด้าร้ายๆ(ผมเรียกว่าอิฮ้อนด้าร้าย) ก็มาเทียบ "ทำไมไม่เหยียบตีนกรูไปเลยวะ อีกนิดเดียว" ผมพูดประชดเพราะเห็นว่าเกือบชนผม มันเปิดประตูใหม่สตาร์ทรถ ทันที "เมิงทำอะไร สาดดด" "อ้าว เอี๊ยก็เมิงให้กรูเหยียบตีนให้อ่ะ อะไรของเมิง เอาแต่ใจจริงๆ" ผมส่ายหน้าทันที ไม่รู้ว่า ซื่อ หรือบื้อกันแน่ " เอากรูซื้อน้ำเต้าหู้มาฝาก" ผมยื่นน้ำเต้าหู้ให้มัน มันทำท่ายังกะเห็น ซีดานมายืนอยู่ตรงหน้า(มันบ้าซีดาน) " เมิงซื้อน้ำเต้าหู้ให้กูเหรอ" มันทำท่าบีบน้ำตาด้วยความตื้นตัน "เวอร์ๆ ไปแล้วหล่ะ เดี๋ยวกรูก็เทให้หมาแมร่งแ**กเลย มันรีบคว้าไปทันที "เมิง กรูไม่กินนะ กรูจะเก็บไว้จนมันเป็นเต้าหู้แล้วเอาไปตั้งบนหิ้งบูชา" ........................ส้นทีน......................... ............................................................   Create Date : 23 เมษายน 2550     Last Update : 23 เมษายน 2550 21:59:46 น. Counter : 479 Pageviews.   3 comment Share Tweet

เซ็งเป็ด ตอนที่7 ขามาผมหอบหิ้วสังขารมันไปเฮฮา ขากลับ มันหิ้วสังขารที่เต็มไปด้วยกลิ่นเหล้าและบุหรี่กลับมาแทน ตลกโคตรรรร "กรูบอกแล้ว ว่ากรูไม่กินเหล้า เอิ๊กๆ ผมพูด............ เหตุการณ์ต่อไปที่จะเล่าเป็นเรื่องราวที่มันเล่าให้ฟัง ข้อเท็จจริงจะเชื่อได้มากน้อยแค่ไหนก็ไม่รู้ .............................................................. ขามาผมขับพามันมา ขากลับมันขับผมนั่งคอพับนั่งเพ้อถึงแฟนเก่า "เมิงจะร้องไห้ทำซากอาราย เมิงทิ้งเค้าเอง แล้วทีหยั่งงี้จะเรียกเค้าทำม้ายยย หุบปาก" มันเอามือมาอุดปากผม ที่จริงแล้วผมกับแฟนเก่าเราคบกันมาตั้งแต่ ปี 1 แต่มาเลิกกันเพราะเค้าไปมีคนใหม่ แต่ด้วยความอาย ผมบอกคนที่ออฟฟิสว่าผมทิ้งเค้า (สันดานเลว เชิญท่านด่าได้ตามอัธยาศัย) แล้วมันก็เข้าผิดมาโดยตลอดว่าแฟนผมทิ้งผม ผมยังคงร้องไห้คร่ำครวญ มันบอกว่า "กรูไม่รู้จะปลอบเมิงยังไงแล้ว ปล่อยให้แหกปากไปอย่างงี้แหละ " ผมยังคงคร่ำครวญไม่หยุด " ไก่ (นามสมมุติ) พี่ขอโทษ ไก่กลับมาเหอะ ไก่จะไปทำไมบราซิล รอนิญโญ่มันดีตรงไหน ไก่กลับมาหาพี่เถอะ" (อันนี้แต่งเอง เพราะจำไม่ได้ว่าเพ้ออ่า อะไร รู้แต่ว่าร้องให้เค้ากลับมา) "ไก่ กลับมาเถอะ อย่าไปเลย บราซิล(มุขนานไปหน่อย ขออภัย) เหอะ เหอะ เหอะ เอออออออ" "เฮ้ย ไอ่สาดดด เมิงอย่ามาอ๊วกในรถกูนะ ไอ่ เอี๊ยเมิง เดี๋ยวกรูจอดทางข้างหน้า อ๊วกให้หมากินดีกว่าอ๊วกทิ้งในรถกรู เสียดายของ จะถึงแล้ว กลืนไปก่อน อืดๆ กลืนๆ ใกล้ถึง..........T_T" ยังไม่ทันจะสิ้นเสียงมัน พรวดดดดดดดดด "อ๊วกก เอ่อ อ๊วกกกกกกกกกกกกก" 3พรวด พรวดแรก หน้าตักตัวเอง อีก 2 พรวดฝากไว้ที่ตักมัน "แมร่ง อ๊วกที่ไหนไม่อ๊วก อ๊วกรดไข่กรู เดี๋ยวกรูให้เลียซะให้เข็ด" ผมเองยังไม่อยากจะเชื่อ ผมว่าผมคงไม่บร้า อ๊วกไปดมไข่มันไปหรอกมั้ง นอกจากมันจะจับกดหัว 555 ผมจำอะไรไม่ค่อยได้ตอนนั้น เพราะในสมอง มันเวียนๆ lเหมือนตัวเองกำลังลองลอยอยู่ในปุยเมฆ (เห็นภาพยัง) แต่หารู้มั๊ยว่าคนที่ลำบกต้องลาก ผมถูลู่ถูกังคือคนที่ผมคิดว่าจะทำให้มันสบายใจ อิๆ มันหามผมมาโยนทิ้งไว้ในห้องอ้อย....รกจะตาย ย ย ย ไม่น่าเชื่อว่า มันจะมาจบที่ห้องอ้อย..................................ยังครับ ยังไม่จบ หลังจากที่มันโยนผมลงบนกองที่นอน(จริงๆเหมือนเล้าหมูมากกว่า) ผมก็จำอะไรไม่ได้อีกเลย จนกระทั่ง.......................................................................... ผมตื่นขึ้นมาด้วยอาการหนักหัว เหมือนใครเอาปุยเมฆเป็นตันๆมาทับ ตาลืมขึ้น ๆ ๆ แสบตาว่ะ ........ลืมตาเต็มที่สำรวจรอบข้าง อยู่ไหนว่ะเนี๊ยะ ยังนึกไม่ออก พยุงตัวเองลุกขึ้นนั่ง ก้มลงสะบัดหัว 2ที ผับๆ เกาลงมอง.อ๊ากกกกกกกกก เสื้อหายไป เสื้อหายไปไหน ใครถอดเสื้อ ก้มลงมองเป้า ทำไมเป้ากางเกงเปียก ใครทำอะไรกรู ใคร....เวิ้งๆๆๆๆๆ สติสัมปะชัณญะเริ่มกลับมา เมื่อคืน เมานี่หว่า กินเหล้าไปเยอะ แล้วกลับมากับไอ่.... "ไอ่....!!!!!! เมิง ตายยยยยยยยยยยยยยย" ผมลุกพรวด......... เมิงอยู่ไหน กรูอุตส่าห์ไว้ใจ เมิง... ผมมองหามันทั่วห้องไม่เห็น เลยวิ่งไปนอกระเบียง เจอมันไม่ใส่เสื้อ นุ่งบ๊อกเซอร์ ยืนสูบบุหรี่ บุ๋ยๆ สบายอารมณ์นะเมิงผมคิดในใจ "ป๊าบ " ผมตบไปที่กบาลมัน 1ดอก มันทำท่าตกใจ "เป็นเอี๊ยอะไรแต่เช้าหา ตบกรูทำป๊ะเมิงเหรอ(จริงๆมันพูดว่า พ่อ แต่เกรงว่าจะไม่สุภาพ) "ไอ่สาดดด เมืองทำเอี๊ยอะไรกรู" ........มันทำตากรุ้มกริ่ม เอามือมาสะกิดที่ตูดผม "หลับสบายมั๊ยหล่ะ ที่รัก" ผมจี๊ดไปถึง โสตประสาท กระทั่งกับฆ้อน กรดิกชนกันดิ๊กๆ "กรูอุตส่าห์เห็นเมิงเป็นเพื่อน คิดไว้ใจ เมิงนี่มานเลวสาดดด กรูเป็นผู้ชาย เมิงก็เป็นผู้ชาย เมิงมันวิปริตผิดเพศ เลวอย่างงี้ มิน่าพ่อเมิงถึงไม่เอา" "ปั๊ก".........เลือดออกเลยครับ ผมโดนมันชกปากอ่ะ ตกใจดิครับ ไม่คิดว่ามันจะกล้าทำ "เมิงพูดอย่างงี้ได้ไง ทำไมเมิงพูดอย่างงี้ เมิงเมาอ๊วกใส่ตัวเมิงเอง ใส่กรู ใส่รถกรู กรูหามมาบนห้อง ถอดเสื้อให้ เช็ดอ๊วกที่กางเกงให้ โน่น แหกตาดู เสื้อเมิงแขวนอยู่โน่น อ๊วกเมิงกรูไม่เคยรังเกียจ แต่กรูรังเกียจคำที่เมิงพร่ามออกมาเมื่อกี้ ..........กรูจะบอกอะไรให้ ต่อให้เมิงนอนแก้ผ้ากรูก็ทำอะไรเมิงไม่ได้........เพราะกรูทำไมเป็น" ฟังแรกๆสำนึกครับ มาเกือบหลุดหัวเราะเอาตอนที่มันบอกว่าทำไม่เป็นนี่แหละ ต้องกลั้นไว้แทบตาย พูดจบมันเดินชนผมโครมใหญ่ก่อนหายไปในห้องน้ำ ..................... ผมตัดสินใจนั่งรอมันอยู่ในห้องเพื่อรอเคลียร์กับมัน เพราะใจยังรู้สึกผิด ไม่ได้รู้สึกผิดที่ตบหัวมันหรอกนะ แต่ผิดที่พูดเรื่องพ่อมันอย่างนั้น...........ระหว่างที่นั่งเอาน้ำแข็งประคบปาก ในใจก็คิดทบทวนอะไรไปเรื่อยเปื่อย ........ที่ผ่านมา ถึงผมจะรำคาญมันบ้าง หงุดหงิดบ้างและก็ขยะแขยงเป็นบางครั้งด้วยก็เถอะ แต่ผมยอมรับว่าอยู่ใกล้มันแล้วสบายใจ อุ่นใจด้วย(เคยมีปัญหากับมอไซค์รับจ้างหน้าซอยบ้านมัน.....โทรกริ๊งเดียว ลงมาเคลียร์ให้ มอไซค์จ๋อยไปเลย) มันไม่เคยทำให้ผมเสียความรู้สึกนะ(มันจะเสียใจเพราะผมมากกว่า) เอาใจใส่ เพื่อนผมคนอื่นที่ผมดีกับมัน มันยังดีไม่เท่ากับที่เพื่อนคนนี้ดีกับผมเลย.....คิดแล้วก็รู้สึกเสียใจเหมือนกันที่พูดไม่ดีกับมันเมื่อกี้ "เอา...ประคบปากไว้ เดี๋ยวเจ่อ กรุไม่อยากโดนแม่เมิงด่า" มันยื่นผ้าห่อน้ำแข็งมาให้ แล้วก็เดินออกไปนอกระเบียง "กรู ขอโทษ" ผมตะโกนบอกมัน .................มันยังคงเงียบ เหมือนโกรธ..เล่นตัว " กรูขอโทษ เมิงได้ยินป่าว" "ได้ยิน" .......... ............. ......... ...........   Create Date : 23 เมษายน 2550     Last Update : 23 เมษายน 2550 21:58:53 น. Counter : 414 Pageviews.   0 comment Share Tweet

เซ็งเป็ด ตอนที่6 แม่กรูก็ได้นะๆๆๆ" เฮ้อ นึกแล้วยังอดขำตัวเองไม่หาย พูดไปได้ยังไงว่ะกรู.....แต่ก็ได้ผลนะ มันก็หัวเราะออกมาได้ ค่อยยังชั่ว............................ "เมิงไปแ**กเหล้าเป็นเพื่อนกรูหน่อยได้ป่าว" "เอ่อ...อืม" "รังเกียจกรูอ่ะดิ พอรู้อย่างงี้" เอาเข้าไป เราก็เลยต้องตามน้ำไป ออกไปแ**กเหล้ากันมัน พร้อมทั้งต้องหอบหิ้วสังขารที่ยับเยินของมันไปด้วย จะรอดมั๊ยเนี๊ยะกรู........... ผมเป็นคนขับรถ เพราะคาดว่าถ้าปล่อยให้มันขับ คงได้ตายคู่....ผมปล่อยให้มันเลือกร้าน(สปอยสุดชีวิตครับวันนั้น) แล้วก็ตามคาด มันเลือกร้านเพื่อชีวิตสุดกู่เลยครับ ผมน่ะ มันแนว เด็กรัชดา เด็กสลิม ต้องมานั่งร้านนายหัว ก็ช้ำใจพออยู่แล้ว ยังต้องมานั่งฟังมันร้องเพลงคาราบาว (จริงๆเพลงเค้าก็ดีหรอก แต่ไอนี่มันร้องเลยแย่ไปเลย) เหล้าแก้วแล้วแก้วเล่ากรอกเข้าปากมัน ยังกับตูดมันรั่ว กรอกเท่าไหร่ไม่เต็ม ผมก็ได้แต่นั่งจิบ(เพราะปกติไม่ดื่ม เป็นพวกคออ่อน) แล้วก็ฟังมันพล่ามเรื่องที่มันอัดอั้นเต็มที่ ก็แปลกดีเหมือนกันนะผมว่า ชีวิตมันก็บัดซบดีเหมือนกัน ผ่านอะไรมาเยอะมาก โดนปล้น โดนยกพวกต่อย พัวพันพนันบอล "เฮ้ย เมิงกรูขออะไรเมิงอย่างดิ" ผมตะเบ็งเสียงแหกปากแข่งกับเพลงเด้นซ์ วู วูวู วู่ วู ๆๆๆ เค้าเป็นใครนะคะ เค้าเป็นใครนะคะ บ้าบอ คอเกือบแตก "เมิงไม่ต้องขอกรูเลย เมิงมองตากรูดิ" (ตาแดงเถือก มีขี้ตาอีก เฮ้อ เพื่อนกรู) "เมิงจะเอาอะไรบอกกรูได้ กรูให้เมิงได้ทุกอย่าง แม้แต่ชีวิตกรู" เอากับมันดิ "กรูไม่เอาหรอกชีวิตเมิงน่ะ เก็บไว้คนใจบุญเค้ามาไถ่ชีวิตเหอะ ไอ่โคกระบือเอ้ย" โดนตบศรีษะไป 1ป๊าด ครั้งนี้ยอม ถ้าเป็นเมื่อก่อน ตายลูกเดียว "เมิงเลิกเล่นพนันบอลได้มั๊ย กรูขอ" สิ้นเสียงตะโกนใส่หูของผม เเหล้าจากปากมันพุ่งพรวดออกมา "อะไรว่ะ เมิงให้กรูเลิกเล่น แล้วกรูจะเอาที่ไหนแ**ก" "ให้มันรู้ไปว่าเมิงจะอดตายเพราะเลิกเล่นพนันบอล ถ้าเป็นแบบนั้นนะ กรูเนี๊ยะแหละจะหามเมิงไปส่งมูลนิธิครูน้อย" "ขอกรูคิดดูก่อน ของอย่างงี้ จะให้เลิกปุ๊บปั๊บได้อย่างไง สาดดด" พูดไม่พูดปล่าวกอดคอผม แล้วโยกหัวไปมาประสาคนมาววววววว "งั้นกรูเลิกคบกับเมิงตอนนี้เลย ถ้าเมิงยังไม่รับปากกรู เพื่อนชั่วๆ กรูตัดทิ้งแป๊บเดียว" "แม่งทามมายเมิงพูด...เอิ๊ก กับกรูพรรค์นี้หา ไอ่ เพื่อนเลว ไอ่ชั่ว เมิง..เอิ๊กนี้มันเลวจิง เอิ๊ก จิง" พายายามเลียนแบบตอนมานมาวววห้ายยเหมือนเท่ซูดดดดด.... "จะเลิกมั๊ย" ผมยังคงยื่นคำขาด" "ได้ เพื่อคนที่กรูรัก กรูทำได้" อืมมม ต้องอย่างงีสิ รู้สึกว่าความหล่อของผมจะมีประโยชน์ก็วันนี้แหละ เอิ๊กๆ เมาเหมือนกัน ซัดไปหลายแก้ว ต้องกราบขอโทษ พี่พี่ น้องๆ ที่คอยติดตามอ่านเรื่องของผมมาโดยตลอดนะครับ เมื่อกี้ก็พิมพ์ไปหลายตอน แต่อยู่ๆก็ไม่ขึ้น หายไปซะงั้น ตอนนี้ผมต้องขอโทษด้วยจริงๆ ทีแรกกะว่าจะจบให้ได้ในวันนี้แต่มันไม่จบอ่ะ ต้องไปแล้ว เอาเป็นว่ารับรองพรุ่งนี้จะมาต่อให้จบแน่ครับ แต่บอกไว้ก่อนนะครับว่า มันไม่ได้จบอย่างที่หลายๆคนอยากให้จบนะครับ เอาเป็นว่าอย่างเพิ่งด่ากันนะครับ วันนี้ผมนั่งจุ้มปุ๊กอยู่หน้าคอมส์ทั้งวัน แต่ไม่เป็นไรหรอกครับ เพราะช่วงนี้ว่าง กำลังรองานใหม่ พรุ่งนี้มาเฉลยตอนจบ และจุดจบของมันนะครับ กรูไม่ใช่เกย์....จริงๆนะ..ฮือๆเลิกจีบกรูซะทีเหอะ III จะหากระทู้เก่าแต่ว่า โง่อ่ะคับ หาไม่เจอ ไม่รู้มันอยู่ไหน อิๆ งั้นขอตั้งในห้องนี้อีกครั้งสุดท้ายนะครับ แหะๆ พอดีว่าวันนี้กะจะจบให้จงได้.....สัญญา หลังจากที่ผมคาดคั้น บีบคั้นและขืนใจให้มันยืมสัญญาว่าจะเลิกเล่นพนันบอลได้สำเร็จด้วยมายาที่มีอยู่น้อยนิด(กร๊ากกกกกกกกกกก)ได้สำเร็จ ก็รู้สึกโล่งใจอย่างบอกไม่ถูก .... "พูดง่ายๆแบบนี้ตั้งแต่แรกกรูก็คงไม่ต้องแหกปากตะโกนแสบคอ" "พ่อกรูขอ กรูยังไม่ยอม นี่กับเมิงกรูถึงยอม เห็นยังสาดด ว่ากรูรักเมิงแค่หนาย เอิ๊ก เอ๊อะ" เสียงเรอของมัน ทำเอาโต๊ะข้างหันขวับ....... คราวนี้ผมต้องยอมให้มันแทะโลม ไม่อยากขัดคอมัน " เออ กรูดีใจที่เมิงยังเชื่อกรูสักคน" ผมเริ่มอารมณ์ดี กรึ่มๆ ยกแก้วเหล้าดวดรวดเดียวพรืดดดด หายไปค่อนแก้ว.......... วู วูวูวู่วูๆๆ ผมชักจะมันกับเพลงปัญญาอ่อนนี่ซะแล้ว หัวเริ่มโยก โปกๆ ความถี่ในการยกเหล้ากระดกเริ่มถี่ขึ้น ในขณะที่มันเอาแต่นั่งมอง สักพักนึงผมลุกขึ้นไปเต้นเพลงที่กล่าวมาข้างต้น ในที่สุดความมันส์และความเมาก็ไม่เข้าใครออกใคร............ ......ผมออกเสตปได้ไม่กี่ท่า ยังไม่สุดดี มันเดินออกมาลากผมกลับไปนั่ง คงทนเห็นภาพไม่ไหว พาลจะปลงสังขารเอาง่ายๆมั้ง..... "เมิงรู้ป่าว เมิงนั่งร้องไห้ดังลั่น กรูโคตรอาย" มันเอามาเล่าให้ฟังทีหลัง " น้ำตาเมิงไหลเยอะกว่าน้ำตากรูอีก เอี๊ย กรูคิดถึง...(ชื่อแฟนผม) เมิงโทรหามันให้กรูหน่อย กรูอยากคุยกับมัน แมร่งพร่ามอยู่แต่ประโยคนี้ กรูเป็นคนเอาเมิงกลับ แต่เมิงกลับเรียกหา....แฟนเมิง เอี๊ย รู้งี้กูปล่อยให้นอนจมกองอ๊วกอยู่สิ้นเรื่อง แมร่ง เนรคุณ" ดูมันพูด .................................................   Create Date : 23 เมษายน 2550     Last Update : 23 เมษายน 2550 21:58:03 น. Counter : 414 Pageviews.   0 comment Share Tweet

เซ็งเป็ด ตอนที่5 ผมโคตรรรกระอักกระอ่วนเลยตอนนั้น ในที่สุดก็"เออ" "เออ อะไร พูดดีๆ เพราะๆ ด้วย" "เออ กรูเป็นห่วง" "เมิงพูดกรูกับกรูได้ยังไง แมร่งไม่สุภาพเลย ผู้ดีที่ไหนเค้าพูดกันเอาใหม่" มันอมยิ้ม ผมเห็นหน้ามันแล้วเท้าเริ่มกระดิก อาจต้องซ้ำให้ตายสนิทก็คราวนี้..........แต่ก็ยอม "ครับ ผมเป็นห่วงคุณอย่างแรงนิ" ............. ................................................................. ตอนแรกมันบอกว่ามันไปมีเรื่องกับเด็กแถวบ้าน ผมบอกไม่เชื่อ เพราะบ้านไม่มีเด็กวัยรุ่นเลย สุดท้ายผมบอกว่า ถ้ามันไม่เห็นผมเป็นเพื่อน ผมก็ไม่จำเป็นต้องรู้อะไร แล้วผมก็จะไม่คิดว่ามันเป็นเพื่อนอีกต่อไป มันถึงยอม ........" กรูยืมเงินเมิง 3พัน เอาไปให้ไอ่ชะลอรีเอะ ทีนี้กรูไม่รู้จะหาเงินมาจากไหน ยืมใครก็ไม่ได้ เลยต้องแบกหน้ากลับบ้าน" ผมฟังก็ยังไม่เห็นว่าจะทำให้มันเจ็บตัวได้ตรงไหน " กรูกลับบ้านไปขอพ่อ พ่อกรูถามว่าเอาไปไหน กรูบอกกรูเสียบอล แล้วเมิงก็เห็นอย่างที่เห็นนี่แหละ"มันสลดลงอย่างที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อน "แล้วทำไมเมิงไม่บอกพ่อเมิงดีๆว่ะ" "พ่อกรูพูดดีได้ที่ไหน ตั้งแต่เกิดมากพ่อพูดกับกรูน้อยกว่าที่พ่อซ้อมกรูอีก" ผมฟังแล้วสะท้อนใจพิกล "แล้วทำไมเมิงไม่บอกแม่" "แม่กูตายไปนานแล้ว พ่อกรูอยู่กับแม่เลี้ยง" อิ๊บอ๋าย ผมทำอะไรลงไปนี่ ผมเห็นตามันแดงๆอ่ะ ตกใจครับ เพราะไม่เคยเห็นมันเป็นอย่างนี้มาก่อน.....ผมบอกให้มันระบายมา ผมจะนั่งฟัง เพราะเห็นว่าตอนนี้เหมือนมันเก็บอะไรอยู่ในใจ .............................................................. "แม่กรูตายตั้งแต่กรูอยู่ป.3 เส้นเลือดในสมองแตก กรูอยู่กับพ่อ แล้วก็เมียใหม่พ่อ" อืมมม วงเวียนชีวิตอีกแล้ว " พอกรูอยู่ ป.5 แม่เลี้ยงกรู ก็มีน้อง กรูต้องดูน้อง กรูโดนซ้อมเพราะน้องนี่แหละ กรูเคยทิ้งน้องไปเล่นกับเพื่อนพ่อกรูรู้ แมร่ง ก้านคอกูสลบเหมือด" ผมฟังไปก็กลืนน้ำลายเอือกๆ ทำไมโหดจังว่ะ แม่ผมอย่างมากก็ฝ่ามือ แต่นานๆที " กรูเลยออกมาอยู่วัดจนจบ ม.3 ถึงได้ไปเรียนต่อไง แล้วกรูก็ไม่ได้กลับบ้านอีกเลย" "อ้าวแล้วเมื่อสงกรานต์ที่เมิงบอกว่าอยู่บ้านหล่ะ" "กรูไปอยู่กับหลวงพี่ที่วัดก็คนที่ทำงานเค้ากลับบ้านกันหมด แต่.....กรูไม่มีที่ไป"...โหผมฟังแล้ว เล่นเอาน้ำตารื้อเหมือนกัน ก็เริ่มเข้าใจมันนิดหน่อยแล้วหล่ะว่า มันเป็นโรคจิตเพราะอะไร "แล้วทำไมเมิงไม่คุยกับพ่อดีๆหล่ะ" "กรูเคยแล้ว กรูซื้อของไปฝากตอนเงินออก เค้าไม่มองหน้ากรู ไม่พูดกับกรูสักคำ กรูนั่งอยู่ในบ้านเหมือนส่วนเกิน พ่อกับแม่เลี้ยงนอนห้องนึง น้องกรูห้องนึง แล้วเมิงจะให้กรูอยู่ไหน เค้ากินข้าวกันโดยที่มีกรูนั่งอยู่ ไม่เห็นเค้าจะเอ่ยปากชวนกรูสักคำ แค่นี้กรูก็พอรู้แล้วว่ากรูเป็นส่วนเกินของชีวิตเค้าแล้ว" "ทำไมพ่อเมิงถึงทำแบบนี้อ่ะ เอ่อ คือเหมือนเกลียดเมิงอ่ะ" "กรูก็ไม่รู้ กรูไม่เห็นเค้าจะอะไรกับกรูเลย กับแม่กรูก็เหมือนกัน กรูว่าเค้าคงไม่ได้รักแม่กับกรูมั้ง เห็นแม่บอกว่าโดนคลุมถุงชน" อืมมม เน่าสนิท ลำพังห้องมันก็เหม็นอับจะแย่อยู่แล้ว นี่ยังเน่าเพราะเรื่องที่มันเล่าอีก เหม็นหนักกว่าเก่า แต่ผมก็เห็นใจมันนะ............ ผมนึกขึ้นได้ว่าที่มันโดนซ้อมเพราะผม(ถึงจะไม่เกี่ยวกันเลยก็ตาม) "ทีหลังบอกกรูก็ได้ว่าไม่มีเงิน หรือไม่ก็ค่อยจ่ายกรูก็ได้ กรูไม่ซีเรียสหรอก มีอะไรปรึกษากรูได้" "กรูไม่อยากทำให้เมิงรู้สึกไม่ดีกับกรู กรูสัญญาว่าจะคืนกรูก็จะคืนเพราะเมิง...คือคนที่กรูไว้ใจที่สุด" ค่อยยังชั่วนึกว่ามันจะหยอดอีก ตอนนั้นผมเห็นใจมันนะ เริ่มเข้าใจมันหลายๆอย่าง แล้วก็เริ่มคิดว่า บางทีมันอาจไม่ได้ต้องการให้ผมไปเป็นเมียมัน แต่มันอาจแค่ให้ผมเป็นเพื่อน....แค่เพื่อน ซึ่งผมว่ามันแยกไม่ออกมั้งระหว่างคนรักกับเพื่อน เพราะที่ฟังๆมามันไม่ค่อยได้ประสบพบเจอกับความรักเท่าไหร่....คิดมาถึงตอนนี้ก็...มิน่าหล่ะ มันชอบไปปะเหลาะแม่ผม บางทีมันอาจต้องการความอบอุ่นจากใครสักคนก็ได้ " เมิงไม่ต้องสงสารกรูหรอก กรูขอแค่เมิงรักกรูมั่งก็พอ" T_T.........อิ๊บอ๋าย...โธ่เว้ย นึกว่าผมเข้าใจถูก แต่มันยังคงอยากได้ผมเป็นเมียอยู่ดี.....เฮ้ออ... เอาเหอะ ตอนนั้นมันไม่สบายใจผมก็เลยไม่อยากต่อล้อต่อเถียง.... อยู่ดีๆมันก็ลุกขึ้นบอกว่า........เมิงช่วยกรูหน่อย(แมร่ง เอาแล้ว มันจะให้ช่วยตัวเองให้มันเหรอ ผมคิดไปไกลถึงพิจิตรแล้วตอนนั้น)... ........."ช่วยไปหยิบอัลบั้มรูปหน่อยดิ กรูจะเอาอดีตให้เมิงดู" ............เฮ้อ โล่งอก แหะๆ ผมลุกขึ้นไปเอาอัลบั้มรูปมาให้มัน ผมก็เอามือตบเบาะ แป่ะๆ(ฝุ่นกระจาย) บอกมานั่งใกล้ๆ มันจะเล่าความหลังให้ฟัง "เนี๊ยะรูปกรูตอนเรียน ม.ปลาย นี่เพื่อนกรู นี่ครู คนนี้กรูสนิทสุด" "แล้วตอนนี้ไปไหนหมดอ่ะ" มันก็อึ้งๆไป ผมก็เลยพอเดาออกว่า คงไม่ใครทนคบมันได้เหมือนผมอีกแล้วหล่ะ มาถึงรูปหลัง " นี่ไงรูปแม่กรู สวยป่าว แม่กรูไม่เคยตีกรูเลยนะ" เสียงมันสั่นๆอ่ะ " กรูรักแม่กรู" แล้วมันก็ร้องไห้เลยครับ แมร่งผมทำอะไรไม่ถูกเลยอ่ะ คือไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้มาก่อน จะจับมือก็ไม่ดี จับโอบไล่ก็ไม่กล้า จะสวมกอดก็กลัวมันปล้ำ สุดท้ายเอามือตบหลังมัน 2-3แปะ เท่านั้นแหละครับ มันกอดผมแน่นบัดซบ ร้องโฮเลยครับ มันบอกมันคิดถึงแม่ คนเรา.... .....ผมไม่รู้จะปลอบยังไงด้วยความที่ไม่เคยต้องเจอเหตุการณ์แบบนี้ เลยบอกไปว่า "ไม่ต้องร้องหรอก กรูให้เมิงยืม   Create Date : 23 เมษายน 2550     Last Update : 23 เมษายน 2550 21:55:38 น. Counter : 383 Pageviews.   0 comment Share Tweet

• ku-wa-ga
• หล่อเลือกได้ครับ
• Auanny ^^"
• LegallyBear
• karnclue
• Webmaster - BlogGang

• www.seedang.com
• BlogGang.com