|
|
เซ็งเป็ด ตอนที่9
" วิ๊ดวิ๊วๆ คู่รักยม ขย่มโลก" เสียงพี่เต้ย หัวหน้า แมร่งแซวมาแต่ไกล ผมรีบฉีกรัศมีออกมาจากที่เดินข้างมัน ชิ่งไปเดินคนละข้างทางด้วยความอาย ในใจก็ก่นด่า ขย่มบ้านเมิงสิ ไอ่พี่เต้ย ()ไม่กล้าด่าออกเสียงกลัวโดนไล่ออก
"อย่ามาแซวเมียผมนะพี่ เดี๋ยวโดน พี่ก็พี่เหอะ ผมไม่ไว้หน้านา" มันรีบเสียบทันทีที่เห็นจังหวะ สมแล้วที่เป็นแฟนบอลฝรั่งเศส เสียงโห่รับจากพวกบ่างทั้งหลาย เฮ้ว ขึ้นพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย อีเย็นอย่างผมรึจะทนไหว
รีบชิ่งไปห้องอาหารด้วยความละเหี่ยใจ............
"แมร่งขึ้นมาแ**กไม่รอกรู ชาติหน้าเกิดเป็นหมูร้อยชาติ"
"ตามกรูมาทำไมอีก กรูอายคน เมิงไปนั่งโต๊ะอื่นไป ชิ่ว" ผมโบกมือไล่หยอย ๆ
"ไอ่สาดดด เมิงกล้าไล่ผัวเมิงเหรอ"
"ไอ่เอี๊ย คำก็ผัว 2คำก็ผัว กรูอายคนเค้าเมิงรู้มั๊ย ไอ่ชิบหา...ย"
มันเงียบ.................
..............
...........
...................
.....................
..................
..............
"นี่...(มันเรียกชื่อผมครั้งแรกในรอบปีมั้ง) เราว่าเรามาพูดกันเพราะ ๆ ดีกว่ามั๊ย ผัวเมียเค้าไม่พูดคำหยาบต่อกัน มันเป็นลางไม่ดี"
ผมไม่พูดอะไร ตักข้าวใส่ปากต่อ เพื่อนที่มาทีหลังเดินถือจานข้าว หัวเราะกระซิกๆไม่มีใครมานั่งร่วมโต๊ะกับเรา 2คนเลย
"ว่าไงครับ ผมว่าเรามาพูดดีๆเพราะๆ กันดีกว่ามั๊ย"มันว่า
"เรื่องของเมิง"......
"นี่ผมรู้ว่าคุณ..(ชื่อผม)..ชอบกินไข่ อ่ะผมให้"
.................
"ทานน้ำอะไร เดี๋ยวผมไปซื้อน้ำ........อ่ะ ไม่ตอบ งั้นเอาน้ำโอเลี้ยง เดี๋ยวมานะจ๊ะ" มันพูดนะจ๊ะอีกแล้วหลังจากที่หายไปนานเป็นชาติ
ผมนั่งทานอยู่แป๊บนึง โทรศัพท์จากเพื่อนก็โทรมา....ผมลุกเอาจานไปเก็บแล้วก็ออกไปเลย เพื่อนบอกวันที่สายการบินตะวันออกกลางจะสมัคร ประมาณกลางกรกฎาคมพอดี ให้ผมเตรียมตัวไว้ ผมก็ อืมๆ ลองดู.........
...........................................................................
".....(มันเรียกชื่อผมทางวิทยุ)" เพราผมออกมาทำไฟล์แล้ว
"ว่า ว่า" ผมตอบวิทยุไป
" ไอ่สาดดด ทำไมไม่รอกรู ไอ่เวร เดี๋ยวเจอกรูเมิงตายแน่สาดดดด" แมร่งผมหน้าชาเลย มันวิทยุมาคนได้ยินกันทั้งบริษัทแน่ๆ ส่วนใหญ่เค้าใช้เรื่องงานเท่านั้น สักเดี๋ยวใจพี่เต้ยวิทยุแซว
"เฮ้ย เรื่องผัวเมียเอาไว้ก่อน เอางานก่อน ไอ่...เมิงอย่าเล่นมันถึงตายนะเว้ย เอาพอหลาบจำ" แล้วก็หัวเราะ.....สักพักเพื่อนร่วมงานคนอื่นเอาอีก กดวิทยุพูดอีก
"ถ้าพรุ่งนี้ไอ่...มันลาให้ไปหาที่ห้องไอ่..ได้เลย ผมว่าตายคาห้อง 555"สนุกกันจัง..........
ผมบึ่งรถจากสนามบินเข้าออฟฟิศ เจอมันนั่งสูบบุหรี่อยู่หน้าออฟฟิศ
"ไหนเมิงบอกจะพูดกับกรูเพราะๆไง ดีแตกเหรอ" ผมรีบใส่ก่อนที่มันเล่นผม
" คนอย่างเมิงพูดดีได้ไม่นาน" แล้วมันก็ลุกขึ้นลากมือผมไป ในรถตู้
"เมิงฟังกรูนะ กรูรู้ว่าเมิงรู้ ว่า กรูคิดยังไงกับเมิง"
"อะไรเมิงเนี๊ยะ ไม่ต้องมานั่งใกล้กรูก็ได้" ยิ่งว่ามันเหมือนยิ่งยุ
"อ่ะ เมิงมานั่งตักกรูดีกว่ามั๊ย" ผมท้าอีกครั้ง
"ไม่ต้องเฉไฉ กรูถามเมิงคำเดียวว่าเมิงรู้สึกยังไงกับกรู"
สีหน้ามันเอาจริงครับงานนี้ ผมนั่งแคะเล็บก้มหน้า
ในรถตู้เงียบได้ยินแต่เสียงแอร์
"เมิงเป็นเพื่อนกรูคนนึง" ผมว่า
"แค่เพื่อนเหรอ......เท่านั้นเองเหรอ"....
......มาถึงตอนนี้นะครับ ผมยอมรับว่าผมกลัวทำร้ายจิตใจมัน ความรู้สึกผมจริงๆ คือมันเป็นเพื่อน เพื่อนที่พิเศษ แต่ไม่ใช่คนพิเศษ มันมีค่ามากกว่าเพื่อนธรรมดา จะให้ผมกอดมันก็ได้ จูบมันก็ได้ แต่ผมไม่รู้สึกอะไรมากกว่าเพื่อนที่พิเศษ แต่ว่า..........ไอ่เพื่อนพิเศษมันพิเศษแค่ไหนนั่นคือสิ่งที่ผมไม่รู้
"ช่ายเมิงคือเพื่อนกรู แค่เพื่อน".....มันนิ่งไปเลยอ่ะ เงียบไปเลย ผมเองก็กระอักกระอ่วนใจเหมือนกัน
"ไม่เป็นไร ตอนนี้เมิงคิดว่ากรูเป็นแค่เพื่อน แต่กรูเชื่อสักวันกรูจะเป็นมากกว่านี้เว้ย เมิงคอยดู" แล้วมันก็โกรธโดดผลุงออกจากรถตู้ไป ปล่อยให้ผมนั่งงง อะไรของมันเนี๊ยะ นึกว่าจะสำนึก เวร!!!!
.....................................................................
ช่วงหลังจากนั้น ผมทุ่มเทกับเรื่องสมัครงานใหม่มาก อ่านภาษาอังกฤษ และก็ฝึกสัมภาษณ์ทุกคืน แล้วพอดีช่วงนั้น
สเก็ตเราไม่ตรงกันมันเข้าดึก ผมขอพี่เต้ยเข้าเช้าเพราะกลางคืนผมจะอ่านหนังสือ
"แมร่ง พี่เต้ย ย้ายสเก็ตผมไปเช้าด้วยเส่ นะพี่" มันตื้อพี่เต้ย
"ไม่ได้ เมิงไปอยู่เช้าหมด ปล่อยเด็กใหม่ให้อยู่บ่ายเละหมด"
"โห่ พี่นะๆๆๆๆ " มันเข้าไปบีบไหล่พี่เต้ย ผมนั่งมอง ส่ายหัวด้วยความระอา
"ไม่ได้เว้ย กรูละเซ็งผัวเมียคู่นี้จริงๆ"
...........................................................................
วันสมัครงานวันแรก ผมลางาน วันโทรมาแต่เช้า
"เมิงลางานไปไหน" ผมบอกว่าพอดีจะไปต่อใบขับขี่ มันก็อือๆๆ เล่าเรื่องที่มันเจอตอนผมไม่อยู่ เจอคนนั้นคนนี้ แอบขโมยกินโน่นกินนี่ผมก็ฟังๆ
| Create Date : 23 เมษายน 2550 |
| Last Update : 23 เมษายน 2550 22:00:28 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 377 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
i live for music and what about you?
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
